Κυκλοφόρησε η εφημερίδα "Αμερόληπτος" των Σερρών, 28 Δεκεμβρίου 1930
Στις 28 Δεκεμβρίου 1930 κυκλοφόρησε η εφημερίδα "Αμερόληπτος" των Σερρών, η οποία ήταν εβδομαδιαία, τετρασέλιδη, διαστάσεων 30x43, με διευθυντή τον Λάσκαρη Βοόζεμβεργ. Αποτελούσε την πρώτη σερραϊκή εφημερίδα με αριστερή απόκλιση και ήταν φιλικά προσκείμενη στην κομμουνιστική ιδεολογία. Η ετήσια συνδρομή ανερχόταν στις 50 δραχμές, ενώ τα γραφεία της βρίσκονταν πίσω από το ξενοδοχείο «Μάζεστικ», δίπλα στον «Συνεταιρισμό Δήμητρας». Το τελευταίο της φύλλο, αριθμός 16, κυκλοφόρησε στις 12 Απριλίου 1931.
Αμερόληπτος
Εβδομαδιαία. Σέρρες, 28 Δεκ. 1930 -19 Απρ. 1931. αρ. φ. 1-17. Διευθυντής: Λάσκαρις Βόοζεμπεργκ. Εβδομαδιαία, κυριακάτικη, τετρασέλιδη, τετράστηλη, διαστάσεων 43x30 εκ. (ως τον αρ. φ. 16). Στο τελευταίο φ. δισέλιδη, διαστάσεων 53x37 εκ. Ετήσια συνδρομή: 50 δρχ. Τυπωνόταν στο τυπογραφείο του Σωκρ. Ηλ. *Ανθρακόπουλου ως και το φ. 16, ενώ το τελευταίο φ. τυπώνεται στο τυπογραφείο του
I. Σουκιούρογλου, της εφ. Ελεύθερος Πολίτης. Αποτελεί την πρώτη αριστερή εφημερίδα στις Σέρρες και η κυκλοφορία της συνδέεται άμεσα με τις γενικότερες πολιτικές αλλά και τις τοπικές εξελίξεις. Ο διευθυντής της Λάσκαρις Βόοζεμπεργκ (Φιλιππούπολη, 1895 - Θεσσαλονίκη. 1983), σε κύριο άρδρο του (αρ. φ. 16) κατά των νομοθετικών μέτρων περιορισμού της ελευθεροτυπίας, αλλά και με την ευκαιρία του εορτασμού του Πάσχα, γράφει: «Η ανάγκη θα σπρώξη τις εργαζόμενες τάξεις να συντομεύσουν τη ζωή της σημερινής κοινωνίας, να αναστηθούν και να ανοικοδομήσουν τη νέα σοσιαλιστική κοινωνία».
Αυτή την περίοδο η εργατική τάξη των Σερρών απαρτίζεται κυρίως από καπνεργάτες. Μετά το οικονομικό κραχ του 1929 η οικονομική τους κατάσταση έχει επιδεινωθεί. Το «Ιδιώνυμο» επίσης βρίσκεται σε πλήρη εφαρμογή. Τον Φεβρουάριο 1930 διαλύεται με δικαστική απόφαση το Σωματείο τους «ΗΈνωσις», ως κομμουνιστικό.
Το 1931 είναι η χρονιά των μεγάλων διαδηλώσεων, στις Σέρρες και στη Νιγρίτα, που καταλήγουν στον θάνατο ενός λοχαγού της αστυνομίας στις Σέρρες. Έτσι στο ίδιο φύλλο σημειώνεται: «Ο κόσμος πεινά. Ο μέχρι της χθες φιλήσυχος εργάτης, ο εργάτης ο οπισθοδρομικός που ποτέ δεν υπήρξε μέλος οποιοσδήποτε επαγγελματικής οργανώσεως τώρα κατεβαίνει στους δρόμους, αντιμετωπίζει τους υποκοπάνους και τα πέταλα των αλόγων, στην αρχή με φόβο ύστερα πιο θαρρετά». Ο εκτοπισμός στο Καλπάκι και τα βασανιστήρια των κομμουνιστών στρατιωτών είναι από τα θέματα που προβάλλονται στις καταχωρίσεις της.
