ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Την ημέρα αυτή, 15 Ιουνίου, τιμούμε τη Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου στον Μαρανακίο . Σύμφωνα με τον Κώδικα Λαύρας Δ 39, στις 16 Ιουνίου εορτάζουμε τη Σύναξη της Θεοτόκου στα Δοκιαναί ή Ιουκουνδιαναί. Εκεί πληροφορούμαστε ότι η Σύναξη στον Μαρανακίο και στα Δοκιαναί είναι η ίδια. Οι Ιουκουνδιαναί βρίσκονταν στη συνοικία του Εβδομονούντος στην Κωνσταντινούπολη. Σύμφωνα με τα Πατρία που αποδίδονται στον Γεώργιο Κωδινό, η Εκκλησία της Θεοτόκου στον Μαρανακίο, αλλιώς ονομαζόμενη Μαρνάκιος, κτίστηκε μεταξύ των ετών 610 και 638. Λέγεται ότι κτίστηκε από τον Πατριάρχη Σέργιο, ο οποίος επίσης έχτισε την Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στην Χαλκηδόνα, και εδώ αναπαύθηκε το σκήνωμά του.

Ζυγός συ Mάρκε τω βάρει τω των λίθων, Tας χείρας ως πλάστιγγας εκκρεμών κάτω. Ο Άγιος Μάρκος Ιερομάρτυρας επίσκοπος Απολλωνιάδος ήταν ένας Απόστολος εκ των Εβδομήκοντα. Μαρτύρησε αφού τον κρέμασαν ανάποδα, έδεσαν στα χέρια του ογκόλιθους, και κατόπιν τον άφησαν να αιωρείται στο κενό. Ο εν λόγω Μάρκος ταυτίζεται συνήθως με τον Μάρκο, εξάδελφο του Αποστόλου Βαρνάβα. Κατά τον Ιππόλυτο, στο έργο του Περί των Εβδομήκοντα Αποστόλων, ο Μάρκος, εξάδελφος του Βαρνάβα (Κολ. 4,10· Φιλ. 24), διακρίνεται από τον Ιωάννη Μάρκο, Επίσκοπο Βύβλου (Πραξ. 12,12. 25· 13,5. 13· 15,37), καθώς και από τον Μάρκο τον Ευαγγελιστή (Β΄ Τιμ. 4,11). Όλοι αυτοί ανήκαν στους Εβδομήκοντα Αποστόλους του Χριστού (κατατασσόμενοι αντίστοιχα στις θέσεις 56, 65 και 14), οι οποίοι εστάλησαν από τον Κύριο για να διαδώσουν το Ευαγγέλιο στη γη της Ιουδαίας λίγο πριν από την Σταύρωσή Του (Λουκ. 10,1). Ο Ιππόλυτος αναφέρει ότι ο Μάρκος, εξάδελφος του Βαρνάβα, υπήρξε ηγετική μορφή της αποστολικής Εκκλησίας και Επίσκοπος Απολλωνίας....

 Πίπτει συνάθλων πενταπύργιον μέγα, Σεισμώ κλονηθέν τω ξίφει του δημίου. Οι Άγιοι Πέντε Μάρτυρες οι εν Νικομήδεια μαρτύρησαν δια ξίφους.

 Πυρ πεντέπεντε, πεντεπέντε γεννάδας (ήτοι είκοσι) Kαι πεντεπεντέπεντε, και πέντε φλέγει (ήτοι είκοσιν). Οι Άγιοι Σαράντα Μάρτυρες οι Ρωμαίοι μαρτύρησαν δια πυρός.

 Το λείψανό του κατατέθηκε στο ναό του Αγίου Γεωργίου «εν τω Δευτέρω» στο Βυζάντιο Η μεταφορά των λειψάνων του Αγίου Θεοδώρου του Συκεώτου από τη Γαλατία στην Κωνσταντινούπολη πραγματοποιήθηκε το αργότερο έως τον 9ο αιώνα. Το έτος 1200, τα λείψανά του είδαν ο Ρώσος προσκυνητής Αντώνιος στη Μονή του Αγίου Γεωργίου. Ο Άγιος Θεόδωρος ο Συκεώτης έζησε στα τέλη του 6ου και τις αρχές του 7ου αιώνα. Καταγόταν από το χωριό Συκεοί της Γαλατίας της Μικράς Ασίας, από το οποίο πήρε το προσωνύμιο «Συκεώτης». Η μητέρα του Μαρία ήταν πρώην πόρνη, η οποία αφιερώθηκε στην ανατροφή του παιδιού της. Ο πατέρας του ονομαζόταν Κοσμάς και ήταν βασιλικός ταχυδρόμος. Ο Κοσμάς εγκατέλειψε όμως την έγκυο Μαρία. Ο Θεόδωρος εκάρη μοναχός στη Μονή Χοτζεβά της Παλαιστίνης και μόνασε σε διάφορες μονές τόσο της Παλαιστίνης όσο και της χριστιανικής Ανατολής. Κλήθηκε μάλιστα από τον Αυτοκράτορα και τον Πατριάρχη στην Πόλη για να ευλογήσει και να κηρύξει. Όμως επειδή η φήμη του μεγάλωνε και δεν ήθελε να του αποδίδοντ...

Ο Άγιος Ελάππας έγινε μάρτυρας, αναφέρεται επιγραμματικά στο «Μικρόν Ευχολόγιον ή Αγιασματάριον» έκδοση Αποστολικής Διακονίας 1959, χωρίς άλλες πληροφορίες. Πουθενά αλλού δεν αναφέρεται η μνήμη του. Το όνομα ίσως προέρχεται από προφορική ή τοπική αγιολατρία, χωρίς ευρύτερη αναγνώριση. Ίσως είναι παραφθορά άλλου αγίου (π.χ. Ελαδιός, Ελπίδιος, Ελεύθεριος). Πιθανόν να πρόκειται για λανθασμένη γραφή  αντί «Ελαδιός» ή «Ελαυθάς» ή «Αλύπιος» 

Ο Άγιος Μνημόνιος χειροτόνησε διάκονο τον Άγιο Τύχωνα (τιμάται 16 Ιουνίου). Άλλες πληροφορίες για τη ζωή του δεν έχουμε, εκτός του ότι γίνεται αναφορά σ' αυτόν στη βιογραφία του Αγίου Τύχωνα.