Άγιος Ιωάννης Επίσκοπος Υόρκης, 7 Μαρτίου
Ο Άγιος Ιωάννης (John Beverley) γεννήθηκε στη Βόρειο Αγγλία και μαθήτευσε στην περίφημη σχολή του Αυγουστίνου Καντουαρίας. Μετά το πέρας των σπουδών του εκάρη μοναχός στη μονή της Αγίας Χίλντας στο Ουΐντμπυ.
Εξελέγη Επίσκοπος της πόλεως Έξμαμ και διακρίθηκε για την οσιότητα του βίου του. Μετά από λίγο αναγκάστηκε να παραιτηθεί και να αποσυρθεί στην έρημο, προκειμένου να ειρηνεύσει η τοπική Εκκλησία μετά από απαιτήσεις του Επισκόπου της γειτονικής περιοχής, ο οποίος διεκδικούσε την κανονική δικαιοδοσία της επαρχίας του Αγίου.
Ύστερα από λίγο χρόνο ορίσθηκε Αρχιεπίσκοπος Υόρκης, αλλά και πάλι παραιτήθηκε, για να αφιερωθεί στην προσευχή και την άσκηση, τηρώντας με ακρίβεια τα μοναχικά καθήκοντά του.
Ο Όσιος Ιωάννης κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 721 μ.Χ.
Βιογραφία
Ο Ιωάννης του Μπέβερλι (πέθανε στις 7 Μαΐου 721) ήταν Άγγλος επίσκοπος που έδρασε στο βασίλειο της Νορθουμβρίας. Υπήρξε επίσκοπος του Χέξαμ και στη συνέχεια επίσκοπος του Γιορκ, που ήταν η σημαντικότερη θρησκευτική θέση στην περιοχή. Ίδρυσε την πόλη του Μπέβερλι χτίζοντας εκεί την πρώτη δομή, ένα μοναστήρι. Συνδέθηκε με θαύματα τόσο κατά τη διάρκεια της ζωής του όσο και μετά τον θάνατό του, και αγιοποιήθηκε από την Καθολική Εκκλησία το 1037. Καθώς αυτό συνέβη πριν από το Μεγάλο Σχίσμα Ανατολής-Δύσης του 1054, ενώ σήμερα τιμάται από την Καθολική εκκλησία στις 7 Μαΐου.
Αναγνωρίζεται ως άγιος και από την Ορθόδοξη Εκκλησία η οποία τον τιμάει σήμερα 7 Μαρτίου, ενώ στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Αμερικής τιμάται και στις 7 Μαΐου αλλά και στις 20 Μαΐου (με το παλιό και νέο ημερολόγιο)
Λέγεται ότι ο Ιωάννης γεννήθηκε από ευγενείς γονείς στο Χάρφαμ, στο Ανατολικό Ράιντινγκ του Γιορκσάιρ. Πιστεύεται ότι εκπαιδεύτηκε στο Καντέρμπερι υπό τον Ανδριανό, και όχι στην Οξφόρδη όπως υποστηρίζουν κάποιες πηγές. Ωστόσο, αυτές οι πληροφορίες καταγράφονται για πρώτη φορά μετά την αγιοποίησή του το 1037 και μπορεί να μην είναι αξιόπιστες.
Για κάποιο διάστημα ήταν μέλος της κοινότητας του Γουίτμπι υπό την Αγία Χίλντα, γεγονός που καταγράφεται από τον φίλο του, Βέδα. Διακρίθηκε ως ιεροκήρυκας με μεγάλη ευρυμάθεια στην ερμηνεία των Γραφών.
Το 687 χειροτονήθηκε επίσκοπος του Χέξαμ από τον Θεόδωρο της Ταρσού, Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπερι (602–690), και το 705 προήχθη στη θέση του επισκόπου του Γιορκ. Δεν είναι πολλά γνωστά για τη δράση του εκεί, εκτός από το ότι ήταν επιμελής στις επισκέψεις του, συμπονετικός προς τους φτωχούς και αφοσιωμένος στην εκπαίδευση των μαθητών του, τους οποίους καθοδηγούσε προσωπικά. Χειροτόνησε τον Βέδα διάκονο και αργότερα ιερέα.
Παραιτήθηκε πιθανώς γύρω στο 717 και αποσύρθηκε στο μοναστήρι που είχε ιδρύσει στο Μπέβερλι, όπου πέθανε στις 7 Μαΐου 721.
