ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Εφημερίδα Ριζοσπάστης, Φύλλο: 31/1/1946, Σελίδα: 2 Στις 30 Ιανουαρίου 1946, πραγματοποιήθηκε Παλλαϊκό Συνέδριο στις Σέρρες με τη συμμετοχή 250 ατόμων από όλο τον νομό. Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν ο Νομάρχης, ο Δήμαρχος και άλλοι αξιωματούχοι. Το συνέδριο επικεντρώθηκε στη λύση σημαντικών ζητημάτων, όπως τα δίκαια ημερομίσθια και οι μισθοί των εργατών, η καταπολέμηση της τρομοκρατίας και ο αφοπλισμός των παρακρατικών ομάδων.

Εφημερίδα Εμπρός, Φύλλο: 30/1/1949, Σελίδα: 5 Στις 30 Ιανουαρίου 1949, η εφημερίδα Εμπρός ανέφερε οτι ο υπουργός Εργασίας πρότεινε να χορηγηθεί επίδομα ανεργίας στους καπνεργάτες των Σερρών, οι οποίοι πραγματοποίησαν 75 ημερομίσθια. Η εφημερίδα έγραψε : Ὁ ὑπουργός τῆς ᾿Εργασίας ἀπέ- | στειλεν ἔγγραφον πρὸς τὸ Ταμείον ᾿Ανεργίας διὰ τοῦ ὁποίου ζητείται, ὅπως τροποποιηθοῦν αἱ προϋποθές | σεις χορηγήσεως ἐπιδόματος άνερ-γίας εἰς τοὺς καπνεργάτας.  Συγκεκριμένως ο κ. ὁ κ. ὑπουργός τῆς Ἐργασίας προτείνει, ὅπως χοι ρηγηθῆ ἐπίδομα ανεργίας εἰς τοὺς καπνεργάτας, τῶν Σερρών οἱ ὁποῖοι επραγματοποίησαν 75 ήμερομί-σθια, τοῦ Πειραιῶς καὶ τοῦ Βό-λου 72, τοῦ ᾿Αγρινίου, Κομοτινής καὶ Πατρῶν 66, της Ελευθερουπό λεως 87, τῆς Καρδίτσης καὶ Κο-ζάνης ἄνευ πραγματοποιήσεως ἡμε ρομισθίων.  Ο κανονισμός τοῦ Ταμείου 'Α-νεργίας, ὡς γνωστόν προβλέπει τὴν χορήγησιν ἐπιδόματος ἀνεργίας, ἐφ' ὅσον οἱ καπνεργάται έπραγμα τοποίησαν 107 ἡμερομίσθια.  Ἡ διάταξις δὲ αὕτη θέλει ἐφαρ-μοσθῆ διὰ τοὺς κ...

Η μικτή χορωδία και  μαντολινάτας του Γυμνασίου Σερρών με τον Γ. Βαΐο στο Κρόνιο των Σερρών, 1935.  Στις 30 Ιανουαρίου 1935, πραγματοποιήθηκε μεγάλη συναυλία της μικτής χορωδίας και της μαντολινάτας του Γυμνασίου στο «Κρόνιο». Τη μουσική εκδήλωση διηύθυνε ο Γ. Βαΐου, προσφέροντας στο κοινό μια ξεχωριστή βραδιά γεμάτη μελωδίες και καλλιτεχνική έκφραση.

Η μικτή χορωδία και  μαντολινάτας του Γυμνασίου Σερρών με τον Γ. Βαΐο στο Κρόνιο των Σερρών, 1935. Επεξεργασμένη φωτογραφία. Η μικτή χορωδία και  μαντολινάτας του Γυμνασίου Σερρών με τον Γ. Βαΐο μετά την συναυλία τους στο κινηματοθέατρο Κρόνιο των Σερρών (μπροστά στην πρόσοψή του), στις 30 Ιανουαρίου 1935.

