ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ζῶσι Χρύσανθος καὶ Δαρεία ἐν πόλῳ, Κἂν ἐκπνέωσι, ζῶντες εἰσδύντες βόθρῳ. Χῶσαν συζυγίην δεκάτῃ ἐνάτῃ ὁμόλεκτρον. Οι Άγιοι Μάρτυρες Χρύσανθος και Δαρεία έζησαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Νουμεριανού (243 - 284 μ.Χ.). Ο Άγιος Χρύσανθος καταγόταν από την Αλεξάνδρεια και ήταν υιός επιφανούς ειδωλολάτρου, του Πολέμωνος. Όμως κατηχήθηκε στην χριστιανική πίστη από κάποιο Χριστιανό και βαπτίσθηκε. Όταν ο πατέρας του πληροφορήθηκε το γεγονός, τον φυλάκισε και, για να τον αποσπάσει από την χριστιανική πίστη, του έδωσε για γυναίκα του την ωραία Δαρεία, η οποία καταγόταν από την Αθήνα και ήταν ειδωλολάτρισσα. Αντί όμως να προσελκύσει η Δαρεία τον σύζυγό της Χρύσανθο στην ειδωλολατρία, συνέβη το αντίθετο. Πίστεψε κι αυτή στον Χριστό και βαπτίσθηκε. Τότε τους κατήγγειλαν στον ύπαρχο Κελερίνο, ο οποίος τους παρέδωσε στον τριβούνο (διοικητή τάγματος) Κλαύδιο. Το μαρτύριο άρχισε. Αλλά η καρτερία και η επιμονή των μαρτύρων εξέπληξε τον Κλαύδιο, ο οποίος μαζί με την σύζυγό του Ιλαρία, τους υιούς του ...

Δημήτριος δους την κεφαλήν λαμβάνει, Στέφη άπειρα χειρός εκ του Kυρίου. Ο Άγιος Δημήτριος ο Τορναράς, από μικρή ηλικία συναναστρεφόταν με Τούρκους, τούς οποίους ήλεγχε για την απιστία τους. Όταν όμως ο Δημήτριος επιέσθη να γίνει Μωαμεθανός, εκείνος με παρρησία αρνήθηκε. Το ίδιο έκανε και μπροστά στο κριτή, ο οποίος τότε διέταξε να βασανισθεί σκληρά, έως ότου αλλαξοπιστήσει. Όταν όμως είδαν την θαυμαστή εμμονή του Αγίου, τον αποκεφάλισαν το 1564 μ.Χ. χαρίζοντάς του με αυτό τον τρόπο την πολυπόθητη για εκείνον, ουράνια βασιλεία.

Ο Όσιος Ιννοκέντιος γεννήθηκε στη Μόσχα και καταγόταν από την αρχοντική οικογένεια των Okhlyabinin. Έγινε μοναχός στο μοναστήρι του Αγίου Κυρίλλου της Λευκής Λίμνης (βλέπε 9 Ιουνίου) και τέθηκε υπό την καθοδήγηση του Οσίου Νείλου της Σόρα (βλέπε 7 Μαΐου). Ο Όσιος Ιννοκέντιος και ο Όσιος Νείλος ταξίδεψαν στην τότε γνωστή Ανατολή και επισκέφτηκαν την Παλαιστίνη, την Κωνσταντινούπολη, και πέρασαν πολλά χρόνια στα μοναστήρια του Αγίου Όρους. Όταν επέστρεψαν στην Ρωσία, οι δυο Όσιοι προτίμησαν την ησυχία της ερήμου, αντί του μοναστηριού και αποσύρθηκαν σε ένα αδιάβατο δάσος κοντά στον ποταμό Σόρα. Εκεί, αφού έχτισαν μια εκκλησία και ξεχωριστά κελιά, ζούσαν με αυστηρή άσκηση. Διαβλέποντας την κοίμηση σου, ο Όσιος Νείλος, προέτρεψε τον Όσιο Ιννοκέντιο να πάει στον ποταμό Νούρμα και προφήτευσε ότι εκεί θα κτίσει κοινοβιακό μοναστήρι. Πράγματι, μετά την κοίμηση του Οσίου Νείλου, ο Όσιος Ιννοκέντιος αποσύρθηκε σε έναν παραπόταμο του Νούρμα, που λέγεται Έντα και εκεί έκτισε μοναστήρι που το χαρακ...

