ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Τη πρώτη Κυριακή, μεταξύ 23ης και 30ής Ιουνίου μηνός, εν Μηθύμνη μνήμην επιτελούμεν της ανακομιδής των ιερών λειψάνων της Όσιας μητρός ημών Θεοκτίστης (1960). Η Οσία Θεοκτίστη ήταν μια ενάρετη μοναχή από τη Μήθυμνα της Λέσβου που έζησε στα χρόνια του βασιλιά του Λέοντα του Σοφού (816 μ.Χ.). Παιδί ακόμα έμεινε ορφανή και ανατράφηκε σε Παρθενώνα της πόλης. Κάποια μέρα πήγε να επισκεφθεί την αδελφή της, που ήταν σε μια κοντινή κωμόπολη. Τότε συλλήφθηκε μαζί με τους κατοίκους της κωμόπολης αυτής από τους πειρατές της Κρήτης και μεταφέρθηκε με τους άλλους αιχμαλώτους στην Πάρο για πώληση. Εκεί κατόρθωσε να δραπετεύσει και να κρυφτεί στα βουνά, όπου και παρέμεινε μόνη 35 χρόνια, τρεφόμενη με χόρτα. Ανακαλύφθηκε τυχαία από έναν κυνηγό, ο όποιος, μετά από παράκληση της, έφερε σ’ αυτή τα θεία μυστήρια. Όταν δε κοινώνησε των Άχραντων Μυστηρίων, πέθανε και τάφηκε από τον ίδιο κυνηγό στον ναό της ιστορικής Μονής Εκατονταπυλιανής. Τα οστά της κατά θαυμαστό τρόπο ευρέθησαν στην Ικαρία και φυλάσσοντα...

Ο Άγιος Κάσσιος ήταν επίσκοπος Νάρνι από τις 9 Οκτωβρίου 536 έως τις 29 Ιουνίου 558. Ήταν παντρεμένος – η σύζυγός του ονομαζόταν Φαύστα. Ξεχώρισε για την καθημερινή τέλεση της Θείας Λειτουργίας και για το γεγονός ότι χάρισε όλα του τα υπάρχοντα στους φτωχούς. Η επισκοπική του διακονία συνέπεσε με τον Γοτθικό Πόλεμο του Ιουστινιανού, μια επικίνδυνη εποχή για τις ιταλικές πόλεις. Ο Άγιος Κάσσιος εγκωμιάζεται από τον Άγιο Γρηγόριο τον Μέγα, ο οποίος αναφέρει τα εξής στους Διαλόγους του (Βιβλίο 3, Κεφ. 6): «Κατά την εποχή των Γότθων, όταν ο βασιλιάς Τοτίλας ήρθε στη Νάρνι, ο Κάσσιος –άνθρωπος αγίας ζωής και επίσκοπος της πόλης– βγήκε να τον υποδεχτεί. Ο βασιλιάς τον περιφρόνησε, επειδή το πρόσωπό του ήταν ροδαλό και θεώρησε πως αυτό οφειλόταν στο κρασί. Τότε, ο Θεός επέτρεψε, για να φανερώσει την αξία του, ένας από τους φρουρούς του βασιλιά να καταληφθεί δημόσια από πονηρό πνεύμα και να βασανίζεται φρικτά μπροστά σε όλο το στράτευμα. Τον έφεραν στον επίσκοπο Κάσσιο και εκείνος, μπροστά στο...

 Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου

Η Σύναξη των Αγίων του Νόβγκοροντ, που αναπαύονται στη Στοά του Μαρτυρίου στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Σοφίας,  είναι εορτασμός της Ορθόδοξης Εκκλησίας προς τιμήν των επισκόπων του Νόβγκοροντ που είναι θαμμένοι στην εκκλησία της Αγίας Σοφίας. 10 Φεβρουαρίου, μαζί με τη μνήμη της πιστής πριγκίπισσας Άννας του Νόβγκοροντ . 4 Οκτωβρίου, μαζί με τη μνήμη του πιστού πρίγκιπα Βλαντιμίρ Γιαροσλάβιτς . την 3η Κυριακή μετά την Πεντηκοστή με τη Σύνοδο των Αγίων του Νόβγκοροντ. Το Λάβαρο του Νόβγκοροντ Περισσότεροι από εκατό άγιοι του Θεού περιλαμβάνονται στη Σύνοδο των Αγίων του Νόβγκοροντ, πολλοί από τους οποίους έχουν πανρωσικές εορτές. Το αρχαίο πάνθεον του Νόβγκοροντ ξεπερνούσε τα πάνθεον άλλων ρωσικών εδαφών. Το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα είναι αυτό των 30 επισκόπων που ηγήθηκαν της καθεδρικής εκκλησίας του Νόβγκοροντ μέχρι το 1478, από τους οποίους 17 αγιοποιήθηκαν. Οι επίσκοποι του Νόβγκοροντ παραδοσιακά θάβονταν στη Χρυσή στοά του Καθεδρικού Ναού της Σοφίας στο Νόβγκοροντ. Σύμφω...

Με βαθιά ευλάβεια και πνευματική προετοιμασία, η Ιερά Μητρόπολη Σιδηροκάστρου και ο Ιερός Ναός Αγίας Παρασκευής γιορτάζει την Αγία τουμ «ΑΘΛΗΦΟΡΕΙΑ 2025», ένα σημαντικό θρησκευτικό και πολιτιστικό γεγονός για όλο τον Νομό Σερρών που θα λάβει χώρα από τις 23 έως τις 27 Ιουλίου 2025. Ο εορτασμός αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, καθώς στις 23 και 24 Ιουλίου θα πραγματοποιηθεί η υποδοχή τριών ιερών κειμηλίων, που θα προσδώσουν ξεχωριστή πνευματική λάμπρότητα στο προσκύνημα: Η εικόνα της Παναγίας της Παρηγορήτριας και Δακρυρροούσας, ένα σύμβολο ελπίδας και παρηγοριάς για κάθε πιστό, που αποτελεί αντικείμενο ιδιαίτερης τιμής και δέους. Η κάρα της Αγίας Ελένης της Πόντιας εκ Σινώπης, της τιμώμενης νεομάρτυρος που αποτελεί ζωντανό σύνδεσμο με την ποντιακή πνευματικότητα και την πίστη των μαρτυρικών περιοχών του Εύξεινου Πόντου. Ο Τίμιος Σταυρός του πατέρα Ιωάννη από την Κρήτη, ένας ευλογημένος σταυρός που συνδέεται με τη μαρτυρική μορφή του π. Ιωάννη και αποτελεί πηγή πνευματικής ενίσχυσης και θαυμα...

Tον Παππίαν δε πώς παρέλθω τω λόγω, Mάρτυρα όντα ανδρικόν του Kυρίου; Υπήρξε και αυτός ολοκαύτωμα στην πολυάριθμη σειρά των επί Διοκλητιανού και Mαξιμιανού (301 μ.Χ.) μαρτυρικών θυμάτων. Μόνο δια το ότι πίστεψε στον Χριστό και δεν θέλησε ν' αρνηθεί την πίστη του, φυλακίστηκε και βασανίστηκε για μέρες ολόκληρες. Επειδή όμως έμεινε αμετάθετος στην πίστη του, αποκεφαλίστηκε και ανέβηκε νικηφόρος στα ουράνια. Έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού, γύρω στο έτος 301. Από μικρός πίστευε και λάτρευε τον Χριστό, όπως και οι πρόγονοί του, και κήρυττε την ευσέβεια στους άλλους. Γι’ αυτό τον κατηγόρησαν και τον συνέλαβαν, και τον οδήγησαν μπροστά στον ηγεμόνα. Εκείνος τον πίεσε να θυσιάσει στα είδωλα. Όμως ο Άγιος δεν πείστηκε, αντίθετα μάλιστα τον πρόσβαλε, και ο ηγεμόνας θύμωσε πολύ. Αμέσως τον έδεσαν από τα τέσσερα άκρα του σώματός του και τον χτύπησαν για πολλή ώρα. Ύστερα τον έριξαν μέσα σε ένα καζάνι γεμάτο λάδι και λίπος. Τότε έγινε ένα θαυμαστό και φοβερό θαύμα...