Στις 30 Ιανουαρίου 1923, ο  θίασος των Δ. Ζαφειρίου και Π. Βεράρδου έδωσε παράσταση στο θέατρο της Στρατιωτικής Λέσχης Σερρών, παρουσιάζοντας τα έργα Ο Βαπτιστικός του  Θεόφραστου Σακελλαρίδη  και Η Ερωτευμένη Νέλλη Ροζιέ . Ο Βαφτιστικός (ή Βαπτιστικός ή Ο Βαφτιστικός της Κυρίας) είναι η γνωστότερη οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη. Η πλοκή της τρίπρακτης αυτής οπερέτας βασίζεται στην γαλλική φάρσα «Madame et son filleul» των Μωρίς Ενεκέν, Πιέρ Βεμπέρ και Ανρί ντε Γκόρς (Maurice Hennequin, Pierre Veber και Henry de Gorsse) την οποία εξελλήνισε ο Σακελλαρίδης. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 18 Ιουλίου του 1918 από το θίασο Παπαϊωάννου. Ο συνθέτης, εκτός από τη μουσική, έγραψε το λιμπρέτο (πεζό κείμενο) και τους στίχους. Η υπόθεση του έργου, που τοποθετείται χρονικά στην περίοδο της επιστράτευσης του 1918. Η υπόθεση Το ζεύγος Ζαχαρούλη, που ζει στην Αθήνα, γιορτάζει τη δεύτερη επέτειο των γάμων του. Ο Ζαχαρούλης, επιστρατευμένος λόγω του πολέμου, έχει κατορθώσει να βγει...

  Στις 30 Ιανουαρίου 1912, η εφημερίδας Εμπρός, έγραψε ότι  Δευτέρα πρωί. Τηλεγραφικά ανακοινώθηκε από τις Σέρρες ότι ο δικηγόρος Μουσταφά Νουκή μπέης ξυλοκοπήθηκε άγρια από μέλη του Νεοτουρκικού Κομιτάτου.Λόγω των σοβαρών τραυμάτων του, ο άτυχος άνδρας εξέπνευσε λίγη ώρα αργότερα.Η είδηση αυτή προκάλεσε αγανάκτηση.Οι λόγοι της επίθεσης ήταν καθαρά πολιτικοί.Φαίνεται πως ο δολοφονημένος δικηγόρος Μουσταφά Νουκή δρούσε εναντίον των Νεοτούρκων και της πολιτικής τους επιτυχίας στις επερχόμενες εκλογές, γεγονός που οδήγησε στη δολοφονία του. Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, οι Νεότουρκοι έχουν αποφασίσει να καταδιώξουν ανελέητα όλους τους πολιτικούς τους αντιπάλους.

  Φωτο αρχείου : Τρίτη,, στο παζάρι των Σερρών, 1907 Στις 30 Ιανουαρίου 1907, οι κάτοικοι των Σερρών πραγματοποίησαν μια θεαματική επίδειξη δύναμης στο πλαίσιο του οικονομικού πολέμου, προκειμένου να καταδείξουν την ισχύ του ελληνικού στοιχείου έναντι των σχισματικών. Η ημερομηνία αυτή συνέπεσε με την ημέρα Τρίτη, όπου γινόταν η εβδομαδιαία αγορά, αλλά και με τη θρησκευτική εορτή των Τριών Ιεραρχών και των Γραμμάτων. Εκμεταλλευόμενοι αυτή τη σύμπτωση, οι Σερραίοι αποφάσισαν να κλείσουν τα καταστήματά τους και να προσδώσουν στη μέρα πανηγυρικό χαρακτήρα, ώστε να καταστήσουν σαφή την κυριαρχία τους στην πόλη. Παρά την αντίδραση των Τούρκων και των Εβραίων, εκείνη τη μέρα η εμπορική κίνηση στις Σέρρες κυριολεκτικά νεκρώθηκε.

