Η κυβερνητική αδιαφορία για του λιγνιτωρύχους των Σερρών είχε φτάσει σε ακραίο σημείο φέρνοντας την απελπισία με τις γυναίκες τους να δηλώνουν στον Νομάρχη Σερρών πως θα πεθάνουν μαζί με τους συζύγους τους, 9 Μαρτίου 1960
Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 10/3/1960, Σελίδα: 1
Στις 9 Μαρτίου 1960, η κυβερνητική αδιαφορία για του λιγνιτωρύχους των Σερρών είχε φτάσει σε ακραίο σημείο φέρνοντας την απελπισία με τις γυναίκες τους να δηλώνουν στον Νομάρχη Σερρών πως θα πεθάνουν μαζί με τους συζύγους τους.
Η κατάσταση στον τομέα των λιγνιτωρύχων της επιχείρησης Περδικάρη, που απεργούσαν για 65 ημέρες, είχε φτάσει σε ακραίο σημείο, και οι λιγνιτωρύχοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με την απόλυτη αδιαφορία της κυβέρνησης. Η αδράνεια και η αδιαφορία των αρμοδίων οδήγησαν τους εργάτες σε απόγνωση, φέρνοντας σε απελπισία και τις οικογένειές τους.
Οι λιγνιτωρύχοι, μετά από συνεχείς διαμαρτυρίες και σκληρές συνθήκες διαβίωσης, αποφάσισαν να κλειστούν και πάλι στις στοές των λιγνιτωρυχείων, αποδεχόμενοι τη δύσκολη κατάσταση που τους είχε επιβληθεί. Αστυνομικές δυνάμεις και στρατιωτικός λόχος κατέλαβαν τα πέριξ υψώματα των περιοχών των λιγνιτωρυχείων, ενώ οι γυναίκες των εργατών πήραν τη γενναία απόφαση να υποβάλουν αίτημα στον νομάρχη, δηλώνοντας πως είναι έτοιμες να πεθάνουν μαζί με τους συζύγους τους εάν οι αρχές δεν ανταποκριθούν στα αιτήματα των απεργών.
Η κατάσταση στην πόλη των Σερρών ήταν εκρηκτική, με την τοπική κοινωνία να στέκεται αλληλέγγυα στους λιγνιτωρύχους. Οι γυναίκες των απεργών είχαν δηλώσει πως θα εμποδίσουν κάθε απόπειρα βίαιης εξώσεως των συζύγων τους από τις στοές, προχωρώντας ακόμη και σε φράγματα μπροστά από τις στοές, προκειμένου να αποτρέψουν οποιαδήποτε επέμβαση.
Η αναστάτωση είχε προκαλέσει εκτάκτως τη σύγκληση μιας συνάντησης στο γραφείο του διευθυντή της νομαρχίας, όπου βρέθηκαν οι τοπικοί βουλευτές, ο νομάρχης και η διοίκηση του σωματείου των λιγνιτωρύχων. Στη διάρκεια της σύσκεψης, ο βουλευτής κ. Λαυρεντίδης πρότεινε να μεσολαβήσει το σωματείο για να διασφαλιστεί η έξοδος των εργατών από τις στοές, υποσχόμενος να μεταβεί στην Αθήνα επικεφαλής επιτροπής για να διεκδικήσει λύση στα αιτήματά τους. Αντίθετα, ο βουλευτής κ. Ιντζές τόνισε πως οι απεργοί είχαν κουραστεί από τις συνεχείς υποσχέσεις και απαιτούσαν την άμεση παρουσία των αρμόδιων υπουργών και του εργοδότη Περδικάρη, ώστε να δοθεί τέλος στις δυσκολίες των εργατών.
Η ένταση κορυφώθηκε το μεσημέρι, όταν ο πρόεδρος του σωματείου των λιγνιτωρύχων, κ. Κωνσταντινίδης, μαζί με τον υποδιοικητή της χωροφυλακής, επισκέφθηκε τα λιγνιτωρυχεία και κάλεσε τους απεργούς να εξέλθουν από τις στοές. Οι εργαζόμενοι, εκπροσωπούμενοι από τον αντιπρόεδρο του σωματείου, κ. Αθ. Μπελήτο και τον κ. Αθ. Τούνα, δήλωσαν πως δεν πίστευαν πια στις υποσχέσεις και ότι μόνον όταν ο εργοδότης Περδικάρης εξοφλήσει τα οφειλόμενα, θα αποδεχτούν να εξέλθουν από τις στοές.
Ταυτόχρονα, εκτάκτως μέτρα ασφαλείας είχαν ληφθεί γύρω από τα λιγνιτωρυχεία, με τις δυνάμεις της χωροφυλακής και του στρατού να περιφρουρούν τις στοές, προκειμένου να αποτρέψουν την είσοδο νέων εργατών για την κλιμάκωση της απεργίας.
Η κατάσταση έφτασε στο απόγειό της το απόγευμα, όταν το σωματείο των λιγνιτωρύχων και το εργατικό κέντρο απέστειλαν τηλεγράφημα προς την κυβέρνηση, τους υπουργούς Εργασίας και Βιομηχανίας, καθώς και τη Γενική Συνομοσπονδία Εργατών, τονίζοντας την αδυναμία επίλυσης των αιτημάτων τους και καλώντας την κυβέρνηση να παρέμβει άμεσα για να αποφευχθούν σοβαρότατες συνέπειες. Στο τηλεγράφημα αναφερόταν ότι, παρά τη διάρκεια των 65 ημερών της απεργίας, οι λιγνιτωρύχοι δεν είχαν λάβει καμία λύση για τα δεδουλευμένα τους, παρά τις συνεχείς προσπάθειες διαπραγμάτευσης.
