ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

  Χριστὸς κατελθὼν πρὸς πύλην ᾍδου μόνος Λαβὼν ἀνῆλθε πολλὰ τῆς νίκης σκῦλα. Το Πάσχα είναι μεγάλη γιορτή του Χριστιανισμού σε ανάμνηση της Ανάστασης του Ιησού Χριστού. Αρχικά αποτελούσε εβραϊκή γιορτή σε ανάμνηση της Εξόδου των Ισραηλιτών από την αιγυπτιακή δουλεία.Η ημερομηνία εορτασμού της Ανάστασης αποτέλεσε αντικείμενο διαμάχης μεταξύ πρωτοχριστιανικών εκκλησιών, ώσπου το 325 η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος καθόρισε τον κοινό παγχριστιανικό εορτασμό του Πάσχα την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία. Η χρήση διαφορετικών ημερολογιακών και υπολογιστικών συστημάτων για τον εντοπισμό των ημερομηνιών αυτών εντός του έτους είχε ως αποτέλεσμα τον εορτασμό του Πάσχα σε διαφορετικές ημερομηνίες από την ανατολική και τη δυτική Χριστιανοσύνη. Στην Ελλάδα ο εορτασμός του Πάσχα συνοδεύεται από πολλά λαϊκά έθιμα. Οι γυναίκες οι οποίες παραβρέθηκαν το απόγευμα της Παρασκευής, στον ενταφιασμό του Κυρίου, δηλαδή η Μαρία η Μαγδαληνή και οι υπόλοιπες, όταν επέστρεψαν από το ...

Θνῄσκεις, ὁ πλήξας τριχίνῃ στολῇ Πάτερ, Τὸν ἐνδύσαντα τοὺς γενάρχας φυλλίνην. Εἰκάδι σός, Θεόδωρε, λίπ' ὀστέα θυμὸς ἀγήνωρ. Ο Όσιος Θεόδωρος καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη και γεννήθηκε από πλούσιους και ευσεβείς γονείς. Από νεαρή ηλικία ακολούθησε το μοναχικό βίο γενόμενος μοναχός στη μονή που γι' αυτόν καλείτο μονή του Τριχινά. Αφιέρωσε όλη του τη ζωή στη διακονία των φτωχών και των άρρωστων. Ονομάστηκε Τριχινάς, διότι είχε τρίχινα φορέματα. Η ζωή του ήταν λιτή και με πολλή εγκράτεια, προκειμένου να δίνει όσο γινόταν περισσότερα αγαθά στους πάσχοντες.  Τη νύχτα ο Θεόδωρος πάντα έβρισκε χρόνο για προσευχή και μελέτη. Ζούσε μέσα σε μια κοινωνία στερημένων ανθρώπων, που οι ανάγκες τους ήταν μεγάλες. Γι' αυτό παρακινούσε πολλούς πλουσίους να διαθέτουν όσα αγαθά μπορούσαν. Πολλοί άπ' αυτούς του έδιναν αρκετά χρήματα και είδη πρώτης ανάγκης, τα όποια ο Θεόδωρος διέθετε με πολλή διάκριση.  Πρώτα σ' εκείνους που είχαν περισσότερη ανάγκη, όπως ορφανά, φτωχές χήρες και ...

Οὐχὶ κατάβα, ἀλλ' ἀνάβα σοι λέγει, Ζακχαῖε, Χριστὸς προσκαλῶν σε εἰς πόλον. Η Ιστορία του Ζακχαίου βρίσκεται στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο κεφάλαιο ΙΘ 1-10. Είναι ο γνωστός αρχιτελώνης της Ιεριχούς, που ανέβηκε στη συκομουριά (επειδή δεν τον ευνοούσε το ύψος του) για να δει τον διερχόμενο Ιησού.  Η συκομουριά που ανέβηκε ο Άγιος Ζακχαίος για να δει τον Χριστό Ο Κύριος θαύμασε την πίστη του, διέταξε να κατεβεί από το δένδρο και να μεταβούν μαζί στο σπίτι του, αφού συγχώρησε όλα τα αμαρτήματα που είχε διαπράξει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Λέγεται, ότι μετά την Ανάληψη του Κυρίου, ο Ζακχαίος ακολούθησε τον Απόστολο Πέτρο, από τον όποιο και χειροτονήθηκε αργότερα Επίσκοπος Καισαρείας.

