Μαρτυρία που αλλάζει την Ιστορία για τον Δημήτριο Ίτσιο και το Π8

Ο ηρωισμός του Δημήτριου Ίτσιου και των υπόλοιπων συμπολεμιστών του είναι αδιαμφισβήτητος.

Δυστυχώς όμως έχουμε ακούσει και διαβάσει διάφορες αερολογίες χωρίς ίχνος ιστορικής αλήθειας.

Ψάχνοντας για πραγματικά στοιχεία βρήκαμε την μαρτυρία του Λοχία Τάσου Κολοκοτρώνη ή οποία έχει αρκετές διαφορές από αυτήν που παρουσιάζετε από διάφορους. Η ιστορία του Κολοκοτρώνη μοιάζει με την εκδοχή που έδωσε πριν λίγα χρόνια  ο Γιάννης Κοζάρτσης συμπολεμιστής του Ίτσιου.

Εμείς θα σας παρουσιάσουμε αυτήν την μαρτυρία χωρίς να πάρουμε θέση εώς ότου βγάλουμε ορθά συμπεράσματα μελετώντας όλα τα δεδομένα.

  

Ο Τάσος Κολοκοτρώνης στο Ιστίμπεΐ το 1951

Κάποια βασικά χαρακτηριστικά που διαφέρουν στην μαρτυρία του Τάσου Κολοκοτρώνη είναι και τα παρακάτω:

α.   Παραδόθηκε μαζί με τους άνδρες του όταν τα πυρομαχικά τους εξαντλήθηκαν.

(Ο Ίτσιος και οι 2  άνδρες του παραδόθηκαν μετά από υπόδειξη αξιωματικού που ήταν ήδη στα χέρια των Γερμανών ,να αφήσουν το πολυβολείο και να παραδοθούν)

β. Δολοφονήθηκε από τον επικεφαλής Γερμανό σωματάρχη, στρατηγό Σόρνερ.

(Γερμανοί στρατιώτες πάνω από το πολυβολείο πυροβόλησαν τον Ίτσιο)

γ. Παρά τις εντολές που είχε να διασωθεί, ο Ίτσιος θέλησε να αγωνιστεί μέχρις εσχάτων, διατάσσοντας τους άνδρες του να διαφύγουν.

(Μη έχοντας τηλεφωνική επικοινωνία με την μονάδα τους ,που διεκόπη από νωρίς , δεν μπόρεσαν να ενημερωθούν για τη διαταγή αποχώρησης.)

δ. Δυο από αυτούς, συντοπίτες του από το διπλανό χωριό παρέμειναν κοντά του.

(Ο ένας ήταν συντοπίτης του ο Γιάννης Κοζάρτσης ενώ ο άλλος ήταν ο Βαγγέλης Παπαβασιλείου από το Αμύνταιο της Φλώρινας).

ε. Όταν τα πυρομαχικά τους εξαντλήθηκαν, οι τρεις έλληνες στρατιώτες παραδόθηκαν. Τότε, ο επικεφαλής γερμανός αξιωματικός ρώτησε να μάθει ποιος ήταν ο επικεφαλής. Ο Ίτσιος του απάντησε και τότε ο γερμανός, σύμφωνα με τη μαρτυρία των δυο αντρών του Ίτσιου, οι οποίοι στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι, τον κατηγόρησε για την απώλεια τόσων πολλών ανδρών του. Ο Ίτσιος δήλωσε ότι απλά έκανε το καθήκον του, αλλά ο γερμανός ανταπάντησε πως τώρα θα έπρεπε και εκείνος να κάνει το δικό του. Διάταξε τους άνδρες του να αποδώσουν τιμές και εν-συνεχεία εκτέλεσε εν ψυχρώ τον έλληνα λοχία με μια σφαίρα στο κεφάλι.

