ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

  Εφημερίδα Εμπρός Φύλλο: 18/2/1900, Σελίδα: 3 Στις 18 Φεβρουαρίου  1900, η εφημερίδα Εμπρός ανέφερε ότι σύμφωνα με τηλεγράφημα προς το Υπουργείο, η  επιζωοτία *  που προσέβαλε τα ζώα των περιοχών Σερρών εξαλείφθηκε. *επιζωοτία: (κτηνιατρική, επιδημιολογία) κάθε μεταδοτική αρρώστια που πλήττει μαζικά τα ζώα

Εφημερίδα Εμπρός, Φύλλο: 19/2/1929, Σελίδα: 6 Στις 18 Φεβρουαρίου 1929, ο ανταποκριτής της εφημερίδας Εμπρός αναφέρθηκε στην σύσκεψη που έγινε σχετικά με τις καταστροφές της μεγάλης πλημμύρας των Σερρών καθώς και στις αποφάσεις που πάρθηκαν. Εφημερίδα Εμπρός, Φύλλο: 19/2/1929, Σελίδα: 6 Ο ανταποκριτής της εφημερίδας ανέφερε : Στην πρόσφατη σύσκεψη υπό την προεδρία του κ. Χρηστομάνου, στην οποία συμμετείχαν ο νομάρχης, ο δήμαρχος Σερρών, ο επιθεωρητής των δημοσίων έργων Θεσσαλονίκης και ο μηχανικός του υπουργείου Συγκοινωνίας κ. Λοπρέστης, αποφασίστηκε να κατασκευαστεί εκ νέου η εντελώς καταστραμμένη γέφυρα του Φιτωκίου και η ενίσχυση του μεγάλου φράγματος του Καρατζά-μιώτη, το οποίο υπέστη τρεις μεγάλες ρωγμές, καθώς και των φραγμάτων του Μικρού Καρατζάκιοϊ και της Κουμαριανής. Επιπλέον, αποφασίστηκε να κατασκευαστούν αναχώματα και τάφροι αποχέτευσης των υδάτων γύρω από τα πλημμυροπαθή χωριά. Όλα τα παραπάνω έργα θα κατασκευαστούν με το ποσό των 150 χιλ. δρ. που προορίζονται γ...

Εφημερίδα Εμπρός, Φύλλο: 18/2/1948, Σελίδα: 2 Στις 18 Φεβρουαρίου 1948, το Λαϊκό Κόμμα σε ανακοίνωσε μέσα από την εφημερίδα Εμπρός ότι η εφημερίδα Πρόοδος των Σερρών, δεν ερμηνεύει την πολιτική του Λαϊκού κόμματος Η εφημερίδα Εμπρός έγγραψε : ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ  Έκ του γραφείου τοῦ Λαϊκοῦ κόμματος ἀνακοινοῦται ὅτι ἡ ἐν Σέρραις ἐκδιδομένη ἐφημερίς «Πρόοδος» δὲν ἐρμηνεύει τὴν πολιτικὴν τοῦ Λαϊκοῦ κόμματος, άσκοῦσα ἰδικήν της πολιτικὴν ἀντιτιθεμένην πρὸς τὰς βασικὰς αὐτοῦ ἀρχάς.