Η Εικόνα της Παναγίας της Τρυφερής βρέθηκε το 1103 μ.Χ. στο Σμολένσκ. Υπάρχει επίσης και μια άλλη εικόνα της Παναγίας της Τρυφερής, όμοια με αυτή του Σμολένσκ, στην περιοχή του Οκοπα (νότια του Σμολένσκ). Αυτή η εικόνα βρισκόταν στο στρατόπεδο των ρωσικών στρατευμάτων υπό τη στρατιωτική διοίκηση του στρατηγού Shein, και θαυματουργικά έσωσε από την καταστροφή το Σμολένσκ για είκοσι μήνες όταν το πολιορκούσαν πολωνικά στρατεύματα (1611 – 1613 μ.Χ.).

Εις τον Κλαύδιον Φυγὼν θάλασσαν Κλαύδιος, τὴν τῆς πλάνης. Ἔνδον θαλάσσης βάλλεται παρὰ πλάνων. Εις την Ιλαρίαν Ἱλαρία τμηθεῖσα τὴν κάραν ξίφει, Θεοῦ πρόσωπον ἱλαρώτατα βλέπει. Εις τους Μαύρον και Ιάσων Σὺν αὐταδέλφῳ τέμνεται Μαύρῳ κάραν, Ἀδελφὰ τούτῳ συμφρονήσας Ἰάσων. Ο Κλαύδιος ήταν Τριβούνος στο αξίωμα στα χρόνια του βασιλιά Νουμεριανου (283 - 284 μ.Χ.). Σ' αυτόν παρέδωσε ο έπαρχος Κελαρίνος τους Αγίους Χρύσανθο και Δαρεία (βλέπε ίδια ημέρα), για να τους τιμωρήσει. Αλλά όταν είδε ότι το Άγιο ζευγάρι έμενε αβλαβές από τα βασανιστήρια, πίστεψε στον Χριστό και βαπτίστηκε μαζί με τη σύζυγο του Ιλαρία και τα παιδιά του Ιάσονα και Μαύρο. Καθώς επίσης, το ίδιο έπραξαν και οι στρατιώτες της φρουράς του. Τότε, τον μεν Κλαύδιο, αφού του έδεσαν ένα ογκόλιθο στο σώμα τον έριξαν στη θάλασσα και έτσι βρήκε ένδοξο μαρτυρικό τέλος. Τους δε γιούς του, μαζί με τους στρατιώτες τους αποκεφάλισαν. Η μητέρα τους Ιλαρία, παρέλαβε τα λείψανα τους και τα έθαψε. Σε μια από τις επισκέψεις της στον τάφο το...

Ὁ Παγχάριος πᾶσαν ἦν πλουτῶν χάριν, Ὃν πρὸς τομὴν ἤλειψεν ἡ Θεοῦ χάρις. Ο Άγιος Παγχάριος καταγόταν από τη χώρα των Oυσάνων και συγκεκριμένα από την πόλη Βιλλαπάτη (ή κατ' άλλους Βιθλαπάτη - ίσως είναι η πόλη Βίλλα που βρίσκεται στην Γερμανία). Οι γονείς του τον είχαν αναθρέψει στη χριστιανική πίστη και διακρινόταν για το ανδρικό παράστημα και την ωραιότητα του. Όταν ήλθε στη Ρώμη, κίνησε την προσοχή των ανακτορικών για το έξοχο παρουσιαστικό του και το σπινθηροβόλο πνεύμα του. Αυτό δε έφθασε μέχρι τον Διοκλητιανό, που τον προσέλαβε κοντά του και τον έκανε συγκλητικό. Οι τιμές όμως και η βασιλική εύνοια, έκαναν τον Παγχάριο ν' αρνηθεί το Χριστό. Όταν το έμαθαν αυτό η μητέρα του και η αδελφή του, λυπήθηκαν πολύ. Του έγραψαν τότε μια συγκινητικότατη επιστολή, που τον ικέτευαν να επανέλθει στην πίστη του Χρίστου, έστω και με θυσία της ζωής του. Ευτυχώς η επιστολή, επανέφερε το νεαρό Παγχάριο στον εαυτό του. Κατάλαβε το ολίσθημα στο οποίο έπεσε, και το ρεύμα της μετανοίας κατέκλυσε...