 Χρυσῆ βυθῷ βληθεῖσα, παστῷ τοῦ πόλου, Νύμφη πρόσεισι προσφάτως λελουμένη. Η Αγία Μάρτυς Χρυσή καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια, και μαρτύρησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Κλαυδίου (περί το 269 μ.Χ.). Όταν συνελήφθη απ' τους ειδωλολάτρες, στην αρχή άνοιξαν τις πλευρές της και έκαψαν τις πληγές της με αναμμένες λαμπάδες. Έπειτα έσπασαν με πέτρες τα σαγόνια της, και με μολύβδινα σφαιρίδια τη ράχη της. Αλλά αυτή, αν και κατατραυματισμένη και ενώ πέθαινε, ομολογούσε την πίστη της. Η δε θηριωδία των φονέων της ήταν τέτοια, που αφού έθεσαν στο λαιμό της μεγάλη πέτρα, την έριξαν στον βυθό της θάλασσας. Αλλά τί κι αν το σώμα της εξαφανίστηκε απ' τα νερά, η μνήμη της παρέμεινε αιώνια και αθάνατη, περισσότερο χρυσή από το λαμπρότατο όνομα της.

Ὁ Θεόφιλος τὴν φίλην τμᾶται κάραν, Θεοὺς φιλῆσαι μὴ θελήσας βαρβάρων. Ο Άγιος Θεόφιλος έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Κωνσταντίνου και Ειρήνης (780 - 795 μ.Χ.). Γεννήθηκε και ανατράφηκε στην Κωνσταντινούπολη. Έγινε στρατηγός και τοποθετήθηκε στο «θέμα» των Κιβυραιωτών με έδρα την Κιβύρα της Μικράς Ασίας. Σε μια ναυμαχία με τους Σαρακηνούς κοντά στην Κύπρο περί το 800 μ.Χ., οι δύο άλλοι στρατηγοί που τον συνόδευαν, επειδή τον φθονούσαν, τον εγκατέλειψαν με αποτέλεσμα να συλληφθεί από τους εχθρούς αιχμάλωτος. Τον μετέφεραν στα μέρη τους και τον έκλεισαν στη φυλακή. Κατόπιν τον έβγαλαν και με κολακείες και απειλές τον παρακινούσαν ν' αρνηθεί τον Χριστό. Επειδή όμως ο Θεόφιλος αρνήθηκε σταθερά να εγκαταλείψει την πίστη του, τον αποκεφάλισαν και έτσι έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου. Λειτουργικά κείμενα Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. Τὴν φιλότητα πρὸς τὸν Δεσπότην, καθυπέγραψας, τῷ αἵματί σου, καὶ τὴν πλάνην ἐναπέπνιξας, ἅγιε, ἡμισελήνου γενναίω φρονήματι, ἀνακηρύξας Χριστοῦ τὴν θ...

O Θεόδωρος μαρτυρήσας προφρόνως, Και προφρόνως δέδεκται άφθαρτον στέφος. Ο Άγιος Θεόδωρος ο Χατζής, γεννήθηκε στους Πύργους Θερμής της Λέσβου. Έζησε τον 18ο αιώνα μ.Χ., κατά τους χρόνους της τουρκοκρατίας. Στον οικισμό των «Κάτω Πύργων», δίπλα στον επαρχιακό δρόμο, πίσω από μία πολύχρονη πέτρινη βρύση, υπάρχουν σήμερα γκρεμισμένα τα τείχη ενός πυργόσπιτου, που οι πέτρες του μεταφέρθηκαν επί γερμανικής κατοχής στον Καρά-τεπέ της Μυτιλήνης για να χτιστούν σπίτια. Σ’ αυτό το παλαιό πυργόσπιτο γεννήθηκε ο Άγιος Θεόδωρος. Εκ προγόνων Χριστιανός, όταν ανδρώθηκε, παντρεύτηκε ευσεβή γυναίκα, αποκτώντας δύο παιδιά. Ο μεγάλος ποιητής Οδυσσέας Ελύτης κατέθεσε στον βιογράφο του Ιταλό Μάριο Βίττι την πληροφορία ότι η οικογένειά του κατάγεται απ’ τον Άγιο Θεόδωρο τον οποίο μάλιστα τοποθετεί και ως αρχή του γενεαλογικού του δέντρου. Σύμφωνα με τοπική παράδοση των Παμφίλων (γειτονικού χωριού των Πύργων Θερμής) ο Άγιος Θεόδωρος διέμενε κάποιο διάστημα σε πυργόσπιτο στην περιοχή «Βουναράκι», στη θέση το...

