Φωτο αρχείου : Άποψη της Εθνικής Τράπεζας και τμήματος της πλατείας Ελευθερίας των Σερρών, 1963 Στις 13 Ιανουαρίου 1963 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στις Σέρρες υπό την προεδρία του Νομάρχη κ. Παπακώστα για τη διαμόρφωση της Πλατείας Ελευθερίας.  Αποφασίστηκε να κλειστεί δοκιμαστικά για μία εβδομάδα ένα τμήμα της οδού Μεραρχίας, από την Εθνική Τράπεζα έως το Καφενείο "Κεντρικόν". Στη σύσκεψη συμμετείχαν ο Δήμαρχος κ. Μουταφτσής, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Σίμογλου, οι δημοτικοί σύμβουλοι κ.κ. Ανδρέου και Νικολάου, ο Δημομηχανικός κ. Βούζας, ο Προϊστάμενος Τεχνικών Υπηρεσιών κ. Νεράτζης, ο Μηχανικός της ΤΥΔΚ κ. Σκορδίλης και η αρχιτέκτων Θεσσαλονίκης κ. Τσιριλάκη. Επίσης, ο κ. Νομάρχης έδωσε εντολή για τη διαπλάτυνση της εξοχικής οδού προς Κιόσια, σύμφωνα με το πρότυπο της οδού Αγίου Ιωάννου.

Εφημερίδα Ελευθερία, Φύλλο: 13/1/1953, Σελίδα: 3 Στις 13 Ιανουαρίου 1953, ο Κρουσοβίτης διέσπασε τα προστατευτικά αναχώματα και πλημμύρισε 500 στρέμματα των περιοχών Καμαρωτό και Χορτερό. Η πλημμύρα προκάλεσε σοβαρές ζημιές στις αγροτικές καλλιέργειες και την τοπική οικονομία, καθώς η περιοχή είχε μεγάλη αγροτική παραγωγή.

Στις 13 Ιανουαρίου 1963, όπως αναφέρθηκε από τοπική εφημερίδα «στο νεόδμητο κτίριο του Επιμελητηρίου στεγάζεται πλέον η Δημόσια Βιβλιοθήκη Σερρών, εκτός ισογείου».

Στις 13 Ιανουαρίου 1941, ανακοινώθηκε η αλλαγή της Δημοτικής Αρχής, η οποία πραγματοποιήθηκε «διά διατάγματος δημοσιευθέντος εις την εφημερίδα της Κυβερνήσεως».  Η νέα διοικούσα επιτροπή του Δήμου Σερρών που αντικατέστησε την προηγούμενη αποτελούνταν από τους εξής: Γ. Παπαδόπουλο ως δήμαρχο Λ. Παπαντωνίου Δημήτριο Γρηγοριάδη Αλ. Παπαναστασίου Χρήστο Παπαβασηλείου Γ. Νικολαΐδη Γρ. Δεμερτζή ως δημοτικούς συμβούλους

Στις 13 Ιανουαρίου 1935, στον κινηματογράφο Πάνθεον των Σερρών, προβαλλόταν η ταινία Sag' mir, wer Du bist (Πες μου ποια είσαι).  "Sag mir wer du bist" (Αγγλικά :Tell Me Who You Are, στην Αυστρία Madonna, wo bist du?),  είναι μια γερμανική κωμική ταινία του 1933 σε σκηνοθεσία του Georg Jacoby, με πρωταγωνιστές τους Liane Haid, Viktor de Kowa και Olly Gebauer. Πρωταγωνιστές Liane Haid ως Gilda Garden Viktor de Kowa ως Frank Hesse Olly Gebauer ως Lilo Lanner Fritz Schulz ως Dr. Claudius Berger Otto Wallburg ως Harry Reimers Paul Otto ως Peter Schröder Paul Biensfeldt ως θυρωρός του θεάτρου Gertrud Wolle ως Mrs. Schloderer Senta Söneland ως σπιτονοικοκυρά του Dr. Claudius Berger Emilie Kurz ως θεία του Harry Reimers Gerhard Dammann ως υπηρέτης του θεάτρου Bruno Arno ως χορευτής

