Ήττα για την Άννα Τσομπάνη σε έναν αγώνα που κέρδισε

Ήττα για την Άννα Τσομπάνη στο Καζακστάν στην διεκδίκηση της ζώνης Κ1 σε έναν αγώνα που κέρδισε στα σημεία πεντακάθαρα. Η λέξη αμεροληψία κρύφτηκε κάτω από το ρινγκ. Διαιτησία και κριτές αποφάσισαν ότι η Άννα έπρεπε να χάσει πάση θυσία.

Για μας η Άννα είναι η νικήτρια και άξια κάτοχος της ζώνης Κ1

Η απόφαση που πήραν οι κριτές και γενικά το στήσιμο του αγώνα αποτελεί ντροπή για το άθλημα.

Συνιστούμε στο μέλλον στους αθλητές μας να αποφεύγουν τέτοιες διοργανώσεις.

Για το θέμα μίλησε και ο Θοδωρής Κορωνίδης ο οποίος συμμετείχε στην προετοιμασία της Άννας με τον οποίο συντασσόμαστε απόλυτα.

Θοδωρής Κορωνίδης :
Λίγα λόγια για τον χτεσινό σου αγώνα Anna Tsompani..
Πρώτα από όλα θέλω να σου πω ένα πολύ μεγάλο μπράβο για εχτές..
Όπως είχαμε πει πριν φύγεις για να νικήσεις εκεί μέσα έπρεπε να την βγάλεις νοκ άουτ..Γιατί στα σημεία όπως και να είχε τον αγώνα θα το δίναν στην δικιά τους..
Αυτο Που έγινε εχτές όμως δεν έχει προηγούμενο..μάλλον δεν περίμεναν να είσαι τόσο μάχιμη που από τον πρώτο γύρο την έκανες πτώμα..
Τον δεύτερο γύρο τον σταμάτησαν στο πρώτο λεπτό ενώ κρατάει δύο λεπτά..
Και στον τρίτο γύρο που πήγαινες για νοκ άουτ τον σταμάτησαν γρήγορα για να μην πέσει κάτω...
Τέτοια νίκη είναι ντροπή...μην στεναχωριέσαι καθόλου..απέδειξες ότι έχεις το θάρρος να πάς μόνη σου τόσο μακριά να αγωνιστείς και να δείξεις την ψυχή σου..
Εμείς που σε ζήσαμε νιώθουμε πραγματικά περήφανοι για τον αγώνα σου και την στάση σου..
Αθλητής σημαίνει κάνω άθλους...και εσύ με την χτεσινή σου παρουσία το απέδειξες..
Χτες εμφανιστηκες με την σημαία της Μακεδονίας και το τραγούδι της..
Για κάποιους είναι ένα πανί,για αυτούς που αγωνίζονται η μεγαλύτερη τιμή...
Τέτοια πρότυπα πρέπει να έχουν τα παιδιά να μάθουν να αγωνίζονται για τα ιδανικά τους...
Και κάτι τελευταίο για τους προπονητές όσους θέλουν να λέγονται...
Δεν κλείνουμε αγώνα αθλητή μας εάν δεν μπορούμε να ήμαστε μαζί του....
Γιατί μόνο ο προπονητής ξέρει τον αθλητή του να τον ανεβάζει και να τον εμψυχώνει εκείνες τις ώρες...
Και όπως έχετε δει σε κάθε αγώνα ο Αθλητής τρέχει στον προπονητή του και όχι στους γονείς του...μαζί κλαίνε ή γελάνε..
Κρατήστε τον πολύτιμο ρόλο σας λοιπόν...

Συνέχισε Άννα δυναμικά είσαι αγρίμι,έχεις ψυχή το μέλλον σου ανήκει...