Το έργο αυτό απεικονίζει την εύρεση της Θαυματουργού εικόνας της Παναγίας από Φαλατιανούς, Ιερός Ναός Αγίας Τριάδος - Αγίου Ιωάννη, Φαλατάδος - Τήνος Κατά το έτος 1821 μ.Χ., η Θεοτόκος είχε χαρίσει την πρώτη φανέρωση της θέλησής Της με την εμφάνισή της στο όνειρο ενός απλού γέροντα κηπουρού, του μπάρμπα Μιχάλη Πολυζώη καθοδηγώντας τον να πάει στο χωράφι του Αντωνίου Δοξαρά, να σκάψει και να βρει το εικόνισμά της. Η προσπάθεια όμως έμεινε άκαρπη και γρήγορα ήρθε η απογοήτευση και εγκαταλείφθηκε. Δύο χρόνια αργότερα η Μοναχή Πελαγία (βλέπε 23 Ιουλίου) για τρεις συνεχόμενες εβδομάδες (Κυριακή 9, 16 και 23 Ιουλίου 1822 μ.Χ.), έβλεπε στον ύπνο της την Παναγία να της ζητά να οργανώσει ανασκαφές για να ξεθάψουν και να ανακαινίσουν τον Ναό Της που είναι θαμμένος στον αγρό του Αντωνίου Δοξαρά, στη Χώρα. Η Μοναχή συνοδεία της Ηγουμένης της Μονής ειδοποιεί τον Μητροπολίτη της Τήνου Γαβριήλ, ο οποίος προσκαλεί τους τοπικούς παράγοντες και το λαό της Τήνου στον Μητροπολιτικό Ναό των Ταξιαρχών, παρα...

 Τόλμῃ θάλασσαν Ἱππόλυτος εἰσδύνει, Οἷα κροαίνων ἵππος ἐν λείῳ πέδῳ. Ἱππόλυτον πόντου τριακοστῇ ἔκτανε ῥεῦμα. Πάπας Ρώμης με το όνομα Ιππόλυτος ουδέποτε υπήρξε. Ισως ο Ιππόλυτος αυτός να ήταν τοποτηρητής του θρόνου προ της άναρρήσεως, στον θρόνο, του Φήλικος. Μαρτύρησε πάντως επί αυτοκράτορος Κλαυδίου του Β' (268 - 9 μ.Χ.) αφού τον έριξαν στη θάλασσα. Βιογραφία Ο Ιππόλυτος Ρώμης γεννήθηκε περί το 170 μ.Χ. και ήταν ελληνικής καταγωγής. Έζησε και έδρασε στη Ρώμη ως πρεσβύτερος στα χρόνια του Ζεφυρίνου Ρώμης, (198-217). Η πληθωρική προσωπικότητά του, και τα πολυσχιδή ενδιαφέροντά του συνέβαλαν στην αυξημένη φήμη του, τόσο ώστε να έλθει να τον ακούσει στη Ρώμη ο Ωριγένης το 212. Διεκδίκησε ανεπιτυχώς αρχικά τον θρόνο της Ρώμης συγκρουόμενος με τον Κάλλιστο, ο οποίος κατέλαβε το θρόνο επειδή ήταν πιο πολύ «ικανός πολιτικός» παρά για τη θεολογική του παιδεία. Ενδεικτικό του κύρους που είχε στους συγχρόνους του ήταν η κατασκευή αγάλματός του από τους φίλους και υποστηρικτές του το 224. Η ...