Ὡς βῆμα τὸ σπήλαιον· ἔνδον γὰρ φέρει Θύτην τε Χριστοῦ καὶ σὺν αὐτῷ Λευΐτην. Οι Άγιοι Διόδωρος ο πρεσβύτερος και Μαριανός ο διάκονος μαρτύρησαν αφού τους έκλεισαν ερμητικά μέσα σε μια σπηλιά στην Ρώμη το 284 μ. Χ. Σε μια σπηλιά κοντά στον τόπο της εκτέλεσης, οι Χριστιανοί άρχισαν να συγκεντρώνονται για να τιμήσουν την επέτειο του μαρτυρίου των αγίων. Τελούσαν εκκλησιαστικές ακολουθίες και μετείχαν των Αγίων Μυστηρίων. Όταν το έμαθαν οι ειδωλολατρικές αρχές, σφράγισαν την είσοδο της σπηλιάς, και όσοι βρίσκονταν μέσα έλαβαν το στέφανο του μαρτυρίου. Δύο από αυτούς τους μάρτυρες είναι γνωστοί ονομαστικά: ο Πρεσβύτερος Διόδωρος και ο Διάκονος Μαριανός.

Η Οσία Μαρία (Σβάρνοβα) ήταν πριγκίπισσα του Βλαντιμίρ κατά την περίοδο του μεγάλου πρίγκιπα Βσέβολοντ Γ' Γεωργίεβιτς. Έγινε μοναχή στη μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου του Βλαντιμίρ και κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1206 μ.Χ. Η Μαρία Γιασύνια στο νεκροκρέβατό της ορκίζει τους γιους της να ζουν εν ειρήνη. Βιογραφία Η Μαρία Σβάρνοβνα (επίσης γνωστή ως Μαρία Γιασύνια ή Βσεβολόζα) (περ. 1158 – 19 Μαρτίου 1205/1206, Βλαντίμιρ) ήταν μεγάλη πριγκίπισσα, η πρώτη σύζυγος του μεγάλου πρίγκιπα του Βλαντίμιρ, Βσέβολοντ του Μεγάλου Φωλιάσματος. Ήταν η γιαγιά του Αλέξανδρου Νιέφσκι και ιδρύτρια της Ιεράς Μονής Κναγκίνιν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Βλαντίμιρ. Αγιοποιήθηκε ως η οσία Μαρία του Βλαντίμιρ (Γιασύνια) και συμπεριλήφθηκε στη Σύναξη των Αγίων του Βλαντίμιρ και των Αγίων των Αλανών. Από τον γάμο της με τον Βσέβολοντ προήλθαν πάνω από εκατό επιφανείς ρωσικές οικογένειες που καθόρισαν τη μετέπειτα πορεία της ρωσικής ιστορίας. Ο ακριβής χρόνος γέννησής της είναι άγνωστος. Σύμφωνα με τα χρονικά,...

