Ο Αναστάσιος Παλλατίδης υπέγραψε τη διαθήκη του, με την οποία κληροδοτούσε μεγάλο μέρος από την περιουσία του στο Ελληνικό σχολείο του Μελενίκου, 18 Ιανουαρίου 1848

Π. Πέννα, «Συμβολή ει την ιστορίαν του Μελενίκου»,

Στις 18 Ιανουαρίου 1848, ο Αναστάσιος Παλλατίδης υπέγραψε τη διαθήκη του, με την οποία κληροδοτούσε μεγάλο μέρος από την περιουσία του στο Ελληνικό σχολείο του Μελενίκου.

Π. Πέννα, «Συμβολή ει την ιστορίαν του Μελενίκου»,

Η ΔΙΑΘΗΚΗ

Ὁ ὑπογεγραμμένος, σώας ἔχων τὰς φρένας μου, διέταξα τὰ ἑξῆς περὶ τῆς περιουσίας μου :

Α) Ἡ θέλησίς μου εἶναι, ὅτι ἡ περιουσία μου ἄτασα εὑρισκομένη εἰς τὴν ἐξουσίαν μου, συνισταμένη εἰς τὰ κάτωθι καταγεγραμμένα Τζιβαϊρικά, εἰδίσματα καὶ ὁμολογίας, δηλ. 20 κομμάτια ἀνώνυμοι Μετοχαὶ τῆς Βασιλι- κῆς Ἑλληνικῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης, 5 κομμάτια ὅμοιαι διελαμβάνουσαι εἰς τὸ ὄνομα Ἰωάννου τοῦ ᾿Ανιξίου καὶ παρ᾿ αὐτοῦ εἰς ἐμὲ παραχωρημέναι, 2 ἀκέραια λάζια, ἤτοι λαχνοί, 3 τοῦ Βασιλικοῦ δανείου τοῦ ἔτους 1839, 6 κομμάτια πολωνικοί λαχνοί, 3 κομμάτια τοῦ Ἐμπρχάζη καὶ 2 ἀκέραιοι τοῦ Βασιλικού δανείου 1834 παρακατεθέμεναι εἰς τὴν Αὐστριακὴν Ἐθνικὴν Τράπεζαν ἀπέναντι προκαταβολῆς μετρητῶν Φιορινίων 1000 ἀργυρῶν καὶ εἰς μετρητὰ φιορίνια 250, τελευταίαν καὶ ὅλα τὰ κινητὰ πράγματά μου καὶ τὰ ὅσα ἔχω νὰ λάβω ἀπ᾿ ἔξω, αὐτὰ ὅλα ὡς ἀγαθοεργὸν κληροδότημα νὰ πέν σουν εἰς τὸ ἐν Μελενίκω τῆς Μακεδονίας Ἑλληνικὸν Σχολεῖον, διότι μὲ τοῦτο θέλω ν᾿ ἀποδείξω ἐμπράκτως τὴν ἐνδόμυχον εὐγνωμοσύνην μου, διὰ τὴν ὁποίαν ἀπήλαυσα ἐκεῖ προκοπήν, ἐν ταὐτῷ μὲ τὴν ἐπιθυμίαν, ὅτι συνεισφέρω κατὰ δύναμιν πρὸς φωτισμὸν τῆς νεολαίας. Δι' ὃ διορίζω τοὺς ἐνταῦθα ἐμ- πόρους Γραικοὺς τοὺς κ.κ. Κωνσταντῖνον Χριστομάνον καὶ Βασίλειον Σπύρου ἐκτελεστὰς τῆς διαθήκης μου μὲ τὴν παράκλησιν, ἵνα ἀναλάβωσι τὸ ἔργον τοῦτο μὲ φιλικὴν δραστηριότητα καὶ νὰ φροντίζωσι ἰδίως διὰ τὴν ἐξαργύ- ρωσιν τῶν κινητῶν πραγμάτων μου καὶ εἰδισμάτων εἰς τὸ ἐπωφελέστερον καὶ διὰ τὴν εἴσπραξιν τῶν ἀπαιτήσεών μου μὲ τὸν κατάλληλον τρόπον, ὅ,τι δὲ ἐκκαθαρίσωσι ἀφοῦ ἀφαιρεθοῦν ὅλα τὰ ἔξοδα καὶ ἡ προμήθεια διὰ τοὺς κόπους των, ὁμοῦ μὲ τὰς ἄνω ἀναφερομένας ὁμολογίας μου, νὰ ἐγχειρισθῶ- σιν εἰς τὴν ἐνταῦθα Καπέλλην τοῦ ῾Αγίου Γεωργίου Ὀθωμανικῶν ὑπηκόων

