ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

 Aνήλθε Διόδωρος εις σταυρού ξύλον, Tιμών Iησούν ου πάθος Σταυρού ξύλον. Ο Άγιος Διόδωρος ο εξ Εμέσης μαρτύρησε δια σταυρικού θανάτου. Δεν υπάρχουν ουσιαστικά ιστορικά ή αγιολογικά στοιχεία για τον Άγιο Μάρτυρα Διόδωρο τον εξ Εμέσης, πέρα από το όνομά του και τον τίτλο του ως μάρτυρος. Δεν έχει διασωθεί αναλυτικός βίος (vita), ούτε Πράξεις Μαρτυρίου, ούτε γνωστή εικόνα, ούτε ειδικός ύμνος ή τροπάριο αφιερωμένο αποκλειστικά σε αυτόν στα διαδεδομένα λειτουργικά βιβλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Σε πολλές περιπτώσεις, άγιοι αναφέρονται απλώς ονομαστικά σε παλαιά μαρτυρολόγια ή συναξάρια, μαζί με την ημερομηνία και τον τόπο του μαρτυρίου τους. Ο Διόδωρος φαίνεται να είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις — τιμάται, μνημονεύεται, αλλά η προσωπική του ιστορία δεν έχει σωθεί.

Ο τάφος και το λείψανο του Αγίου Νικολάου ανακαλύφθηκε στις 13 Ιουνίου 1960 μ.Χ. Ο Άγιος Νικόλαος που συνεορτάζει με τον Άγιο Ραφαήλ και την Αγία Ειρήνη την Τρίτη του Πάσχα εκάστου έτους, ήταν μαθητής του Αγίου Ραφαήλ, το πιο πιστό πνευματικοπαίδι Του και ο πιο κοντινός και έμπιστος συνεργάτης Του. Ήταν Διάκονος στο αξίωμα, εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενος, και μαρτύρησε από κοινού με τον Άγιο Ραφαήλ και την Αγία Ειρήνη και άλλους Χριστιανούς από τους Τούρκους, υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, στις Καρυές της Θερμής Λέσβου, το έτος 1463. Ήταν ένας σεμνός, ταπεινός, αφοσιωμένος κληρικός, δοσμένος ολοψύχως στον Θεό και στην διακονία του πλησίον και στην υπακοή και αγάπη προς τον Γέροντά Του, τον Άγιο Ραφαήλ, στον Οποίο έμεινε αφοσιωμένος μέχρι θανάτου. Ο Άγιος Νικόλαος είναι Νεοφανής Άγιος, καθώς τα γεγονότα της ζωής Του, το Μαρτύριό Του, ο Τάφος και τα Άγια Λείψανά Του, όπως και του Αγίου Ραφαήλ και της Αγίας Ειρήνης και όλων των Αγίων που μαρτύρησαν στον λόφο των Καρυών της Θερμής της Λέσβου, ήρθαν...

Tην βασιλείαν κλήρον εύρε την άνω, Συν Πατρός Eυλόγιος ευλογημένοις. Ο Άγιος Ευλόγιος Πατριάρχης Αντιόχειας απεβίωσε ειρηνικά. Δεν υπάρχει τεκμηριωμένη παράδοση για «Ευλόγιο» ως πρώιμο επίσκοπο ή μάρτυρα στην Αντιόχεια. Ο Άγιος Ευλόγιος είναι ιστορικά γνωστός κυρίως ως Πατριάρχης Αλεξανδρείας (περί το 580–607 μ.Χ.), αν και σε ορισμένες πηγές αναφέρεται και ως "Ευλόγιος Αντιοχείας", πιθανότατα λόγω της καταγωγής του από την Αντιόχεια. Ο Πατριάρχης με το όνομα Ευλάλιος (332 - 333 μ.Χ.) που συχνά γίνεται αναφορά δεν έχει καμία σχέση και δεν ήταν Άγιος.

