Αιμιλιανός Δάγγουλας
Πρόσωπα | Επιλογή ανά θέμα | Τελευταίες αναρτήσεις
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως κυρός Αιμιλιανός. (1866-1927).
Ο κατά κόσμον Επαμεινώνδας Δάγγουλας ή Δραγούλης γεννήθηκε στην Αρτάκη της Μητροπόλεως Κυζίκου το 1866. Υπήρξε πνευματικό ανάστημα του Πατριάρχου Ιεροσολύμων Νικοδήμου. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1899 αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο "Ότι ο Θεός είναι προσωπικός". Διάκονος χειροτονήθηκε στις 12 Ιουλίου 1898 από τον Μητροπολίτη Βιζύης Ιερόθεο. Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το 1899. Στις 5 Δεκεμβρίου 1899 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντίνο τον Ε΄. Από το 1899 μέχρι το 1906 υπηρέτησε ως Εφημέριος του Ιερού Ναού Παναγίας Καφατιανής Γαλατά Κωνσταντινουπόλεως. Στις 10 Σεπτεμβρίου 1906 χειροτονήθηκε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι Κωνσταντινουπόλεως Μητροπολίτης Μελενίκου. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Νικομηδείας Φιλόθεος, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Μηθύμνης Στέφανο, Χίου Κωνσταντίνο, Μαρωνείας Νικόλαο και Σισανίου Σεραφείμ. Στις 8 Δεκεμβρίου 1911 εξελέγη Μητροπολίτης Γρεβενών και στις 13 Μαρτίου 1924 Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως. Εκοιμήθη στην Αθήνα στις 9 Νοεμβρίου 1927
Ο Μητροπολίτης Αιμιλιανός (κατά κόσμον Επαμεινώνδας Δάγγουλας) γεννήθηκε το 1866 στην Αρτάκη της Μικράς Ασίας. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή Χάλκης, από την οποία αποφοίτησε το 1899 με βαθμό «άριστα» και τον τίτλο του δασκάλου της Ορθοδόξου Θεολογίας.
Στις 2 Σεπτεμβρίου 1906 εξελέγη Μητροπολίτης Μελενίκου (Σιδηροκάστρου), θέση από την οποία ανέπτυξε εθνική δράση κατά των Βουλγάρων.
Στις 8 Δεκεμβρίου 1911 μετατέθηκε στη Μητρόπολη Γρεβενών, για να καλύψει τη χηρεύουσα θέση μετά τη δολοφονία του εθνομάρτυρα Μητροπολίτη Αιμιλιανού Λαζαρίδη.
Τιμήθηκε με διάφορα μετάλλια των Βαλκανικών Πολέμων.
Στις 4 Ιανουαρίου 1917 συνελήφθη από τις γαλλικές στρατιωτικές αρχές, μετά από μήνυση ρουμανίζοντος των Γρεβενών, και δέσμιος οδηγήθηκε στην Κοζάνη και από εκεί στις φυλακές Θεσσαλονίκης στις 11 Ιανουαρίου 1917, με την κατηγορία ότι την Πρωτοχρονιά επέτρεψε να ψαλεί στο μητροπολιτικό ναό Γρεβενών το καθιερωμένο «Πολυχρόνιο» για τους Βασιλείς. Με τη μεσολάβηση διαφόρων κληρικών της Θεσσαλονίκης, αποφυλακίστηκε και επέστρεψε στην έδρα του την άνοιξη του 1918.
Τον Σεπτέμβριο του 1918 συνελήφθη για δεύτερη φορά από χωροφύλακες την ώρα που ιερουργούσε σε ναό της Κοζάνης και οδηγήθηκε με τη βία στη Μονή Ολυμπιώτισσας Ελασσόνας, όπου τέθηκε υπό περιορισμό, χωρίς να του απαγγελθεί κατηγορία. Η σύλληψή του αποφασίστηκε από την κυβέρνηση για λόγους πολιτικούς.
Τοποτηρητής στη Μητρόπολη Γρεβενών τοποθετήθηκε ο επίσκοπος Αρδαμερίου Ιωακείμ, ο οποίος άσκησε τα καθήκοντά του στη θέση αυτή μέχρι 28 Φεβρουαρίου 1919, διότι αποφασίστηκε, μετά από περιορισμό έξι μηνών στη Μονή Ολυμπιώτισσας, ο Αιμιλιανός να επιστρέψει στην έδρα του, αφού πρώτα έδωσε όρκο πίστεως στον «βενιζελισμό» και υποσχέθηκε ότι θα γινόταν ένθερμος υποστηρικτής του Βενιζέλου.
Στις 13 Μαρτίου 1924 μετατέθηκε στη Μητρόπολη Ελευθερουπόλεως.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 9 Νοεμβρίου 1927.