Άγιος Ιωάννης Θ' Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης, 18 Ιουλίου
Ορισμένα Αγιολόγια, αναφέρουν στις 18 Ιουλίου τη μνήμη του Αγίου Ιωάννου Θ' Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.
Ο Ιωάννης Θ΄ Ιερομνήμων ή Αγαπητός ήταν λόγιος Ιεράρχης. Το προσωνύμιό του οφείλεται στο ότι πριν την εκλογή του στον Πατριαρχικό Θρόνο είχε το αξίωμα του «Ιερομνήμονος» του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Κατά την περίοδο της Πατριαρχίας του έγιναν κάποιες προσπάθειες για την προσέγγιση Ορθόδοξης και Καθολικής Εκκλησίας και για θεραπεία του Σχίσματος, οι οποίες όμως δεν απέδωσαν. Συνεκλήθη επίσης Σύνοδος, η οποία καταδίκασε τις δογματικές παρεκκλίσεις του Νικαίας Ευστρατίου προς τον Νεστοριανισμό.
Ο Ιωάννης Θ΄ Κωνσταντινουπόλεως ( Αγαπητός ή Ιερομνήμων , πέθανε τον Απρίλιο του 1134) ήταν Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως μεταξύ 24 Μαΐου 1111 και τέλη Απριλίου 1134. Το παρατσούκλι του Ιωάννη Θ΄ οφείλεται στο γεγονός ότι πριν από την εκλογή του στον πατριαρχικό θρόνο, κατείχε το αξίωμα του ιερομνήμονα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως . Ήταν ανιψιός μιας εξέχουσας Μητρόπολης Χαλκηδόνας .
Ήταν κληρικός από τον ακαδημαϊκό, φιλοσοφικό κλάδο της εκκλησιαστικής ιεραρχίας και είχε ανέλθει στις τάξεις του πατριαρχικού κλήρου. Επιδίωξε να αντιστρέψει την τάση εκκοσμίκευσης εντός του κλήρου, απαγορεύοντάς του να ενεργεί ως δικηγόρος σε αστικά δικαστήρια. Ως λόγιος σε όλη του τη ζωή, επιδίωξε να ανακτήσει τη μεγάλη, αλλά διασκορπισμένη, συλλογή βιβλίων στην πρωτεύουσα, καθώς δεν υπήρχε κεντρική βιβλιοθήκη. Έκανε πρακτική να αποκτά τις συλλογές βιβλίων αποβιωσάντων ισχυρών ανδρών και στη συνέχεια να τις αντιγράφει το πατριαρχικό προσωπικό. Τα μέτρα του διεύρυναν σημαντικά το εύρος των τίτλων που κατείχε η Μεγάλη Εκκλησία , στην οποία ήταν συνδεδεμένοι οι δάσκαλοι.
Στα θρησκευτικά ζητήματα, προώθησε την τάση να καταστεί ο πατριαρχικός κλήρος, αντί της μοναστικής κοινότητας, η έγκυρη φωνή της Ορθοδοξίας . Συγκάλεσε επίσης σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη το 1117, η οποία καταδίκασε το δόγμα του Ευστρατίου της Νίκαιας ως Νεστοριανό , παρά την υπεράσπιση που προσέφερε ο Πατριάρχης. Κατά τη διάρκεια της πατριαρχείας του, ο αυτοκράτορας Αλέξιος Α' Κομνηνός κατέβαλε κάποιες προσπάθειες για να γεφυρώσει το σχίσμα μεταξύ της Ορθόδοξης και της Καθολικής Εκκλησίας, αλλά αυτές απέτυχαν, καθώς ο Πάπας Πασχάλης Β' στα τέλη του 1112 άσκησε την απαίτηση να αναγνωρίσει ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης το παπικό πρωτείο επί «όλων των εκκλησιών του Θεού σε όλο τον κόσμο». Αυτό ήταν κάτι που ο πατριάρχης δεν μπορούσε να κάνει αντιμετωπίζοντας την αντίθεση της πλειοψηφίας του κοσμικού κλήρου, του μοναστικού κόσμου και των λαϊκών.
