ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ο Πανιερώτατος Αρχιερεύς, ο περιώνυμος Μητροπολίτης Σιβηρίας και Τομπόλσκ, καταγόταν από ευγενική πλην πτωχή οικογένεια και έλαβε θεολογική μόρφωση στην τότε περίφημη Θεολογική Ακαδημία του Κιέβου. Μετά την αποφοίτησή του, εχειροτονήθη ιερεύς σε αγροτική ενορία, πλην όμως σύντομα έχασε τη σύζυγό του. Εκάρη μοναχός με το όνομα Φιλόθεος και εισήλθε στην αδελφότητα της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου. Στη Σιβηρία, ο χριστιανισμός άρχισε να διαδίδεται μεταξύ των γηγενών ειδωλολατρών και μουσουλμάνων ήδη από την κατάκτηση της περιοχής υπό του ρωσικού κράτους (1581), αλλά οι μεταστροφές των μη Ρώσων Σιβηριανών ήσαν γενικώς περιορισμένες και μεμονωμένες. Οι νεοφώτιστοι εγκατέλειπαν τους τόπους και τους ομοεθνείς των και, εγκαθιστάμενοι σε ρωσικές πόλεις και χωριά, αφομοιώνονταν στον ρωσικό πληθυσμό, χωρίς να επηρεάζουν ουσιαστικά τις ευρύτερες μάζες, που παρέμεναν ειδωλολάτρες ή μουσουλμάνοι. Αυτό ήταν γνωστό στον μεγάλο μεταρρυθμιστή της Ρωσίας, τον Τσάρο Πέτρο Α΄, ο οποίος αποφάσισε να λάβει...

Οι Βοιωτοί Άγιοι τιμώνται από τις 26 Ιανουαρίου 2002 μ.Χ., ημέρα που αφιερώθηκε το Δεξιό Κλίτος του Ιερού Ναού του Αγίου Νικολάου του Νέου στο όνομα τους, ενω την Δεύτερη Κυριακή των Νηστειών του ιδίου έτους χοροστάτησε και λειτούργησε, με την ευλογία και την άδεια του Σεβ. Ποιμενάρχου (και νύν Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος) κ.κ Ιερωνύμου, ο Σεβ. Μητροπολίτης Χαλκίδος κ.κ Χρυσόστομος ο οποίος καθαγίασε την ασημοσκέπαστη εικόνα τους που βρίσκεται στο τέμπλο με Άγιο Μύρο σύμφωνα με την Εκκλησιαστική Τάξη. Έκτοτε το Εκκλ. Συμβούλιο προέβη στις εξής ενέργειες που αποβλέπουν στην Τιμή των Βοιωτών Αγίων: - Απευθύνθηκε στον Υμνογράφο της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας Δρ κ. Χαραλάμπη Μπούσια και συνέταξε το Απολυτίκιο Βοιωτών τους Εφόρους, Κοντάκιο και Μεγαλυνάριο. - Προέβη στην Έκδοση της Ασματικής Ακολουθίας (2002 μ.Χ.) έργο του Μακαριστού Υμνογράφου της ΜτΧΕ π.Γερασίμου Μικαγιαννανίτου για Ενοριακή χρήση. - Καθιέρωσε να ψάλλεται το Απολυτίκιο τους σε κάθε Θεία Λειτουργία και την Δεύτερ...

 Ορθόδοξο εορτολόγιο / Αναζήτηση Το Ορθόδοξο εορτολόγιο δηλαδή το εορτολόγιο της Ορθόδοξης ανατολικής εκκλησίας ορίζει τις εορτές και επετείους της Ορθόδοξης Εκκλησίας σε ετήσια βάση. Αυτές σχετίζονται με την ανάμνηση συμβάντων από την επίγεια παρουσία του Ιησού Χριστού, περιγραφές και πρόσωπα από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, αλλά και γεγονότα από τον βίο Αγίων, οσίων, μαρτύρων, νεομαρτύρων και γενικότερα προσώπων που προσκυνώνται και τιμώνται από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Το εορτολόγιο έχει κεντρική σημασία για την ζωή των πιστών της Ορθόδοξης Εκκλησίας αφού καθορίζει μεταξύ των άλλων τις ετήσιες περιόδους νηστειών, αλλά και τις επίσημες κρατικές αργίες θρησκευτικού περιεχομένου στα κράτη με επίσημη θρησκεία την Ορθοδοξία. Οι Έλληνες εορτάζουν σύμφωνα με το εορτολόγιο την ονομαστική τους εορτή, δηλαδή εορτάζουν το όνομά τους, καθώς και τον άγιο από τον οποίο το πήραν. Οι εορτές της Ορθόδοξης ανατολικής εκκλησίας είναι δύο ειδών: σταθερές και κινητές. Οι σταθερές εορτάζονται την ...