 Mακεδονίου Mάρτυρος τους δακτύλους, Tέμνουσιν ανδρών δάκτυλοι μιαιφόνοι. Ο Άγιος Μακεδόνιος μαρτύρησε αφού του έκοψαν τα δάκτυλα των χεριών και των ποδιών.

 Eίσελθε χαίρων Oυλκιανέ παμμάκαρ, Tην Oυρανών ήνοιξε Xριστός σοι πύλην. Ο Όσιος Ουλκιανός απεβίωσε ειρηνικά. Δεν έχουμε άλλες πληροφορίες για τον βίο του Οσίου.

Έπαυε Παύλος πριν τομή καύσει χρίσει, Πάθη τανύν δε, ταύτα πρεσβεία λύει. Ο Άγιος Παύλος ο ιατρός απεβίωσε ειρηνικά. Ο Άγιος Παύλος έζησε περίπου τον 7ο αιώνα και καταγόταν από την πόλη της Κορίνθου. Γεννήθηκε από χριστιανούς γονείς, οι οποίοι τον μεγάλωσαν με ευσέβεια. Από μικρός αποσύρθηκε σε μοναστήρι για να αφιερώσει τη ζωή του στον Θεό και, με πολύ κόπο, έγινε έμπειρος ασκητής. Είχε ιδιαίτερα σκληρό αγώνα με το ακάθαρτο πνεύμα της πορνείας. Ένα βράδυ, την ώρα που στεκόταν στην προσευχή, του εμφανίστηκε ένας δαίμονας και του είπε ότι, αν δεν ικανοποιούσε έστω και μία φορά τη σαρκική του επιθυμία, θα τον πολεμούσε σκληρά. Ο Παύλος όμως, με τη δύναμη του Σταυρού και το όνομα του Χριστού, έδιωξε το πονηρό πνεύμα. Τότε ο δαίμονας, για εκδίκηση, τον συκοφάντησε. Μια μέρα, ήρθε στο μοναστήρι μια διεφθαρμένη γυναίκα με ένα νεογέννητο μωρό και κατηγόρησε τον Παύλο λέγοντας πως αυτός ήταν ο πατέρας του παιδιού. Ο άγιος γέροντας δέχτηκε το παιδί με χαρά, σαν να ήταν όντως δικό του, υπομένοντ...

Eν τοις χρόνου πίναξι και Παίδας δύω, Σταυρουμένους γράφουσι παίδες ζωγράφων. Τα Άγια Δύο Παιδιά μαρτύρησαν δια σταυρικού θανάτου.

Tων αρετών ανήλθε Mωσής εις όρος, Kακεί τέθνηκεν, ως ο Mωσής εις όρος. Ο Όσιος Μωυσής ο Αναχωρητής απεβίωσε ειρηνικά. Στον Συναξαριστή του, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης μας πληροφορεί πως ο Μωυσής που γιορτάζεται στις 28 Ιουνίου δεν είναι ο Αιθίοπας Μωυσής, γιατί αυτός γιορτάζεται στις 28 Αυγούστου. Έτσι, πιστεύεται ότι ο Μωυσής που αναφέρεται σε αυτή τη μέρα είναι εκείνος με τον οποίο συνομίλησε ο Άγιος Ιωάννης ο Κασσιανός, και η συνομιλία τους καταγράφηκε στα δύο πρώτα βιβλία των Συναντήσεων . Ξέρουμε πως αυτός ο Μωυσής δεν είναι ο ίδιος με τον Αιθίοπα, γιατί στο κείμενο αναφέρεται ρητά πως ο Μωυσής μπήκε σε μοναστήρι στην έρημο όταν ήταν νέος. Παρακάτω είναι το πλήρες κείμενο των δύο πρώτων συνομιλιών που κατέγραψε ο Ιωάννης ο Κασσιανός: Βιβλίο Πρώτο, Κεφάλαιο Πρώτο Όταν βρισκόμουν στην έρημο του Σκήτους, όπου βρίσκονται οι σπουδαιότεροι μοναχοί και όπου ανθίζει κάθε αρετή, μαζί με τον άγιο πατέρα Γερμανό (που από τα πρώτα χρόνια της πνευματικής μας πορείας ήταν ο πιο στενός ...

