Ο Κεντρικός λόφος και το τουριστικό περίπτερο

Στο κέντρο της σημερινής πόλης, ο λόφος, στον οποίο ήταν κτισμένο το Δημοτικό περίπτερο, έχει κι αυτός τη δική του ιστορία. Η θέα από τη βεράντα του περιπτέρου αυτού ήταν πανοραμική.

Στα σπλάχνα του λόφου αυτού, το πολεμικό καταφύγιο, έχει και αυτό να διηγηθεί τη δική του ιστορία Το καταφύγιο αυτό, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου παρείχε αντιαεροπορική προστασία στον άμαχο Ελληνικό πληθυσμό και κατά την κατοχή χρησιμοποιήθηκε από τον κατακτητή, ως τόπος βασανιστηρίων και εκτελέσεων. Ένα από τα καταφύγια αυτά έχει αξιοποιηθεί από το ιδιωτικό Μουσείο του συλλέκτη Τσαρτσίδη Μιχαήλ, αποτελώντας τμήμα του Μουσείου του και είναι διαθέσιμο στο κοινό να το επισκέπτεται.

Ο λόφος αυτός, ο οποίος μοιάζει με αρχαία ταφική χωμάτινη τούμπα, χρησιμοποιούνταν κατά την προϊστορική και Μακεδονική εποχή, ως νεκροταφείο, όπως μαρτυρούν απασβεστωμένα οστά, τα οποία προβάλλουν κατά καιρούς στην απόκρημνη του πλευρά. Κατά τη Ρωμαϊκή και Βυζαντινή εποχή πιθανόν αποτελούσε χώρο αναψυχής λόγω της θέας που παρείχε, ενώ κατά την Τουρκοκρατία στη νότια του πλευρά, όπου σήμερα είναι κτισμένο το 2° Δημοτικό Σχολείο, υπήρχε σύμφωνα με τις μαρτυρίες και τα ευρήματα, Μουσουλμανικό νεκροταφείο.

Από το 1922, λίγα χρόνια μετά τους Βαλκανικούς πολέμους και την απελευθέρωση της περιοχής από τον Τουρκικό και Βουλγαρικό ζυγό ο λόφος αυτός, αποτελούσε τον ιερό χώρο τιμής των ηρώων της πόλης μέχρι το 1962, που απερίσκεπτα κατεδαφίσθηκε το ηρώο που στήθηκε προς τιμή τους, για να κτισθεί το Δημοτικό Τουριστικό Περίπτερο. Λίγα χρόνια αργότερα, ένα μεγάλο τμήμα του λόφου αυτού οικοπεδοποιήθηκε βάναυσα από τις επόμενες Δημοτικές αρχές, με αποτέλεσμα να χάσει τη ρομαντική του ομορφιά, την οποία διατηρούσε μέχρι το 1970.