Στις 18 Φεβρουαρίου 1937, στον κινηματογράφο Πάνθεον των Σερρών προβάλλονταν η ταινία "The Lives of a Bengal Lancer" (Οι λογχοφόροι της Βεγγάλης). The Lives of a Bengal Lancer, είναι μια αμερικανική περιπετειώδης ταινία του 1935, με πρωταγωνιστή τον Gary Cooper, σκηνοθετημένη από τον Henry Hathaway και γραμμένη από τους Grover Jones, William Slavens McNutt, Waldemar Young, John L. Balderston και Achmed Abdullah. Η υπόθεση και ο τίτλος προέρχονται από την αυτοβιογραφία του Βρετανού στρατιώτη Francis Yeats-Brown του 1930. Η ιστορία, η οποία έχει λίγα κοινά με το βιβλίο του Yeats-Brown, αφηγείται την προσπάθεια μιας ομάδας Βρετανών ιππέων και υψηλόβαθμων αξιωματικών να υπερασπιστούν το οχυρό και τα στρατηγεία τους στην Βεγγάλη από τους αντάρτες ντόπιους κατά την εποχή της Βρετανικής Ρατζ. Ο Cooper υποδύεται τον Ανθυπολοχαγό Alan McGregor, ο Franchot Tone τον Ανθυπολοχαγό John Forsythe, ο Richard Cromwell τον Ανθυπολοχαγό Donald Stone, ο Guy Standing τον Συνταγματάρχη Tom Stone, ...

Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 18/2/1927, Σελίδα: 4 Στις 18 Φεβρουαρίου 1927, οι επαγγελματίες των Σερρών, διοργάνωσαν συλλαλητήριο στην πλατεία Ταμπάχανα των Σερρών (σήμερα πλατεία Εμπορίου) ζητώντας την κατάργηση του μεσημεριανού κλεισίματος των καταστημάτων την χειμερινή περίοδο και αντιδρώντας στη φορολογία. Στο συλλαλητήριο εν μέσο ψύχους οι επαγγελματίες έχοντας κλείσει τα καταστήματά τους συμμετείχαν στο συλλαλητήριο, οπού ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γ. Σπυρόπουλος έδωσε λόγο σχετικά με  την κατάσταση και παρουσίασε τα βασικά αιτήματα των επαγγελματιών και εν συνεχεία  παρέδωσαν όλοι μαζί στον Νομάρχη σχετικό ψήφισμα το οποίο ενέκριναν δια βοής. Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 19/2/1927, Σελίδα: 2 Το ψήφισμα ανέφερε :  Λαμβάνοντας υπόψη ότι ουσιωδώς παραβλάπτονται τα συμφέροντά του, εξαιτίας της εφαρμογής του Νόμου περί μεσημβρινού κλεισίματος των καταστημάτων κατά τη χειμερινή περίοδο, καθώς ο κινούμενος εμπορικός κόσμος, αποτελούμενος κυρίως από αγρότες τω...

Φωτο αρχείου : Ολυμπία Καντιώτη-Ριτσιάρδη Στις 18 Φεβρουαρίου 1927, ο θίασος οπερέτας της Ολυμπίας Καντιώτη-Ριτσιάρδη παρουσίασε στο θέατρο "Πάνθεον" των Σερρών την οπερέτα " Η Κυρία δεν με μέλλει" .  Η Catherine στο πλυντήριο της – ο πρόλογος στην αυθεντική παραγωγή του 1893 Madame Sans-Gêne είναι μια ιστορική κωμωδία-δράμα των Victorien Sardou και Émile Moreau, που αφορά περιστατικά από τη ζωή της Catherine Hübscher, μιας ειλικρινούς και τολμηρής πλύστρας του 18ου αιώνα, η οποία έγινε Δούκισσα του Danzig. Το έργο περιγράφεται από τους συγγραφείς του ως «κωμωδία σε τρεις πράξεις, προηγούμενη από πρόλογο» (Comédie en trois Actes, précédée d'un prologue). Η πρεμιέρα του πραγματοποιήθηκε στο Théâtre du Vaudeville, στο Παρίσι, στις 27 Οκτωβρίου 1893, με πρωταγωνίστρια τη Réjane στον ομώνυμο ρόλο. Το έργο γνώρισε πολλές αναβιώσεις στη Γαλλία και περιοδεύσε στις αγγλικές επαρχίες το 1897. Διασκευάστηκε επίσης σε όπερα το 1915, καθώς και σε αρκετές κινηματογραφικές τα...

