Δημήτριος Χ. Πάζης
Ο Δημήτριος Χ. Πάζης γεννήθηκε το 1875 στην πόλη Ηράκλεια, στην περιοχή των Σερρών. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και, ως φοιτητής, υπηρέτησε εθελοντικά στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Εργάστηκε ως γιατρός στην Ηράκλεια και στην Κρήτη, ενώ κατά τη διάρκεια της Μακεδονικής Επανάστασης ανέλαβε πολλές μυστικές αποστολές για την ενίσχυση των ελληνικών συμφερόντων στην περιοχή. Πήρε μέρος στον Μακεδονικό αγώνα και το 1908 καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο από το τουρκικό στρατοδικείο στη Θεσσαλονίκη λόγω της δράσης του για την ανεξαρτησία της Μακεδονίας.
Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, υπηρέτησε ως στρατιωτικός γιατρός στον ελληνικό στρατό και συνέχισε τη μάχη για την ελευθερία. Μετά την απελευθέρωση της Ηράκλειας το 1913, ο Πάζης έγινε ο πρώτος δήμαρχος της πόλης.
Στις εκλογές της 13ης Μαΐου 1915, εξελέγη βουλευτής με το φιλελεύθερο κόμμα των Βενιζελιστών και εκλέχθηκε αντιπρόεδρος της Βουλής. Το 1916 συμμετείχε στο Κίνημα για την Εθνική Άμυνα και υπήρξε ένας από τους επτά υπογράφοντες το «Δημοκρατικό Μανιφέστο» του Ανανστασίου Παπαναστασίου. Καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκιση κατά τη δίκη της Λαμίας, αλλά αφέθηκε ελεύθερος μετά την επανάσταση του 1922.
Ως προοδευτικός αγωνιστής, πάλεψε για την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών και την απονομή της γης στους καλλιεργητές της, με το σύνθημα «η γη στους ανθρώπους που την καλλιεργούν». Το 1924 διορίστηκε υπουργός Υγιεινής στην κυβέρνηση του Ανανστασίου Παπαναστασίου και υπηρέτησε στην κυβέρνηση για τη βελτίωση της δημόσιας υγείας. Εκλέχτηκε γερουσιαστής το 1929 και παρέμεινε στη θέση του μέχρι την κατάργηση της Γερουσίας στις 1 Απριλίου 1935.
Για τις εθνικές του υπηρεσίες, του απονεμήθηκε το μετάλλιο του Σταυρού του Σωτήρος, και το όνομά του φέρει μια οδός στην πόλη Σέρρες.
Απεβίωσε στις 26 Νοεμβρίου 1953
