Άγιος Ιώβ Μητροπολίτης Μόσχας, 19 Ιουνίου
Ο Άγιος Ιώβ, πρώτος Πατριάρχης Μόσχας γεννήθηκε περί το 1530 μ.Χ. στην Στάριτσα και κοιμήθηκε το 1607 μ.Χ. Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου.
Ο Άγιος Ιώβ (ρωσικά: Иов, Iov), γνωστός και ως Ιώβ της Μόσχας (π. 19 Ιουνίου 1607), ήταν ο πρώτος Πατριάρχης Μόσχας και πάσης Ρωσίας. Τιμάται ως άγιος στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Διετέλεσε Μητροπολίτης Μόσχας και πάσης Ρωσίας από το 1587 έως το 1589. Ήταν ο δέκατος έβδομος Μητροπολίτης στη Μόσχα που διορίστηκε χωρίς την έγκριση του Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, όπως συνηθιζόταν. Το 1589, ο Ιερεμίας Β', ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, τακτοποίησε την κανονική ιδιότητα του Ιώβ και τον ανέδειξε στην ιδιότητα του πατριάρχη.
Το όνομα γέννησής του ήταν Ioann (ρωσικά: Иоанн, μια μορφή του Ιωάννη).[ Ως έφηβος, ο Ιωάννης γνώριζε τα περισσότερα από τα βιβλικά κείμενα από έξω και προσπαθούσε να γίνει μοναχός. Ο πατέρας του όμως επέμενε να παντρευτεί. Κάποτε, ο Ιωάννης ζήτησε την άδεια του πατέρα του για να δει τον εξομολόγο του στο μοναστήρι Ουσπένσκι στη γενέτειρά τους πόλη Στάριτσα (Περιφέρεια Τβερ). Με την άφιξή του το 1551, ο Ιωάννης πήρε αμέσως μοναχικούς όρκους και πήρε το θρησκευτικό όνομα Ιώβ.
Πέρασε δεκαπέντε χρόνια στο μοναστήρι και τελικά έγινε ηγούμενος του το 1566 με τη βοήθεια του Ιβάν του Τρομερού, ο οποίος είχε κάνει τη Στάριτσα την κατοικία του κατά την εποχή των Oprichnina. Σύμφωνα με την Debra A. Coulter, «ο Ιώβ ήταν γνωστός ως ένας ταπεινός άνθρωπος με άψογα ήθη, μορφωμένος για την εποχή του, που εργάστηκε για το καλό της εκκλησίας και την προώθηση του ορθόδοξου χριστιανισμού».
Το 1571, μεταφέρθηκε στη Μόσχα και διορίστηκε ηγούμενος της Μονής Σιμόνοφ. Το 1575 έγινε ηγούμενος της Μονής Novospassky. Το 1581, χειροτονήθηκε επίσκοπος της Κολόμνας.
Αν και άτομο με μέτριες νοητικές ικανότητες, κατάφερε ωστόσο να τραβήξει την προσοχή του Μπόρις Γκοντούνοφ με το ταλέντο του να διαβάζει τις μεγαλύτερες προσευχές από καρδιάς με πολύ εκφραστικό τρόπο. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Feodor I (του οποίου η κυβέρνηση ελεγχόταν από τον Boris Godunov), ο Ιώβ διορίστηκε αρχιεπίσκοπος Ροστόφ και Μητροπολίτης Μόσχας και πάσης Ρωσίας το 1587.
Πατριαρχείο
Συνειδητοποιώντας την αναγκαιότητα ενίσχυσης της εκκλησιαστικής εξουσίας στη Ρωσία, ο Γκοντούνοφ κατάφερε να πείσει τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμία Β' να ιδρύσει πατριαρχείο στη Ρωσία. Στις 5 Φεβρουαρίου 1589 (26 Ιανουαρίου, J.C.) ο Ιώβ εξελέγη ο πρώτος Πατριάρχης Μόσχας και πάσης Ρωσίας. Άσκησε όλη του την επιρροή και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην άνοδο του Μπόρις Γκοντούνοφ στον ρωσικό θρόνο.
Ο Άγιος Ιώβ δεν ενέκρινε, ωστόσο, την πρόταση του Γκοντούνοφ να ανοίξει ένα πανεπιστήμιο στη Μόσχα στελεχωμένο με ξένους καθηγητές, επειδή πίστευε ότι η επιρροή και η μη ορθόδοξη πίστη τους θα διέδιδαν την ετεροδοξία και θα έθετε σε κίνδυνο την αγνότητα της Ρωσικής Εκκλησίας. Υπό την επίβλεψη του Ιώβ, οι Ρώσοι διόρθωσαν βιβλία για τις θείες λειτουργίες και τα ετοίμασαν για δημοσίευση.
