Οικολογία : Χρυσή Αγελάδα για τις Τσέπες Ορισμένων

Η «οικολογία» έχει μετατραπεί σε μαγική λέξη. Με το που τη λες, ανοίγουν κονδύλια, μοιράζονται προγράμματα, στήνονται επιτροπές και «πράσινες δράσεις». Στα χαρτιά, όλα αυτά γίνονται για να προστατέψουμε το περιβάλλον. Στην πραγματικότητα όμως, αποτελούν έναν ακόμη μηχανισμό απορρόφησης χρημάτων, όπου το μεγαλύτερο κομμάτι καταλήγει όχι στα δάση, τις θάλασσες και τα οικοσυστήματα, αλλά σε τσέπες και λογαριασμούς.

Κάθε χρόνο, η χώρα καίγεται. Ό,τι κι αν είχε φυτευτεί, ό,τι κι αν είχε προστατευτεί, γίνεται στάχτη. Κι όμως, τα «οικολογικά» κονδύλια συνεχίζουν να ρέουν σαν να μην τρέχει τίποτα. Δεν υπάρχει σοβαρή πρόληψη, δεν υπάρχει σχέδιο, δεν υπάρχει λογοδοσία. Υπάρχει μόνο η βιτρίνα: φωτογραφίες πολιτικών που φυτεύουν συμβολικά δεντράκια και λόγοι για «βιώσιμη ανάπτυξη» – μέχρι την επόμενη μεγάλη πυρκαγιά.

Η αλήθεια είναι σκληρή: ο άνθρωπος δεν μπορεί να «νικήσει» τη φύση, ειδικά όταν δεν προσπαθεί καν σοβαρά. H οικολογία δεν είναι μάχη για το περιβάλλον· είναι εργαλείο για πολιτική εκμετάλλευση και οικονομικά συμφέροντα. Και όσο αυτό το παραμύθι συνεχίζεται, θα βλέπουμε την ίδια ιστορία κάθε καλοκαίρι: στάχτη, καπνό και δηλώσεις «θα τα ξαναχτίσουμε».