Σύναξη της Παναγίας του Σίτκα στην Αλάσκα, 8 Ιουλίου

Η εικόνα της Παναγίας του Σίτκα, που βρίσκεται στον Καθεδρικό Ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Σίτκα της Αλάσκας, είναι μια από τις πιο σεβαστές εικόνες στη Βόρεια Αμερική.

Η εικόνα αποδίδεται στον γνωστό αγιογράφο Βλαντίμιρ Μποροβικόφσκι (1758–1826), μαθητή της Μεγάλης Αικατερίνης, που σπούδασε στην Ακαδημία Τεχνών στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας. Εκτός από εξαιρετικός ζωγράφος πορτρέτων, φιλοτέχνησε και πολλές εικόνες για τον Καθεδρικό Ναό της Παναγίας του Καζάν στην Αγία Πετρούπολη.

Η εικόνα είναι ζωγραφισμένη σε ύφασμα και βασίζεται στο πρότυπο της Παναγίας του Καζάν. Έχει διαστάσεις περίπου 91 x 44 εκατοστά. Μια εξαιρετικά όμορφη και λεπτομερής επένδυση από ασήμι (ρίζα) καλύπτει την Παναγία με το Θείο Βρέφος, ενώ επάνω φαίνεται και η εικόνα του Θεού Πατέρα να ευλογεί.

Η εικόνα δόθηκε ως δώρο στον Καθεδρικό από τους εργάτες της Ρωσοαμερικανικής Εταιρείας το 1850, δύο χρόνια μετά την αποπεράτωση του ναού. Παρόλο που οι μισθοί τους ήταν μικροί, οι εργάτες πρόσφεραν γενναιόδωρα στην Εκκλησία.

Με την πάροδο των χρόνων αποδόθηκαν θαύματα στην εικόνα της Παναγίας του Σίτκα. Πιστεύεται ότι το βλέμμα της Παναγίας χάρισε υγεία σε όσους προσευχήθηκαν μπροστά της με πίστη.

Λόγω του γαλήνιου βλέμματός της, η εικόνα έχει χαρακτηριστεί ως «μαργαριτάρι της ρωσικής εκκλησιαστικής τέχνης, γεμάτο λεπτότητα, αγνότητα και αρμονία». Και «το πανέμορφο πρόσωπο της Παναγίας με το Θείο Παιδί στην αγκαλιά της είναι τόσο καλλιτεχνικά και απαλά αποδοσμένο, που όσο το κοιτά κανείς, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να πάρει τα μάτια του από πάνω του».

Αρχικά, η εικόνα βρισκόταν στο κεντρικό τέμπλο του Καθεδρικού στο Σίτκα. Σήμερα, έχει τοποθετηθεί μόνιμα στο αριστερό άκρο του τέμπλου, σε ιδιαίτερη και τιμητική θέση.

Λειτουργικά κείμενα
Ἀπολυτίκιον (Ἦχος Δ’)
Ὡς ἥλιος ἀνατέλλων, ἡ ἔνδοξος εἰκών σου καταλάμπει σήμερον τὸν κόσμον ταῖς ἀκτῖσι τοῦ ἐλέους, καὶ ἡ γῆ ἡμῶν ταύτην ὑποδέχεται μετ’ εὐλαβείας, ὡς θεῖον δῶρον ἐξ ὑψίστου, δοξολογοῦσα σε, Θεοτόκε, Δέσποινα τοῦ Σίτκα, καὶ χαρμοσύνως μεγαλύνουσα τὸν Χριστὸν τὸν Θεόν, τὸν ἐκ σοῦ τεχθέντα.
Ἱκέτευε αὐτὸν, Μαρία, Βασίλισσα καὶ Θεοτόκε, ἵνα σκέπῃ πάσας τὰς πόλεις καὶ χώρας ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν, καὶ σωθῶσιν οἱ ἐν πίστει τιμῶντες τὴν πανάχραντόν σου εἰκόνα, Παρθένε Μήτηρ, ἡ τὸν Χριστὸν ἡμῖν δεικνύουσα.

Κοντάκιον (Ἦχος Πλάγιος τοῦ Δ’)
Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, ἡ ἐκ πασῶν τῶν γενεῶν ἐκλεγεῖσα, ὡς προστάτις τοῦ χριστιανικοῦ λαοῦ, ἀναπέμπομέν σοι ὕμνους εὐχαριστήριους ἐπὶ τῇ θαυματουργῷ εἰκόνι σου, τῇ ἐν Αλάσκᾳ ἐπιφανείσῃ.
Σὺ εἶ πηγή ἐλέους, καὶ πάντας τοὺς προστρέχοντας σοι βοηθεῖς.
Σκέπε ἡμᾶς ἐν πάσῃ θλίψει, ἀνάγκῃ καὶ δοκιμασίᾳ, ἵνα βοῶμέν σοι· Χαῖρε, θερμὴ ὑπερασπιστρία τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν ἐν Ἀμερικῇ.