 Ἀβραὰμ Ἄγγελοι τρεῖς ὤφθησαν πάλαι, τέκνου γέννησιν ἀνακοινοῦντες, Νόες Ἅγιοι τρεῖς ὤφθησαν αὖθις, σὲ καλέσαντες ἐπὶ τὰ κρείττω. Ο π. Ιωάννης Τριανταφυλλίδης γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1836 μ.Χ. στο χωριό Λωρία (Μούζενα) του νομού Τραπεζούντος, από ευλαβείς γονείς, τον Τριαντάφυλλο και την Κυριακή. Επειδή δεν υπήρχε σχολείο στην πατρίδα του, έμαθε από έναν εγγράμματο τα κοινά γράμματα σε έξι μήνες, όντας πολύ ευφυής. Σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών έμεινε ορφανός από πατέρα γι' αυτό αναγκάστηκε προς εξεύρεση εργασίας να ξενιτευτεί στα παράλια του Πόντου, όπου εργαζόταν τον χειμώνα σε αρτοποιείο και το καλοκαίρι σε γεωργικές εργασίες. Σε ηλικία δέκα επτά ετών νυμφεύθηκε κάποια σεμνή και ευλαβή νέα, ονόματι Ελένη, με την οποία απέκτησε έναν υιό και θυγατέρες. Κάποιο καλοκαίρι με την σύζυγο του πήγαιναν στο χωριό του με τα πόδια. Στον δρόμο τους συνάντησαν τρεις Άγγελοι με μορφή ανθρώπων. Προπορευόταν ο Ιωάννης. Τον κοίταξαν προσεκτικά οι Άγγελοι αλλά δεν του μίλησαν. Μετά συνάντησαν ...

Καὶ σοὶ προτείνει δεξιὰν Χριστός, Πέτρε, Σωθέντι γυμνῷ ἐκ θαλάσσης τοῦ βίου. Ο Όσιος Πέτρος καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη και έζησε κατά τον 9ο αιώνα μ.Χ. Οι γονείς του, ευσεβή και διακεκριμένα μέλη της εκεί κοινωνίας, τον είχαν αναθρέψει σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού. Η εκπαίδευση του Πέτρου, υπήρξε αξιόλογη και με τα προσόντα που ήταν προικισμένος αναδείχτηκε και στρατηγός. Σε κάποια μάχη νικήθηκε το βασιλικό στράτευμα και ο ίδιος πιάστηκε αιχμάλωτος. Μεταφέρθηκε στη Σαμάρεια της Μεσοποταμίας, όπου κλείσθηκε στη φυλακή και υπέστη πολλές ταλαιπωρίες. Όταν απελευθερώθηκε με θαυμαστό τρόπο, πήρε την απόφαση ν' αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο Χριστό. Πήγε στη Ρώμη, περιηγήθηκε όλα τα χριστιανικά μνημεία, μελέτησε την Ιστορία των αγώνων της Εκκλησίας και κατόπιν εκάρη μοναχός από τον Πάπα Γρηγόριο Δ'. Εγκαταστάθηκε στο Άγιο Όρος, όπου ασκήτεψε για πενήντα τρία χρόνια και κοιμήθηκε με ειρήνη μέσα σε μια σπηλιά. Το ιερό λείψανό του βρέθηκε τυχαία από κάποιον κυνηγό και ενταφιάσ...

