ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Οι Άγιοι Νεομάρτυρες Σταμάτιος, Ιωάννης και Νικόλαος κατάγονταν από τις Σπέτσες και μαρτήρησαν υπέρ του Ονόματος του Χριστού στη Χίο, το έτος 1822 μ.Χ. Από αυτούς οι δύο πρώτοι, ο Σταμάτιος και ο Ιωάννης, ήσαν αδελφοί. Ο πατέρας τους ονομαζόταν Θεόδωρος Γκίνης και η μητέρα τους Ανέζω. Κατά το έτος 1822 μ.Χ. οι Άγιοι ξεκίνησαν το ταξίδι τους για την Κωνσταντινούπολη μαζί με άλλους πέντε ναυτικούς, που ασχολούνταν με το εμπόριο, μεταξύ των οποίων ήταν και ο συναθλητής αυτών Νικόλαος. Η σφοδρή θαλασσοταραχή τους ανάγκασε να προσαράξουν απέναντι από τη Χίο, σε παραλία της Μικρασιατικής γης που ονομαζόταν Τσεσμέ. Αφού εξήλθαν στην ξηρά, φοβούμενοι τους Τούρκους, εμπιστεύτηκαν την ζωή τους σε κάποιον Χριστιανό, τον οποίο παρακάλεσαν να μεριμνήσει, δίδοντάς του αμοιβή για την εξεύρεση υλικών, προκειμένου να επισκευάσουν τα χαλασμένο πλοιάριό τους. Όμως αυτός τους πρόδωσε στον αγά και οδήγησε εναντίων τους, τους Τούρκους στρατιώτες, οι οποίοι τους κατεδίωξαν. Από τους επτά οι δύο φονεύθηκαν, ά...

 Eις τον Συμεών. Ἤγγειλε νεκροῖς Πρέσβυς, ὡς Θεὸς Λόγος, Ἄνθρωπος ὀφθείς, μέχρι καὶ τούτων φθάσει. Eις την Άνναν. Οὐ γὰρ ἀπῆρεν ἡ Φανουὴλ θυγάτηρ, Ἕως ἐπ' αὐτῆς τὸν Θεὸν εἶδε βρέφος. Τῇ τριτάτῃ δεσμοῖο βίαιο λύθη Συμεώνης. Ο Συμεών κατοικούσε στην Ιερουσαλήμ. Ήταν δίκαιος, ευλαβής και φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα, που του είχε φανερώσει ότι δε θα πέθαινε πριν δει το Χριστό. Η χαρμόσυνη αυτή πληροφορία τον εμψύχωνε ως τα βαθειά γεράματα του. Τέλος, ακριβώς σαράντα μέρες μετά τη γέννηση του Ιησού, το Πνεύμα τον πληροφόρησε ότι έπρεπε να πάει στο Ιερό. Ετοιμάστηκε, λοιπόν, με νεανική ζωηρότητα, πήγε εκεί και στάθηκε στην πόρτα, γεμάτος ευχαρίστηση και αγαλλίαση. Μέσα στην προσδοκία αυτή, φάνηκαν να έρχονται ο Ιωσήφ με την Παρθένο, που κρατούσε τον Ιησού. Ο Συμεών, πληροφορημένος από το Πνεύμα ότι το βρέφος αυτό είναι ο Χριστός, τρέχει και παίρνει τον Ιησού στην αγκαλιά του. Τον κρατάει ευλαβικά και, αφού καλά - καλά παρατήρησε το νήπιο και δέχθηκε όλη την ιλαρότητα της θείας μορφής τ...

Βοῶν ἐπαύλεις Βλάσιον εἶχον πάλαι, Αὐλαὶ δὲ νῦν ἔχουσιν αὐτὸν Κυρίου. Ο Άγιος Μάρτυς Βλάσιος καταγόταν από την Καισάρεια της Καππαδοκίας και γεννήθηκε από πλούσιους και φιλάνθρωπους γονείς. Οι επαγγελματικές ανάγκες της οικογένειάς του τον ανάγκασαν να απομακρυνθεί για λίγο από την Καισάρεια. Όταν έγινε διωγμός εναντίων των Χριστιανών, οι ειδωλολάτρες τον καταζητούσαν ως Χριστιανό, αλλά δεν τον εύρισκαν. Η μητέρα του, που ποθούσε τη σωτηρία του, του συνέστησε να ακολουθήσει τον δρόμο της φυγής. Αλλά ο Άγιος αρνήθηκε. Τόσοι άλλοι μαρτυρούσαν. Γιατί, λοιπόν, αυτός να δραπετεύσει; Έτσι, προσήλθε με προθυμία και παραδόθηκε στους διώκτες του, τους οποίους και φιλοξένησε και περιποιήθηκε σαν να ήταν ευεργέτες του. Τον συνέλαβαν και αφού τον μαστίγωσαν τον έριξαν μέσα σε κοχλαζόμενο λέβητα, όπου διέμεινε πέντε ημέρες χωρίς να πάθει τίποτα. Η χάρη του Θεού διαφύλαξε τον Άγιο σώο και αβλαβή. Έτσι, πολλοί στρατιώτες, που είδαν το θαύμα, πίστεψαν στον Χριστό και βαπτίσθηκαν από τον Άγιο με το νερ...