 Ο Άγιος Ιερομάρτυς Δονάγος τελείωσε (μαρτύρησε) δια πυρός.

 Στέξον το πυρ Δόναγε. Tης γαρ σης κάρας, Ώς φησι Xριστός, ουκ ολείται θριξ όλως. Ο Άγιος Δονάγος επίσκοπος Λιβύης μαρτύρησε δια πυρός. Οι γονείς του είχαν πεθάνει και αυτοί για το Χριστό, ενώ ο γιος τους, μαζί με κάποιο μοναχό Ιλαρίωνα, είχε καταφύγει στη Λιβύη, της οποίας έγινε ποιμενάρχης. Όμως, κατά τον διωγμό που ξεκίνησε ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, ο έπαρχος Κουαδριανός διέταξε και τους δύο να θυσιάσουν στα είδωλα. Εκείνοι όχι μόνο αρνήθηκαν, αλλά και διαμαρτυρήθηκαν έντονα στις αρχές γι’ αυτή τους την πλάνη. Τότε τον Ιλαρίωνα τον χτύπησαν με ραβδιά μέχρι θανάτου, ενώ τον Δονάτο, μετά από πολλά βασανιστήρια, τον αποκεφάλισαν. Τα άγια λείψανά τους παρέλαβαν οι χριστιανοί από τον τόπο της εκτέλεσης, όπου είχαν αφεθεί, και τα έθαψαν με τιμές.

Eίχες μαθητάς επτάκις Σώτερ δέκα, Έχεις αθλητάς και τοσούτους εκ ξίφους. Όλοι αυτοί οι Άγιοι μαρτύρησαν δια ξίφους. Ένας από αυτούς, ο Άγιος Βασίλειος τιμάται και στις 6 Ιουλίου. Σχεδόν τίποτα δεν ξέρουμε για αυτούς τους Αγίους Μάρτυρες. Ο Βασίλειος ήταν είτε ο επικεφαλης των Εβδομήκοντα είτε ένας από αυτούς και μάλλον καταγόταν από τη Σκυθόπολη. Τους μαρτύρησαν με σπαθί, πιθανότατα με αποκεφαλισμό, στη Σκυθόπολη (σημερινό Μπέιτ Σαν, που στα συριακά λέγεται Μπάισαν) στην Παλαιστίνη. Ο Βασίλειος γιορτάζεται ξεχωριστά στις 5 Ιουλίου, την ημέρα του μαρτυρίου του, ενώ οι Εβδομήκοντα γιορτάζονται όλοι μαζί στις 28 Ιουνίου. Είναι ενδιαφέρον ότι ο Άγιος Προκόπιος της Σκυθόπολης μαρτύρησε στην Καισάρεια στις 7 Ιουλίου 303, σύμφωνα με τον Ευσέβιο, και ήταν ο πρώτος μάρτυρας της δίωξης του Διοκλητιανού εκεί· ίσως υπάρχει κάποια σύνδεση. Ένα μαρτύριο χτίστηκε στη Σκυθόπολη αφιερωμένο στον Άγιο Μάρτυρα Βασίλειο. Ο Κύριλλος της Σκυθόπολης αναφέρει στη «Ζωή του Ευθυμίου» ότι ένας από τους πρώτους μα...

 Tρεις άνδρες ημείς, αλλά συμπνοίας λόγω, Ως είς ιδού χωρούμεν οι τρεις προς ξίφος. Οι Άγιοι Τρεις Μάρτυρες από τη Γαλατία μαρτύρησαν δια ξίφους.

 Eν τη προσευχή θείος εκπνεύσας Mάγνος, Yπήρξε δήλος λήξιν αιτήσας βίου. Ο Όσιος Μάγνος απεβίωσε ειρηνικά προσευχόμενος.