Η Πελαγία Ιβάνοβνα Σερεμπρενίκοβα γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1809 μ.Χ. στο Αρζαμά της Ρωσίας. Οι γονείς της, Ιβάν Ιβάνοβιτς Σουρίν, έμπορος στο επάγγελμα και η μητέρα της Παρασκευή Ιβάνοβνα Μπεμπέσεβα, απόκτησαν αλλά δυο παιδιά, τον Ανδρέα και τον Ιωάννη. Ο Ιβάν έφυγε γρήγορα από το μάταιο τούτο κόσμο, αφήνοντας την Παρασκευή σε νεαρή σχετικά ηλικία μόνη με τα τρία της παιδιά.  Η τελευταία ξαναπαντρεύτηκε με τον Αλεξέι Νικήτιτς Κορόλεφ, άνθρωπο αυστηρό και ανάλγητο - μια συμπεριφορά που ακολουθήθηκε και από τα παιδιά της πρώτης του γυναίκας, κάνοντας τη διαβίωση μέσα στο σπίτι για την Πελαγία και τ' αδέλφια της σωστό μαρτύριο. Μικρή ακόμα η όσια αρρώστησε βαριά, για να μείνει στο κρεβάτι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όταν επιτέλους σηκώθηκε ήταν ένας εντελώς διαφορετικός άνθρωπος. Ενώ προηγουμένως ήταν εξαιρετικά έξυπνη με πλήρη διαύγεια πνεύματος, τώρα άρχισε να κάνει διάφορες ανοησίες. Έβγαινε χειμωνιάτικα στον κήπο, σήκωνε τη φούστα της, στεκόταν στο ένα πόδι και στροβιλιζόταν γύ...

Ο Άγιος Πέτρος ήταν τσάρος της Βουλγαρίας (927 - 967 μ.Χ.) και υιός του βασιλέως Συμεών. Είχε νυμφευθεί την εγγονή του βασιλέως Ρωμανού Λεκαπηνού (920 - 944 μ.Χ.), Μαρία, η οποία μετονομάσθηκε σε Ειρήνη, λόγω της ειρήνης που επικράτησε μεταξύ Βυζαντινών και Βουλγάρων. Ο Άγιος αγωνίσθηκε εναντίον της αιρέσεως των Βογομίλων ακολουθώντας τη διδασκαλία του Αγίου Ιωάννου της Ρίλας (βλέπε 19 Οκτωβρίου). Μετά από έναν ανεπιτυχή πόλεμο με την Ουγγαρία και τη Ρωσία, κοιμήθηκε το έτος 967 μ.Χ. Βιογραφία Ο Πέταρ (Πέτρος) ήταν γιος του Συμεών Α΄ της Βουλγαρίας από τον δεύτερο γάμο του με την αδελφή του Γεωργίου Σουρσουβούλ. Ο Πέταρ γεννήθηκε στις αρχές του 10ου αιώνα, αλλά φαίνεται ότι ο μητρικός του θείος είχε μεγάλη επιρροή στην αρχή της βασιλείας του.  Από τον γάμο του με τη Μαρία (μετονομάστηκε σε Ειρήνη) Λεκαπηνή, ο Πέτρος Α΄ απέκτησε αρκετά παιδιά, συμπεριλαμβανομένων: Βόρις Α΄, που τον διαδέχθηκε ως αυτοκράτορας της Βουλγαρίας το 969. Ρωμανός, που τον διαδέχθηκε ως αυτοκράτορας της Βουλ...

 Τείνων τράχηλον τῷ ξίφει Κενσουρῖνος, Ἣν οἷα ξυρῶ τοῖς συνάθλοις ἀκόνη. Ο Άγιος Κενσουρίνος μαρτύρησε επί αυτοκράτορος Κλαυδίου του Β' (268 - 9 μ.Χ.). Κατείχε το αξίωμα του μαγίστρου και του πρώτου της συγκλήτου. Μετά από διαβολές, συνελήφθη και κλείσθηκε στη φυλακή. Παρά τα βασανιστήρια εκείνος ομολογούσε με επιμονή την πίστη του στον Χριστό. Από τα θαύματα που επιτέλεσε ο Άγιος Κενσουρίνος στη φυλακή, είκοσι στρατιώτες πίστεψαν στον Χριστό και αποκεφαλίσθηκαν μαζί με τον Άγιο.