Χρησμοὺς διδόντος πρὶν θανεῖν Ἀζαρίου, Σιγᾷ προφητεύουσα λοξὰ Πυθία. Ο Προφήτης Αζαρίας ήταν γιος του Ωδήδ (ή Aδδώ) και έζησε στα χρόνια της βασιλείας του Ασά (910-870 π.Χ.) γιού και διαδόχου του Αβιά στο βασίλειο του Ιούδα. Καταγόταν από την γη Σεμβαθά και κήρυττε στον λαό την ευσέβεια. Ο Ασά υποστήριξε τη λατρεία του αληθινού θεού, οχύρωσε καλά την Ιουδαία και εξόπλισε και εκγύμνασε καλά 500.000 πολεμιστές. Σύμφωνα λοιπόν με τη διήγηση του βιβλίου Β' Παραλειπομένων Κεφ. ιδ'- ιε', εξήλθε κατά της Ιουδαίας Ζερά ο Αιθίοψ. Λέγεται ότι πρόκειται για τον Φαραώ Οσορκόν Α' της 223 Αιγυπτιακής δυναστείας, διάδοχο του Σησάκ, που νίκησε τον βασιλιά του Ιούδα Ροβοάμ. Ο Φαραώ διέθετε εκατομμύρια στρατού και 300 πολεμικά άρματα. Ο Ασά, προ της μάχης, έκανε θερμότατη προσευχή προς τον Θεό. Όταν λοιπόν, νίκησε, ο Αζαρίας, εμπνευσμένος από το Πνεύμα το Άγιο, πήγε στον βασιλιά Ασά και στο λαό και είπε: «Ακούστε με συ ο βασιλιάς Ασά και όλος ο λαός των φυλών του Ιούδα και του Βενιαμίν. ...

Ο Άγιος Λαυρέντιος (Laurence) ήταν Αγγλοσάξονας και έζησε περί τα μέσα του 6ου και τις αρχές του 7ου αιώνα μ.Χ. Συνόδευσε τον Άγιος Αυγουστίνο (τιμάται 26 Μαΐου) και εργάσθηκε για την διάδοση της Ορθοδόξου πίστεως στη νότια Αγγλία. Ο Άγιος διαδέχθηκε στη θέση του Αρχιεπισκόπου Καντουαρίας, τον Άγιο Αυγουστίνο και παρέμεινε στον θρόνο μέχρι της κοιμήσεώς του, το έτος 619 μ.Χ.

Ο Άγιος Ρωμανός του Ούγκλιχ ήταν υιός του ηγεμόνα Βλαντιμήρ Κωνσταντίνοβιτς και γεννήθηκε το 1235 στη Ρωσία. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1285 μ.Χ.

Είναι άγνωστος ο τόπος καταγωγής του Οσίου Σάββα. Ασκήτεψε στην ιερά μονή του Τιμίου Προδρόμου της νήσου των Ιωαννίνων περί τα μέσα του 15ου αιώνα μ.Χ. και υπήρξε πνευματικός καθοδηγητής των Οσίων Νεκταρίου και Θεοφάνους των Αψαράδων (τιμούνται 17 Μαΐου). Ήταν γόνος αρχοντικής οικογένειας και από μικρή ηλικία αγάπησε την πτωχεία του Ιησού Χριστού και έζησε μέχρι την τελευταία του πνοή ως ένας ταπεινός και πτωχός ερημίτης. Ποτέ δεν είδαν τον Όσιο να θυμώσει, να κατακρίνει και να μνησικακεί, ενώ η καρδιά του πλημμύριζε από ταπείνωση, για την οποία ο ίδιος έλεγε: «Η ταπεινοφροσύνη είναι η πέτρα η στερεά και άρρηκτη επί της οποίας οικοδομείται η πνευματική ζωή». Ο ασκητικός του βίος ήταν πολύ αυστηρός. Κάθε βράδυ προσευχόταν μέχρι το πρωί. Η τροφή του ήταν ελάχιστη και λιτή. Κρέας, ψάρι και τυρί δεν δέχθηκε ποτέ στο τραπέζι του, ενώ ποτέ δεν έριξε στο φαγητό του σταγόνα από λάδι. Ο Όσιος Σάββας κοιμήθηκε με ειρήνη το 1505 μ.Χ. Όταν παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο, άρρητη ευωδία ανέβλυσε α...

