Απεβίωσε ο Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου Νεόφυτος, 6 Μαρτίου 1929
Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 7/3/1929, Σελίδα: 1
Στις 6 Μαρτίου 1929, απεβίωσε ο Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου Νεόφυτος Αποστολιδης.
Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 7/3/1929, Σελίδα: 1
Η εφημερίδα Μακεδονία έγραψε την επομένη:
Απεβίωσε ο Άγιος Σιδηροκάστρου
Ορισμένες σημειώσεις
Ένας από τους πιο εκλεκτούς ιεράρχες της Μακεδονίας, ο Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου Νεόφυτος, έφυγε ξαφνικά από τη ζωή, ενώ βρισκόταν στην ακμή της διακονίας του.
Μαθητής του μεγάλου Πατριάρχη Ιωακείμ Γ’, ο εκλιπών Μητροπολίτης ξεχώριζε όχι μόνο για την άρτια μόρφωσή του και την εξαιρετική διοικητική του ικανότητα, αλλά και για τον ακέραιο χαρακτήρα και το σεμνό ήθος του.
Καταγόμενος από το Ρένκιοϊ των Δαρδανελίων, μόλις αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή, εισήλθε στην Πατριαρχική Αυλή, όπου υπηρέτησε για μια ολόκληρη δεκαετία. Ως αφοσιωμένος συνεργάτης του Ιωακείμ Γ’, διδάχθηκε από αυτόν στα πρώτα βήματα της εκκλησιαστικής του πορείας. Όταν ξέσπασαν τα ιστορικά γεγονότα του 1918-1919, κατείχε τη θέση του Μεγάλου Αρχιδιακόνου στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, αξίωμα που διατήρησε και κατά την Πατριαρχία του Μελετίου Μεταξάκη.
Λίγο πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή, όταν η Μητρόπολη Μελενίκου (νυν Σιδηροκάστρου) έμεινε χωρίς Μητροπολίτη, η Εκκλησία ανέθεσε τη διοίκησή της στον Νεόφυτο. Η εκλογή του ήταν αναμφίβολα η καλύτερη δυνατή, καθώς η περιοχή του Σιδηροκάστρου υπέφερε περισσότερο από κάθε άλλη από τη βουλγαρική κατοχή. Παντού υπήρχαν ερείπια και πληγές, οι οποίες επιδεινώθηκαν από την άφιξη των προσφύγων.
Τότε αναδείχθηκαν όλες οι μεγάλες αρετές του Νεόφυτου. Δεν υπήρξε μόνο ο αποστολικός παρηγορητής κάθε δυστυχίας, αλλά και ο ακούραστος υποστηρικτής των δοκιμαζόμενων κατοίκων. Δούλεψε με αυταπάρνηση και δεν έπαψε να εργάζεται μέχρι την τελευταία στιγμή, όταν ο θάνατος τον πήρε τόσο πρόωρα.
Η απώλεια ενός τόσο ξεχωριστού ιεράρχη, και μάλιστα σε νεαρή ηλικία, αποτελεί πραγματικά μια εθνική απώλεια. Σε αυτή τη δύσκολη μεταβατική περίοδο, το έθνος μας έχει περισσότερο από ποτέ ανάγκη από φωτισμένους αρχιερείς.
Η «Μακεδονία» αποχαιρετά τον σεπτό ιεράρχη με δάκρυα και εύχεται το χώμα που θα τον σκεπάσει να είναι ελαφρύ.