 Σπλάγχνα φλέγουσι Σαβαΐνου λαμπάσι, Τὰ παμπόνηρα τέκνα τῆς ἀσπλαγχνίας. Ο Άγιος Μάρτυς Σαβαΐνος ήταν υπηρέτης της Μάρτυρος Χρυσής (βλέπε ίδια ημέρα). Αφού οι ειδωλολάτρες τον κτύπησαν με βαριές σφαίρες στον αυχένα, τον κρέμασαν σε ξύλο και του κατέκαψαν τα σπλάγχνα. Έτσι παρέδωσε την αγία του ψυχή στον Κύριο.

Ο Μεγαλομάρτυς του Χριστού Γεώργιος τιμάται ιδιαίτερα την ημέρα αυτή στη Ζάκυνθο, διότι συνδέθηκε με τη σωτηρία του νησιού από την πανούκλα του έτους 1688 μ.Χ. Το έτος 1669 μ.Χ. πρόσφυγες Κρήτες που ήλθαν στο νησί της Ζακύνθου, έφεραν μαζί τους αρχαία εικόνα του Αγίου Γεωργίου, την οποία κατέθεσαν στο ναό του Αγίου Δημητρίου του Κόλα. Ιερόσυλοι όμως, απογύμνωσαν αυτή από την αργυρή επένδυσή της. Μετά οκτώ ημέρες όλη η εκεί συνοικία προσβλήθηκε από λοιμό, που θεωρήθηκε ως θεία τιμωρία για την γενόμενη ιεροσυλία. Για τον εξιλασμό του ο λαός κατέφυγε σε νηστεία και προσευχή και αποφάσισε την ανέγερση ναού επ’ ονόματι του Αγίου Γεωργίου. Ο αναθηματικός αυτός ναός του Αγίου Γεωργίου των Κομούτων ή Καμαριώτης φέρει το εξής επίγραμμα: «Γεώργιον τε οία ναόν σοι πόλις, ανατίθησι της ξένης σωτηρίας».

Ο Όσιος Ζήνων έζησε τον 14ο αιώνα μ.Χ. και ασκήτεψε στα σπήλαια της Μεγάλης Λαύρας του Κιέβου της Ρωσίας. Κοιμήθηκε με ειρήνη. Ο Άγιος Ζήνων, μαθητής του Μεγάλου Βασιλείου, γεννήθηκε στην πόλη του Πόντου σε μια πλούσια οικογένεια. Υπηρέτησε στην αυλή του αυτοκράτορα Ουάλεντα (364-378), ανάμεσα στους στρατιώτες που στάλθηκαν να μεταφέρουν τα αυτοκρατορικά διατάγματα. Μετά τον θάνατο του Ουάλεντα, ο Άγιος Ζήνων εγκατέλειψε τον κόσμο και αποσύρθηκε σε μια σπηλιά κοντά στην Αντιόχεια. Για σαράντα χρόνια έζησε εκεί, ακολουθώντας μια αυστηρή και μοναχική ζωή, καθαρίζοντας την ψυχή του και προσευχόμενος στον Θεό. Ο Άγιος Ζήνων πήγαινε στην εκκλησία κάθε Κυριακή και κοινωνούσε τα Άχραντα Μυστήρια του Χριστού. Στο κελί του δεν είχε ούτε κρεβάτι, ούτε τζάκι, ούτε φως. Φορούσε παλιά ρούχα και έτρωγε μόνο ψωμί και νερό, για το οποίο έπρεπε να κάνει ένα κοπιαστικό ταξίδι ως την πόλη, όπου υπήρχε πηγάδι. Ο Άγιος Ζήνων αγαπούσε ιδιαίτερα τα ιερά βιβλία, τα οποία δανειζόταν από όσους τον επισκέπτονταν...

 Δεν έχουμε λεπτομέρειες για το γεγονός.