Ο Άγιος Νικόλαος, κατά κόσμο Ιωάννης Ντιμιτρέβιτς Κασάτκιν, γεννήθηκε την 1η Αυγούστου 1836 μ.Χ. στο χωριό Μπεργιοζόβσκυ του Μπελσκ, κοντά στην περιοχή του Σμολένσκ. Οι γονείς του ονομάζονταν Δημήτριος και Ξένη και ήσαν ευσεβείς και φιλόθεοι. Έτσι ο Άγιος αγάπησε τον εκκλησιαστικό βίο από την παιδική του ηλικία και έκανε τα πρώτα του βήματά του μέσα στην Εκκλησία με την βοήθεια του πατέρα του, ο οποίος ήταν ιερεύς. Όταν ο Ιωάννης μεγάλωσε, πήγε στο τοπικό δημοτικό σχολείο και μετά στο εκκλησιαστικό σεμινάριο του Μελίνσκι. Αφού αποφοίτησε μεταξύ των πρώτων, συνέχισε τις σπουδές του στη θεολογική ακαδημία της Αγίας Πετρουπόλεως, από την οποία τελείωσε το έτος 1861 μ.Χ. Στην Ιαπωνία, λίγο μετά την άφιξη των Πορτογάλων Ιησουιτών στο νότιο άκρο τον 17ο αιώνα μ.Χ., οι Ολλανδοί έμποροι είχαν πείσει την κυβέρνηση πως πρέπει η χώρα να προφυλαχθεί από την ολέθρια επιρροή των ξένων. Το αποτέλεσμα ήταν να κλείσουν τα λιμάνια για όλους εκτός από τους εμπόρους αυτούς. Για διακόσια χρόνια κράτησε η π...

Ο Άγιος Ιγνάτιος γεννήθηκε στις αρχές του 18ου αιώνα μ.Χ. στο νησί Θέρμη. Μάλλον πρόκειται για το νησί των Κυκλάδων Κύθνο, που ονομαζόταν και Θερμιά, λόγω των εκεί θερμών ιαματικών πηγών. Ήταν γόνος της γνωστής και ευσεβούς οικογενείας Γεζεδινού. Νέος μετέβη στο Άγιον Όρος, στη μονή Βατοπαιδίου. Εκεί μόναζε και ένας κοντινός συγγενής του. Αγαπώντας ολόκαρδα τη μοναχική πολιτεία, εγκατέλειψε κάθε κοσμική ματαιότητα και εκάρη μοναχός με το όνομα Ιγνάτιος. Αργότερα χειροτονήθηκε ιερέας. Για την αρετή του κλήθηκε να ποιμάνει ένα απομακρυσμένο ποίμνιο, που βρισκόταν κάτω από σκληρό ταταρικό ζυγό. Το 1769 μ.Χ. χειροτονήθηκε επίσκοπος Γκοτφέϊ και Κεφάϊ της Κριμαίας. Χαρακτηρίζεται ως καλοκάγαθος και ακαταπόνητος ιεράρχης, που κατέκτησε την αγάπη και τον σεβασμό του ταλαιπωρημένου ποιμνίου του. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως του έδωσε για την καλή διακονία του, τον τίτλο του αρχιεπισκόπου και τον έκανε μέλος της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Οι σύγχρονοι του τον χα...