Δοὺς αἷμα βραχύ, ὦ Ἰωάννη μάκαρ, ἐξηγόρασας βασιλείαν τοῦ πόλου. Ο Άγιος Ιωάννης καταγόταν από την Τραπεζούντα και ήταν λόγιος πρόκριτος της πόλης αυτής και πολύ ευσεβής. Ασχολούμενος με το εμπόριο, κάποτε επιβιβάσθηκε σ' ένα τούρκικο πλοίο και συνόδευε τα εμπορεύματα του. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, η προσευχή, η νηστεία και η ελεημοσύνη που εκδήλωσε ο Ιωάννης, κίνησε τον φθόνο του Τούρκου πλοιάρχου, ο οποίος με μακρές συζητήσεις προσπαθούσε να τον προσηλυτίσει. Ο Ιωάννης έμπειρος σχετικά με τις Γραφές, νίκησε τον πλοίαρχο στις θρησκευτικές αυτές συζητήσεις. Όταν αποβιβάστηκαν στο Άκκερμαν (Ασπρόκαστρο), ο πλοίαρχος συκοφάντησε τον Ιωάννη στον Τούρκο ηγεμόνα, ότι δήθεν έδωσε λόγο να γίνει μωαμεθανός. Μετά από λίγο οδηγούσαν με τιμές τον Ιωάννη, μπροστά στον ηγεμόνα, που με κολακείες και υποσχέσεις προσπαθούσε να επιτύχει τον σκοπό του. Αλλά ο Ιωάννης περίτρανα ομολόγησε πώς ήταν, είναι και θα παραμείνει χριστιανός, όσα πλούτη και αξιώματα και αν του προσφέρουν. Θυμωμένος ο ηγεμ...

Θεώ σύνεστιν ώσπερ ήλπιζε Ζήνων. Tο της Γραφής γαρ, ελπίς ου καταισχύνει. Ο Άγιος Ζήνων κατατάσσεται υπό του Ιππολύτου Delehaye και του Μαχαιρά μεταξύ των Αγίων της Κυπριακής Εκκλησίας και μάλιστα θεωρείται ότι διετέλεσε Επίσκοπος Κυρηνείας. Από τον Μαχαιρά αναφέρεται: «Ζήνωνος του Αγιωτάτου επισκόπου Κιρυναίων». Στο Συναξάρι της Κωνσταντινουπόλεως γίνεται μνεία χωρίς υπόμνημα την 12ην Ιουνίου «των Οσίων Ζήνωνος και Τριφυλλίου επισκόπου». Ο Τριφύλλιος (βλέπε 13 Ιουνίου) είναι ο γνωστός επίσκοπος Λευκωσίας του 4ου αιώνος μ.Χ., δεν είναι, όμως, βέβαιον κατά πόσον ο μετ' αυτού συνεορταζόμενος Όσιος Ζήνων δύναται να ταυτισθεί με τον Ζήνωνα Κυρηνείας. Στην Κύπρο όμως υπάρχει και άλλος ένας άγιος με αυτό το όνομα, ο Άγιος Ζήνων επίσκοπος Κουρίου. Ο Άγιος Ζήνων επίσκοπος Κουρίου μαζί με τον επίσκοπο Κωνσταντίας Ρηγίνο, και τον επίσκοπο Σόλων Ευάγριο, υποστήριξαν το αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Κύπρου στην Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο η οποία διενεργήθηκε το 431 μ.Χ. στην Έφεσο της Μικράς Ασίας. ...

O στρατιώτης νυν χορεύει εν πόλω, Όπου στρατιαί Aγγέλων Iωάννης. Ο Τορνίκε Ερίσταβι* ήταν Γεωργιανός στρατιωτικός διοικητής, διάσημος για τις νίκες του στους πολέμους και αγαπημένος του βασιλιά Δαβίδ Κουροπαλάτη. Προερχόταν από μια εξέχουσα γεωργιανή αριστοκρατική οικογένεια και βρισκόταν στους άμεσους κύκλους της ηγεμονικής δυναστείας των Μπαγκρατιόνι. Ο πατέρας του, Χορδβανέλι, είχε υπηρετήσει στη συνοδεία του γεωργιανού πρίγκιπα Ασχότ Β’ Κουροπαλάτη, ο οποίος είχε επισκεφθεί τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο στην Κωνσταντινούπολη γύρω στο 950. Τελικά, εγκατέλειψε τη μάταιη δόξα του κόσμου και ξεκίνησε να αναζητήσει τον πνευματικό του πατέρα, τον Άγιο Ιωάννη τον Ιβηρίτη, μαζί με τον γιο του Ευθύμιο, στο όρος Όλυμπος. Εκεί έμαθε ότι ο Άγιος Ιωάννης είχε μεταβεί στο Άγιον Όρος, οπότε ταξίδεψε εκεί και εγκαταστάθηκε μαζί του στη Μονή Μεγάλη Λαύρα, υπό την καθοδήγηση του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτη. Εκεί κουρεύτηκε μοναχός και έλαβε το νέο όνομα Ιωάννης. Σύντομα πολλοί Γε...

