Όσιος Σόλος ο Άγγλος μοναχός, 3 Δεκεμβρίου
Ο Όσιος Σόλος (επίσης Σουάλο, Σόλα) († περίπου 790-794) ήταν Άγγλος μοναχός, που βρέθηκε στη Γερμανία μαζί με τον Άγιο Βονιφάτιο.
Ο Όσιος Σόλος κατάγονταν από τη νότια Αγγλία. Το 744 πήγε στη Μονή του Φούλντα, όπου χειροτονήθηκε ιερέας από τον Άγιο Βονιφάτιο, έγινε μοναχός και εγκαταστάθηκε σε ένα κελί στο Σολνχόφεν στη Σουαβία. Εκεί έχτισε ένα μικρό ιερό σε έναν χώρο κοντά σε παλαιό ρωμαϊκό λατομείο και εργάστηκε ως ιεραπόστολος.
Το 793, ο Καρλομάγνος επισκέφθηκε τον Σόλα κατά τη διαδρομή του από το Ρέγκενσμπουργκ προς το βασιλικό δικαστήριο στη Βάισενμπουργκ. Η φήμη του μοναχού για αγιότητα έκανε τον Καρλομάγνο να του παραχωρήσει τη γη όπου είχε εγκατασταθεί το ασκητήριό του. Ο Όσιος Σόλος, με τη σειρά του, την παραχώρησε ως κελί στη Μονή Φούλντα. Πέθανε περίπου το 790 και τάφηκε στον βόρειο εξωτερικό τοίχο της εκκλησίας του. Η εορτή του γιορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου.
Λατρεία
Ένας βίος του Σόλου γράφτηκε τον 9ο αιώνα από τον Ermanrich του Ellwangen, κάπου μεταξύ 836 και 842. Ο Ermanrich δήλωσε ότι αντλούσε τις πληροφορίες του από έναν παλιό υπηρέτη του αγίου. Το κείμενο γράφτηκε κατόπιν αιτήματος του φίλου του Gundram, πρώην βασιλικού ιερέα του Λουδοβίκου του Ευσεβούς και ανιψιού του ηγουμένου (και αργότερα αρχιεπισκόπου της Μάιντς) Hrabanus Maurus.
Το 833, ο Gundram στάλθηκε στο Σολνχόφεν για να αναλάβει τη νέα ιδρυθείσα βενεδικτίνικη προβατοριακή μονή και την βασιλική περιουσία. Με την άδεια του επισκόπου Altuin του Eichstätt, ανασήκωσε τα οστά του Σόλα και τα ενταφίασε ξανά στον βόρειο διάδρομο της βασιλικής. Αυτή η πράξη οδήγησε στην αγιοκατάταξή του. Όπως σημειώνεται: «Ο Ermanrich ήξερε σχεδόν τίποτα για τον άγιο, αλλά μετέτρεψε τη βιογραφία του σε πολιτικό και εκκλησιαστικό εργαλείο για να νομιμοποιήσει το ασκητήριό του Σουάλο και τη σημαντική του θέση στις αποστολές της Καρολίγγειας εποχής». Δε διαθέτοντας πολλά ιστορικά στοιχεία για τον Σόλο, ο Ermanrich εστιάζει πρώτα στη σχέση του Σόλου με τον Βονιφάτιο και δεύτερον στο ιερό τοπίο όπου εγκαταστάθηκε το ασκητήριό του.
Η Vita Suaolonis εκδόθηκε αργότερα από τον Luc D'Achery και συμπεριλήφθηκε στα Acta Sanctorum Ordinis S. Benedicti του Jean Mabillon, III, ii. 389–398, εκδ. Βενετία, 1734.
Ο Σόλα θεωρείται προστάτης όλων των βαρέων εργατών στη δικαστική επισκοπή του Eichstätt. Επίσης, έχει δώσει το όνομά του στην τοπική καθολική εκκλησία.