  Η Αγία Βερβούργα (Werburga ή Werburgh ή Wereburga ή Wereburg ή Verbourg) είναι προστάτιδα του Τσέστερ (Chester) και ήταν ηγουμένη στα μοναστήρια του Weedon, Trentham, Hanbury, Minster στο Sheppy και Ely. Γεννήθηκε στο Staffordshire τον έβδομο αιώνα μ.Χ. και κοιμήθηκε στο Trentham, στις 3 Φεβρουαρίου μεταξύ των ετών 699 μ.Χ. και 707 μ.Χ. Η μητέρα της Αγίας Βερβούργα ήταν η Αγία Ermenilda, κόρη του Ercombert βασιλιά του Κεντ και της Αγίας Sexburga, και ο πατέρας της ήταν ο Wulfhere, πρώτου Χριστιανού Βασιλιά της Μερκίας. Η Αγία Βερβούργα κληρονόμησε την ιδιοσυγκρασία και τα χαρίσματα της μητέρας της. Λόγω της ομορφιάς και της χάριτος της ηταν περιζήτητη νύφη αλλά η ίδια δεν ήθελε να νυμφευτεί. Τελικά, με τη συγκατάθεση του πατέρα της εισήλθε στο Αββαείο του Ely, που είχε ιδρυθεί από την θεία της, Αγία Etheldreda (βλέπε 23 Ιουνίου). Μετά το θάνατο του πατέρα της, το 673 μ.Χ., αυτή και η μητέρα της έγιναν μοναχές σε μονή του Ely. Ασκήθηκε σαν υποτακτική της μητέρας της και ανέβηκε σε...

Eις τον Aδριανόν. Ἀδριανόν, χαίροντα τμηθῆναι ξίφει, Χείρ, ἡ φόνοις χαίρουσα τέμνει δημίου. Eις τον Eύβουλον. Ξίφει θανὼν Εὔβουλε, Κυρίου χάριν, Βουλὴν ἐπέγνως ὡς ἀρεστὴν Κυρίῳ. Οι Άγιοι αυτοί μάρτυρες κατάγονταν από τη χώρα Βανέα (δηλαδή τη χώρα της Αρμενίας γύρω από τη λίμνη Βαν). Αυτοί λοιπόν, θέλησαν να δουν από κοντά τους Μάρτυρες και Ομολογητές του Χριστού της Καισαρείας και γι' αυτό αναχώρησαν για την πόλη αυτή. Εκεί φανερώθηκαν ότι είναι Χριστιανοί και αμέσως οδηγήθηκαν στον άρχοντα Φιρμιλιανό, όπου με πολύ θάρρος ομολόγησαν τον Χριστό. Τότε τους έδειραν ανελέητα στη ράχη και τα πλευρά. Αλλά και πάλι, όταν για δεύτερη φορά οδηγήθηκαν στον άρχοντα, ομολόγησαν τον Χριστό. Εξοργισμένος ο άρχοντας, τους έριξε τροφή στα θηρία. Και ο μεν Αδριανός, θηριομάχησε με λιοντάρι και επειδή στάθηκε αβλαβής, αποκεφαλίσθηκε. Την ίδια ακριβώς διαδικασία υπέστη και ο Εύβουλος, το τέλος και αυτού ήταν ο αποκεφαλισμός. Έτσι και οι δύο μαζί πήραν τα αμάραντα στεφάνια της αιώνιας δόξας. Λειτουργι...

Καὶ Παῦλον ὧδε, καὶ Σίμωνα γραπτέον, Μὴ καὶ λάθωσιν, ἐκκοπέντες τὰς κάρας. Οι Άγιοι Παύλος και Σίμων μαρτύρησαν διά ξίφους. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον βίο των Αγίων Μαρτύρων.

 Ἔχαιρεν εὑρὼν Κλαύδιος βίου τέλος, Ὡς εἴ τις εὕροι ψαλμικῶς πολλὰ σκῦλα. Ο Όσιος Κλαύδιος απεβίωσε ειρηνικά. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον βίο του Οσίου.

Ο Άγος Κελερίνος καταγόταν από την Αφρική. Κατά τον διωγμό των Χριστιανών επί αυτοκράτορα Δεκίου (249-251 μ.Χ.) βρισκόταν στην Ρώμη, όπου συνελήφθη και ερρίφθη σε σκοτεινή φυλακή, από την οποία όμως απολύθηκε και επανήλθε στην Καρχηδόνα. Εκεί ο Άγιος Κυπριανός τον χειροτόνησε διάκονο. Ο Πάπας Ρώμης Κορνήλιος (251-253 μ.Χ.) και ο ιερός Αυγουστίνος εγκωμιάζουν τον Άγιο Κελερίνο, ο οποίος είναι άγνωστο πότε κοιμήθηκε. Τιμάται ως Μάρτυς για τις κακουχίες του στη Ρώμη.

