ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ο Άγιος Γεννάδιος (Gennady, ρωσικά: Геннадий· πέθανε στις 4 Δεκεμβρίου 1505) ήταν Αρχιεπίσκοπος του Μεγάλου Νόβγκοροντ και του Πσκόβ από το 1484 έως το 1504. Διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην καταπολέμηση της Αίρεσης των Ιουδαϊζόντων και είναι γνωστός για τη σύνταξη του πρώτου πλήρους κώδικα της Βίβλου στη σλαβονική γλώσσα το 1499, η οποία είναι γνωστή ως Βίβλος του Γενναδίου. Ο Γεννάδιος αναγνωρίζεται ως άγιος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και η μνήμη του τιμάται στις 4 Δεκεμβρίου (παλαιό ημερολόγιο) / 17 Δεκεμβρίου σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Γεννάδιος (Αρχιεπίσκοπος Νόβγκοροντ) Βιογραφία Ο Γεννάδιος καταγόταν από τη βογιάρικη οικογένεια Γκόνζοφ της Μόσχας και πριν γίνει αρχιεπίσκοπος υπηρέτησε ως ηγούμενος της Μονής Τσούντοφ μέσα στο Κρεμλίνο της Μόσχας. Ο προκάτοχός του στη μητρόπολη του Νόβγκοροντ, ο Σεργκέι, υπηρέτησε λιγότερο από έναν χρόνο. Ο Σεργκέι ανακλήθηκε και περιορίστηκε στη Μονή Τσούντοφ, πιθανότατα λόγω ψυχικής ασθένειας. Ο Γεννάδιος ορίστηκε Αρχιεπίσκοπος ...

 Ἐπισκοπὴν γῆς ἐκλιπὼν Ἰωάννης, Ἐπισκοποῦντος πάντα τέρπεται θέᾳ. Ο Όσιος Ιωάννης έζησε στα τέλη του 7ου και στις αρχές του 8ου αιώνα μετά Χριστόν. Από παιδί έμεινε καθαρός και ακηλίδωτος σ' όλη του τη ζωή. Επίσης υπήρξε εγκρατής, φιλεύσπλαχνος, φιλελεήμων και γνώστης των αγίων Γραφών. Έτσι στην αρχή έγινε αναγνώστης, κατόπιν υποδιάκονος, διάκονος και μετά πρεσβύτερος. Στο αξίωμα αυτό, διακρίθηκε για το συστηματικό κήρυγμα του θείου λόγου και για την πρακτικότητα των ομιλιών του. Αργότερα με κοινή γνώμη λαού και κλήρου, αναδείχτηκε επίσκοπος Πολυβότου (αρχαία πόλη της Μικράς Ασίας στη Φρυγία Σαλουτάρια, κοντά στις Συννάδες. Ερείπια της σώζονται στο σημερινό Μπουλβαντίν, κοντά στο Αφιόν Καρά Χισάρ). Από τη θέση αυτή ο Ιωάννης υπήρξε άγρυπνος και φιλόστοργος ποιμένας. Την εποχή που ο βασιλιάς Λέων ο Ίσαυρος κίνησε πόλεμο κατά των αγίων εικόνων, ο επίσκοπος Ιωάννης διακρίθηκε για τα ορθόδοξα φρονήματά του και το θάρρος του, παρά τις κακοποιήσεις που δέχτηκε από τα βασιλικά όργανα. Ότα...

Ἰουλιανὴν ὡς περιστερὰν δέχου, Εἰμὴ τάχει τέμνοιτο, τρίζουσαν Λόγε. Η Αγία Ιουλιανή μαρτύρησε δια ξίφους.