Aθανάσιε τον λίθον Mετεώρου, Προς λίθον ακρόγωνον τρίβον ειργάσω. Ο Όσιος Αθανάσιος, κατά κόσμον Ανδρόνικος, γεννήθηκε στη Νέα Πάτρα, τη σημερινή Υπάτη, κοντά στο όρος Μολύβιον, το 1305 μ.Χ. (ή σύμφωνα με άλλες πηγές το 1303 μ.Χ.) από γονείς επιφανείς και πλούσιους. Μικρός έμεινε ορφανός από πατέρα και παραδόθηκε στην επιμέλεια του θείου του. Αλλά όταν κατέλαβαν την πατρίδα του οι Φράγκοι το 1319 μ.Χ., αναχώρησε στη Θεσσαλονίκη και από 'κει στο Άγιο Όρος. Στην μεγάλη μοναχική μητρόπολη όμως, τηρούσαν μια ευλαβή συνήθεια, και δεν δέχονταν αγένειους νέους, προς αποφυγήν του σκανδαλισμού των πατέρων και βέβαια για την πλήρη ωρίμανσή των. Με απογοήτευση τότε αναχώρησε ο Αθανάσιος και περιπλανήθηκε σε πολλά μέρη. Πήγε και στην Κωνσταντινούπολη, όπου γνώρισε τον περίφημο Γρηγόριο τον Σιναΐτη, κι αργότερα μετέβηκε στην Κρήτη, κι όταν απέκτησε ηλικία, στα 30 του χρόνια, ξαναγύρισε για να μείνει στο Όρος. Διέμεινε σε μια περιοχή που ανήκει στην Μονή Ιβήρων. Από εκεί, τον κάλεσαν οι πατέρες ...

Ἀναστάσιε, σοῦ δὲ τί γράψω χάριν, Χριστοῦ χάριν σπεύδοντος ἐκθανεῖν ξίφει; Δυστυχώς για τον Άγιο Αναστάσιο έχουμε πολύ λίγες πληροφορίες για τη ζωή του. Ασκήτευσε στο όρος Σινά, στις αρχές του 6ου αιώνα και από το Σινά πήγε στην Αντιόχεια, όπου έγινε αποκρισιάριος της Εκκλησίας Αλεξανδρείας. Όταν πέθανε ο επίσκοπος Αντιοχείας Δόμνος, λαός και κλήρος τον ανέβασαν στον επισκοπικό θρόνο Αντιοχείας (559).  Ο αυτοκράτορας Ιουστίνος, με πρόφαση ότι δήθεν κατασπατάλησε την εκκλησιαστική περιουσία, τον εξόρισε το 570 στα Ιεροσόλυμα, όπου παρέμεινε μελετώντας και συγγράφοντας μέχρι το 593, όταν επανήλθε στον θρόνο του, και πέθανε κατά το 599. Τώρα όσον άφορα το τέλος του, που οι Συναξαριστές σημειώνουν μαρτυρικό, ότι δηλαδή μαρτύρησε δια ξίφους, θετικές πληροφορίες δεν έχουμε.

