Όσιος Πίωρ ο Έγκλειστος, 4 Οκτωβρίου
Ο Όσιος Πίωρ (Πиор) τιμάται ως όσιος και αναχωρητής μοναχός («затворник, преподобный») της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου (Κιέβο-Πετσέρσκ).
Η μνήμη του τελείται στις 4 Οκτωβρίου, κατά τη Σύναξη των Οσίων Πατέρων των Σπηλαίων του Κιέβου (των Μακρυνών Σπηλαίων), καθώς και στις γενικές συνάξεις όλων των Οσίων Πατέρων της Λαύρας.
Η χρονική περίοδος της ζωής του δεν είναι απολύτως γνωστή, αλλά θεωρείται ότι έζησε όχι αργότερα από τον 12ο αιώνα.
Ξεχώρισε για την άσκηση, τη νηστεία και την εργατικότητα του· αναφέρεται ότι ήταν παράδειγμα για όσους επιδίδονται στη νηστεία και στον τίμιο μόχθο.
Διακρίθηκε από τη νηστεία και τη σκληρή δουλειά και σε αυτό χρησίμευσε ως υποκατάστατο της νηστείας και της εργασίας. Δεν θέλω να κοιτάξω τη γοητεία και τη ματαιοδοξία αυτού του κόσμου, έκλεισε σε μια σκοτεινή σπηλιά και εκεί εργάστηκε σε αδιάκοπη προσευχή.
Τα λείψανα του ξεκουράζονται Διακριτικές σπηλιές του Κιέβου Pechersk Lavra. . .
Τροπάριο, φωνή 5
Κλείνοντας τον εαυτό σας στον τόπο μου, ο Pio χωρίς Θεό, / και δεν θέλει καθόλου αυτό το φως και όλα τα απολαύσεις που υπάρχουν σει./ Την ίδια μέρα το Gentile θα μας τιμηθεί, // προχωρήστε με το ίδιο φως.