Ο Άγιος Ανσέριος  (Ansgard) γεννήθηκε στην Πικαρδία στις αρχές του 9ου αιώνα μ.Χ. Έμεινε ορφανός και ανατράφηκε στο μοναστήρι της Κορβίας, όπου και έγινε μοναχός και έλαβε την εντολή να εργασθεί ιεραποστολικά στους λαούς που δεν είχαν γνωρίσει τον Χριστό. Ο Άγιος κήρυξε τον λόγο του Θεού στις χώρες τις Βαλτικής. Λίγο αργότερα εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος των νέων χωρών, στις οποίες εργάζεται ιεραποστολικά, με έδρα το Αμβούργο. Το ιεραποστολικό έργο συνεχίζεται μέσα από την άσκηση, την προσευχή, την ποιμαντική δράση και τη φιλανθρωπία. Όταν, το έτος 845 μ.Χ., το Αμβούργο καταλαμβάνεται από τους Νορμανδούς, ο Άγιος Ανσέριος αναγκάζεται να εγκαταλείψει την έδρα του προσωρινά και να περιοδεύσει στις χώρες του Βορρά. Μετά δύο χρόνια, επέστρεψε στην έδρα του, που τώρα είχε συνενωθεί με την πόλη της Βρέμης, μετά από απόφαση της Συνόδου της Μαγεντίας. Ο Άγιος συνεχίζει την ιεραποστολική δραστηριότητά του και βαπτίζει Χριστιανό τον βασιλέα της Δανίας Χόριχ και τον διάδοχό του που ήταν ειδωλολάτρ...

Ο Άγιος Ιάκωβος (σερβικά: Јаков) ήταν Αρχιεπίσκοπος της Σερβίας από το 1286 έως το 1292. Οι πληροφορίες για τον Ιάκωβο είναι περιορισμένες· είναι γνωστό ότι ανακαίνισε και ίδρυσε εκκλησίες και ότι πιθανότατα μετέφερε την επισκοπική έδρα από τη Ζίτσα στο μετόχι της Πέτς. Έτρεφε ιδιαίτερη αγάπη για τη Μονή Στουδένιτσα, στην οποία προσέφερε λειτουργικά βιβλία και εκκλησιαστικά σκεύη. Είχε ξεχωριστή φροντίδα για τους Σέρβους ασκητές. Έλαβε το φωτοστέφανό του με την αγιότητά του και τη χριστιανική του αγάπη, ενώ ήταν πράος, ταπεινός και φιλάνθρωπος. Η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία τον τιμά ως Άγιο Ιάκωβο στις 3 Φεβρουαρίου, σύμφωνα με το εκκλησιαστικό ημερολόγιο, ενώ στις 16 Φεβρουαρίου σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Λειτουργικά κείμενα Τροπάριον — Ἦχος δ' Ἐν ἀληθείᾳ ἀνεδείχθης τῷ ποιμνίῳ σου, κανὼν πίστεως, εἰκὼν πραότητος, διδάσκαλος ἐγκρατείας· ἡ ταπεινοφροσύνη σου ὑψώσα σε, ἡ πτωχεία σου ἐπλούτησέ σε. Ἱεράρχα Πάτερ Ἰάκωβε, ἱκέτευε Χριστὸν τὸν Θεὸν σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον...

Ο Όσιος Παύλος, μαθητής του Αγίου Παϊσίου (Βελιτσκόφσκυ) ασκήτεψε στη μονή Σιμονώφ της Ρωσίας και κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1825 μ.Χ.

