ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 26 Μαρτίου 2000, ημέρα Κυριακή, το  Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Σερρών έδωσε την  πρεμιέρα του θεατρικού έργου " Το παιχνίδι του γάμου" του Εντουαρντ Άλμπυ. Θεατρικός τίτλος: Το Παιχνίδι του Γάμου (Marriage Play) Είδος: Κωμωδία Θέατρο: Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Σερρών Πρεμιέρα: 26 Μαρτίου 2000 Τόπος: Σέρρες Σκηνοθεσία: Παύλος Δανελάτος Συγγραφέας: Edward Albee Σενάριο: Νίκος Αναστασόπουλος (μετάφραση έργου) Σκηνικά: Απόστολος Αποστολίδης Κοστούμια: Απόστολος Αποστολίδης Μουσική σύνθεση: Κώστας Παπαγεωργίου (IV) Εταιρία παραγωγής: Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Βέροιας , Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Σερρών Ηθοποιοί: Τάκης Μόσχος , Θάλεια Σκαρλάτου Βοηθ. Σκηνοθεσίας: Φωτεινή Τοπαλίδου

Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ή Παλιόγλου

Εφημερίδα Μακεδονία. Φύλλο: 28/3/1972, Σελίδα: 3 Στις 26 Μαρτίου 1972, μ ε κάθε επισημότητα πραγματοποιήθηκαν στο χωριό Εμμανουήλ Παπάς τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Μακεδόνα ήρωα Εμμανουήλ Παπά. Την αποκάλυψη της προτομής έκανε ο υφυπουργός και περιφερειακός διοικητής Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, κ. Μπράβος. Η π ροτομή του Εμμανουήλ Παπά στη γενέτειρά του Στην τελετή των αποκαλυπτηρίων παρευρέθηκαν εκπρόσωποι των τοπικών αρχών, άλλοι επίσημοι καθώς και πλήθος κόσμου. Την οργάνωση της εκδήλωσης ανέλαβαν οι διδασκαλικοί σύλλογοι του νομού Σερρών. Κατά τη διάρκεια της τελετής, ομιλία εκφώνησε ο πρόεδρος του διδασκαλικού συλλόγου Α΄ περιφέρειας Σερρών, κ. Σοφίτης. Στεφάνια στην προτομή κατέθεσαν ο κ. Μπράβος, ο διοικητής της μεραρχίας, ο πρόεδρος της κοινότητας Εμμανουήλ Παπά, κ. Χατζηχριστάκης, ο καθηγητής κ. Κ. Βαβούσκος εκ μέρους της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, καθώς και άλλοι επίσημοι. Την προτομή φιλοτέχνησε ο Σερραίος, από το Ροδολίβος, γλύπτης και ζωγράφος Κωνσταν...

Στις 26 Μαρτίου 1936, στον κινηματογράφο Πάνθεον των Σερρών προβάλλονταν η ταινία " Le prince Jean" (( Πρίγκιψ Ιωάννης) Le prince Jean είναι ένα γαλλικό δραματικό φιλμ του 1934 σε σκηνοθεσία του Jean de Marguenat, με πρωταγωνιστές τους Pierre Richard-Willm, Natalie Paley και Nina Myral. Η ιστορία είχε προηγουμένως γυριστεί ως βωβή ταινία το 1928 με τον τίτλο Prince Jean που βασίζεται σε θεατρικό έργο με τον ίδιο τίτλο του Charles Méré. Πρωταγωνιστές: Pierre Richard-Willm ως Le prince Jean d'Axel Natalie Paley ως Claire d'Arlong Nina Myral ως Madame de Grivelles Alexandre Arnaudy ως Liétard Roger Karl ως Le comte de Wavre Aimé Clariond ως Le baron d'Arnheim Jean Debucourt ως Le prince Léopold d'Arnheim Gaby Basset ως Fernande Germaine Le Senne ως La comtesse d'Osterwick Georges Prieur ως Le comte d'Osterwick Anthony Gildès ως Le conseiller Keller Valdini ως Le chanteur Italien Doumel ως Le garçon de café Henri Jullien ως Monsieur François Georges Paulai...