 Συνωνυμὼν σοι, παρθένε Χριστοδούλη, Ὁ Χριστόδουλος, καὶ συναθλεῖ σοι ξίφει. Οι Άγιοι Χριστόδουλος και Χριστοδούλη μαρτύρησαν δια ξίφους. Λειτουργικά κείμενα Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε. Δυάδα τὴν σύναθλον τῶν Ἀθλητῶν τοῦ Χριστοῦ, Χριστόδουλον μέλψωμεν, καὶ Χριστοδούλην ὁμοῦ, τὰ ἄνθη τῆς πίστεως, οὗτοι γὰρ τῇ ἀγάπῃ, πτερωθέντες τῇ θείᾳ, ἤθλησαν ὁμοφρόνως, καὶ τὸν ὄφιν καθεῖλον, καὶ νῦν καθικετεύουσιν, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Κοντάκιον Ἦχος γ΄. Ἡ Παρθένος σήμερον. Τοὺς γενναίους Μάρτυρας, καὶ ἀδελφοὺς κατὰ σάρκα, τὸν σοφὸν Χριστόδουλον, καὶ Χριστοδούλην τιμῶμεν, οὗτοι γάρ, τῶν τυραννούντων μηχανουργίας, ἤσχυναν, τῇ δυναστείᾳ τοῦ σταυρωθέντος, ἀνεδείχθησαν διόπερ, Μαρτύρων δόξα, ὁμοῦ καὶ καύχημα. Μεγαλυνάριον Χαίροις τῶν Μαρτύρων ἡ ξυνωρίς, Χριστόδουλε μάκαρ, Ἀθλοφόρων ὁ κοινωνός, χαίροις Χριστοδούλη, Χριστοῦ ὡραία νύμφη, σεμνὴ Παρθενομάρτυς, ἀξιοθαύμαστε. Ὁ Οἶκος Τὴν δυάδα πιστοὶ τῶν Ἀθλοφόρων σήμερον, ἐν ᾠδαῖς ἱεραῖς καὶ ὕμνοις εὐφημήσωμεν, ὅτι τῶν εἰδώλων καθεῖλον τὴν πλάνη...

Οι Δώδεκα Μικροί Προφήτες (Εβραϊκά: שנים עשר, Shneim Asar· Αυτοκρατορικά Αραμαϊκά: תרי עשר, Trei Asar, «Δώδεκα»· Αρχαία Ελληνικά: δωδεκαπρόφητον, «οι Δώδεκα Προφήτες»· Λατινικά: Duodecim prophetae, «οι Δώδεκα Προφήτες»), ή Το Βιβλίο των Δώδεκα, είναι μια συλλογή προφητικών βιβλίων, γραμμένων περίπου μεταξύ 8ου και 4ου αιώνα π.Χ., τα οποία βρίσκονται τόσο στο εβραϊκό Τανάκ όσο και στην χριστιανική Παλαιά Διαθήκη. Στο Τανάκ εμφανίζονται ως ένα ενιαίο βιβλίο, «Οι Δώδεκα», που αποτελεί το τελευταίο βιβλίο των Νεβιείμ, της δεύτερης από τις τρεις κύριες ενότητες του Τανάκ. Στην χριστιανική Παλαιά Διαθήκη η συλλογή εμφανίζεται ως δώδεκα ξεχωριστά βιβλία, ένα για κάθε προφήτη: Ωσηέ, Ιωήλ, Αμώς, Οβδιού, Ιωνάς, Μιχαίας, Ναούμ, Αββακούμ, Σοφονίας, Αγγαίος, Ζαχαρίας και Μαλαχίας. Η σειρά τους, καθώς και η θέση τους στην Παλαιά Διαθήκη, διαφέρουν ελαφρώς μεταξύ των Προτεσταντικών, Καθολικών και Ορθόδοξων Βίβλων. Το όνομα «Μικροί Προφήτες» ανάγεται στον Αυγουστίνο Ιππώνος, ο οποίος διέκρινε τα 12 μι...

Ο Όσιος Κασσιανός ήταν Κύπριος όσιος εκ των 300 Αλαμανών. Ίσως να είναιένας εκ των δύο Κασσιανών που εορτάζουν στις 6 Οκτωβρίου

 Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του Πορτογάλου Αγίου.