Σημείωμα στο οποίο αναφέρεται ο χρόνος έκδοσης, ο ιδιοκτήτης, ο διευθυντής και η πολιτική κατεύθυνση του περιοδικού "Τα Συνεταιριστικά Νέα" Σερρών. Στις 13 Ιανουαρίου 1931 κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος της εφημερίδας «Τα Συνεταιριστικά Νέα», το «Δεκαπενθήμερο Δελτίο της Ενώσεως Γεωργικών Συνεταιρισμών Νομού Σερρών». Η εφημερίδα ήταν ιδιοκτησία της Ε.Γ.Σ.Ν.Σ. και αποτελούνταν από 4 σελίδες, σε μέγεθος 30x42 εκατοστά. Τη διεύθυνση της εφημερίδας είχε αναλάβει μια συντακτική επιτροπή. Παρά τη σημασία της για την ενημέρωση και οργάνωση των γεωργικών συνεταιρισμών, δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς διέκοψε την κυκλοφορία της.

  Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 14/1/1929, Σελίδα: 4 Στις 13 Ιανουαρίου 1929, πραγματοποιήθηκε μεγάλη συγκέντρωση στα γραφεία της Ένωσης Ομήρων και Πολεμοπαθών στις Σέρρες Ο ανταποκριτής της εφημερίδας Μακεδονία ανέφερε στις 13 Ιανουαρίου 1929 για το θέμα ότι, γύρω στις 10 π.μ., στα γραφεία της Ένωσης Ομήρων και Πολεμοπαθών, πραγματοποιήθηκε μεγάλη συγκέντρωση με σκοπό τη λήψη αποφάσεων για την επίλυση του ζητήματος των ομήρων. Στη συνάντηση παραβρέθηκαν οι Εκτελεστικοί Επίτροποι της Δράμας, κ. Σούρας, και των Σερρών, κ. Διονυσίου, καθώς και εκπρόσωποι σωματείων του Νομού Σερρών. Στην έναρξη της συνεδρίασης, ο κ. Διονυσίου ανακοίνωσε τηλεγραφήματα από το σωματείο ομήρων Ξάνθης, το οποίο εξέφρασε τη στήριξή του στις αποφάσεις που επρόκειτο να ληφθούν. Επίσης, διαβάστηκε τηλεγράφημα από τον Πρόεδρο της Κοινότητας Δοξάτου, με παρόμοιο περιεχόμενο. Η συγκέντρωση διήρκεσε περίπου τρεις ώρες, κατά τις οποίες αναπτύχθηκαν διάφορες απόψεις. Μίλησαν, μεταξύ άλλων, οι κ. Διονυσίου και Σκο...

Στις 13 Ιανουαρίου 1929, τα μέλη της Δημοκρατικής Νεολαίας  του παραρτήματος Σερρών  πραγματοποίησαν ψηφοφορία για την ανάδειξη υποψηφίων γερουσιαστών, ενόψει των εκλογών που είχαν προγραμματιστεί για τις 21 Απριλίου 1929. Πρώτος στις προτιμήσεις της νεολαίας αναδείχθηκε ο Ιωάννης Τριανταφύλλου, συγκεντρώνοντας 67 ψήφους. Ακολούθησαν ο Δημήτριος Πάζης με 59 ψήφους, ο Ιωνάς Δούμπας με 23 ψήφους και ο Πλαταρίδης με μόλις 3 ψήφους.

