Συνεχίστηκε στο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης η δίκη των στασιαστών Αξιωματικών των Σερρών, 31 Μαρτίου 1935
Η δίκη του έκτακτου Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης ξεκίνησε με την πρώτη ομάδα των κατηγορουμένων, που περιλαμβάνει δεκαπέντε άνδρες, καθώς και άλλους τόσους από το Τάγμα των Σερρών. Οι περισσότεροι φαίνεται να οδηγήθηκαν από ανώτερούς τους, εκτός από λίγους που φαίνεται να κινήθηκαν αυτόνομα εναντίον της νόμιμης κυβέρνησης.
Δύο από τους κατηγορούμενους, οι υπαξιωματικοί Βολάνης και Γαλανάς, αντικατέστησαν τον διοικητή του συντάγματος Μαυροειδή, ο οποίος αρνήθηκε να συμμετάσχει στο κίνημα. Όπως αναφέρθηκε ήδη, η δίκη αυτή αναμένεται να διαρκέσει αρκετές ημέρες, καθώς θα περάσουν από το δικαστήριο αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και στρατιώτες από διάφορες περιοχές, όπως η Θεσσαλονίκη, η Βέροια, το Κιλκίς και οι Σέρρες. Αυτές οι δυνάμεις αποτέλεσαν τον βασικό πυρήνα της στάσης.
Η πρώτη ομάδα των κατηγορουμένων αποτελείται από άνδρες του ιππικού συντάγματος, οι οποίοι ήταν από τους πρώτους που ήρθαν σε επαφή με τις κυβερνητικές δυνάμεις κοντά στη Λαχανά. Οι περισσότεροι κατηγορούμενοι προέρχονται από διάφορες περιοχές, όπως η Μικρά Ασία, η Κρήτη, η Κωνσταντινούπολη και η Προύσα. Δεν αρνούνται ότι συμμετείχαν στην εξέγερση, αλλά υποστηρίζουν ότι δεν επιδίωξαν αιματοχυσία και ότι είχαν το θάρρος να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.
Όσον αφορά τους υπαξιωματικούς, φαίνεται πως το σχέδιο δράσης τους ήταν επιπόλαιο και χωρίς ηθική στήριξη. Στον Στρυμόνα, όπου είχαν παραταχθεί οι πιο αξιόλογες και δυνατές μονάδες του ελληνικού στρατού, στρατιώτες των στασιαστών σκότωσαν δικούς τους συντρόφους κατά τρόπο ύπουλο. Σε μια περίπτωση, ομάδα στασιαστών ύψωσε λευκές σημαίες ως ένδειξη παράδοσης, αλλά μόλις πλησίασαν οι κυβερνητικές δυνάμεις, τους πυροβόλησαν αιφνιδιαστικά.
Αποκαλύφθηκε επίσης ότι ένας από τους κατηγορούμενους, ο επιλαχών Βολάνης, είχε οριστεί πρόεδρος του έκτακτου Στρατοδικείου Σερρών, το οποίο θα λειτουργούσε υπό τις διαταγές των στασιαστών εάν επικρατούσαν. Την άμυνα των στασιαστών στον Στρυμόνα φαίνεται πως συντόνιζε ο συνταγματάρχης Βλάχος.
Οι κατηγορούμενοι αξιωματικοί είναι σχεδόν όλοι παντρεμένοι, ενώ οι περισσότεροι υπαξιωματικοί είναι ηλικίας 21-23 ετών, με κάποιους δόκιμους μόλις 20 ετών. Οι μάρτυρες κατηγορίας περιλαμβάνουν ανώτερους αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και στρατιώτες που δεν συμμετείχαν στην εξέγερση.
Ένας από τους βασικούς μάρτυρες, ο ταγματάρχης Μπαστάκος, που πρώτος συγκρούστηκε με τους στασιαστές, κατέθεσε για τον ρόλο ενός εκ των κατηγορουμένων. Ανάμεσα στους κατηγορούμενους είναι και ο ανθυπίλαρχος Πλαστήρας, για τον οποίο υπάρχει ένα χαρακτηριστικό περιστατικό: λίγες μέρες πριν το κίνημα, ο Πλαστήρας διασκέδαζε σε αξιωματική λέσχη στις Σέρρες, όταν παρόντες αξιωματικοί φώναξαν «Ζήτω ο Πλαστήρας». Αυτό θεωρήθηκε ύποπτο και διατάχθηκαν ανακρίσεις, χωρίς όμως να αποδειχθεί κάτι. Τώρα, ως μάρτυρας κατηγορίας, ο Πλαστήρας αναμένεται να δώσει τη δική του εκδοχή.
Το ακροατήριο είναι μικρό, καθώς επιτρέπεται μόνο η είσοδος στους συγγενείς των κατηγορουμένων. Λίγες γυναίκες παρευρίσκονται, κυρίως σύζυγοι των κατηγορουμένων, ενώ πολλοί αξιωματικοί της Φρουράς και της Ασφάλειας παρακολουθούν τη δίκη με ενδιαφέρον. Οι μάρτυρες αποκαλύπτουν σημαντικά στοιχεία που έρχονται για πρώτη φορά στο φως.
Ο πρόεδρος του Στρατοδικείου, συνταγματάρχης Τέτσης, είχε ο ίδιος καταδικαστεί σε ισόβια από το Στρατοδικείο για συμμετοχή στο κίνημα Γαργαλίδη, όπως και ο συνταγματάρχης Οικονόμου. Αντίστοιχη ήταν και η περίπτωση του προέδρου του Στρατοδικείου Αθηνών, Μπακόπουλου.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η παρουσία του δικηγόρου Κ. Ζάχου, ο οποίος είχε υπερασπιστεί παλαιότερα τους προέδρους των Στρατοδικείων. Σήμερα, αναλαμβάνει την υπεράσπιση κατηγορούμενων αξιωματικών. Ο δικηγόρος Μαγιάκος, επίσημος αντιπρόσωπος του κόμματος των Ελευθεροφρόνων, υπερασπίζεται τον επιλαχόντα Σταμέλο.