Στις 18 Φεβρουαρίου 1913, οι Σερραϊκοί σύλλογοι και οι συντεχνίες συνέταξαν επιστολή με «ψήφισμα του Ελληνικού πληθυσμού της πόλεως των Σερρών και των πέριξ» προς τον Χρήστο Βαμβακά, Μακεδόνα πολιτικό και διπλωμάτη. Ο Βαμβακάς, ως εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης, ταξίδευε στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με σκοπό να προωθήσει την αναγνώριση των ελληνικών δικαίων. Το ψήφισμα εξέφραζε τη βούληση του ελληνικού στοιχείου της περιοχής για ένωση με την Ελλάδα, στο πλαίσιο των εξελίξεων των Βαλκανικών Πολέμων.

Ψυχὴν ὁ θεῖος ἐξερεύγεται Λέων, Καὶ δαιμόνων φάλαγξιν ἐμβάλλει φόβον. Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ τε Λέων ἠρεύξατο θυμόν. O Άγιος Λέων υπήρξε από τούς μεγαλύτερους υπερασπιστές και προμάχους της ορθόδοξης πίστης. Έζησε στο χρόνια του αυτοκράτορα Μαρκιανού και Πουλχερίας. Διακρινόταν για την μεγάλη θεολογική του κατάρτιση, το ήθος του χαρακτήρα του, την αγνότητα του βίου του. Διετέλεσε επίσκοπος της πρεσβυτέρας Ρώμης. Σημαντικότατη ήταν η συμβολή του στις εργασίες της Δ' Οικουμενικής Συνόδου, όταν απέστειλε τέσσερις αντιπροσώπους, ως και επιστολή στην οποία με πλήρη ακρίβεια και βάσεις της αποστολικής παραδόσεως, καθόριζε τις δύο φύσεις του Χριστού, η οποία βοήθησε στη διεξαγωγή των συζητήσεων ως και στη συγγραφή των τελικών όρων της Συνόδου (για την ακρίβεια η επιστολή του Αγίου Λέοντος είχε σταλεί τρία χρόνια πριν στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Φλαβιανό (βλέπε 16 Φεβρουαρίου) και ανεγνώσθη στη Σύνοδο. Είναι δε γνωστή ως «Τόμος τοῦ Λέοντος»). Παράλληλα υπήρξε και συγγραφεύς πολυγραφότατος. Σ...

Eις τον Παρηγόριον. Παρηγόριος σάρκα δοὺς εἰς αἰκίας, Ἔχει παρηγόρημα τὰ στέφη μέγα. Eις τον Λέοντα. Ἕλκων ἄνωθεν ἰσχὺν ἐκ Θεοῦ Λέων, Ἕξεις βιαίως ὡς λέων ἐκαρτέρει. Οι Συναξαριστές σημειώνουν ότι οι Άγιοι Μάρτυρες Λέων και Παρηγόριος συνελήφθησαν στα Πάταρα της Λυκίας. Πρώτος συνελήφθη ο Άγιος Παρηγόριος, ο οποίος μαρτύρησε διά πολλών και ποικίλων βασάνων. Ο Άγιος Λέων προσευχόταν στον τόπο, όπου έριξαν το λείψανο του Αγίου Παρηγορίου και έκλαιγε για τον θάνατο του αγαπημένου του φίλου και Μάρτυρα, επιθυμώντας να ακολουθήσει και αυτός την οδό του μαρτυρίου. Και η ευκαιρία βρέθηκε. Σε κάποια εορτή των Εθνικών ο Λέων πλησίασε στον ειδωλολατρικό ναό και συνέτριψε τα κηροπήγια και τους λύχνους των ειδώλων, ενώ έψαλε ύμνους προς τον Κύριο. Αμέσως συνελήφθη και οδηγήθηκε στον ηγεμόνα του τόπου, ενώπιον του οποίου ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό. Αμέσως τα βασανιστήρια άρχισαν. Τον χτύπησαν με βούνευρα και τον έσυραν σε γκρεμό, όπου τον έριξαν. Έτσι έλαβε το στέφανο του μαρτυρίου ο αθλητ...