Νοσοκομείο Σερρών Στις 30 Μαΐου 1913, έ πειτα από τον μεγάλο αριθμό κρουσμάτων χολέρας στις περιοχές των Σερρών, κηρύχθηκαν «χολερικές» οι περιοχές από τη Δοϊράνη μέχρι και την Καβάλα .  Η χολέρα είναι μια σοβαρή και συχνά θανατηφόρα λοιμώδης νόσος που προκαλείται από το βακτήριο Vibrio cholerae. Συνήθως μεταδίδεται μέσω μολυσμένου νερού ή τροφής και μπορεί να προκαλέσει σοβαρή διάρροια και αφυδάτωση. Η επιδημία χολέρας στις Σέρρες το 1913 αποτελεί μέρος των μεγάλων υγειονομικών προκλήσεων που αντιμετώπισε η Ελλάδα κατά την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων (1912-1913). Κατά την εποχή εκείνη, οι συνθήκες υγιεινής και οι υγειονομικές υποδομές δεν ήταν επαρκείς για την αντιμετώπιση τέτοιων επιδημιών. Η επιδημία αυτή πιθανώς επιδεινώθηκε λόγω των συνθηκών πολέμου, της μαζικής μετακίνησης πληθυσμών και των κακών συνθηκών διαβίωσης των στρατιωτών και των πολιτών. Βαλκανικοί Πόλεμοι (1912-1913): Οι Σέρρες ήταν μια από τις πόλεις που επηρεάστηκαν από τους Βαλκανικούς Πολέμους, οι οποίοι προκ...

Στις 30 Μαΐου 1983, με την υπ’ αριθμ. 156/1983 απόφασή του ο Δήμος Σερρών, προχώρησε στη μετονομασία οδών της πόλης, δίνοντας νέα ονόματα με έντονο συμβολικό και ιστορικό φορτίο. Συγκεκριμένα: Η  οδός Βασιλέως Κωνσταντίνου  μετονομάστηκε σε  Εθνικής Αντίστασης , τιμώντας τον συλλογικό αγώνα του ελληνικού λαού κατά της κατοχής 1941–44. Η  οδός Βασιλέως Γεωργίου Α΄  μετονομάστηκε σε  Γρηγορίου Λαμπράκη , στη μνήμη του αγωνιστή της ειρήνης και βουλευτή της ΕΔΑ που δολοφονήθηκε το 1963. Η  οδός Βασιλίσσης Σοφίας  μετονομάστηκε σε  Αλέξανδρου Παναγούλη , του αντιστασιακού ήρωα κατά της Δικτατορίας, γνωστού για την απόπειρα δολοφονίας του Παπαδόπουλου και την αντιστασιακή του στάση. Η  οδός Αϊζενχάουερ  μετονομάστηκε σε  Γεωργίου Παπανδρέου , του πολιτικού ηγέτη που ταυτίστηκε με τον «ανένδοτο αγώνα» και τη Δημοκρατία στη μεταπολεμική Ελλάδα. Οι μετονομασίες αυτές είχαν ως στόχο να εξαφανίσουν τα ίχνη του παρελθόντος που συνδέονταν μ...

Στις 30 Μαΐου 1936, το κινηματοθέατρο Διονύσια των Σερρών εγκαινίασε τη θερινή του περίοδο με ένα πολυποίκιλο μουσικοθεατρικό πρόγραμμα. Την έναρξη ανέλαβε ορχήστρα-τζαζ υπό τη διεύθυνση του διακεκριμένου βιολονίστα Πέτρου Πόποβιτς, πλαισιωμένου από τον δαιμόνιο πιανίστα Αλέκο Σπάθη, τον περίφημο σαξοφωνίστα Αλέκο Αθανασίου και τον μοναδικό στο είδος του τζαζμπανίστα Γιακάρ Αλμπέρτο. Το πρόγραμμα εμπλουτιζόταν με ήχους από ακορντεόν και κλαρίνο, ενώ ξεχώριζαν επίσης οι εμφανίσεις ελληνικού βαριετέ και ρωσικών χορών. Στη σκηνή ανέβηκε το ζεύγος Κωνσταντινίδη με τη σατιρική επιθεώρηση «Οι Απογοητευμένοι της ζωής», ενώ ακολούθησαν η Μαιρούλα και ο Τοτός σε ένα «Μενεδιάτικο νούμερο». Η Τασία, η Βάσια και ο Στρατής παρουσίασαν τον «Τουρκικό Γάμο», πλαισιωμένοι από άλλες καλλιτεχνικές συμμετοχές.

Η Συνθήκη του Λονδίνου, συνομολογηθείσα την 30ή Μαΐου του 1913, αποτέλεσε τον διπλωματικό επίλογο του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου και ταυτόχρονα μια καίρια στιγμή στη μακρά ιστορία του Ανατολικού Ζητήματος. Καρπός της λεγόμενης Συνδιασκέψεως της Ειρήνης, που συγκλήθηκε στο Λονδίνο από το 1912 έως το 1913, η Συνθήκη υπεγράφη μεταξύ των Συμμάχων των Βαλκανίων—της Ελλάδος, της Σερβίας, του Μαυροβουνίου και της Βουλγαρίας—και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία εξήρχετο του πολέμου με καίριες απώλειες. Από την απαρχή της πολεμικής συρράξεως, κατέστη σαφές ότι η έκβασή της επρόκειτο να προκαλέσει ριζική αναδιάταξη των οθωμανικών εδαφών εντός της ευρωπαϊκής ηπείρου. Αυτή η πραγματικότητα προσέκρουε στις αρχικές διακηρύξεις των Μεγάλων Δυνάμεων—της Μεγάλης Βρετανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Αυστροουγγαρίας, της Ιταλίας και της Ρωσίας—οι οποίες επεδίωκαν να συγκρατήσουν τις γεωπολιτικές ανατροπές προς διατήρηση της υφιστάμενης ισορροπίας ισχύος. Ως εκ τούτου, υπό το πρόσχημα της μεσολάβηση...