Π. Πέννα, «Συμβολή ει την ιστορίαν του Μελενίκου»,

πρὸς αἰωνίαν φύλαξιν. "Αφίνω εἰς τὴν σύνεσιν τῶν κυρίων ἐπιτρόπων νὰ κάμωσι καρποφόρον τὸ ἐξαργυρωθὲν κεφάλαιον ἢ δι᾿ ἀγορᾶς χαρτίνων τοῦ Κράτους, ἢ δι' ἔξασφαλίσεως ὑποθηκῶν εἰς τὸν ἐπωφελέστερον τρόπον, καὶ πρὸς τοῦτο διορίζω μόνον διὰ νὰ ἀποδίδωνται κάθε χρόνον τακτικῶς οἱ ἐκ τούτων προερχόμενοι τόκοι εἰς τὸ ἐν Μελενίκῳ Σχολεῖον καὶ παρακαλῶ τοὺς κατὰ καιροὺς ἐπιτρόπους (ἑξάδα) τῆς Καπέλλης τοῦ ᾿Αγίου Γεωργίου διὰ νὰ ἐπαγρυπνῶσιν εἰς ταῦτα.

Β) ᾿Απὸ τὰ προειρημένα κληροδοτήματα νὰ πληρωθῶσι τὰ ἀκόλουθα:

Ἡ μήτηρ μου Κομνηνὴ νὰ λαμβάνη ἐν ὅοφ ζῆ μηνιαίως δέκα πέντε τάλληρα καὶ παρακαλῶ τοὺς κυρίους ἐκτελεστὰς τῆς διαθήκης νὰ ἀφαιρέσωσι ἐκ τῶν εἰς τὴν ἐν Μελενίκῳ Σχολὴν στελλομένων εἰσοδημάτων.

Γ) Τῇ δούλῃ μου ᾿Αλουΐζα Ἔζερ ἀναγνωρίζων τὴν πιστὴν καὶ εὔδηλον δούλευσίν της ἀφίνω 800 φιορίνια ἀργυρᾶ.

Δ) Τῇ ἀδελφῆ μου Παλούνα ὑπανδρεμένην ἀφίνω τὸ εἰς χεῖρας μου εὑρισκόμενον μεγάλο μπριλαντένιον δακτυλίδι ἀξίας ὡς ἔγγιστα φιορινίων 300 ἀργυρῶν ἢ ὅτι ἐξαργυρωθῶσιν ἐξ αὐτοῦ κατὰ τὸ τοῖς κυρίοις ἐπιτρό ποις δοκοῦν.

Τελευταῖον διορίζω ὅτι πᾶσα τυχὸν εἰσέτι εὑρισκομένη προτέρα Διαν θήκη νὰ εἶναι κατὰ πάντα ἄκυρος. Προσέτι διορίζω, ὅτι ὅλα τὰ τοῦ μαγει ρείου σκεύη καὶ φορέματα νὰ δοθοῦν κατὰ τὴν κρίσιν τῶν κυρίων ἐπιτρό πων εἰς τὴν ρηθεῖσαν δούλην μου ᾿Αλουΐζαν Ἔζερ. Ὅλα τὰ Διπλώματά μου, χειρόγραφα καὶ ἀσημικὰ εἶναι ἰδιοκτησία τοῦ κ. Κων[τίνου ᾿Αντ. Χρι- στομάνου, ὅστις δύναται νὰ διαθέση κατὰ τὸ αὐτῷ δοκοῦν, εἰς τὰ ὁποῖα ἀνήκουσι καὶ αἱ εἰκόνες μου, σφραγίδες καὶ τὰ κάδρα μου.

Εἰς πιστοποίησιν τούτων ὑπέγραψα ἰδιοχείρως τὴν προκειμένην Δια- θήκην ἐπὶ παρουσία τριῶν παρακληθέντων μαρτύρων.

Βιέννη τὴν 18 Ιανουαρίου 1848 Δόκτωρ Α. Παλατίδης

Μάρτυς Διαθήκης : Ζύκη Χαρσομοῦν, ᾿Αναστάσιος Καζάσης, Θ. Ραΐκο βιτος, Δόκτωρ Κάρολος Φέλδερ

Η παρούσα διαθήκη ἐδημοσιεύθη νὰ φυλάττηται καὶ νὰ δίδωνται ἀν- τίγραφα αὐτῆς ὅταν ζητήσῃ τις παρὰ τοῦ Κ. Β. Δικαστηρίου Λάνδραχτ.

Τῇ 28 Ιανουαρίου 1848. Βαρῶνος Καλπούρ.

Ἡ παροῦσα μετάφρασις εἶναι αὐτολεξεί, ἴση καὶ ἀπαράλλακτος τῇ πρωτοτύπῳ Διαθήκῃ φυλαττομένη εἰς τὸ καταχωριστήριον τοῦ Κ. Β. Λάν- δραχτ καὶ πρὸς πιστοποίησιν ἡ κατωτέρω ἐξ ἐπαγγέλματος ὑπογραφή μου καὶ σφραγίς.

Βιέννη τῇ 6 Μαρτίου 1848. Γιώργιος Γκιλάκης Κ. Β. ένορκος έρμηνευτὴς διὰ τὴν γραικικὴν γλῶσσαν,