Ο Άγιος Κρίσπος ήταν Απόστολος και λέγεται ότι υπήρξε ο Ιδρυτής της Εκκλησίας της νήσου Αιγίνης. Ήταν τέλος και αρχισυνάγωγος Κορίνθου. Η μνήμη του αναφέρεται από ορισμένα Αγιολόγια και την 8η Δεκεμβρίου μαζί με άλλους αποστόλους από τους 70, όπως Σωσθένη κ.λ.π. Σύμφωνα πάντως με τον θείο Χρυσόστομο, ο Κρίσπος είναι ο Απόστολος Σωσθένης: «Oίμαι δε τούτον (τον Kρίσπον δηλ.) και Σωσθένη λέγεσθαι. Oς τοσούτον ανήρ πιστός ην, ώστε και τύπτεσθαι, και παρείναι αεί τω Παύλω» (Oμιλ. λθ΄ εις τας Πράξεις). Αγιος ΚρίσποςΟ κεντρικός ναός της κοινότητας Αγίων, προς τιμή του Αποστόλου Κρίσπου. Τα θυρανοίξια του ναού έγιναν το 1970 από τον μητροπολίτη Υδρας, Σπετσών και Αιγίνης, Ιερόθεο. Ο Άγιος Κρίσπος, ο μαθητής  του Αποστόλου Παύλου, τον οποίο ο Παύλος συνάντησε στην Κόρινθο στα πλαίσια  της δεύτερης ιεραποστολικής του περιοδείας στην Ελλάδα. Ο Παύλος αφού κατήχησε και βάπτισε  τον Κρίσπο τον έστειλε στην Αίγινα να κηρύξει τον χριστιανισμό. Στην Αίγινα υπήρχε μια από τις πλουσιότερες...

  Ὁ γῆς Σεραφεὶμ Θετταλῶν φὺς ὡς κλάδος, Θεῷ Λόγῳ πρόσεισι ῥείθροις αἱμάτων. Απήρεν εκ γης, και Σεραφείμ τοις άνω, Θρόνος Σεραφείμ, Κυρίου όπως γένη Φαίδιμο Αρχιερήα, λάβε Τριάς αμφί Τετάρτη. Ο Άγιος Σεραφείμ γεννήθηκε στο χωριό Μπεζούλια της επαρχίας Αγράφων και ανατράφηκε κατά Χριστόν από τους θεοσεβείς γονείς του, Σωφρόνιο και Μαρία. Αγάπησε τη μοναχική ζωή και πήγε στη Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου, την επονομαζόμενη Κορώνα ή Κρύα Βρύση και επιδόθηκε στην άσκηση της αρετής. Διακρίθηκε για την άσκησή του και έγινε ηγούμενος της Μονής. Αργότερα χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Φαναριού και Νεοχωρίου. Κατηγορήθηκε ότι πήρε μέρος στην επανάσταση του Διονυσίου Φιλοσόφου (βλέπε 10 Οκτωβρίου), συνελήφθη από τους Τούρκους, που μάταια προσπάθησαν να τον εξισλαμίσουν. Εξαγριωμένοι οι Τούρκοι μπροστά στη σταθερότητα της πίστης του ιερομάρτυρα, υπέβαλαν σ' αυτόν φρικτά βασανιστήρια, τα οποία μεγάλωναν, εφ' όσον ο Σεραφείμ διαρκώς αρνιόταν να προδώσει την ελληνοχριστιανική πίστη του. Αφού του ...

Πλήσας μελῶν γῆν ἡδέων Ἰωάννης, Κἂν οὐρανοῖς ἄνεισι συνθεῖναι μέλη. Διαπρεπέστατος θεολόγος και ποιητής του 8ου αιώνα μ.Χ. και μέγας πατήρ της Εκκλησίας. Γεννήθηκε στη Δαμασκό στα τέλη του 7ου αιώνα μ.Χ. και έτυχε επιμελημένης αγωγής από τον πατέρα του Σέργιο, που ήταν υπουργός οικονομικών του άραβα χαλίφη Αβδούλ Μελίκ του Α’. Δάσκαλός του ήταν κάποιος πολυμαθής και ευσεβέστατος μοναχός, που ονομαζόταν Κοσμάς και ήταν από τη Σικελία. Ο Σικελός μοναχός πράγματι, εκπαίδευσε τον Ιωάννη και τον θετό του αδελφό Κοσμά τον Μελωδό (βλέπε 14 Οκτωβρίου), άριστα σ' όλους τους κλάδους της γνώσης. Όταν πέθανε ο Σέργιος, ο γιός του Ιωάννης διορίστηκε, χωρίς να το θέλει, πρωτοσύμβουλος του χαλίφη Βελιδά (705 - 715 μ.Χ.). Αργότερα, όταν ο χαλίφης Ομάρ ο Β' εξήγειρε διωγμό κατά των χριστιανών, ο Ιωάννης μαζί με τον θετό του αδελφό Κοσμά (τον έπειτα επίσκοπο Μαϊουμά), έφυγαν από τη Δαμασκό και πήγαν στην Ιερουσαλήμ. Εκεί ο Ιωάννης έγινε μοναχός στην περίφημη Μονή του αγίου Σάββα, όπου έμεινε σ...

