Τα τσιφλίκια και τα νοικοκυριά του δέκατου ένατου αιώνα

Τα στοιχεία για τους αγροτικούς οικισμούς μπορούν να εξαχθούν από τα περιφερειακά ετήσια βιβλία

(σαλάμια). Σχεδόν όλα τα σαλάμια περιέχουν πληροφορίες για τον αριθμό των αγροτικών οικισμών

στην περιφέρεια της Θεσσαλονίκης  (Selanik), αλλά μόνο το ετήσιο βιβλίο του 1896 περιλαμβάνει λεπτομερείς πληροφορίες για τον αριθμό των αγροτικών νοικοκυριών που κατοικούν στα τσιφλίκια και στα αγροτικά χωριά. 

Σύμφωνα με αυτά, το 75,0% όλων των αγροτικών οικισμών στην επαρχία περιλάμβανε αγροτικά χωριά (karye) και τα υπόλοιπα 25,0% περιλάμβαναν τσιφλίκια. Τα αγροτικά χωριά αποτελούν το 89,0% του συνόλου των αγροτικών νοικοκυριών της επαρχίας, ενώ το ενώ το υπόλοιπο 11,0% κατοικούσε σε τσιφλίκα.

Αν και είναι δύσκολο να προσδιοριστεί με ακρίβεια το ποσοστό των τσιφλικιών στην πραγματική ιδιοκτησία επί τη βάσει αυτών των αποδεικτικών στοιχείων, από την μεγάλη διαφορά που εμφανίζετε καταλαβαίνουμε ότι τα νοικοκυριά του χωριού σε συνολικά αγροτικά νοικοκυριά υποδηλώνουν ότι η μικρή αγροτική ιδιοκτησία ήταν ίσως η πρωταρχική, αν όχι η κυρίαρχη, μορφή ιδιοκτησίας στη Θεσσαλονίκη (Selanik) κατά τη διάρκεια στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα. 

Τα ακίνητα θα μπορούσαν να είναι πάνω από 2.000 εκτάρια, τα περισσότερα τσιφλίκια κυμαίνονταν μεταξύ 100-500 εκταρίων και το μέσο μέγεθος των τσιφλικιών ήταν κάπου μεταξύ 300-350 εκταρίων.  Η μικρή ιδιοκτησία των αγροτών ήταν η πιο τυπική μορφή ιδιοκτησίας στην περιοχή η περιοχή.