Στις 26 Μαρτίου 1924, υ πογράφηκε η απόφαση περί κηρύξεως ως αρχαιολογικού και ιστορικού χώρου του οικοπέδου υπ’ αριθ. 4 στις Σέρρες.  Η απόφαση δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως την 1η Απριλίου 1924 Η απόφαση, βασισμένη στον νόμο 2447 (άρθρο 14, εδάφιο 5, παράγραφος α΄) και στη γνωμοδότηση του Αρχαιολογικού Συμβουλίου (συνεδρία υπ’ αριθ. 187), εκδόθηκε κατόπιν πρότασης του Υπουργού Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως. Το συγκεκριμένο οικόπεδο, ενταγμένο στο υπ’ αριθ. 48 οικοδομικό τετράγωνο του πολεοδομικού σχεδίου των Σερρών, περιλάμβανε την οικία του αρχιστρατήγου των δυνάμεων Μακεδονίας Εμμανουήλ Παπά κατά την Επανάσταση του 1821. Η απόφαση φέρει τις υπογραφές του Αντιβασιλέα Παύλου Κουντουριώτη και του Υπουργού Ιωάννη Λυμπερόπουλου. «Περί κηρύξεως αρχαιολογικού και ιστορικού χώρου του εν Σέρραις υπ' αριθ. 4 οικοπέδου. Έχοντες υπόψη τον νόμο 2447 άρθρον 14 εδάφιον 5 παρ. α΄ και την υπ' αριθ. 187 συνεδρία γνώμην του Αρχαιολογικού Συμβουλίου, προτάσει του επ...

Στις 26 Μαρτίου 1887, ο Σερραίος στην καταγωγή, τρόφιμος της θεολογικής σχολής της Χάλκης και γνώστης της βουλγαρικής γλώσσας, Μεθόδιος Παπαεμμανουήλ εξελέγη μητροπολίτης Δεβρών και Βελισσού. Ο Μεθόδιος Παπαεμμανουήλ καταγόταν από τις Σέρρες. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1879 αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο "Περί του καθαρτηρίου πυρός της Δυτικής Εκκλησίας". Υπηρέτησε ως Διάκονος του Μητροπολίτου Γάνου και Χώρας Τιμοθέου και ως Αρχιδιάκονος του Μητροπολίτου Σερρών Ναθαναήλ. Στις 30 Μαΐου 1883 εξελέγη τιτουλάριος Επίσκοπος Δαφνουσίας έχοντας συνυποψηφίους τους Διακόνους Διονύσιο Χαρικλέους και Κωνσταντίνο Χατζηαποστόλου. Τον Ιούνιο του 1883 χειροτονήθηκε στις Σέρρες Πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Σερρών Ναθαναήλ. Τον Ιούλιο του 1883 χειροτονήθηκε στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου Μελενίκου τιτουλάριος Επίσκοπος Δαφνουσίας, Βοηθός Επίσκοπος της Μητροπόλεως Μελενίκου. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Μελενίκου Προκόπιος, συμπαραστατούμενος από τον Αρχιε...

Στις 26 Μαρτίου 1878, ημέρα Κυριακή,  πραγματοποιήθηκε στις Σέρρες κοινή συνεδρίαση της Δημογεροντίας και των εφόρων των Κοινών καταστημάτων, δηλαδή των Σχολών και του Νοσοκομείου, με σκοπό τη διαμόρφωση κοινού διαβήματος Ελλήνων και Τούρκων προς τις Μεγάλες Δυνάμεις. Ο στόχος του διαβήματος ήταν η σωτηρία της Μακεδονίας και η αποτροπή των σχεδίων προσαρτήσεως μέρους των εδαφών της στο νεοσύστατο Βουλγαρικό κράτος. Ο ρόλος του Μητροπολίτη Σερρών Γρηγορίου Β΄  (1877-1879)  ήταν καταλυτικός, καθώς αποτέλεσε ηγετική μορφή. Μακεδονία και Τουρκία, 1830-1878: Μακεδονικός ελληνισμός, αλυτρωτική πολιτική, εθνική διαπάλη - Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος

Τὸν σὴν ἀπαγγείλαντα σάρκωσιν Νόα, Τιμῇ πρεπούσῃ πᾶσα σάρξ τιμᾷ, Λόγε. Εἰκάδι ἀμ' ὕμνους Γαβριὴλ κτίσιν ἕκτῃ ἐγείρει. Το όνομα Γαβριήλ σημαίνει «άνθρωπος του Θεού». Στην Αγία Γραφή, τον Αρχάγγελο Γαβριήλ τον συναντάμε μία φορά στην Παλαιά Διαθήκη και δύο φορές στην Καινή. Στην Παλαιά Διαθήκη, μας τον παρουσιάζει ο Δανιήλ σε μια όραση του (Η' 16-17), όταν ζητάει απ' αυτόν την εξήγηση της. Εκεί παρουσιάζεται μπροστά του κάποιος άνθρωπος, που είναι ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, και του εξηγεί ότι το κριάρι με τα δύο κέρατα σήμαινε τους βασιλείς της Μηδίας και της Περσίας, ο δε τριχωτός τράγος, το βασιλιά της Ελλάδας. Στην Καινή Διαθήκη, ο αρχάγγελος Γαβριήλ στέλνεται στο Ζαχαρία (Λουκ. Α' 11 - 19) και του αναγγέλλει ότι η γυναίκα του Ελισάβετ θα συλλάβει και θα γεννήσει τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, επίσης, είναι αυτός που ευαγγελίζεται στην Παρθένο Μαρία την άσπορη σύλληψη και γέννηση του Σωτήρα Χριστού (βλέπε 25 Μαρτίου). Λειτουργικά κείμενα Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’....

Οι Άγιοι Μάρτυρες Μοντανός και Μαξίμη, μαρτύρησαν το έτος 304 μ.Χ. επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Όταν άρχισε ο διωγμός κατά των Χριστιανών, ο πρεσβύτερος Μοντανός αναχώρησε από το Σιντζινδούνο με προορισμό το Σίρμιον. Εκεί τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν ενώπιον του ηγεμόνα της Κάτω Παννονίας Πρόβου. Εκείνος τότε έδωσε εντολή να θυσιάσει ο Άγιος Μοντανός στα είδωλα. Ο ιερεύς, όμως, του Θεού του Υψίστου, του είπε: «Κάνε ότι θέλεις και θα δεις τι υπομονή θα μου χαρίσει ο Κύριος και Θεός μου». Βλέποντας ο ηγεμόνας την σταθερότητα του Μοντανού και της Μαξίμης έδωσε εντολή να ριχθούν στον ποταμό Σαύο. Οι δήμιοι έδεσαν στον λαιμό και των δύο Αγίων από μία πέτρα και ετοιμάζονταν να τους ρίξουν μέσα στο νερό. Τότε ο ιερεύς Μοντανός ζήτησε να του επιτρέψουν να προσευχηθεί για λίγο στον Θεό. Ύψωσε τα χέρια του στον ουρανό και ζήτησε από τον Κύριο και Θεό του να δεχθεί τις ψυχές τους και να προστατεύει τον λαό Του. Έτσι μαρτύρησαν οι μακάριοι δούλοι του Θεού Μοντανός και Μαξίμη. Τα ιερά λείψανά το...