Βοήθησε στη δόξα ορισμένων από τους Ρώσους αγίους, διέταξε τον εορτασμό της μνήμης του Βασιλείου Τρελού για τον Χριστό το 1588, καθώς και του Ιωσήφ Βολότσκι και άλλων. Ο Πατριάρχης Ιώβ ευνόησε επίσης την ανέγερση νέων καθεδρικών ναών και μοναστηριών και χριστιανικές ιεραποστολικές δραστηριότητες στο πρόσφατα κατακτημένο Χανάτο του Αστραχάν και στη Σιβηρία. Επίσης αλληλογραφούσε με τον Καθολικό Νικόλαο Ε' της Γεωργίας και αντάλλαξε μαζί του δώρα. Μετά τον μυστηριώδη θάνατο του tsarevich Dmitry Ivanovich το 1591, ο Job αποδέχτηκε τη μη εγκληματική εκδοχή του θανάτου του, υποστηρίζοντας τον Boris Godunov σε κάθε βήμα.
Το 1591, ηγήθηκε της επίσημης έρευνας για το θάνατο του Tsarevich Dmitry στο Uglich. Μετά από διαβούλευση με το εκκλησιαστικό συμβούλιο και τη δούμα των βογιαρών, ο πατριάρχης ανακοίνωσε την ετυμηγορία του - ο τσαρέβιτς μαχαιρώθηκε κατά λάθος και δεν δολοφονήθηκε. Εκείνη τη χρονιά ίδρυσε επίσης τη Μονή Donskoy στη Μόσχα.
Μετά τον θάνατο του Τσάρου Φέοντορ Α' και την άρνηση της συζύγου του, Ιρίνα Γκοντούνοβα, να αποδεχθεί τον θρόνο, ο Πατριάρχης Ιώβ έγινε αρχηγός του κράτους το 1598. Καθώς ήταν πολύ υποχρεωμένος στον Μπορίς Γκοντούνοφ για την προαγωγή του στη θέση του πατριάρχη Ιώβ προσέφερε την υποψηφιότητά του ως τσάρου στη Συνέλευση της Γης (Zemsky sobor). Στις 21 Φεβρουαρίου 1598, οδήγησε μια θρησκευτική πομπή προς τον Μπόρις Γκοντούνοφ στο μοναστήρι του Νοβοντέβιτσι, παρακαλώντας τον να δεχτεί τον θρόνο.
Ο Ιώβ ήταν γνωστός ως σκληρός επικριτής του Ψεύτικου Ντμίτρι Α' και προσπάθησε να πείσει τον λαό της Μόσχας να παραμείνει πιστός στον αποθανόντα τσάρο. Οι ένοπλοι υποστηρικτές του απατεώνα εισέβαλαν στον Καθεδρικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και ένας βογιάρος ονόματι P. F. Basmanov ανακήρυξε τον Ιώβ προδότη. Η επίσημη απομάκρυνση του Ιώβ από το αξίωμα έγινε στις 24 Ιουνίου 1605, όταν το συμβούλιο ανακοίνωσε την αποχώρησή του λόγω γήρατος και κακής υγείας. Το ίδιο συμβούλιο ανακοίνωσε την απονομή της αξιοπρέπειας στον Πατριάρχη Ιγνάτιο. Ο Ιώβ στάλθηκε εξορία στο μοναστήρι του στη Σταρίτσα, όπου τυφλώθηκε τελείως. Τον Ιώβ διαδέχθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Ιγνάτιος του Ριαζάν και επέστρεψε στη Μόσχα μόνο μετά τη δολοφονία του Ψεύτικου Δμίτριου Α', τη φυλάκιση του Πατριάρχη Ιγνατίου στη Μονή του Θαύματος και την άνοδο του Βασιλείου Δ' της Ρωσίας. Στις 20 Φεβρουαρίου 1607, κατόπιν αιτήματος του Τσάρου Vasili Shuisky, οι Πατριάρχες Ερμογένης και Ιώβ τέλεσαν από κοινού τη Θεία Λειτουργία στον Καθεδρικό Ναό της Κοιμήσεως στο Κρεμλίνο της Μόσχας, όπου συγχώρεσε τον λαό της Μόσχας και τους έδωσε την ευλογία του.
Θάνατος
Πέθανε πολύ άρρωστος το 1607. Το 1652, τα λείψανα του Αγίου Ιώβ μεταφέρθηκαν στον καθεδρικό ναό της Κοιμήσεως του Κρεμλίνου της Μόσχας, όπου παραμένουν μέχρι σήμερα.
