Όσιος Αλώνιος, 4 Ιουνίου
Ψυχών γεωργόν Aλώνιος ηδύνει,
Ψυχής άλωνι θεις καλών θημωνίαν.
Ο Όσιος Αλώνιος φαίνεται ότι ήταν ένας από τους διάσημους στην αρετή ασκητές της ερήμου. Αποφθέγματά του υπάρχουν στον Ευεργετινό. Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο Όσιος Αββάς Αλωνίος ήταν ένας από τους πρώιμους πατέρες της ερήμου της Αιγύπτου του 4ου αιώνα και εκοιμήθη εν ειρήνη. Τα ακόλουθα αποφθέγματα αποδίδονται σ’ αυτόν:
Εἶπε ὁ Ἀββᾶς Ἀλωνίος:
«Ἐὰν οὐκ εἴπῃ ἄνθρωπος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ· "μόνος ἐγώ καὶ ὁ Θεὸς ὑπάρχομεν ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ", οὐ δύναται εἰρήνην εὑρεῖν.»
Εἶπε ὁ Ἀββᾶς Ἀλωνίος:
«Εἰ μὴ κατέστρεψα ὅλον ἐμαυτόν, οὐκ ἠδυνήθην ἀνοικοδομηθῆναι· τουτέστιν, εἰ μὴ ἐγκατέλειψα πάντα ὅσα ἐφαίνοντο εἶναι καλά κατὰ τὸ θέλημά μου, οὐκ ἠδυνήθην νὰ ἀποκτήσω τὰς ἀρετάς.»
Εἶπε ὁ Ἀββᾶς Ἀλωνίος:
«Ἐὰν ἐπιθυμήσῃ ὁ ἄνθρωπος, δύναται νὰ ἐπανέλθῃ εἰς τὸ θεῖον μέτρον καὶ νὰ μετανοήσῃ ὁποιαδήποτε στιγμή, ὀψέ τε καὶ πρώϊμον.»
Ἐρώτησε Ἀββᾶς Ἀγάθων τὸν Ἀββᾶν Ἀλωνίον:
«Πῶς δύναμαι νὰ φυλάξω τὴν γλῶσσαν μου, ὥστε νὰ μὴν ψεύδομαι;»
Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Ἀββᾶς Ἀλωνίος:
«Ἐὰν δὲν ψεύσῃς, μέλλεις νὰ διαπράξῃς πολλά ἁμαρτήματα.»
Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἀγάθων:
«Καὶ πῶς γίνεται τοῦτο;»
Καὶ εἶπεν ὁ γέρων:
«Ἔστω ὅτι ἄνθρωπος ἐφόνευσε ἐνώπιόν σου καὶ ἔδραμε καὶ ἐκρύβη εἰς τὸ κελλίον σου· ἔρχονται οἱ ἀρχαίοντες καὶ σε ἐρωτοῦν: "Ἤδες φόνον;". Ἐὰν δὲν ψεύσῃς, παραδίδεις τὸν ἄνθρωπον εἰς θάνατον. Κρεῖσσον οὖν ἐστὶν νὰ τὸν ἐναποθέσῃς ἀδέσμιον εἰς τὸν Θεόν, ὅστις πάντα γνωρίζει.»
Ἀπὸ τὰ ἀποφθέγματα τοῦ Ἀββᾶ Ποιμένος:
41. Εἶπεν ὁ Ἀββᾶς Ποιμὴν ὅτι ἀδελφὸς ἤρετο τὸν Ἀββᾶν Ἀλωνίον:
«Τί ἐστὶν καταφρόνησις;»
Καὶ ἀπεκρίθη ὁ πρεσβύτερος:
«Τὸ νὰ θεωρῇ τις ἑαυτὸν κατωτέρω τῶν ζώων, ἐπειδὴ αὐτὰ ἀπαλλάσσονται κατακρίσεως.»
55. Εἶπεν ὁ Ἀββᾶς Ποιμὴν ὅτι μίαν ἡμέραν, ἐκάθηντο οἱ πρεσβύτεροι καὶ ἔτρωγον, καὶ ὁ Ἀββᾶς Ἀλωνίος τοὺς διηκόνει.
Ὅτε εἶδον αὐτὸν, τὸν ἐπῄνεσαν· ἐκεῖνος δὲ οὐδὲν ἀπεκρίθη.
Καὶ λέγει εἷς ἐξ αὐτῶν ἐν ἰδιωτικῷ:
«Διὰ τί, ὅταν σὲ ἐπαινοῦμεν, οὐκ ἀποκρίνῃ;»
Καὶ εἶπεν ὁ Ἀββᾶς Ἀλωνίος:
«Ἐὰν ἀπεκρινόμην, ὡς δεχθεὶς τὸν ἔπαινον ἐλογιζόμην.»
Ἐρώτησις πρὸς τὸν Ὅσιον Παΐσιον τὸν Ἁγιορείτην (+1994):
– Γέροντα, ὁ Ἀββᾶς Ἀλωνίος λέγει:
«Ἐὰν ἐπιθυμήσῃ ὁ ἄνθρωπος, δύναται νὰ ἐπανέλθῃ εἰς τὸ θεῖον μέτρον καὶ νὰ μετανοήσῃ ὁποιαδήποτε στιγμή, ὀψέ τε καὶ πρώϊμον.»
Τί ἐννοεῖ;
– Ἡ πνευματικὴ ζωὴ δὲν χρειάζεται χρόνο. Μέσα σὲ ἕνα δευτερόλεπτο ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ μεταφερθεῖ ἀπὸ τὴν κόλαση στὸν Παράδεισο, ἐὰν μετανοήσει. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὑπεύθυνος. Μπορεῖ νὰ γίνῃ ἄγγελος, μπορεῖ νὰ γίνῃ καὶ διάβολος.
Ὢ, τί δύναμη ἔχει ἡ μετάνοια! Ἔλκει τὴν Θείαν Χάριν. Μία ταπεινὴ σκέψις ποὺ θὰ φέρῃ ὁ ἄνθρωπος στὸν νοῦ του μπορεῖ νὰ τὸν σώσῃ.
Ἐὰν ἔλθῃ ὑπερήφανη σκέψις, καὶ δὲν μετανοήσει, καὶ ἔλθῃ ὁ θάνατος, χάθηκε, ἀπώλετο.
Φυσικά, ἡ ταπεινὴ σκέψις πρέπει νὰ συνοδεύεται ἀπὸ ἐσωτερικὸ στεναγμό, ἀπὸ συντριβὴ καρδίας. Διότι ἡ σκέψις εἶναι σκέψις, ἀλλὰ ὑπάρχει καὶ ἡ καρδία.
Ὁ ὕμνος λέγει: «Ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καὶ τῆς διανοίας καὶ τῆς καρδίας μου…»
Ὁ Ἀββᾶς ὅμως νομίζω ὅτι μιλεῖ γιὰ πιο μόνιμη κατάσταση· χρειάζεται κάποιος χρόνος γιὰ νὰ φθάσει ὁ ἄνθρωπος εἰς καλὴν πνευματικὴν κατάστασιν.
Ἐγὼ ἁμαρτάνω, μετανοῶ, καὶ ἐκείνη τὴν στιγμήν συγχωροῦμαι.
Ἐὰν ἔχω ἀγωνιώδες φρόνημα, σιγά σιγά θὰ φθάσω εἰς μίαν πιο σταθερὴν καὶ ἠρηνευμένην πνευματικὴν κατάστασιν· ἀλλὰ μέχρι τότε, εἶμαι εὐμετάβλητος.