Ο Άγιος Συμεών έζησε τον 13ο αιώνα μ.Χ. και εξελέγη Επίσκοπος της πόλεως Τβερ της Ρωσίας. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1289 μ.Χ. Ο Άγιος Συμεών καταγόταν από τους πρίγκιπες του Πόλοτσκ. Ήταν ο έβδομος Επίσκοπος του Πόλοτσκ και ο πρώτος Επίσκοπος της επισκοπής του Τβερ. Ο θρόνος του Αγίου βρισκόταν αρχικά στο Πόλοτσκ, αλλά οι εχθρικές επιθέσεις και οι συγκρούσεις με τους Λιθουανούς πρίγκιπες, καθώς και η δολοφονία του πρίγκιπα του Πόλοτσκ (συγγενή του) το 1263, τον ανάγκασαν να μετακινηθεί στο Τβερ. Ο πρίγκιπας Γιαροσλάβ Γιαροσλάβιτς είχε γίνει Μέγας Πρίγκιπας της Ρωσίας και επέλεξε το Τβερ ως πόλη διακυβέρνησής του. Ο Άγιος Συμεών ήταν ευγενικός και καλοπροαίρετος προς τους κατατρεγμένους και απόρους, φρόντιζε τις μοναστικές και ιερατικές τάξεις και υπήρξε ένθερμος υπερασπιστής της αλήθειας. Το Χρονικό του Νίκωνα αναφέρει ότι αυτός ο άγιος επίσκοπος ήταν «γνώστης της ιατρικής, άριστος στα βιβλία της Αγίας Γραφής· ήταν δάσκαλος, ενάρετος άνθρωπος, που μεριμνούσε για τους φτωχούς, τις χή...

Ο Nεομάρτυρας Σταμάτιος εκ Σπετσών είναι Άγιος της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας και Πολιούχος των Σπετσών μαζί με τον αυτάδελφό του Άγιο Ιωάννη εκ Σπετσών, όπως επίσης τον συνοδίτη του Άγιο Νικόλαο εκ Σπετσών. Οι Άγιοι Νεομάρτυρες Σταμάτιος, Ιωάννης και Νικόλαος κατάγονταν από τις Σπέτσες και μαρτύρησαν υπέρ του Ονόματος του Χριστού στη Χίο, το έτος 1822 μ.Χ. Από αυτούς οι δύο πρώτοι, ο Σταμάτιος και ο Ιωάννης, ήσαν αδελφοί. Ο πατέρας τους ονομαζόταν Θεόδωρος Γκίνης και η μητέρα τους Ανέζω. Κατά το έτος 1822 μ.Χ. οι Άγιοι ξεκίνησαν το ταξίδι τους για την Κωνσταντινούπολη μαζί με άλλους πέντε ναυτικούς, που ασχολούνταν με το εμπόριο, μεταξύ των οποίων ήταν και ο συναθλητής αυτών Νικόλαος. Η σφοδρή θαλασσοταραχή τους ανάγκασε να προσαράξουν απέναντι από τη Χίο, σε παραλία της Μικρασιατικής γης που ονομαζόταν Τσεσμέ. Αφού εξήλθαν στην ξηρά, φοβούμενοι τους Τούρκους, εμπιστεύτηκαν την ζωή τους σε κάποιον Χριστιανό, τον οποίο παρακάλεσαν να μεριμνήσει, δίδοντάς του αμοιβή για την εξεύρεση υλικώ...

Ο Συμεών κατοικούσε στην Ιερουσαλήμ. Ήταν δίκαιος, ευλαβής και φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα, που του είχε φανερώσει ότι δε θα πέθαινε πριν δει το Χριστό. Η χαρμόσυνη αυτή πληροφορία τον εμψύχωνε ως τα βαθειά γεράματα του. Τέλος, ακριβώς σαράντα μέρες μετά τη γέννηση του Ιησού, το Πνεύμα τον πληροφόρησε ότι έπρεπε να πάει στο Ιερό.  Eις τον Συμεών. Ἤγγειλε νεκροῖς Πρέσβυς, ὡς Θεὸς Λόγος, Ἄνθρωπος ὀφθείς, μέχρι καὶ τούτων φθάσει. Eις την Άνναν. Οὐ γὰρ ἀπῆρεν ἡ Φανουὴλ θυγάτηρ, Ἕως ἐπ' αὐτῆς τὸν Θεὸν εἶδε βρέφος. Τῇ τριτάτῃ δεσμοῖο βίαιο λύθη Συμεώνης. Ο Συμεών κατοικούσε στην Ιερουσαλήμ. Ήταν δίκαιος, ευλαβής και φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα, που του είχε φανερώσει ότι δε θα πέθαινε πριν δει το Χριστό. Η χαρμόσυνη αυτή πληροφορία τον εμψύχωνε ως τα βαθειά γεράματα του. Τέλος, ακριβώς σαράντα μέρες μετά τη γέννηση του Ιησού, το Πνεύμα τον πληροφόρησε ότι έπρεπε να πάει στο Ιερό. Ετοιμάστηκε, λοιπόν, με νεανική ζωηρότητα, πήγε εκεί και στάθηκε στην πόρτα, γεμάτος ευχαρίστηση και αγαλ...