Άγιος Ηλίας επίσκοπος Γορτύνης, 13 Οκτωβρίου
Παρά το γεγονός ότι ολόκληρη η Εκκλησία περνούσε μεγάλη αναταραχή εξ αιτίας της εικονομαχίας, η Κρήτη παρέμενε πιστή στην ορθή πίστη. Μάλιστα, λόγω της εικονόφιλης στάσης της και της συμμετοχής της στην Επανάσταση των Ελλαδικών το 727 μ.Χ. μετά την έκδοση του πρώτου θεσπίσματος του Λέοντος Γ´ του Ισαύρου κατά των Εικόνων, η οποία και καταπνίγηκε, υπέφερε τον 8ο αιώνα μ.Χ. από το Θεματάρχη Θεοφάνη το Λαρδότυρο.
Στην Ζ´ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας, το 787 μ.Χ. μετέσχε ο Αρχιεπίσκοπος Ηλίας ο Α´ με τους Επισκόπους Λάμπης Επιφάνιο, Ηρακλειουπόλεως Θεόδωρο, Κνωσσού Αναστάσιο, Κυδωνίας Μελίτωνα, Κισσάμου Λέοντα, Σουβρίτων (Θρόνος Αμαρίου) Θεόδωρο, Φοίνικος (Πλακιάς Αγ. Βασιλείου) Λέοντα, Αρκαδίας (Προφ. Ηλίας - Αφρατί Πεδιάδος) Ιωάννη, Ελευθέρνης (ΒΔ Πρινέ Μυλοποτάμου) Επιφάνιο, Καντάνου Φωτεινό και Χερσονήσου (Χερσόνησος Πεδιάδος) Σισσίνιο. Μαζί με τους Επισκόπους ήταν και δυο Ηγούμενοι Μονών, ο Θέογνις Ηγούμενος Μονής Αποστόλου Τιμοθέου και Πέτρος Ηγούμενος Μονής Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου. Ο Κρήτης μίλησε 9ος στη σειρά όπως διασώζουν τα πρακτικά και μάλιστα, δυο φορές. Επίσης, δεν καταγράφεται όπως στις προηγούμενες Συνόδους ως Γορτύνης Μητροπολίτης, αλλά ως «ὁ Κρήτης». Στην ομολογία του αναφέρει, ότι ουδέποτε έπαυσε να τιμά τις ιερές Εικόνες. Τις αποφάσεις της Συνόδου υπέγραψαν όλοι, Επίσκοποι και οι δυο Ηγούμενοι, το δε Δογματικό Όρο μόνο οι Επίσκοποι.