Ο λόγος των κειμένων της διανθίζεται από λέξεις στερεότυπες της κομμουνιστικής ρητορικής: αστικός Τύπος για τις υπόλοιπες εφημερίδες, κτυπήματα κεφαλαιοκρατών, φασίστας για τον Σοφιανόπουλο, τον ηγέτη του Αγροτικού Κόμματος. Δεν λείπουν και οι αντικληρικαλιστικές κορώνες που προκαλούν την αντίδραση του δεσπότη Σερρών Κωνσταντίνου Μεγγρέλη.
Τα κείμενά της διακρίνονται από μια ιδιαίτερη πολεμική κατά του Αγροτικού Κόμματος, αντανακλώντας την ήδη συντελεσμένη διάσπαση του ενιαίου μετώπου αγροτών και εργατών που οραματίζονταν οι πρώτοι αριστεροί στην Ελλάδα. Έτσι από το πρώτο φύλλο αναδημοσιεύεται, με δηκτικό τρόπο και σε δεκαέξι συνέχειες, παλιότερο κείμενο του Ιω. Σοφιανόπουλου με θέμα: «Εντυπώσεις από την Σοβιετικήν Ρωσσίαν». Ακόμη, υπάρχουν μόνιμες στήλες που αναφέρονται στα συνεταιριστικά νέα του νομού, αλλά και ανταποκρίσεις συνεργατών της περιοχής για σχετικά προβλήματα Το γεγονός αυτό, πέραν της ιδεολογικής στόχευσης, συνδέεται και με το παρελθόν του διευθυντή της που υπήρξε συνεταιριστής, ως πρόεδρος του Προσφυγικού Συνεταιρισμού Νιγρίτας. Οι γραμμές της είναι επίσης πλούσιες σε θέματα τήρησης του ωραρίου υπέρ των εργαζόμενων και για ζητήματα υγειονομικής περίθαλψης. Ο «προλεταριακός» και μαχητικός λόγος της δημιούργησε προβλήματα στη διακίνησή της.
Φύλλα της κατάσχονται στη Νιγρίτα, ενώ οι ταχυδρομικές αρχές αρνούνται την παραλαβή της επικαλούμενες εγκύκλιο του υπουργού Συγκοινωνιών που επιβάλλει ειδική νόρμα κυκλοφορίας. Έτσι ο
διευθυντής της αναγκάζεται στο τελευταίο φύλλο να αλλάξει σχήμα και την επόμενη Κυριακή να
τερματίσει την έκδοσή της. Ουσιαστικά όμως την τύπωσε με άλλο όνομα. Η εφημερίδα με τον αρκετά ιδιόμορφο τίτλο 100/100 είναι η διάδοχός της.
Έχει τον ίδιο διευθυντή, την ίδια περιοδικότητα, το ίδιο σχήμα (ως και τον αρ. φ. 6, 31 Μάίου 1931).
οπότε γίνεται τετρασέλιδη (επανέρχεται δηλαδή στο αρχικό σχήμα του Αμερόληπτου) και διακόπτει
και αυτή με τη σειρά της την έκδοσή της στις 2 Αυγούστου 1931 (αρ. φ. 16).
Γιάννης Τσαρουχάς
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ-ΑΡΧΕΙΟ: ΑΠΓΣ. ΓΑΚ-Αρχεία Ν. Σερρών
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Γ. Καφταντξής, Οι Σέρρες άλλοτε και
τώρα, Σέρρες, έκδ. του Ομίλου Ορφέας Σερρών. 1983. σ. 61 ·
του ίδιου. Ιστορία της πόλεως Σερρών και της περιφέρειάς
της, τ. 3, Θεσσαλονίκη 1996, σ. 447· Β.Ι. Τξανακάρης, Εικονογραφημένη Ιστορία των Σερρών, τ. 2, Σέρρες, έκδ. π.
Γιατί, 1995, σσ. 448, 454· του ίδιου. Χρονικό σερραϊκής τυπογραφίας 1878-1960. Σέρρες, έκδ. π. Γιατί, 1999, σ. 36-37.
Για τον Λ. Βόοξεμβεργκ. βλ. ό.π., σ. 88. σημ. 27 και Ιω. Θ.
Μπάκας. «Μικρασιάτες πρόσφυγες στη Νιγρίτα και την
περιοχή της», Ε' Πανελλήνιο Συνέδριο για τον Ελληνισμό
της Μικράς Ασίας, Θεσσαλονίκη 2000, σ. 133.