Ο Όσιος Αρσένιος Κονεζίας καταγόταν από το Κονεβίτς του Νοβγκορόντ και ήταν χρυσοχόος στο επάγγελμα. Δέχτηκε το μοναχικό κουρά το 1373 στη Μονή Λισίτσι κοντά στο Νοβγκορόντ, όπου έζησε δεκαεπτά χρόνια και πήρε το μοναχικό όνομα Αρσένιος. Το 1390 πήγε στο Άγιον Όρος και πέρασε εκεί τρία χρόνια, ασχολούμενος με την προσευχή και την κατασκευή χάλκινων σκευών για τους αδελφούς. Αν και δεν αναφέρεται με σαφήνεια σε ποια μονή βρισκόταν, πιστεύεται ότι εισήλθε στη Σερβική Μονή Χιλανδαρίου. Το 1393 ο Όσιος Αρσένιος επέστρεψε στη Ρωσία φέρνοντας μαζί του μια εικόνα της Παναγίας, που αργότερα ονομάστηκε εικόνα της Κονεζίας, και του δόθηκε από έναν ηγούμενο ονόματι Ιωάννη στο Άγιον Όρος. Με αυτήν την εικόνα πήγε στο νησί Κονεζίας στη λίμνη Λάντογκα, όπου πέρασε πέντε χρόνια σε ησυχία με τους μαθητές του. Το 1398, με την ευλογία του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη του Νοβγκορόντ, ίδρυσε μια κοινόβια μονή αφιερωμένη στη Γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Επισκέφτηκε ξανά το Άγιον Όρος και ζήτησε τις προσευχές κα...

Ελάχιστες είναι οι πληροφορίες για τον Άγιο Ονούφριο κι αυτές διασώζονται από τους κατοίκους της Κορωνησίας. «Θεοσεβέστατος και ταπεινός» μόνασε σ’ ένα μοναστήρι του «Γενεθλίου της Θεοτόκου» στην Κορωνησία.Η ταπεινότητά του ήταν τέτοια που δυστυχώς οι άλλοι μοναχοί μη μπορώντας να κατανοήσουν την αγιότητά του, τον περιγελούσαν. Η εμφάνιση όμως δύο θαυμάτων από τον Άγιο άλλαξε αμέσως την εικόνα που είχαν οι άλλοι γι’αυτόν. Σύμφωνα με το πρώτο θαύμα έγινε αντιληπτός από τους συμμοναχούς του όταν επέστρεψε στο μοναστήρι από ένα νησάκι, που λέγετε Βουβάλα, που μάζευαν ξυλεία όπου για αστείο τον είχαν άφησαν οι άλλοι μοναχοί και αυτός μετά από προσευχή έριξε το ράσο του στην θάλασσα και ταξίδεψε επάνω του μέχρι το νησί χρησιμοποιώντας το ως βάρκα. Κατά το δεύτερο θαύμα, έπειτα από προσευχή του απέκτησε γενειάδα μέχρι το έδαφος παρά το γεγονός ότι ήταν σπανός. Δεν είναι ακριβής ο χρόνος της κοίμησής του. Πάνω από το τάφο του έκτισαν ναό προς τιμήν του. Η μνήμη μου εορτάζεται στις 12 Ιουνίου ...

