Αν είχες να επιλέξεις κάδους σκουπιδιών στο χωριό σου ή την ζωή ενός 2χρονου, τι θα επέλεγες;

Αν είχες να επιλέξεις κάδους σκουπιδιών στο χωριό σου ή την ζωή ενός 2χρονου, τι θα επέλεγες; Η απάντηση μοιάζει εύκολη και ευνόητη αλλά στην πράξη η επιλογή είναι πάντα οι κάδοι.

Τα χρήματα δεν είναι απεριόριστα, ούτε η δυναμική τους, κάθε οικονομία που αποτελεί μια μικρο-οικονομία της παγκόσμιας οικονομίας έχει όρια. Η οικονομία μιας οικογένειας, δηλαδή το ταμείο της δεν είναι απεριόριστο. έχει όρια τα οποία είναι ανάλογα. Το ίδιο συμβαίνει παντού, σε ένα κράτος ή έναν Δήμο.

Μια ρήση λέει "Θέλει την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο" μια άλλη ιταλική λέει «Θέλει και την κατσίκα να σώσει και το λάχανο», εννοώντας ότι δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα.

Φανταστείτε μια οικονομία ως μια πίτα, αν πάρουμε ένα κομμάτι για να καλύψουμε μια ανάγκη μας θα λείπει ένα κομμάτι από την πίτα. Αν τα πάρουμε όλα τότε δεν θα υπάρχει άλλη πίτα για να καλύψουμε κάποιες άλλες ανάγκες μας. Η πίτα δεν είναι απεριόριστη και κάποια στιγμή τελειώνει.

Οι ανάγκες στις κοινωνίες είναι άπειρες και ποικίλουν, ειδικά τα τελευταία χρόνια με την άνοδο της τεχνολογίας έχουν δημιουργηθεί πολλές νέες ανάγκες που δεν υπήρχαν στο παρελθόν. Επίσης, με το μάρκετινγκ έχουν δημιουργηθεί διάφορες ανάγκες οι οποίες δεν είναι καν πραγματικές ανάγκες.

Οι οικονομίες δεν μπορούν να καλύψουν όλες τις ανάγκες για όλο τον κόσμο. Κάποιες είναι σημαντικές και κάποιες ασήμαντες. Πάντα γίνεται επιλογή. Την επιλογή την κάνει αυτός που κρατάει το μαχαίρι, ο οποίος μπορεί να είναι οι γονείς σε μια οικογένεια, η κυβέρνηση σε ένα κράτος κτλπ.

Αυτοί που κρατάν το μαχαίρι πολλές φορές δεν είναι ικανοί να κρίνουν σωστά και να επιλέξουν ποιες ανάγκες θα ικανοποιήσουν, ποιες ανάγκες είναι σημαντικές. Κάποιες άλλες φορές είναι ικανοί αλλά για τους δικούς τους λόγους επιλέγουν να καλύψουν κάποιες συγκεκριμένες ανάγκες. 

Η ανισότητα είναι χαρακτηριστικό του κόσμου που ζουμε. Οι ανάγκες των λίγων είναι πιο σημαντικές από τις ανάγκες των πολλών.

Αυτοί που αποφασίζουν πολλές φορές καλύπτουν ανάγκες που έχουν οι ίδιοι καθώς και ανάγκες του περίγυρού τους.

Κάποιες φορές οι επιλογές είναι επιλογές καθαρά για να θολώσουν τα νερά έτσι ώστε να μην υπάρχουν αντιδράσεις.

Πολλές φορές η επιλογή κάλυψης μιας ανάγκης ξεσηκώνει αντιδράσεις. αλλά έχει και υποστηρικτές. 

Πριν κάποια χρόνια είχαμε θέσει το θέμα στην εκπομπή του Λάκη Λαζόπουλου με τον παρουσιαστή να στηρίζει την άποψη μας.