Aθανασίω εν πόλω Iωάσαφ, Nυν συγχορεύεις συμμεριστής ως πόνων. Δεύτερος κτήτορας της μονής του Μεγάλου Μετεώρου και διάδοχος του Οσίου Αθανασίου υπήρξε ο «Ἰωάννης Οὔρεσης Παλαιολόγος, ὁ διὰ τοῦ θείου καὶ ἀγγελικοῦ σχήματος ἐπικληθεῖς Ἰωάσαφ μοναχός». Δυστυχώς δεν ευρέθηκε βιογραφία του Αγίου Ιωάσαφ του Μετεωρίτου και όλες οι πληροφορίες που έχουμε γι αυτόν τις αντλούμε από την βιογραφία του Οσίου Αθανασίου και από διάφορα επίσημα έγγραφα. Ο Ιωάννης - Ιωάσαφ ο Μετεωρίτης ήταν υιός του Ελληνο-σέρβου βασιλέως Ηπείρου και Μεγάλης Βλαχίας, δηλαδή Θεσσαλίας, με έδρα τα Τρίκαλα, Συμεών Ούρεση Παλαιολόγου (1359 - 1370 μ.Χ.). Η μητέρα του, Θωμαΐς, ήταν θυγατέρα του Δεσπότου της Ηπείρου Ιωάννου Β' Ορσίνη (1323 - 1335 μ.Χ.) και αδελφή του μετέπειτα δεσπότου της Ηπείρου Νικηφόρου Β' Ορσίνη. Ο Ιωάννης γεννήθηκε κατά το 1349 - 1350 μ.Χ. Από την μητέρα του συγγένευε με τη βυζαντινή αυτοκρατορική οικογένεια των Παλαιολόγων, εκ των οποίων διατήρησε και το επώνυμο. Η γιαγιά του, η Μαρία Παλαιολο...

Ο Άγιος Μάρτυς Γαβριήλ γεννήθηκε το έτος 1684 μ.Χ. στο χωριό Ζβιέρκιυ, που βρίσκεται νότια της πόλεως Μπιαλιστόκ της επαρχίας Ζαμπλουντόου, κατά την εποχή που γίνονταν διωγμοί και διακρίσεις κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας από τους Ουνίτες στην Πολωνία.  Όταν ο Άγιος ήταν σε ηλικία 6 ετών, απήχθηκε και οδηγήθηκε στην πόλη Μπιαλιστόκ, όπου και μαρτύρησε, το έτος 1690, από τους εχθρούς της Εκκλησίας.  Όταν τον 18ο αιώνα μ.Χ. οι Χριστιανοί άνοιξαν τον τάφο του, βρήκαν το ιερό λείψανό του άφθορο.  Το άγιο σκήνωμα μεταφέρθηκε στην πόλη Μπιαλιστόκ της Πολωνίας, όπου παρέμεινε μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οπότε μεταφέρθηκε στη Ρωσία, στο ναό της Υπεραγίας Σκέπης του Γκρόντνο.  Με την ευλογία του Ρώσου Μητροπολίτου Φιλαρέτου, στις 21 Σεπτεμβρίου του έτους 1992, το ιερό λείψανο μετακομίσθηκε με τιμές και ευλάβεια στην πόλη του Μπιαλιστόκ.

Ο Όσιος Αλέξανδρος του Όσεβεν, κατά κόσμον Αλέξιος, γεννήθηκε στις 17 Μαρτίου 1427 μ.Χ. στην περιοχή Βυζεοζέρο της Ρωσίας από την οικογένεια του Νικηφόρου και της Φωτεινής Όσεβεν. Ο Αλέξιος ήταν το τελευταίο από τα πέντε παιδιά και ήλθε στον κόσμο χάρη στις διακαείς προσευχές των γονέων του. Η Παναγία Παρθένος και ο Άγιος Κύριλλος της Λευκής Λίμνης (βλέπε 9 Ιουνίου) είχαν εμφανιστεί στην μητέρα του και της είχαν υποσχεθεί την γέννηση ενός παιδιού. Αν και ο Αλέξιος ήταν ο μικρότερος υιός, οι γονείς του ήλπιζαν ότι αυτός θα τους συμπαραστεκόταν στα γηρατειά τους. Φθάνοντας στην εφηβεία ο Αλέξιος έμαθε να διαβάζει και να γράφει, προετοιμαζόμενος να γίνει ένας πολυμήχανος κτηματίας. Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών οι γονείς του επιχείρησαν να τον παντρέψουν, διαλέγοντας μία πλούσια υποψήφια σύζυγο, αλλά ο Αλέξιος απέσπασε την υπόσχεσή τους να πάει να προσευχηθεί στο μοναστήρι του Αγίου Κυρίλλου πριν νυμφευθεί. Εκεί πλέον έμεινε. Έχοντας παρατηρήσει την ταπείνωση του νεαρού δόκιμου, ο ηγούμενος του...