Θάλαμος ἡ θάλασσα νυμφικὸς γίνῃ, Ἀντωνῖναν κρύπτουσα νύμφην Κυρίου. Η Αγία Αντωνίνα καταγόταν από τη Νίκαια της Βιθυνίας και υπήρξε στα χρόνια των βασιλέων Μαξιμιανού και Διοκλητιανού και άρχοντα Πρισκιλλιανού. Το έτος 302 συνελήφθη επειδή ήταν χριστιανή και χτυπήθηκε στους μαστούς. Κατόπιν ρίχτηκε στη φυλακή και επειδή επέμενε στην πίστη της, την κρέμασαν επάνω σ' ένα ξύλο, έτσι ώστε να καίγονται οι πλευρές της και έπειτα την άπλωσαν επάνω σε πυρακτωμένη σχάρα. Κατόπιν σούβλισαν τα κάτω άκρα της και έτσι μισοπεθαμένη την έριξαν πάλι στη φυλακή, όπου έμεινε δύο ολόκληρα χρόνια. Έπειτα την έβγαλαν από τη φυλακή και την έριξαν στη θάλασσα, όπου η Αγία έλαβε το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου. Η μνήμη της Αγίας επαναλαμβάνεται την 1η Μαρτίου.

 Ιουλιανός, θάπτεται Πατήρ μέγας, Tάφου τον ουδόν (ήτοι τον βατήρα και την οδόν) ημερών πλήρης φθάσας. Ο Όσιος Ιουλιανός απεβίωσε ειρηνικά. Το Δαγούτα φαίνεται να είναι ο τόπος όπου υπήρχε ναός αφιερωμένος στον Όσιο Ιουλιανό. Στις πηγές υπάρχει με διάφορες ορθογραφίες, όπως Δαγαζού, Δαγατού και Δαγούτι. Κάποιοι τοποθετούν τη θέση του ναού αυτού στην Κωνσταντινούπολη, πιθανότατα κοντά στον Ναό της Αγίας Αναστασίας και στο Ιππόδρομο. Ωστόσο, ο Πτολεμαίος τοποθετεί το Δαγούτα στη Μεγάλη Μυσία. Ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος αναφέρει στο εσωτερικό της Βιθυνίας έναν λαό που ονομάζει Δαγοτθηνούς, τον οποίο συνδέει με τον Μυσιακό Όλυμπο και την Προύσα. Εκείνος θεωρεί ότι οι Δαγοτθηνοί κατοικούν ανάμεσα στον Όλυμπο και τη θάλασσα, προς την κατεύθυνση της Προύσας. Η περιγραφή αυτή δεν συμφωνεί με τον Πτολεμαίο, ο οποίος πάντως έχει μάλλον ασαφείς πληροφορίες για το Δαγούτα και δεν μπορεί να θεωρηθεί αυθεντία στην περίπτωση αυτή. Πέραν τούτου, το Όρος Δαγούτα στη Βιθυνία είναι τόπος όπου ασκ...

Ο Άγιος Οσιομάρτυς Συνέσιος συναριθμείται και αυτός μαζί με τους μοναχούς Βενέδικτο, Τιμόθεο και Παύλο της ιεράς μονής Κωνσταμονίτου (βλέπε ίδια ημέρα), μεταξύ των μοναχών και των απλών Χριστιανών που συνελήφθησαν από τον Ρουμπούτ πασά στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης και στο Άγιον Όρος, αμέσως μετά την έναρξη της Επαναστάσεως του 1821 μ.Χ., οδηγήθηκαν στην πόλη, βασανίσθηκαν ανηλεώς και θανατώθηκαν με μαρτυρικό τρόπο. Εκτενείς πληροφορίες για το βίο και το μαρτύριο του Οσιομάρτυρος μας παραθέτει ο μοναχός Δοσίθεος Κωνσταμονίτης στο έργο του «Νέον Υπόμνημα των νεοφανών Ιερομαρτύρων και Οσιομαρτύρων», το οποίο συνέγραψε πιθανόν μεταξύ των ετών 1830 – 1844 μ.Χ., λίγα χρόνια μετά τα συμβάντα. Ο Οσιομάρτυρας Συνέσιος καταγόταν από την Ανατολή και ιδιαίτερη πατρίδα του ήταν το χωριό Τρίγλια της επαρχίας Προύσης της Μικράς Ασίας. Όταν έφθασε σε ηλικία γάμου εγκατέλειψε τους οικείους του και γεμάτος ζήλο για τη μοναχική ζωή πήγε στο Άγιον Όρος. Στην αρχή πήγε στη μονή Ιβήρων, όπου μόναζαν ο αδελ...