 Eις τον Kοδράτον. Κοδρᾶτε, θαυμάζω σὲ τῆς εὐανδρίας! Πῶς ὑπτιάζων ἀνδρικῶς σφάττῃ μάκαρ. Eις τον Θεοδόσιον. Θεοδόσιος τῷ Θεῷ ζῶν καὶ μόνῳ, Ζωὴν δι' αὐτὸν ἐκ ξίφους καταστρέφει. Eις τον Mανουήλ. Ξίφει χεθήτω, κἂν κοτύλη φησὶ μοι, Ἐμμανουήλ, πέφυκεν αἵματος μία. Eις τους τεσσαράκοντα. Τεσσαράκοντα Μάρτυρες διὰ ξίφους, Θεῷ προσηνέχθησαν, ὢ τῆς ἀνδρίας! Έζησαν όλοι στα χρόνια των διωγμών της Εκκλησίας, από τους ειδωλολάτρες αυτοκράτορες. Αφού τους συνέλαβαν, τους πίεζαν ν' αρνηθούν τον Χριστό. Αλλά αυτοί επανέλαβαν πολλές φορές την ομολογία τους και δήλωσαν, ότι ποτέ δεν θα λιποτακτούσαν από τη σημαία του Ευαγγελίου. Απελπισμένος ο δικαστής, διέταξε να διανοίξουν τις πλευρές τους. Όταν και αυτό το βασανιστήριο στάθηκε ανίσχυρο να μεταβάλει την αφοσίωση τους στον Χριστό, διέταξε τον αποκεφαλισμό τους.

Τόσην πυρὶ φλέγουσι πληθὺν Μαρτύρων, Ὄσας ἄγει Μὴν σήμερον τὰς ἡμέρας. Οι Άγιοι αυτοί Μάρτυρες έζησαν κατά τους χρόνους του βασιλέως των Γότθων Ιουγγουρίχου και του αυτοκράτορα Γρατιανού (375 - 383 μ.Χ.). Ενώ ευρίσκονταν όλοι στην Εκκλησία και έψαλλαν, συνελήφθησαν από τον βασιλέα των Γότθων και ρίχθηκαν ζωντανοί στην πυρά. Τότε συνέβη και το εξής: Κάποιος άνθρωπος Χριστιανός, που έφερνε την προσφορά του στην Εκκλησία, συνελήφθη και αυτός και ρίχθηκε στην φωτιά, αφού πρώτα ομολόγησε τον Χριστό, προσφέροντας έτσι τον ίδιο του τον εαυτό στον Χριστό, αντί άλλης προσφοράς. Τα λείψανα των Μαρτύρων περισυνέλεξε η συμβία άλλου άρχοντα του έθνους των Γότθων, που ήταν Χριστιανή, μαζί με πρεσβυτέρους και λαϊκούς. Και αφού εγκατέλειψε την εξουσία στον υιό της, περιδιαβαίνοντας από τόπο σε τόπο, ήλθε μέχρι την γη των Ρωμαίων μαζί με την θυγατέρα της. στην συνέχεια αναχώρησε για την χώρα της, αφού κληροδότησε στην θυγατέρα της τα ιερά λείψανα. Αυτή, φεύγοντας για την Κύζικο, έδωσε ένα μέρος από τα ...

Θείου Στέφανος ἀμπελῶνος ἐργάτης, Θεῷ παραστάς, καμάτου μισθὸν λάβῃ. Ο Όσιος Στέφανος, έζησε στο χρόνια του αυτοκράτορα Λέοντος του Αρμενίου (813 - 820 μ.Χ.). Από νεαρή ηλικία αφιερώθηκε με ζέση στην ασκητική ζωή και πολύ γρήγορα διακρίθηκε μεταξύ των αδελφών για την εγκράτειά του, το ήθος του και το υψηλό ασκητικό του φρόνημα. Αργότερα δε, ως ηγούμενος της Μονής Τριγλίας διακρίθηκε όχι μόνο για τα διοικητικά του χαρίσματα και τη δίκαιη συμπεριφορά έναντι των αδελφών του, αλλά και την προσήλωσή του στο μοναχικά ιδεώδη και την πνευματική πρόοδο της Μονής. Όταν ο αυτοκράτορας Λέων ο Ε', εξέδωσε νέες διαταγές κατά των Αγίων εικόνων αλλά και όσων τις προσκυνούν, ο ηγούμενος Στέφανος εγκατέλειψε το μοναστήρι του και κατέβηκε στη πόλη για να στηρίζει στη πίστη τους διωκόμενους και να ενισχύσει την αντίστασή τους. Γι' αυτές τις ενέργειες συνελήφθη και υπέστη φυλακίσεις και εξορίες. Ευρισκόμενος στη εξορία άφησε και την τελευταία του πνοή αγωνιζόμενος για τα δίκαια της Εκκλησίας.