Ὂν ἠγάπησας, Ἀγαπητέ, Δεσπότην, Οὗτος καλεῖ σε πρὸς τόπους, οὓς ἠγάπας. Ο Όσιος Αγαπητός καταγόταν από την Καππαδοκία και γεννήθηκε από ευσεβείς και φιλόθεους γονείς. Έζησε κατά την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.) και Μαξιμιανού (285 - 305 μ.Χ.). Σε νεαρή ηλικία αναχώρησε για μοναστήρι κοντά στη Σίναο και έγινε μοναχός. Αγαπήθηκε από τον Ηγούμενο, εξαιτίας της ενάρετης ζωής του και διδάχθηκε τα ιερά γράμματα. Έλαβε δε από τον Θεό και το χάρισμα των θαυμάτων. Με την προσευχή θανάτωσε δράκοντα μεγάλο, που φανερώθηκε κοντά στο μοναστήρι και αφάνιζε ανθρώπους και ζώα και ευεργετούσε τους προστρέχοντες σε αυτόν. Αργότερα, επί αυτοκράτορα Λικινίου (308 - 323 μ.Χ.), ο Όσιος Αγαπητός προσελήφθη στο στράτευμα. Εκεί είδε να βασανίζονται για την πίστη τους στον Χριστό οι καλλίνικοι Μάρτυρες Βικτώριος, Δωρόθεος, Θεόδουλος, Αγρίππας και άλλοι πολλοί (βλέπε ίδια ημέρα). Αμέσως θέλησε και αυτός να γίνει κοινωνός του μαρτυρίου τους. Και ενώ εκείνοι ετελειώθησαν εν Χριστώ διά του ξ...

Ο Όσιος Κοσμάς του Γιαχρόμ γεννήθηκε στη Ρωσία τον 15ο αιώνα μ.Χ. Αρχικά ήταν υπηρέτης κάποιου ευγενούς, το οποίο φρόντιζε κατά τον χρόνο της ασθένειάς του και του διάβαζε βιβλία. Κάποτε, όταν ο Όσιος ταξίδευε, εμφανίσθηκε σε αυτόν στη δασώδη περιοχή του ποταμού Γιαχρόμ, η Υπεραγία Θεοτόκος λέγοντάς του να γίνει μοναχός και να ανεγείρει μονή. Έτσι ο Όσιος μετέβη στο Κίεβο, όπου εκάρη μοναχός στη μονή των Σπηλαίων και κατόπιν επέστρεψε στο Γιαχρόμ, για να κτίσει ναό αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Με την βοήθεια των Χριστιανών της περιοχής έκτισε το ναό και ίδρυσε μονή της οποίας εξελέγη ηγούμενος. Ο Όσιος Κοσμάς κοιμήθηκε με ειρήνη σε βαθύ γήρας το έτος 1492 μ.Χ. και ενταφιάσθηκε στη μονή την οποία είχε ιδρύσει.

Ο Άγιος Νικόλαος αρχιεράτευσε κατά τα έτη 1584 - 1591 μ.Χ. ως Πατριάρχης της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Γεωργίας. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον Βίο του Αγίου.

Είναι γνωστοί με την αναφορά τους στο υπόμνημα του Οσίου Αγαπητού (βλέπε ίδια ημέρα). Ότι δηλαδή είδε το μαρτύριο τους και ήθελε να γίνει κοινωνός αυτού. Τίποτα άλλο δεν γνωρίζουμε για την ζωή τους.

 Παν Πιούλιος είπεν ήλπιζον πάθος, Mόνον δε τμηθείς, ου πέπονθα ζημίαν. Ο Άγιος Πιούλιος μαρτύρησε διά ξίφους.