Ο βουλευτής Σερρών Δημήτριος Δίγκας, σε συνεργασία με τον Χαρίσιο Βαμβακά, εξέδωσε στην Κωνσταντινούπολη την εφημερίδα La Tribune des Nationalités, 5 Ιανουαρίου 1912

Βουλευτές Οθωμανικού Κοινοβουλίου: από αριστερά προς τα δεξιά Χαρίσιος Βαμβακάς, Δημήτριος Δίγκας, Γεώργιος Μπούσιος

Στις 5 Ιανουαρίου 1912, ο βουλευτής Σερρών Δημήτριος Δίγκας, σε συνεργασία με τον Χαρίσιο Βαμβακά, εξέδωσε στην Κωνσταντινούπολη την εφημερίδα La Tribune des Nationalités («Το Βήμα των Εθνικοτήτων»). Η εφημερίδα, η οποία αποτελούσε εβδομαδιαία πολιτική επιθεώρηση (Revue Politique Hebdomadaire), γραφόταν στη γαλλική γλώσσα και αποτελούσε σημαντικό μέσο πολιτικής έκφρασης και επικοινωνίας στην πολυεθνική αυτοκρατορία της εποχής.

Η έκδοση ήταν τετρασέλιδη, με μέγεθος 56x40 εκ., και περιλάμβανε την αναγραφή της διεύθυνσης των γραφείων της στο Πέραν της Κωνσταντινούπολης. Στον τίτλο φαινόταν το όνομα του Δημητρίου Δίγκα ως διευθυντή και υπευθύνου έκδοσης (directeur-administrateur), με την ένδειξη Depute de Serres (βουλευτής Σερρών).

Δημήτριος Δίγκας

Δημήτριος Δίγκας

Ο Δημήτριος Δίγκας (Αθήνα, 24 Μαΐου 1876 - Θεσσαλονίκη, 17 Μαρτίου 1974) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός.

Γεννήθηκε στις 24 Μαΐου 1876 στην Αθήνα και καταγόταν από την περιοχή της Νάουσας και συγκεκριμένα από το Δραζίλοβο (Μεταμόρφωση). Νήπιο ακόμη, έμεινε ορφανός και μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη, όπου ανατράφηκε από τον θείο του και αρχιλογιστή της τοπικής μητρόπολης, Κωνσταντίνο Αλεξιάδη.

Αργότερα σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών και στην Κωνσταντινούπολη όπου και εγκαταστάθηκε μετά το πέρας των σπουδών του, ενώ στη συνέχεια επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη, ασκώντας το επάγγελμα του δικηγόρου διακρινόμενος για την επαγγελματική, κοινωφελή και εθνική του δράση.

Μετά την επανάσταση των Νεότουρκων και την επαναφορά σε λειτουργία του συντάγματος διατέλεσε βουλευτής στο Οθωμανικό Κοινοβούλιο κατά την περίοδο 1908 - 1912, εκπροσωπώντας την περιοχή του βιλαετίου Θεσσαλονίκης και επιδεικνύοντας σημαντική εθνική δράση σε συνεργασία με το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης και τους υπόλοιπους Έλληνες στην καταγωγή βουλευτές.

Μετά την απελευθέρωση

Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τον ελληνικό στρατό, αναμίχθηκε στην ελληνική πολιτική σκηνή και το 1915 εξελέγη βουλευτής Σερρών. Το 1916 συμμετείχε στο Κίνημα Εθνικής Αμύνης όπου ο Ε. Βενιζέλος τον συμπεριέλαβε στη Προσωρινή Κυβέρνηση διορίζοντάς τον υπουργό Δικαιοσύνης από τις 6 Οκτωβρίου του 1916 έως τις 13 Ιουνίου του 1917. Με την ολοκληρωτική επικυριαρχία της Ελλάδας υπό την Αντάντ και την δι΄ αυτής εγκατάσταση της προσωρινής κυβέρνησης Βενιζέλου στην Αθήνα, ο Δίγκας ανέλαβε το Υπουργείο Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως, θέση στην οποία διατηρήθηκε μέχρι τον Νοέμβριο του 1920, έχοντας ως σημαντικότερο επίτευγμα του, την εισαγωγή της διδασκαλίας της δημοτικής γλώσσας στα δημοτικά σχολεία.

Στις Εκλογές του 1920 ήταν ο μοναδικός βενιζελικός βουλευτής της Θεσσαλονίκης.