Λατρεία
Ο Ιωάννης αγιοποιήθηκε το 1037 και η μνήμη του εορτάζεται στις 7 Μαΐου. Η ανακομιδή των λειψάνων του γιορτάζεται επίσης στις 25 Οκτωβρίου στην Καθολική Εκκλησία. Πολλά θαύματα θεραπείας αποδίδονται σε αυτόν, και η δημοτικότητα της λατρείας του συνέβαλε στην ευημερία του Μπέβερλι κατά τον Μεσαίωνα. Ήταν γνωστός τόσο για τη μόρφωσή του όσο και για τις αρετές του.
Περί το 1066, ο Φόλκαρντ ανέλαβε να γράψει τον βίο του. Ένας απολογισμός των θαυμάτων του συντάχθηκε από τον Γουίλιαμ Κέτελ τον 11ο ή 12ο αιώνα και περιλαμβάνει την πρώτη αναφορά στην επίσκεψη του βασιλιά Έθελσταν στο Μπέβερλι.
Η πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά στη σημαία του Ιωάννη γίνεται το 1138, όταν ο Θέρσταν την ενσωμάτωσε στο λάβαρο που έδωσε το όνομά του στη Μάχη του Λαβάρου. Μέχρι το 1266 είχε καθιερωθεί ότι όταν επιβαλλόταν στρατιωτική φορολογία στο Γιορκσάιρ, το Μπέβερλι όφειλε να στείλει έναν μόνο άνδρα με τη σημαία του Ιωάννη.
Το 1292 ανατέθηκε η κατασκευή νέου ιερού. Ο βασιλιάς Εδουάρδος Α’ ήταν αφοσιωμένος στον Ιωάννη και προώθησε τη λατρεία του. Το 1295 ίδρυσε ένα παρεκκλήσι στη μνήμη του στο Μπέβερλι Μίνστερ. Στις 25 Οκτωβρίου 1307, τα λείψανά του μεταφέρθηκαν στον νέο τάφο.
Κατά τον Μεσαίωνα, το όνομά του συνδέθηκε με τον θρύλο ενός ερημίτη που, παρά τα βαριά του αμαρτήματα, απολάμβανε τη χάρη του Θεού.
Ο Ερρίκος Ε’ απέδωσε τη νίκη του στη Μάχη του Αγινκούρτ στη θαυματουργική επέμβαση του Ιωάννη, καθώς η μάχη διεξήχθη ανήμερα της ανακομιδής των λειψάνων του. Διέταξε να εορτάζεται η μνήμη του σε όλη την Αγγλία και επισκέφθηκε το Μπέβερλι το 1420 για να προσκυνήσει τον τάφο του.
Το 1541, το ιερό του καταστράφηκε με διαταγή του Ερρίκου Η’ στο πλαίσιο της Αγγλικής Μεταρρύθμισης. Το 1664, εργάτες ανακάλυψαν έναν θολωτό τάφο κάτω από το δάπεδο του ναού. Περιείχε λείψανα, χάντρες, καρφίτσες και μεγάλα σιδερένια καρφιά.
Σήμερα, η μνήμη του τιμάται στο Μπέβερλι με δύο τελετές. Την Πέμπτη κοντά στις 7 Μαΐου, η χορωδία και μέλη της ενορίας του Μπέβερλι Μίνστερ επισκέπτονται την εκκλησία στο Χάρφαμ και προσεύχονται στη διακοσμημένη με άνθη πηγή. Την Κυριακή κοντά στις 7 Μαΐου, οι δημοτικοί άρχοντες παρελαύνουν επίσημα στον ναό, όπου παιδιά από το Χάρφαμ καταθέτουν άνθη στον τάφο του Ιωάννη.
Ο Ιουλιανός της Νόριτς και ο Ιωάννης Φίσερ ήταν αφοσιωμένοι στον Ιωάννη του Μπέβερλι.
Έργα
Τα ακόλουθα έργα αποδίδονται στον Ιωάννη από τον Τζον Μπέιλ, αλλά κανένα δεν διασώζεται:
Pro Luca exponendo (ερμηνεία του Κατά Λουκάν Ευαγγελίου)
Homiliae in Evangelia (ομιλίες στα Ευαγγέλια)
Epistolae ad Herebaldum, Audenam, et Bertinum (επιστολές προς τον Χέρεμπαλντ, τον Άουντενα και τον Μπερτίν)
Epistolae ad Hyldant abbatissam (επιστολές προς την ηγουμένη Χίλνταντ)