(Πρώτος από το  πολυβολείο πήγε να βγεί ο Ίτσιος αλλά Γερμανοί στρατιώτες πάνω από το πολυβολείο πυροβόλησαν μόλις πρόβαλε το κεφάλι του οπότε δεν υπήρχε καμία συνομιλία μεταξύ του Γερμάνου επικεφαλή και του Ίτσιου, ούτε τιμές του απέδωσαν οι Γερμανοί)

Ας δούμε αναλυτικά πώς παρουσιάζει την ιστορία 

ο Τάσος Κολοκοτρώνης (1951)

Στη δυτική περιοχή του Μπέλες ,επάνω από τα Άνω Πορόια στα χαμηλότερα υψώματα του ιστορικού Δεμίρ Καπού(σιδερένια πύλη) τρία τσιμεντοπολυβολεία προκάλυψης, μακριά από το σύστημα των μεγάλων οχυρών ,δέχτηκαν κι αυτά τη μεγάλη φωτιά της μάχης, ήδη από την πρώτη στιγμή . Δόθηκε όμως κάποια ευκαιρία και μέσο Ποροΐων να ξεφύγουν αρκετοί στρατιώτες και να πάνε στο απέναντι βουνό.

Στα Κρούσια, που ήταν η δεύτερη ζώνη άμυνας . Τα τρία αυτά πολυβολεία διευκόλυναν όλες αυτές τις κινήσεις και οι εγκλωβισμένοι μέσα στα πολυβολεία ακολούθησαν το δρόμο της αυταπάρνησης ,για να εμποδίσουν την ελεύθερη κάθοδο των Γερμανών αλλά και να μείνουν πιστοί στον όρκο τους.

Το πρώτο πολυβολείο 158,με διοικητή τον υπολοχαγό Χρήστο Μαρούδη 29 ετών κράτησε για 11 ώρες ,ως το πρωί και σίγησε όταν πια όλοι τους ,ο Μαρούδης και τα δεκαεπτά παλικαριά του έπεσαν νεκροί.

 Στο δεύτερο πολυβολείο, το Π 9, χωρίς να έχουν διασωθεί ονόματα ,οι υπερασπιστές του κράτησαν μέχρι το απόβραδο της πρώτης μεγάλης μέρας ώσπου τελείωσαν οι σφαίρες του και πιάστηκαν αιχμάλωτοι έχοντας προκαλέσει μεγάλες απώλειες στο εχθρό.

Στο πολυβολείο Π 8 στη θέση Ομορφοπλαγιά στα Άνω Πορόια οι λίγοι στρατιώτες με επικεφαλής τον λοχία Δημήτριο Ίτσιο που χειριζόταν και το πολυβόλο, μάχονταν ακόμη μέχρι το βράδυ της 9ης Απριλίου έχοντας προκαλέσει τεράστιες απώλειες στους Γερμανούς .Μη έχοντας τηλεφωνική επικοινωνία με την μονάδα τους ,που διεκόπη από νωρίς , δεν μπόρεσαν να ενημερωθούν για τη διαταγή αποχώρησης.

Οι Γερμανοί είχαν είδη κυριεύσει τα γύρω υψώματα και είχαν πια κατηφορίσει στα Άνω Πορόια ως τη Ροδόπολη, όταν οι πολεμιστές αποφάσισαν ,μετά από υπόδειξη αξιωματικού που ήταν ήδη στα χέρια των Γερμανών ,να αφήσουν το πολυβολείο και να παραδοθούν .

Βγαίνοντας όμως πρώτος ο Ίτσιος ,Γερμανοί στρατιώτες πάνω από το πολυβολείο πυροβόλησαν μόλις πρόβαλε το κεφάλι του Ίτσιου που γεμάτος αίμα και έπεσε νεκρός.

Βγήκαν όμως έξω οι άλλοι πολεμιστές, ο Γιάννης Κοζάρτσης από Άνω Πορόια και ο Βαγγέλης Παπαβασιλείου από το Αμύνταιο της Φλώρινας που άφησαν δραματικές μαρτυρίες για κείνες τις στιγμές ,Οι Γερμανοί είχαν διαταγή, τους άφησαν και έφυγα προς το χωριό Άνω Πορόια

Mια πιο αναλυτική προσέγγιση για το θέμα θα βρείτε στο http://www.istibeifort.com/itsiosdimitrios/ χωρίς όμως να εμπεριέχει τα δεδομένα του Τάσου Κολοκοτρώνη.