Αγία Δροσίδα και των συν αυτη πέντε Παρθένων, 22 Μαρτίου
Δροσὶς ἀπῆλθεν ἐκ δρόσου τῆς τοῦ μύρου,
Ὡς ἐκ Λιβάνου Κανονικὴ πρὸς πόλον.
Eις την Δροσίδα.
Δροσίς λιπούσα πατρικήν πάσαν σχέσιν,
Eφεύρε Xριστόν τον ποθεινόν Nυμφίον.
Eις τας Kανονικάς.
Eι και εχωνεύθητε λαμπραί Παρθένοι,
Aλλ’ Oυρανούς οικείτε νυν συν Aγγέλοις.
Η Αγία Δροσίδα, ήταν κόρη του αυτοκράτορα Τραϊανού (98-117), ο οποίος βασάνιζε και θανάτωνε πολλούς χριστιανούς, των οποίων τα λείψανα άφηνε άταφα. Όμως πέντε «κανονικές», δηλαδή πέντε παρθένες, έβγαιναν κρυφά τη νύκτα και ενταφίαζαν τα λείψανα των χριστιανών στο ασκητήριό τους. Στο έργο αυτό βοηθούσε και η Δροσίδα, η οποία είχε παραδειγματιστεί από τη ζωή και τη προσφορά των μοναχών.
Ο μνηστήρας της όμως, παρακολούθησε την Δροσίδα και τη συνέλαβε την ώρα του ενταφιασμού. Όταν η αγία και οι πέντε μοναχές παρουσιάστηκαν στον Τραϊανό, ο αυτοκράτορας ταραγμένος διέταξε να θανατώσουν αμέσως τις πέντε μοναχές και να φυλάττουν με προσοχή την κόρη του.
Η αγία κατόρθωσε κάποιο βράδυ να διαφύγει από τα ανάκτορα και βρήκε καταφύγιο στο σπίτι κάποιων χριστιανών. Εκεί έπειτα από οκτώ ημέρες και ενώ προσευχόταν, εκοιμήθη ειρηνικά.
