ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Η ιερά εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου φυλασσόταν αρχικά σε μία από τις εκκλησίες της περιοχής του Μογκίλεβ της Ρωσίας. Με την επικράτηση της Ουνίας, το έτος 1596 μ.Χ., αυτή περιήλθε στα χέρια των Ουνιτών και τοποθετήθηκε σε μία εκκλησία του Ρωμαιοκαθολικού μοναστηριού του Μπελινίτς, το οποίο ιδρύθηκε κατά τα έτη 1622 - 1624 μ.Χ. από τον στρατηγό της Μεγάλης Λιθουανίας Λεβ Σαπέγκα στις εκβολές του ποταμού Ντρούτα, 45 χιλιόμετρα από το Μογκίλεβ. Με τη Χάρη του Θεού η εικόνα αποδόθηκε στους Ορθοδόξους, το έτος 1876 μ.Χ., με την ανακαίνιση της μονής του Μπελινίτς. Εκεί, στις 12 Απριλίου του 1876 μ.Χ., τελέσθηκε από τον Ορθόδοξο Επίσκοπο η πρώτη Θεία Λειτουργία στο ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

  Ο Τάσος Σταμπούλογλου, ποιητής, δοκιμιογράφος και κριτικός, γεννήθηκε το 1937 στο χωριό Άνω Βροντού Σερρών. Η πρώτη του εμφάνιση στην ποίηση πραγματοποιήθηκε το 1954, σε ηλικία 17 ετών, όταν συμμετείχε σε μια ανθολογία Σερραίων λογοτεχνών που εκδόθηκε με πρωτοβουλία του Σταύρου Κοταμανίδη. ​ Αργότερα, ο Σταμπούλογλου εξέδωσε δύο ποιητικές συλλογές:​ «Σε μια Στάλα Βροχής»​ «Προσκλητήριο»​ Τα ποιήματά του διακρίνονται για το ρωμαλέο ύφος και την αισιοδοξία που αποπνέουν, στοιχεία που του απέφεραν ευνοϊκές κριτικές. Το 1983, η ποιητική του προσφορά αναγνωρίστηκε με το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό του Δήμου Σερρών. ​ Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών Εκτός από την ποίηση, ο Σταμπούλογλου δημοσίευσε πλήθος άρθρων και κριτικών σε περιοδικά και εφημερίδες, εστιάζοντας σε ζητήματα τέχνης. Πίστευε ακράδαντα ότι η τέχνη έχει κοινωνική λειτουργία και ότι πρέπει να συμβάλει στην οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου, αντιστεκόμενη στην παρακμή της ιστορικής πραγματικότητας. ​ Επιπλέον, ο Σταμπούλ...

Στις 11 Απριλίου 1956, κυκλοφόρησε στις Σέρρες η φιλολογική εφημερίδα "Εαρινή Πνοή". Η εφημερίδα ήταν δεκαπενθήμερη και τα φύλλα που κυκλοφόρησαν μέχρι το καλοκαίρι ήταν συνολικά έξι. Εκδότες ήταν ο Τάσος Σταμπούλογλου και τον Νίκος Μυρσίνης ο οποίος ήταν και ο υπεύθυνο της.

Στις 11 Απριλίου 1937, στις 11 το βράδυ, παρουσιάστηκε η Grand Guignol  παράσταση "Φύλακας του Φάρου" στο θέατρο Κρόνιον των Σερρών από καλλιτέχνες που είχαν είχαν συμμετάσχει στα θέατρα του εξωτερικού.  Ανάμεσά τους και  ο δραματικός ηθοποιός Ανδρέας Ν. Ευαγγελίου, αλλά και ο δραματικός καρατερίστας και Grand Roliste, Νίκος Χατζηγωνσταντίνου. Ανδρέας Ν. Ευαγγελίου, είχε ανεβάσει το έργο ήδη από την περίοδο 1933-1934 στην Πάτρα με τίτλο "Νυχτοφύλακας του φάρου". Grand Guignol Grand Guignol, ήταν σύντομα έργα τρόμου, βίας, φαντασμάτων και αυτοκτονιών. Ονομάστηκαν έτσι από το θέατρο Grand Guignol στο Παρίσι (Théâtre du Grand Guignol), στο οποίο παρουσιάζονταν αποκλειστικά έργα με κύριο θέμα τους τη φρίκη και το αίμα.  Η ίδια η λέξη γκινιόλ παραπέμπει στο γαλλικό κουκλοθέατρο που άρχισε στη Λυών τον 18ο αιώνα από τον κουκλοπαίκτη Laurent Mourquet (1744-1844).  Σε μια παραλλαγμένη μορφή το συναντούμε στην Αγγλία τις αρχές του 20ού αιώνα. Στην ορολογία του ...