 Eις τον Aκίνδυνον και τους συν αυτώ τέσσαρας. Σὺν Ἀκινδύνῳ τέσσαρας κτείνει ξίφος, Τὸν ἐκ πλάνης κίνδυνον ἐκπεφευγότας. Eις τον Xριστοφόρον και τους συν αυτώ τρεις. Καμινιαίας αἰθάλης πεπλησμένοι, Χριστῷ προσῆλθον οἱ περὶ Χριστοφόρον. Όλοι μαρτύρησαν στα χρόνια του βασιλιά Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.), και αίτια του ενδόξου μαρτυρίου τους, ο μεγαλομάρτυς και τροπαιοφόρος Γεώργιος.  Και οι μεν Άγιοι Βίκτωρ, Ακίνδυνος, Ζωτικός, Ζήνων και Σεβηριανός, όταν είδαν τον Άγιο Γεώργιο να μένει άθικτος επάνω στο βασανίστηκα όργανο του τροχού, με μια φωνή και οι πέντε ομολόγησαν τον Χριστό Θεό αληθινό. Ο αποκεφαλισμός τους ήταν άμεσος και έτσι πήραν το στεφάνι του μαρτυρίου.  Οι δε Χριστόφορος, Θεωνάς, Καισάριος και Αντωνίνος ήταν δορυφόροι του βασιλιά. Όταν λοιπόν και αυτοί είδαν τον Άγιο Γεώργιο, δια της προσευχής, να έχει αναστήσει κάποιον νεκρό Έλληνα, πέταξαν τα διάσημα του αξιώματος τους και μπροστά στο βασιλιά και το πλήθος, ομολόγησαν τον Χριστό Θεό αληθινό.  Η φυλάκισ...

 Νέον τι κέρδος, τὸν Παλαιολαυρίτην, Ἰωάννην, χαίρουσιν εὑρόντες νόες. Ο Όσιος Ιωάννης μέσα στην οικογένεια του φύλαξε όλες τις αρετές, που η Αγία Γραφή παραγγέλει στα παιδιά. Τίμησε τον πατέρα και τη μητέρα του, υπάκουσε στα θελήματα τους έδειξε σ' αυτούς τη μεγαλύτερη τρυφερή στοργή, πρόθυμος στο να προλαβαίνει τις επιθυμίες τους, τύπος της αγάπης και της αλληλοβοήθειας μεταξύ των άλλων αδελφών του. Αργότερα γύρισε πολλούς τόπους, προσπαθώντας να καταρτίζει τον εαυτό του πνευματικότερα και κατατάχθηκε στο μοναχικό βίο. Και εδώ, τήρησε με ακρίβεια τις υποχρεώσεις του σχήματος του. Κατόπιν Ιερός πόθος τον έφερε στην Ιερουσαλήμ, όπου προσκύνησε τους Άγιους Τόπους. Τελευταία τον δέχτηκε η μονή του οσίου Χαρίτωνα, και αυτή είδε τους μεγάλους πνευματικούς αγώνες του. Έφυγε από τη ζωή αυτή προς τον Κύριο, γεμάτος πίστη και ελπίδα, αφού χρησιμοποίησε τη ζωή του για τη δόξα της Εκκλησίας και την αγάπη των αδελφών του.

Ο Άγιος Θεότιμος ήταν Επίσκοπος Τόμεως ή Τόμων της Μικράς Σκυθίας κατά τα τέλη του 4ου αιώνος μ.Χ. Οι περί τον Δούναβη κατοικούντες βάρβαροι Ούννοι, θαυμάζοντας την αρετή του Αγίου, τον ονόμαζαν θεό των Ρωμαίων. Ο Άγιος, κατά τον Άγιο Ιερώνυμο, συνέγραψε σε διαλόγους «Ομιλίας βραχείας και κομματικάς», των οποίων αποσπάσματα σώζονται στα Παράλληλα του Οσίου Ιωάννου του Δαμασκηνού. Ο Άγιος Θεότιμος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 407 μ.Χ.