Στις 18 Μαρτίου 1994, ημέρα Παρασκευή, το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Σερρών έδωσε την πρεμιέρα του θεατρικού έργου "Ο λεπρέντης" του Μ. Χουρμούζη, σε σκηνοθεσία του Θοδωρή Γκόνη.  Θοδωρής Γκόνης Γεννήθηκε στην Γκάτζια Αργολίδας. Κατάγεται από την Αλωνίσταινα Αρκαδίας. Μεγάλωσε στο Ναύπλιο, εκεί τελείωσε το Γυμνάσιο, και στη συνέχεια μετακόμισε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Πέλου Κατσέλη ενώ σπούδασε και οικονομικά. Εργάστηκε ως ηθοποιός μέχρι το 1996. Συμμετείχε σχεδόν σε όλες τις παραστάσεις του θεατρικού οργανισμού «Εποχή» του Βασίλη Παπαβασιλείου. Από το 1996 ασχολείται κυρίως με τη σκηνοθεσία. Έχει συνεργαστεί με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, το Μέγαρο Μουσικής, με ΔΗΠΕΘΕ και θιάσους του ελεύθερου θεάτρου, σκηνοθετώντας σύγχρονα και κλασικά έργα. Επίσης, έχει γράψει και σκηνοθετήσει αρκετές μουσικοθεατρικές παραστάσεις. Διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου, του ΔΗΠΕΘΕ Σερρών και του ΔΗΠΕΘΕ Κομο...

Στις 18 Μαρτίου 1988, ημέρα Παρασκευή, το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Σερρών έδωσε την πρεμιέρα του θεατρικού έργου "Όνειρο μέσα στο δάσος" του Γ. Ταϊπλιάδη. «ΟΝΕΙΡΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ» ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18/3/1988 ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ                          :           ΧΕΙΜΩΝΑΣ 1988 ΕΙΔΟΣ ΘΕΑΜΑΤΟΣ                               :           ΚΩΜΩΔΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ                                       :           ΤΑΪΠΛΙΑΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ                                       :           ΦΟΡΤΟΤΗΡΑΣ ΜΠΑΜΠΗ...

Στις 18 Μαρτίου 1964, η εφημερίδα "Ελληνικός Βορράς" έγραψε οτι υφυπουργός Δημοσίων Έργων Αγγελούσης υπέγραψε απόφαση για εργασίες στην πλατεία Ελευθερίας και το Διοικητήριο των Σερρών. Η εφημερίδα ανέφερε:  "Ο υφυπουργός Δημοσίων Έργων (Αγγελούσης) υπέγραψεν απόφασιν δια της οποίας διατίθενται 300.000 δρχ. δια την συνέχισιν των εργασιών της διευρύνσεως της πλατείας Ελευθερίας Σερρών και 420.000 δρχ. δια την έναρξιν των εργασιών ανεγέρσεως και τρίτου ορόφου εις το Διοικητήριον πρός στέγασιν των υπηρεσιών της Νομαρχίας".

Ο Νικόλαος Κ. Κωνσταντόπουλος (1884 - 1975) ήταν Έλληνας πολιτικός και λογοτέχνης. Βιογραφία Ο Κωνσταντόπουλος γεννήθηκε το 1884 στον Σκοπό της Ανατολικής Θράκης. Ολοκλήρωσε το γυμνάσιο στην Αδριανούπολη και στη συνέχεια μετέβη στην Αθήνα όπου σπούδασε φιλολογία και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από όπου αποφοίτησε το 1910. Στη συνέχεια εργάστηκε από το 1910 μέχρι το 1918 ως καθηγητής σε ελληνικά σχολεία της Θράκης, της Ρουμανίας και της Οδησσού. Μετά τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου διετέλεσε εκπρόσωπος των Ελλήνων Θρακών της Νότιας Ρωσίας και το 1919 συμμετείχε ως βοηθητικό μέλος στην ελληνική αποστολή που συμμετείχε στη σύσκεψη ειρήνης του Παρισιού και στη συνθήκη των Σεβρών. Αργότερα συμμετείχε στην ελληνική αρμοστεία της Κωνσταντινούπολης και το 1920 διορίστηκε βοηθός υποδιοικητής της Ξάνθης την περίοδο που η περιοχή βρισκόταν υπό διασυμμαχικό έλεγχο. Το ίδιο έτος, μετά την παραχώρηση της Ανατολικής Θράκης στην Ελλάδα διορίστηκε ιδιαίτερος γραμματέας της ελληνικής α...