Για την κατανόηση του θέματος θα φέρουμε ένα παράδειγμα. 

Αν πχ δώσει το κράτος ένα κομμάτι της πίτας για να βάλει σύγχρονα καλαθιά σκουπιδιών γιατί τα άλλα ήταν παλιάς κατασκευής, θα ήταν κακό; Φαινομενικά όχι, αλλά η αγορά αυτών των καλαθιών στέρησε το κομμάτι πίτας, το οποίο θα μπορούσε να πάει για την δημιουργία μιας σύγχρονης υγειονομικής μονάδας που υπάρχει μόνο στο εξωτερικό, σώζοντας την ζωή ενός 2χρονου μωρού χωρίς να πρέπει να μεταφερθεί στο εξωτερικού, ειδικά την στιγμή που οι γονείς του δεν έχουν τα χρήματα για να το μεταφέρουν, Ναι είναι σημαντικό να έχουμε συγχρονους κάδους, πχ με σουπερ ροδάκια για εύκολη μεταφόρα....αλλά Στην ουσία η αγορά αυτών των καλαθιών στερεί την ζωή αυτού του 2χρονου παιδιού της ίδια οικονομίας.

Δυστυχώς οι κοινωνίες δείχνουν έκπληκτες μπροστά σε κάτι τέτοιο, αλλά για στην πραγματικότητα το ξέρουν, με αποτέλεσμα να το ξεχνούν σε μικρό χρονικό διάστημα.

Με αυτόν τον γνώμονα πολλές φορές τασσόμαστε απέναντι σε κάποιες αποφάσεις. Ναι θα θέλαμε και εμείς να καλυφθούν κάποιες ανάγκες, αλλά υπάρχουν πολλοί σημαντικότερες και θα πρέπει να εξασφαλισθούν πρώτα αυτές και ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Οχι μόνο για τους λίγους, όχι μόνο για την ελίτ, αλλά για όλους, Μετά μπορούμε να δούμε και τις δευτερεύουσες.

Σε επίπεδο δημοτικό η κατάσταση δεν είναι καλή, σε όλες τις αποφάσεις μιας δημοτικής αρχής που δεν είναι σε καλό δρόμο, συναντάμε αυτήν την φαινομενικά καλή πράξη ....δυστυχώς ξεχνάμε πως τα χρήματα είναι κομμάτι της πίτας. Κι ο κόσμος τρέχει να υπερασπιστεί την απόφαση αυτήν, δεν βλέπει περα από την μύτη του, 

Δεν χεριάζετε να πούμε κάτι για τα μικροσυμφέροντα κάποιων που πατάνε πάνω σε μια ανάγκη πολλών για να κερδίσουν χρήματα, μια ανάγκη που παρουσιάζεται με μεγάλα φώτα, ξοδεύονται μεγάλα ποσά, αλλά στο τέλος η ανάγκη δεν καλύπτετε ή ακόμη χειρότερα δεν είναι τόσο σημαντική αλλά είναι μικροανάγκη των πολλών.

Στην παγκόσμια κοινωνία υπάρχουν παιδιά που πεθάνουνε από το πιο βασικό, την έλλειψη νερού. Η κοινωνία συνεχίζει να ζει και αποδέχεται αυτήν την κατάσταση, κλείνει απλά τα μάτια και δεν βλέπει. Η ίδια και χειρότερη λογική και συμπεριφορά υπάρχει και στις μικροκοινωνίες, αγνοούν τελείως βασικές ανάγκες κλείνοντας τα μάτια. 

Πολλές φορές η σημαντικότητα των αναγκών δεν είναι τόσο ξεκάθαρη, ενώ κάποιες άλλες δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Τέλος κάποιες άλλες ανάγκες εξαρτώνται από την ηθική της εκάστοτε κοινωνίας (π.χ. οι πραγματικοί βουδιστές θα προτιμήσουν την πείνα, από το να σφάξουν μια αγελάδα).