Η μνήμη του Αγίου Νικολάου Επισκόπου Αχρίδος και Ζίτσης τιμάται την 5η Μαρτίου. Δεν έχουμε λεπτομέρειες για το γεγονός της μετακομιδής.

Ο Ευστάθιος Ανθόπουλος (Τριανταφυλλιά Σερρών, 1926 - 19 Απριλίου 1988) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός. Διετέλεσε βουλευτής Σερρών με την Ένωση Κέντρου, όπως και με το ΠΑΣΟΚ, και διοικητής του ΟΓΑ από το 1985 ως το θάνατό του, το 1988. Βιογραφία Σπούδασε Νομικά και δικηγόρησε επί πολλά χρόνια στις Σέρρες. Ήταν επίσης αγροτοσυνδικαλιστής. Εξελέγη βουλευτής με την Ένωση Κέντρου στις εκλογές του 1963 και του 1964. Μετά τη Μεταπολίτευση ήταν υποψήφιος στις εκλογές του 1974 με το νεοσύστατο ΠΑΣΟΚ και πήρε 4.523 ψήφους, χωρίς να εκλεγεί. Εξελέγη βουλευτής ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 1977 και επανεξελέγη το 1981 και το 1985. Παραιτήθηκε για να αναλάβει διοικητής του ΟΓΑ στις 2 Δεκεμβρίου 1985 (το Εκλογοδικείο ακύρωσε την εκλογή του) και τον αντικατέστησε ως βουλευτής στην έδρα του ο Ιωάννης Παναγιωτίδης. Ο Ανθόπουλος διετέλεσε γενικός γραμματέας του υπουργείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Απεβίωσε σε ηλικία 62 ετών τον Απρίλιο του 1988 έπειτα από μακρά ασθένεια. Το όνομά του δόθηκε σε οδό των Σερρώ...

Στις 19 Απριλίου 1988, απεβίωσε ο βουλευτής Σερρών Στάθης Ανθόπουλος ο οποίος γεννήθηκε στην Τριανταφυλλιά Σερρών το 1926.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρώην Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κυρός Κύριλλος. (1904-1968). Ο κατά κόσμον Γεώργιος Καρμπαλιώτης γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1904. Σε ηλικία 18 ετών εκάρη Μοναχός στην Ιερά Μονή Αγίου Παύλου στο Άγιον Όρος. Σπούδασε τη Θεολογία στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελος στην Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος και ως Ιεροκήρυκας στην Μητρόπολη Μεσσηνίας (1933-1934). Στη συνέχεια υπηρέτησε ως εφημέριος της Σχολής Ευελπίδων (1934-1942). Την 1 Μαρτίου 1942 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Παραμυθίας, Φιλιατών και Γηρομερίου. Οι γερμανικές αρχές κατοχής αν και επέτρεψαν αρχικώς τη μετάβασή του στην έδρα της Μητροπόλεώς του όπου και ενθρονίστηκε κανονικά, μία εβδομάδα αργότερα διέταξαν την απέλασή του στην Αθήνα. Στις 15 Απριλίου 1943 εξελέγη Μητροπολίτης Ζιχνών. Λόγω της Βουλγαρικής κατοχής της Ανατολικής Μακεδονίας παρέμεινε στην Αθήνα έως ότου στις 19 Απριλίου 1945 ενθρονίστηκε στη Νέα Ζίχνη. Στις 25 Σεπτεμβρίου 1951 εξελέγη Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φα...

Στις 15 Απριλίου 1943 εξελέγη Μητροπολίτης Ζιχνών ο Κύριλλος (κατά κόσμον Γεώργιος Καρμπαλιώτης) . Λόγω της Βουλγαρικής κατοχής της Ανατολικής Μακεδονίας παρέμεινε στην Αθήνα έως ότου στις 19 Απριλίου 1945 ενθρονίστηκε στη Νέα Ζίχνη.