Στις 18 Μαρτίου 1945, ο γενικός διοικητής Α. Μακεδονίας, Νικόλαος Κωνσταντόπουλος , μίλησε σε συγκέντρωση στην πλατεία Ελευθερίας των Σερρών. Την ίδια ημέρα η εφημερίδα "Η Βραδυνή" έγραψε οτι ο νέος γενικός διοικητής Β. Ελλάδος που επέλεξε η κυβέρνηση ήταν ο Στρατηγός Θ. Μανέτας. 

Στις 18 Μαρτίου 1937, στον κινηματογράφο Κρόνιον των Σερρών προβάλλονταν η ταινία "Εύθυμοι Ατσίγγανοι" με τους Χονδρό - Λιγνό. 

Στις 18 Μαρτίου 1934 και ώρα 11 και 30 π.μ. πραγματοποιήθηκε με κάθε επισημότητα, στο Σιδηρόκαστρο και στην αίθουσα του καφενείου «Ομόνοια» η ορκωμοσία των εκλεγμένων κατά τον προηγούμενο μήνα Κοινοτικών αρχόντων της περιοχής.

  Θεάματα στις Σέρρες, 18 Μαρτίου 1934 Στο Πάνθεον των Σερρών έδωσε παράσταση ο θίασος του Χριστόφορου Νεζέρ, ενώ στο Κρόνιον προβαλλόταν η ταινία "Mata Hari" (Μάτα Χάρι) Mata Hari είναι μια αμερικανική δραματική ταινία του 1931, σκηνοθετημένη από τον George Fitzmaurice, η οποία βασίζεται χαλαρά στη ζωή της Mata Hari, μιας εξωτικής χορεύτριας και εταίρας που εκτελέστηκε για κατασκοπεία κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Η ταινία της Metro-Goldwyn-Mayer πρωταγωνιστεί με την Greta Garbo στον ομώνυμο ρόλο και ήταν το πιο εμπορικά επιτυχημένο έργο της Garbo. Μόνο μια λογοκριμένη έκδοση της ταινίας είναι αυτή τη στιγμή διαθέσιμη. Πλοκή Το 1917, η Γαλλία βρίσκεται αναμεμειγμένη στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Dubois, επικεφαλής της γαλλικής υπηρεσίας κατασκοπείας, προσφέρει να σώσει τη ζωή ενός συλληφθέντος πράκτορα (ένας ανώνυμος Mischa Auer) εάν αποκαλύψει ποιον προστατεύει. Ο Dubois υποψιάζεται ότι είναι η Mata Hari, μια διάσημη εξωτική χορεύτρια, αλλά ο φυλακισμένο...

Εφημερίδα "Εμπρός" των Σερρών. Φύλλο 25 Μαρτίου 1934 Οι ελληνικές αυτοδιοικητικές εκλογές 1934 (οι οποίες έλαβαν χώρα στις 11 Φεβρουαρίου του 1934) ήταν οι τελευταίες δημοτικές εκλογές που διεξήχθησαν στην Ελλάδα πριν από την έναρξη του Β’ Π.Π. κι αυτό διότι μέχρι να ξεσπάσει η παγκόσμια σύρραξη στην Ευρώπη το Σεπτέμβριο του 1939, στη χώρα είχε επιβληθεί το καθεστώς της 4ης Αυγούστου 1936 που κατάργησε τον κοινοβουλευτισμό και υιοθέτησε το διορισμό «δοτών» ανώτατων αρχόντων. Οι δημ. Εκλογές του 1934 παρουσίασαν την καινοτομία ότι σε αυτές δόθηκε η δυνατότητα ψήφου για πρώτη φορά στις γυναίκες (υπό τις δυο όμως προϋποθέσεις να έχουν συμπληρώσει το 30ο έτος της ηλικίας τους και να είναι απόφοιτες τουλάχιστον του δημοτικού), ωστόσο ελάχιστες από τις δικαιούμενες προσήλθαν στις κάλπες, λόγω κυρίως, κοινωνικών προκαταλήψεων. Τα ονοματεπώνυμα των δημοτικών συμβούλων ανακοινώθηκαν από τα κατά τόπους Πρωτοδικεία, ενώ τα αντίστοιχα στοιχεία για τις κοινότητες αναρτήθηκαν στα Ειρηνοδικ...