Στις Εκλογές του 1929 εξελέγη γερουσιαστής Θεσσαλονίκης και αργότερα διορίστηκε υπουργός Δικαιοσύνης (1929-1930). Ως υπουργός Δικαιοσύνης μνημονεύεται για τη σύσταση των Δικαστηρίων Ανηλίκων και των επιτροπών του Αστικού Κώδικα. Το διάστημα 1930-1932 διετέλεσε υπουργός Συγκοινωνιών. Επανεξελέγη στις εκλογές του 1936 και του 1946 και χρημάτισε υπουργός Αεροπορίας από τις 7 Σεπτεμβρίου του 1947 μέχρι τις 7 Μαΐου του 1948.

Απεβίωσε στις 17 Μαρτίου 1974 στη Θεσσαλονίκη. Ο Δήμος τον τίμησε δίνοντας το όνομά του σε δρόμο της πόλης.

Χαρίσιος Βαμβακάς (Δήμαρχος Θεσσαλονίκης)

Χαρίσιος Βαμβακάς 

Ο Χαρίσιος Βαμβακάς (Κοζάνη, 1872 - Θεσσαλονίκη, 31 Αυγούστου 1952) ήταν Έλληνας βενιζελικός πολιτικός που διετέλεσε Δήμαρχος Θεσσαλονίκης από το 1931 ως το 1933. Με τους ορθούς διπλωματικούς του χειρισμούς συνετέλεσε ώστε με τη συνθήκη των Σεβρών να παραδοθεί η Δυτική Θράκη στην Ελλάδα.

Βιογραφία

Πρώτα χρόνια και σπουδές

Καταγόταν από εύπορη οικογένεια της Κοζάνης. Μετά τη βασική εκπαίδευση στην Κοζάνη, σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έπειτα στην Ελβετία, όπου αναγορεύτηκε σε διδάκτορα. Στη Γενεύη ίδρυσε και τον πρώτο ελληνικό σύλλογο φοιτητών. Για μερικά χρόνια έζησε στην Κωνσταντινούπολη. Ασχολήθηκε και με τη δημοσιογραφία, καθώς διηύθυνε και εξέδιδε στα γαλλικά την εφημερίδα "Tribune".

Πολιτική σταδιοδρομία

Έχοντας την υποστήριξη του Πατριάρχη Ιωακείμ Γ΄ εξελέγη βουλευτής Σερβίων και Κοζάνης στο Οθωμανικό Κοινοβούλιο το 1909 και αντικατέστησε τον Κωνσταντίνο Δρίζη, εκλεγμένο βουλευτή, ο οποίος παραιτήθηκε από την έδρα του υπέρ του Βαμβακά. Υπήρξε ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Ελευθερίου Βενιζέλου και εκπρόσωπος στα συνέδρια της ειρήνης στις διαπραγματεύσεις για τη Θράκη με τον Γάλλο στρατηγό Σαρπί. Αγωνίστηκε και πέτυχε να αποφασιστεί η προσάρτηση της Δυτικής Θράκης στην Ελλάδα με μία ψήφο, εκείνη του φίλου του, Χαφούζ Αλί στην συνέλευση.[4] Μετά την προσάρτηση της Θράκης έγινε Γενικός Διοικητής Ανατολικής Θράκης. Εξελέγη γερουσιαστής και υπηρέτησε από τις 21 Απριλίου 1929 ως την παραίτησή του στις 7 Δεκεμβρίου 1930, προκειμένου να είναι υποψήφιος δήμαρχος στη Θεσσαλονίκη. Διετέλεσε επίσης αντιπρόεδρος της Γερουσίας από τις 22 Νοεμβρίου 1929 ως τις 3 Ιουλίου 1930.  Κέρδισε τις εκλογές του 1931 με το Κόμμα Φιλελευθέρων και ορκίστηκε Δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Ωστόσο, δύο χρόνια μετά, στις 30 Ιουνίου 1933 παύθηκε, στο πλαίσιο αντιβενιζελικών διώξεων με εντολή του Γενικού Διοικητή Μακεδονίας, Φίλιππου Δραγούμη.

Τελευταία χρόνια και θάνατος

Αργότερα, ο Βαμβακάς ασχολήθηκε και με το εμπόριο.

Aπεβίωσε στη Θεσσαλονίκη στις 31 Αυγούστου 1952. Το όνομά του δόθηκε σε οδούς στη Θεσσαλονίκη, τις Συκιές την Ξάνθη, την Κομοτηνή κ.α. Ήταν διαζευγμένος με 5 παιδιά.