Στις 19 Απριλίου 1936, με πρωτοβουλία του Εμπορικού Συλλόγου Σερρών, της Ομοσπονδίας Επαγγελματικών Βιοτεχνών, της Ένωσης Κτηματιών, της Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών και της Ένωσης Αγοραστών και Ενοικιαστών Ανταλλαξίμων Κτημάτων, πραγματοποιήθηκε συλλαλητήριο στην αίθουσα του Συσσιτίου των απόρων μαθητών. Το συλλαλητήριο οργανώθηκε ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την πολιτική που ακολουθούσε το κράτος απέναντι στους χρεωμένους επαγγελματίες, κτηματίες και αγρότες, καθώς — όπως τόνιζαν οι διοργανωτές — επέδεικνυε αστοργία και αδιαφορία ως προς το ζήτημα της ρύθμισης των χρεών τους.

  Στις 19 Απριλίου 1934, η εφημερίδα "Η Πρόοδος" των Σερρών αναφέρθηκε στις αρχαιρεσίες του Παραρτήματος του Λαϊκού Κόμματος Πλατανακίων. Η εφημερίδα ανέφερε: ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΛΑΪΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΠΛΑΤΑΝΑΚΙΩΝ Κατά τις αρχαιρεσίες του παραρτήματος του Λαϊκού Κόμματος Πλατανακίων, στο οποίο συμμετείχαν 63 μέλη, συγκροτήθηκε το νέο Διοικητικό Συμβούλιο, αποτελούμενο από τους κ.κ. Δημοσθένη Αντωνιάδη, Ιωάννη Δηλκαννίδη, Θεόδωρο Στεφανίδη, Χρήστο Μπούζη, Κωνσταντίνο Πέτρο Σαλονικίδη και Νικόλαο Τικοπούλο.

Εφημερίδα "Η Πρόοδος" των Σερρών. Φύλλο 19 Απριλίου 1934, σελ. 3 Στις 19 Απριλίου 1934, στον κινηματογράφο Πάνθεον των Σερρών προβλήθηκε η ταινία "Διαγωγή Μηδέν" με την Άννυ Όντρα και στο Κρόνιον των Σερρών  η ταινίες  "Η Γοητεία".

  Εφημερίδα Μακεδονία. Φύλλο 20 Απριλίου 1914 Στις 19 Απριλίου 1914, ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος επισκέφτηκε το Σιδηρόκαστρο και τις Σέρρες. Εφημερίδα Μακεδονία. Φύλλο 20 Απριλίου 1914 Η εφημερίδα Μακεδονία ανέφερε: Στον σταθμό Κιλιντσίρ φτάσαμε την 4η μ.μ. Η αμαξοστοιχία σταμάτησε και ο κ. Βενιζέλος δέχθηκε τον ιερέα του χωριού, καθώς και την επιτροπή του χωριού Ερβκνέ (μισή ώρα από το Κιλκις), της περιφέρειας Κάτω Τζουμαγιάς. Η επιτροπή αυτή ερχόταν από τη Δράμα με αμαξοστοιχία και κατευθυνόταν προς τη Θεσσαλονίκη για να ζητήσει ζώα και αλεύρια. Την 6 και 5΄ φτάνουμε στο Δεμίρ Ισσάρ. Ο σταθμός είναι σημαιοστολισμένος. Αναμένονται ο Διοικητής κ. Στ. Σταματίου, ο Μητροπολίτης, ο Δήμαρχος με το Δημοτικό Συμβούλιο, οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες, τα σχολεία και γενικά όλοι οι κάτοικοι. Οι μαθητές κρατούν μικρές γαλανόλευκες σημαίες και με έξαλλο ενθουσιασμό τραγουδούν πατριωτικά άσματα. Ο κόσμος ζητωκραυγάζει. Ο κ. Βενιζέλος, μειδιώντας, κατέρχεται της αμαξοστοιχίας, ακολου...