ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Η Αξιοποίηση του κτιρίου του Συλλόγου Μελενίκιων Σιδηροκάστρου (ή το κτήριο της δωρεάς του Συλλόγου στον Δήμο, όπως το αναφέρετε) έχει να κάνει με την παραχώρηση του κτηρίου  Το συγκεκριμένο κτίριο  συμφώνα με τον Δήμο Σιντικής κατασκευάστηκε ως χώρος για τη διενέργεια πολιτιστικών εκδηλώσεων, ομιλιών, διαλέξεων, θεατρικών παραστάσεων και καλλιτεχνικών δρώμενων. Ο Δήμος μας έκανε αποδοχή δωρεάς του ακινήτου από τον Σύλλογο Ευελπίδων Μελενίκου το 2019. Το 25ο θέμα της ημερήσιας διάταξης το εισηγήθηκε ο κ. Τσίντσιος Γεώργιος,  Αντιδήμαρχος Διοικητικών Υπηρεσιών και είπε τα ακόλουθα : Ο Σύλλογος Ευελπίδων Μελενίκου , έχει στην κατοχή του ένα ημιτελές κτίριο . Το  συγκεκριμένο κτίριο κατασκευάστηκε ως χώρος για τη διενέργεια πολιτιστικών εκδηλώσεων ,  ομιλιών, διαλέξεων , θεατρικών παραστάσεων και καλλιτεχνικών δρώμενων . Δεν  ολοκληρώθηκε ποτέ γιατί ο Σύλλογος δεν μπορεί να καλύψει πλέον άλλες δαπάνες λόγω  οικονομικής αδυναμ...

Στα σκαλιά του Ιερού Ναού της Αγίας Ζώνης  Σιδηροκάστρου, 1959. Επεξεργασμένη φωτογραφία. Επέτειος  ιδρύσεως της Αδελφότητας Γυναικών Μελενίκου,την ημέρα της γιορτής της Μεσοπεντηκοστης, το 1959. Στα σκαλιά του Ιερού Ναού της Αγίας Ζώνης  Σιδηροκάστρου τα μέλη του Δ.Σ.της Αδελφότητας μαζί με τον πρόεδρο του Συνδέσμου Ευελπίδων Μελενίκου και όλα τα μέλη της Αδελφότητας. Φωτογραφία Ευδοκία Φουρτούνα

Στα Άνω Πορόια Σερρών, ένα χωριό με ιστορία και γραφικότητα, σε μια περιοχή σπάνιας φυσικής ομορφιάς, στους πρόποδες του όρους Μπέλες , έρχεται η επόμενη μας πεζοπορική εκδρομή! Κατέχει επάξια τον τίτλο του πιο αγαπημένου ίσως Σερραϊκού –και όχι μόνο- προορισμού, χάρη στη γραφικότητά του, τη φυσική ομορφιά και το καλό του κλίμα. Μάλιστα, οι Τούρκοι μπέηδες, που είχαν εκεί τα εξοχικά τους, συνήθιζαν να τα αποκαλούν «Μικρή Κωνσταντινούπολη»!! Το χωριό βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Μπέλες ή Κερκίνη, σε υψόμετρο περίπου 400 μέτρων. Αγναντεύει τη λίμνη και την κοιλάδα. Διατηρεί μέχρι σήμερα τα χαρακτηριστικά της μακεδονίτικης αρχιτεκτονικής που έφεραν οι βλαχόφωνοι Έλληνες από την Ήπειρο και Δυτική Μακεδονία, μαζί με τα ήθη και τα έθιμά τους, τα οποία «παντρεύτηκαν» άψογα αργότερα με την εγκατάσταση Μικρασιατών προσφύγων. Μία διαδρομή με εντυπωσιακή βλάστηση και φυσικό κάλος που μαγνητίζει το βλέμμα με την άγρια ομορφιά του και μαγεύει με τον ήχο του νερού. Το Καταπράσινο Μπέλες είναι ...

Δανειστική βιβλιοθήκη Κάτω Αμπελας!  Ανοιχτά κάθε Κυριακή 5-7 και μετά από συνεννόηση με την κ. Θεοδώρα Παναγιωτίδου η την κ. Κική Παπαδοπούλου.  Βιβλία για μικρούς και μεγάλους !

Τσιμεριτας    -  Τελευταίες Αναρτήσεις Ιδιωτικό Λαογραφικό Μουσείο Τσιμεριτα Ο  Παναγιώτης Παπαδόπουλος έχει δημιουργήσει ένα ιδιωτικό μουσείο, όπως μα ανέφερε ο ίδιος "σκαλίζοντας και  ανιχνεύοντας όλους τους χώρους μας βρήκε θησαυρούς στρατιωτικους, εργαλεία κτλ.  Τα οποία δεν μπορούν να προβληθούν στο μικρό χώρο αυτό και είναι σε κουτιά. Όπως στρατιωτικά είδη, ο πάγκος του τσαγγαρη του πατέρα μου κατασκευής δεκαετίας δεκαετία 40,η κάσα για δέσιμο καπνων, η Singer  της μάνας μου κτλ.". Το μουσείο του Παναγιώτη κρατάει ζωντανές τις μνήμες σχετικά με την ζωή των καθημερινών ανθρώπων του χθες, που πέραν από τους πόντιους μεγάλες μερίδες πληθυσμού καλούνταν να αλλάζει τόπο κατοικίας και να μεταναστέψει. Όλα τα εκθέματα είναι καταγεγραμμένα, φωνογραφημένα και κατατέθηκαν στην αρχαιολογία τα αντίγραφα για την νομιμοποίηση αυτών περί μη αρχαιολογική αξίας Μερικά από τα εκθέματα του μουσείου αυτά τα 2 έχουν έρθει από την Τσιμετα Πόντου τα έφεραν οι πρόγονοι...

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ιστορίες της καθημερινότητας  -  Τελευταίες αναρτήσεις O Παναγιώτης Παπαδόπουλο γ εννήθηκε  και μεγάλωσε στα Πλατανάκια από πόντιους γονείς. Ο Πατέρας του Λάζαρος από την Τσιμερά του Πόντου και η μητέρα του Ευμορφίλη από τα χωριά Μασούρα και Παλλαδάντων. Στις παιδικές του αναμνήσεις οι ιστορίες που άκουγε από τους δικούς του αλλά και συγχωριανούς τους για τους Πόντιους που εγκαταστάθηκαν στο χωριό του με την ανταλλαγή των πληθυσμών μετά την μικρασιατική καταστροφή. Ο μικρός Παναγιώτης ρουφούσε σαν σφουγγάρι τις γνώσεις και με την φαντασία του ζωντάνευε τις ιστορίες που άκουγε. Όταν μεγάλωσε  έφυγε από το χωριό σε ηλικία 24 χρονών με την ελπίδα για κάτι καλύτερο από την γεωργια που ασχολιόταν η οικογένεια του και  πήγε στην Θεσσαλονίκη ,  οπου εργάστηκε ως τεχνικός ανελκυστήρων αλλά η αγάπη για τον τόπο του ήταν αυτή που τον έκανε να επιστρέψει στο χωριό του.  Παναγιώτης Παπαδόπο...