Στις 11 Απριλίου 1937, απεβίωσε ο Σερραίος φωτογράφος Αλέξανδρος Πέννας. Αλέξανδρος Πέννας και Πέτρος Δαϊρετζόπουλος Φωτογραφία : Αρχείο Βασίλη Τζανακάρη Επιχρωμάτωση : Σιδηρόκαστρο

Αλέξανδρος Πέννας και Πέτρος Δαϊρετζόπουλος Πρωτοπόροι φωτογράφοι της «Βορειοελλαδίτικης σχολής φωτογραφίας». Ο Αλέξανδρος Πέννας γεννήθηκε το 1887 στην Τζουμαγιά Σερρών όπου και εργάστηκε ως δάσκαλος. Κατά τον Α΄Παγκόσμιο πόλεμο επιλέχθηκε από αξιωματικούς του γερμανικού επιτελείου, μαζί με τον Πέτρο Δαϊρετζόπουλο να τραβήξουν φωτογραφίες τοπίων στο Ποζάρεβιτς όπου οδηγήθηκαν όμηροι. Εκεί εξάσκησαν το ταλέντο τους στη φωτογραφία αλλά και δέθηκαν με μια μεγάλη φιλία. Μετά την ομηρία τους επέστρεψαν στις Σέρρες όπου άνοιξαν καλλιτεχνικό φωτογραφείο. Συμμετείχαν σε πολλές εκθέσεις φωτογραφίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό ενώ υπήρξαν και πρωτοπόροι κινηματογραφιστές. Ο Αλέξανδρος Πέννας πέθανε το 1937 και ο Πέτρος Δαϊρετζόπουλος το 1957.  (Η φωτο από το   Αρχείο Βασίλη Τζανακάρη ) Ο Αλέξανδρος Πέννας γεννήθηκε στην Τζουμαγιά το 1887. Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές διορίστηκε δάσκαλος στην πατρίδα του και πρόσφερε σημαντικές υπηρεσίες κατά τον Μακεδονικό Αγώνα. Την περίοδο εκείν...

Στις 11 Απριλίου 1834, ο Επίσκοπος Γρηγόριος ο Α΄ Φουρτουνιάδης, ο οποίος πρωτοστάτησε στην ίδρυση αλληλοδιδακτικού σχολείου στις Σέρρες, ζήτησε οικονομική συνδρομή για την ενίσχυση της λειτουργίας του. Στην εγκύκλιο που απέστειλε στους Σερραίους είναι χαρακτηριστική και η αναφορά στα "ευλογημένα Ρουφέτια" των Σερρών. Στα γράμματά της, η Εκκλησία, όταν απευθυνόταν στους κληρικούς, στους άρχοντες ή στους δημογέροντες,  δεν παραλείπει να αναφέρει και τους πρωτομαΐστορες και μάστορες των ρουφετίων. Οι χαρακτηρισμοί αυτοί έχουν μεγάλη σημασία τόσο σε βάθος όσο και σε έννοια, όπως «χρησιμότατοι και τιμιώτατοι», «ευλογημένα» ή «φιλόχριστα ρουφέτια» κ.λπ. Στο κάλεσμά αυτό του Επισκόπου συγκεντρώθηκαν 3.263 γρόσια.