Στην Ελλάδα, η Αγία Βαρβάρα αναγνωρίστηκε επισήμως ως προστάτιδα του Πυροβολικού το 1829, μετά την ίδρυση του Σώματος. Η μνήμη της τιμάται στις 4 Δεκεμβρίου κάθε έτους, με ιδιαίτερες τελετές και εκδηλώσεις στις στρατιωτικές μονάδες του Πυροβολικού. Ο κεραυνός που χτύπησε τον πατέρα της Αγίας Βαρβάρας συμβολίζει την τιμωρία και τη θεία δίκη, και τα πυρά του Πυροβολικού αποδίδουν τιμητικά αυτή τη συμβολική δύναμη. Η Αγία Βαρβάρα καθιερώθηκε ως προστάτιδα του Ελληνικού Πυροβολικού το 1829, με την πρώτη επίσημη γιορτή να λαμβάνει χώρα στις 4 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους στο στρατόπεδο του νεοσύστατου πρώτου Τάγματος Πυροβολητών. Σε αυτή τη γιορτή, μια παράδοση που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, προσφέρθηκαν λουκουμάδες με κονιάκ, μια χαρακτηριστική κίνηση φιλοξενίας και σεβασμού. Επιπλέον, για να τιμήσει την Αγία Βαρβάρα, η Διεύθυνση Πυροβολικού εξέδωσε το 1999 ένα αναμνηστικό μετάλλιο με αφορμή τη συμπλήρωση 170 ετών από την καθιέρωσή της ως προστάτιδας του Όπλου. Το μετάλλιο αυτό αποτελεί μια σ...

 Ξίφει πατὴρ θύσας σε, Μάρτυς Βαρβάρα, Ὑπῆρξεν ἄλλος Ἀβραὰμ διαβόλου. Βαρβάρα ἀμφὶ τετάρτῃ χερσὶ τοκῆος ἐτμήθη. Η Αγία Βαρβάρα είναι Μικρασιάτισσα αγία και μεγαλομάρτυς, που έζησε κατά τον 3ο αιώνα μ.Χ. στη Νικομήδεια της Μικράς Ασίας. Η Αγία Βαρβάρα έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορος Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.) και ήταν κόρη του ειδωλολάτρη Διοσκόρου ο οποίος ήταν από τους πιο πλούσιους ειδωλολάτρες της Ηλιουπόλεως. Βυζαντινή τοιχογραφία της αγίας Βαρβάρας. Ο πατέρας της λόγω της σωματικής ωραιότητας της Αγίας, την φύλαγε κλεισμένη εντός πύργου. Δεν γνωρίζουμε που διδάχθηκε τις χριστιανικές αλήθειες, καθώς ο πατέρας της ήταν φανατικός ειδωλολάτρης, λόγος για τον οποίο άλλωστε προσπάθησε να κρατήσει κρυφή την πίστη της στον Τριαδικό Θεό. Ένα τυχαίο περιστατικό, όμως, την πρόδωσε. Ο πατέρας της πληροφορήθηκε από τεχνίτες ότι η Αγία ζήτησε να τις ανοίξουν τρία παράθυρα στον πύργο όπου ήταν έγκλειστη, στο όνομα της Αγίας Τριάδος και, έτσι, βεβαιώθηκε ότι η κόρη του είχε γίνει Χρ...