  Εφημερίδα Σκριπ. Φύλλο: 22/3/1928, Σελίδα: 2 Στις 19 Μαρτίου 1928, γυναίκα στις Σέρρες πυροβόλησε και τραυμάτισε  τον πρόεδρο του Συνοικισμού και ένα ακόμη άτομο. Η εφημερίδα Σκριπ ανέφερε: Η γηγενής Ελένη Χασάπη, έχοντας αγροτική έκταση, αποφάσισε να την παραχωρήσει στην υπηρεσία εποικισμού του Δήμου.  Άμεσα, υπάλληλος του Εποικισμού, συνοδευόμενος από την επιτροπή του Συνοικισμού Σφαγείων, μετέβη στον τόπο.  Ωστόσο, η Ελένη Χασάπη πυροβόλησε εναντίον τους με κυνηγετικό όπλο, τραυματίζοντας τον πρόεδρο του Συνοικισμού και ένα ακόμη μέλος της επιτροπής.

Φωτό αρχείου : Η χορωδία και η μαντολινάτα του  Απόλλωνα, 1927 Στις 18 Μαρτίου 1928, στις 4 το απόγευμα πραγματοποιήθηκε συναυλία από τον μουσικοδραματικό σύλλογο "Απόλλων" των Σερρών στον κινηματογράφο Ορφεύς στις Σέρρες, υπό τη διεύθυνση του Στεφ. Στεφανίδη Το πρόγραμμα συμπληρώθηκε με τη μονόπρακτη κωμωδία "Ο Πνευματισμός", που παρουσίασε ο όμιλος ερασιτεχνών. Η συναυλία πραγματοποιήθηκε υπο την αιγίδα του νομάρχη Σερρών Σ. Πιστολάκη Ο Μουσικοδραματικός Σύλλογος "Απόλλων" ιδρύθηκε το 1927 και διέθετε εκτός των άλλων, τμήμα μαντολινάτας με διευθυντές τον ανθυπασπιστή της έκτης Μεραρχίας Δημήτριο Ξυδέα, τον Ι. Βαΐου (1929-30) και το Θεσσαλονικιό Μ. Χατζημιχαήλ (1932).

Η αρχή μιας ιστορικής οικογένειας Η οικογένεια Σπήρερ ξεκίνησε από τέσσερα αδέλφια: τον Charles Spierer (Σμύρνη 1883 - Γενεύη 1952), τον Hermann Spierer (Σμύρνη 1887 - Τεργέστη 1927), τον Leon Spierer (Σμύρνη 1889 - Γενεύη 1961) και τον Emile Spierer (Σμύρνη 1890 - Γενεύη 1956). Είχαν επίσης μία αδελφή, τη Μαργαρίτα Σπήρερ, η οποία παντρεύτηκε και μετανάστευσε στο Μεξικό. Η Μεγάλη Καταστροφή και η προσφορά των Σπήρερ Το 1922, κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή, οι Έρμαν και Λεόν Σπήρερ, όντας γόνοι ελβετοεβραϊκής οικογένειας και σημαντικοί καπνέμποροι, προσέφεραν σωτηρία σε εκατοντάδες ανθρώπους στη Σμύρνη. Άνοιξαν τις καπναποθήκες τους, που φέρνοντας την ελβετική σημαία ήταν απροσπέλαστες στους Τούρκους, και προσέφεραν άσυλο, τροφή και προστασία. Με προσωπικά τους έξοδα ναύλωσαν πλοία και φυγάδευσαν πολλούς πρόσφυγες στην Ελλάδα, υποστηρίζοντάς τους στις νέες τους ζωές. Ο Λεόν Σπήρερ και οι αναμνήσεις της καταστροφής Ο Λεόν Σπήρερ, μέσω επιστολών του, περιέγραψε την απόλυτη καταστροφή τη...

