Όσιος Στέφανος ο Θαυματουργός, 28 Μαρτίου
Ο Βίος του Οσίου χάνετε πίσω στα χρόνια με τους συναξαριστές να τον αγνοούν. Πρόκειται για τον Όσιο Στέφανο Χάρντινγκ (Étienne Harding) (περ. 1060 – 28 Μαρτίου 1134) ήταν Άγγλος μοναχός και ηγούμενος, ένας από τους ιδρυτές του Τάγματος των Κιστερκιανών. Τιμάται ως άγιος από την Καθολική Εκκλησία.
Πρώιμη ζωή
Ο Στέφανος γεννήθηκε στη νοτιοδυτική Αγγλία και, σε νεαρή ηλικία, πέρασε χρόνο στη Μονή Σέρμπορν στο Ντόρσετ. Στη συνέχεια ταξίδεψε στη Σκωτία και τη Γαλλία. Έπειτα, πραγματοποίησε προσκύνημα στη Ρώμη. Επιστρέφοντας στη Γαλλία, εντάχθηκε σε μοναστήρι στο Μολέμ της Βουργουνδίας.
Ίδρυση του Τάγματος των Κιστερκιανών
Το 1098, ο Στέφανος, μαζί με τον Ροβέρτο και τον Αλβέρικο, αποχώρησαν από το Μολέμ και ίδρυσαν ένα νέο μοναστήρι στο Σιτώ της Γαλλίας. Ο Ροβέρτος έγινε ο πρώτος ηγούμενος. Όταν ο πάπας Ουρβανός Β' διέταξε τον Ροβέρτο να επιστρέψει στο Μολέμ, ηγούμενος ανέλαβε ο Αλβέρικος, ο οποίος υπηρέτησε για εννέα χρόνια, μέχρι τον θάνατό του.
Ο Στέφανος ήταν ο τρίτος ηγούμενος του Σιτώ. Αρχικά, η διοίκησή του χαρακτηρίστηκε από δυσκολίες, κυρίως όσον αφορά την προσέλκυση νέων μελών. Ωστόσο, η άφιξη του Βερνάρδου του Κλαιρβώ, μαζί με τριάντα συνοδούς του, έδωσε νέα πνοή στην κοινότητα.
Με τον Στέφανο και τον Βερνάρδο να ηγούνται του τάγματος, ιδρύθηκαν πολλά νέα κιστερκιανά μοναστήρια. Το 1119, ο Στέφανος έλαβε την επίσημη έγκριση για το Carta Caritatis («Χάρτα της Αγάπης»), ένα σημαντικό έγγραφο που καθόριζε τις ενοποιητικές αρχές του Τάγματος των Κιστερκιανών. Πολλές από τις αποφάσεις και τις πολιτικές του επηρεάστηκαν από τον χρόνο που πέρασε με τους Βαλομβροσιανούς μοναχούς.
Ο Στέφανος Χάρντινγκ υπηρέτησε ως ηγούμενος του Σιτώ για είκοσι τρία χρόνια. Αν και κανένα άτομο δεν θεωρείται αποκλειστικά ο ιδρυτής του Τάγματος των Κιστερκιανών, η διαμόρφωση της κιστερκιανής σκέψης και η ταχεία εξάπλωση του τάγματος τον 12ο αιώνα οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην ηγεσία του. Επιμένοντας στην απλότητα σε όλες τις πτυχές της μοναστικής ζωής, προώθησε την αυστηρότητα στην κιστερκιανή αρχιτεκτονική και την απλή ομορφιά της λειτουργίας και της μουσικής του τάγματος. Ήταν επιδέξιος γραφέας και ένα από τα σπουδαιότερα επιτεύγματά του θεωρείται η Βίβλος του Χάρντινγκ.
Το 1133, παραιτήθηκε από τη θέση του ηγουμένου λόγω προβλημάτων όρασης. Απεβίωσε στις 28 Μαρτίου 1134.
Η τιμή προς τον Στέφανο ξεκίνησε στη σύγχρονη εποχή. Η γιορτή του εορταζόταν στις 28 Μαρτίου μέχρι το 1683, όταν μεταφέρθηκε στις 17 Απριλίου. Μετά τις λειτουργικές μεταρρυθμίσεις που ακολούθησαν τη Β΄ Σύνοδο του Βατικανού, η γιορτή του επανήλθε στις 28 Μαρτίου. Σήμερα, οι Κιστερκιανοί και οι Βενεδικτίνοι τιμούν από κοινού τη μνήμη του Στέφανου Χάρντινγκ μαζί με τους Ροβέρτο του Μολέμ και Αλβέρικο, στις 26 Ιανουαρίου. Στην Ορθοδοξία υπάρχει η γιορτή στις 28 Μαρτίου, αλλά δεν είναι γνωστή η βιογραφία του οσίου στην Ορθόδοξη κοινότητα.