Bλέψον μοναχέ τίσιν (ήτοι τιμωρίαν) οίαν λαμβάνει, Παρήκοος πας, και διόρθωσιν λάβε. Κάποτε, ο Μάλχος, που ήταν μοναχός σε κάποιο μοναστήρι στην Ιβηρία, έκανε παρακοή στον Γέροντα του και ξεκίνησε για την πατρίδα του τη Μαρώνεια της Συρίας, για να παραλάβει την κληρονομιά των πεθαμένων γονιών του. Στο δρόμο τον συνέλαβαν Σαρακηνοί και μαζί με μια γυναίκα τους πούλησαν σ' έναν Αιθίοπα. Εκεί ο Μάλχος έδειξε άριστο παράδειγμα υπηρέτου. Και ο κύριος του για να τον ανταμείψει, του πρότεινε να παντρευτεί τη συναιχμάλωτό του γυναίκα. Ο Μάλχος του εξήγησε ότι είναι μοναχός και δεν του επιτρέπεται να παντρευτεί. Ο Αιθίοπας όμως τον απείλησε και έτσι ο Μάλχος έκανε εικονικό γάμο με τη γυναίκα αυτή. Κάποια νύχτα, κατόρθωσαν και δραπέτευσαν, αλλά ο Αιθίοπας μαζί μ' έναν υπηρέτη του τους κυνήγησαν. Αυτοί για να σωθούν μπήκαν σε μια σπηλιά, που ήταν γεμάτη άγρια θηρία. Έκαναν το σημείο του Σταυρού και τα θηρία δεν τους άγγιξαν καθόλου. Μόλις όμως μπήκε στη σπηλιά ο Αιθίοπας με τον υπηρέτη το...

Ο Όσιος Βασίλειος ήταν αδελφός του Οσίου Παύλου του «ἐν τῷ Λάτρῳ» (τιμάται 15 Δεκεμβρίου) και ασκήτεψε στο όρος Λάτρος. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 944 ή 952 μ.Χ. Βιογραφία  Ο Άγιος Βασίλειος ο Νέος[1] εγκατέλειψε τον κόσμο στην νιότη του και αγωνίστηκε σε έναν ερημικό τόπο στη Μικρά Ασία, όπου ζούσε ως βοσκός. Μια φορά, κάποια μέλη της αυλής του Ρωμαίου Αυτοκράτορα περνούσαν από εκεί και τον είδαν ντυμένο με κουρέλια, και ανησύχησαν για την περίεργη εμφάνισή του. Υποπτευόμενοι τον άγιο ασκητή, τον συνέλαβαν και τον έφεραν στην πόλη, όπου ο Άραβας ευνούχος Σαμωνάς, ο παρακοϊμόμενος, τον ανέκρινε. Όταν ρωτήθηκε ποιος ήταν, ο Άγιος απάντησε απλώς ότι ήταν ξένος στη χώρα. Υπέστη φρικτά βασανιστήρια, αλλά τα υπέμεινε σιωπηλά, μη θέλοντας να αποκαλύψει τις λεπτομέρειες της ασκητικής του ζωής σε αυτούς. Ο Σαμωνάς έχασε την υπομονή του και ρώτησε τον Άγιο Βασίλειο: «Άπιστε, πόσο καιρό θα κρύβεσαι, ποιος είσαι και από πού έρχεσαι;» Ο Άγιος απάντησε: «Είναι πιο σωστό να αποκαλείται άπιστος ...