Στις 18 Μαρτίου 1927, απεβίωσε ο Ελβετός  Έρμαν Σπήρερ (Hermann Spierer)  ο οποίος είχε ιδρύσει μεγάλα καπνικά κέντρα και εργοστάσια στην Ελλάδα, μεταξύ αυτών και στις Σέρρες. Εφημερίδα Μακεδονία.  Φύλλο: 19/3/1927, Σελίδα: 1 Η εφημερίδα Μακεδονία ανέφερε: Αιφνίδιος θάνατος του Έρμαν Σπήρερ Λίγες σημειώσεις Χθες, τηλεγραφικά ανακοινώθηκε από την Τεργέστη, όπου διέμενε, ο θάνατος του μεγάλου καπνέμπορου Έρμαν Σπήρερ. Ο Έρμαν Σπήρερ ήταν ιδιαίτερα γνωστός στην Ανατολή, αλλά και στην Ελλάδα, με την οποία είχε συνδεθεί στενά μέσω του καπνεμπορίου εδώ και περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια. Συγκαταλεγόταν μεταξύ εκείνων που διέδωσαν τα ελληνικά καπνά στην Ευρώπη και την Αμερική. Γεννημένος στο Ιάσιο, ο Έρμαν Σπήρερ κατάφερε να δημιουργήσει μόνος του την επιχειρηματική του πορεία. Ξεκίνησε από φτωχός υπάλληλος, αλλά χάρη στην ικανότητα και το επιχειρηματικό του πνεύμα, αναδείχθηκε σε σημαντικό κοινωνικό παράγοντα και κορυφαίο καπνέμπορο. Μέχρι το 1912 εργαζόταν ως υπάλληλος της «...

Εφημερίδα Μακεδονία. Φύλλο: 18/3/1927, Σελίδα: 3 Πόρισμα σχετικά σχετικά με την καθυστέρηση στην παράδοση των δεμάτων στις Σέρρες, 18 Μαρτίου 1927 Η εφημερίδα Μακεδονία ανέφερε: Πόρισμα ανακρίσεων Ο Περιφερειακός Διευθυντής των Τ.Τ.Τ., κ. Καραγιαννάκος, μας κοινοποιεί σε αντίγραφο την παρακάτω αναφορά του ταχυδρομικού και τηλεγραφικού γραφείου Σερρών: Η αναφορά: Σε εκτέλεση της υπ’ αριθ. 7913/4 εντολής σας, και επιστρέφοντας το απόκομμα της εφημερίδας «Μακεδονία» που μας διαβιβάστηκε, σας αναφέρουμε τα εξής: Στις αρχές Μαρτίου, ο υπάλληλός μας που ήταν υπεύθυνος για την παραλαβή των εφημερίδων, λόγω υποψιών ότι μέσα στα δέματα των ημερήσιων εφημερίδων περιλαμβάνονταν, αντίθετα με τους κανονισμούς, και περιοδικά έντυπα, πραγματοποίησε έλεγχο για να διαπιστώσει το περιεχόμενό τους. Όπως προκύπτει από το σχετικό πρωτόκολλο που συντάχθηκε, σε ένα από τα δέματα με ημερήσιες εφημερίδες, το οποίο προοριζόταν για το τοπικό υποπρακτορείο από το Κεντρικό Πρακτορείο Ελληνικού Τύπου, βρέθηκαν ...

Στις 18 Μαρτίου 1927, πραγματοποιήθηκε η σύσταση τοπικής επιτροπής του Ταμείου Τροχαίας Κινήσεως Σερρών.  Φωτο αρχείου Η εκτόξευση της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων στην Ελλάδα είχε ως αποτέλεσμα, το 1927  να γίνουν 437, 29 τροχαία δυστυχήματα και ατυχήματα, από τα οποία ήταν θανατηφόρα, πολύ μεγάλος αριθμός αν σκεφτούμε τον αριθμό των οχημάτων. Σε αυτό το πλαίσιο παρουσιάστηκε η ανάγκη για την δημιουργία πιο οργανωμένων τμημάτων και γραφείων της Τροχαίας και όλων των γραφείων γύρω από αυτήν