Όσιος Σέργιος ο εκ Ρωσίας, 6 Ιανουαρίου

Ο Όσιος Σέργιος (Γιανόβσκυ) κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1876 μ.Χ. 

Ο Σέμιον Ιβάνοβιτς Γιανόφσκι (15 Απριλίου 1788 – 6 Ιανουαρίου 1876) ήταν Ρώσος ναυτικός αξιωματικός, ο οποίος διορίστηκε στα τέλη του 1818 ως Κύριος Διευθυντής της Ρωσοαμερικανικής Εταιρείας, υπηρετώντας μέχρι το 1820. Είχε ταξιδέψει στο νησί Κόντιακ με τον διοικητή του, Λούντβιχ φον Χάγκεμαιστερ, ο οποίος τον διόρισε στη θέση αυτή. Η Ρωσοαμερικανική Εταιρεία διεξήγαγε εμπορικές δραστηριότητες και αποικιοκρατία με βάση την περιοχή που σήμερα είναι η Αλάσκα. Ο Γιανόφσκι αντικαταστάθηκε το 1820 από τον Ματβέι Ιβάνoβιτς Μουράβιεφ, ο οποίος είχε επιλεγεί από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΡΑΕ.

Λίγες εβδομάδες μετά την άφιξή του στο νησί Κόντιακ το 1817, ο Γιανόφσκι παντρεύτηκε την Ιρίνα Μπαράνοβα, κόρη του Αλεξάντρ Αντρέγιεβιτς Μπαράνοφ, Κύριου Διευθυντή της Ρωσοαμερικανικής Εταιρείας από το 1799. Ήταν μισή Αλεούτ.

Καριέρα

Ο Γιανόφσκι, μέλος της αριστοκρατίας, φοίτησε στη Σχολή Ναυτικών Σπουδών της Αγίας Πετρούπολης για να εκπαιδευτεί ως αξιωματικός. Μετά την αποφοίτησή του, προσλήφθηκε από τη Ρωσοαμερικανική Εταιρεία (ΡΑΕ) το 1816, η οποία αντλούσε τους ηγέτες της από το ναυτικό. Ενεργούσε ως δεύτερος στον διοικητή Λούντβιχ φον Χάγκεμαιστερ, έναν Βαλτικό Γερμανό.

Ο Χάγκεμαιστερ διορίστηκε το 1817 από το Διοικητικό Συμβούλιο της Ρωσοαμερικανικής Εταιρείας να ελέγξει τα οικονομικά της Ρωσοαμερικανικής Εταιρείας στην Νέα Αρχάγγελο, και του δόθηκε η εξουσιοδότηση να διορίσει νέο Κύριο Διευθυντή εάν το θεωρούσε αναγκαίο. Ο Κύριος Διευθυντής Αλεξάντρ Αντρέγιεβιτς Μπαράνοφ υπηρετούσε από το 1799. Ο Χάγκεμαιστερ και ο Γιανόφσκι έφτασαν στην αποικία στα τέλη του 1817, στην περιοχή που είναι σήμερα η Αλάσκα.

Λίγο μετά την άφιξή τους εκεί, ο Σεμιόν ξεκίνησε μία ρομαντική σχέση με την Ιρίνα Μπαράνοβα, τη μικτής φυλής, μισή Αλεούτ, κόρη του Κύριου Διευθυντή. Ο Μπαράνοφ είχε τρία παιδιά με την Αλεούτ ερωμένη του, την οποία παντρεύτηκε το 1807 μετά την ενημέρωση ότι η σύζυγός του είχε πεθάνει εκείνη τη χρονιά στη Ρωσία. Ο Γιανόφσκι και η Ιρίνα παντρεύτηκαν έξι εβδομάδες μετά την γνωριμία τους.

Στην ηλικία των 70 ετών, ο Μπαράνοφ αντικαταστάθηκε στις αρχές του 1818 από τον Χάγκεμαιστερ, ο οποίος είχε λάβει εντολή να ελέγξει τα οικονομικά του για την Εταιρεία και να διορίσει τον διάδοχό του. Ο Μπαράνοφ επιθυμούσε για χρόνια να επιστρέψει στη Ρωσία. Από το 1818 και μετά, όλοι οι Κύριοι Διευθυντές επιλέγονταν από αξιωματικούς του Αυτοκρατορικού Ρωσικού Ναυτικού. Ο Χάγκεμαιστερ διόρισε τον Γιανόφσκι ως Κύριο Διευθυντή στα τέλη του 1818. Ο Χάγκεμαιστερ και ο Μπαράνοφ αναχώρησαν μαζί για να επιστρέψουν στην Αγία Πετρούπολη μέσω ναυτικού δρόμου γύρω από τις ακτές της Αφρικής. Κατά τη διάρκεια του μακρού τους ταξιδιού, ο Μπαράνοφ αρρώστησε και πέθανε τον Απρίλιο του 1819, και τάφηκε στη θάλασσα.

Ο Γιανόφσκι υπηρέτησε ως Κύριος Διευθυντής της ΡΑΕ από το 1818 μέχρι το 1820, όταν έφτασε ο επίσημος αντικαταστάτης του. Όπως και οι προκάτοχοί του, ο Γιανόφσκι συνεχώς ζητούσε από την εταιρεία να προσλάβει γιατρούς για εργασία στη Ρωσική Αμερική, με τον πρώτο να φτάνει το 1820. Ο Ρώσος Ορθόδοξος ιερέας γνωστός ως Ερμής της Αλάσκας επηρέασε τον Γιανόφσκι. Παρά το γεγονός ότι ο ναυτικός αξιωματικός δήλωνε ότι "ήταν φιλελεύθερος στοχαστής με στοιχεία αντιεκκλησιαστικής στάσης", μετά την επιστροφή του στη Ρωσία, αργότερα έγινε μοναχός. Επίσης έγραψε μια βιογραφία του Ερμή. Ο Ερμής τελικά αγιοποιήθηκε ως Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, γνωστός για την υπηρεσία του στους ντόπιους της Αλάσκας και στους Αλεούτ.

Το 1819, ο Γιανόφσκι διέταξε την αποστολή μιας αποστολής στον ποταμό Κόπερ. Μετά την παραλαβή των αναφορών του αξιωματικού μετά την επιστροφή, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι εργασίες εξόρυξης χαλκού στον ποταμό θα ήταν υπερβολικά ακριβές. Ενημερώνοντας τους ανώτερους του για τα πολλά έξοδα που θα προκύπταν από τέτοιες προσπάθειες, ο Γιανόφσκι κατάφερε να πείσει την εταιρεία να μην προχωρήσει σε άμεσες εξερευνήσεις στην περιοχή.

Ο αντικαταστάτης του Γιανόφσκι, Ματβέι Ιβάνoβιτς Μουράβιεφ, έφτασε το 1820, αφού διορίστηκε ως Κύριος Διευθυντής. Το ταξίδι στο νησί από την Αγία Πετρούπολη διήρκεσε ένα χρόνο.