Στις 13 Ιανουαρίου 1925, η εφημερίδα "Μακεδονικά Νέα"  δημοσίευσε άρθρο για τα Πορόια Η εφημερίδα στο άρθρο τις έγραψε " Ολίγα για τα Πορόια Ήρθε ο καιρός να γραφτούν λίγα λόγια για τα λησμονημένα απ’ όλους Άνω και Κάτω Πορόια, που κάποτε υπήρξαν πεδία μαχών κατά τον Ευρωπαϊκό Πόλεμο. Ιδιαίτερα τα Κάτω Πορόια γνώρισαν σχεδόν πλήρη καταστροφή και ερήμωση, αποτελώντας όμως ταυτόχρονα προπύργια του ελληνισμού απέναντι στη βουλγαρική επιβουλή. Τα Άνω Πορόια, όπως λέμε, βρίσκονται σε έναν ηλιόλουστο και ευχάριστο τόπο, με τα κρυστάλλινα και δροσερά νερά τους που αναβλύζουν από την καρδιά του όρους Μπέλες. Τα νερά αυτά, όπως λένε, θεραπεύουν ακόμα και τη φθίση. Στην πλατεία δεσπόζουν οι αιωνόβιοι πλάτανοι, πανύψηλοι και περήφανοι, περιμένοντας την άνοιξη για να γεμίσουν πράσινα φύλλα και δροσιά. Ανάμεσα στα φύλλα τους ψιθυρίζει η αύρα και κελαηδούν τα πουλιά, χαρίζοντας στους θαυμαστές της φύσης ένα μοναδικό θέαμα. Στα Πορόια έχουν αρχίσει να χτίζονται νέα σπίτια και ξενοδοχεί...

Στις 13 Ιανουαρίου 1913, ο Μητροπολίτης Απόστολος ( Χριστοδούλου ) τέλεσε Θεία Λειτουργία στον Μητροπολιτικό Ναό, όπου από τον επισκοπικό του θρόνο απήγγειλε ένα ποίημα δικής του σύνθεσης. Το ποίημα αναφερόταν στα «Θαλασσοπούλια» του Παύλου Κουντουριώτη, εκφράζοντας τον θαυμασμό και τον έπαινο για τη νίκη του ελληνικού στόλου στη ναυμαχία της Λήμνου.

Ο Όσιος Ελεάζαρος του Ανζέρκυϊ καταγόταν από τη Ρωσία και ασκήτεψε στο νησί του Σολόφσκι. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1656 μ.Χ. Ο Άγιος Ελεάζαρος από την Ανζέρσκ γεννήθηκε στην πόλη Κοζέλσκ, στην οικογένεια των εμπόρων Σεβεριούκοβ. Με την ευλογία των γονέων του, πήγε στο μοναστήρι των Σολοβκέι, όπου έλαβε την μοναχική κουρά από τον ηγούμενο Άγιο Ειρήναρχο (17 Ιουλίου). Στο μοναστήρι παρουσίασε ένα εκπληκτικό καλλιτεχνικό ταλέντο: έμαθε ξυλογλυπτική και συμμετείχε στην διακόσμηση του Καθεδρικού Ναού της Μεταμόρφωσης. Με την ευλογία του ηγούμενου, το 1612 πήγε στο νησί Ανζέρσκ, όπου έγινε ερημίτης, αφιερωμένος στη διαρκή προσευχή και μελέτη του Θεού. Για να εξασφαλίσει την τροφή του στην ερημιά του νησιού, ο Άγιος Ελεάζαρος έπλαθε ξύλινα ποτήρια, τα οποία άφηνε στο λιμάνι. Στα ποτήρια έγραφε ένα μήνυμα που ζητούσε τροφή. Οι ψαράδες άφηναν ψωμί και άλλα εφόδια για τον ασκητή και αντάλλαγμα έπαιρναν μία μεγάλη αλιεία. Το 1616, ο Άγιος Ελεάζαρος ανυψώθηκε σε σχήμα μοναχού. Μαθητές συγκεντρώ...

Ο Όσιος Ειρήναρχος καταγόταν από το χωριό Κοντάκοβο της Ρωσίας και γεννήθηκε το έτος 1548 μ.Χ. από νωρίς έγινε μοναχός στην Μονή των Αγίων Βόριδος και Γκλεμπ του Ροστώβ. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1616 μ.Χ. Βιογραφία Ειρήναρχος, ερημίτης του Ροστόφ, γεννήθηκε σε αγροτική οικογένεια στο χωριό Κοντάκοβο στην περιοχή Ροστόφ. Στο Βάπτισμα έλαβε το όνομα Ηλίας. Στην τριακοστή του χρονιά, μονάστηκε στο μοναστήρι των Αγίων Βορίση και Γλέβ του Ροστόφ. Εκεί άρχισε να εργάζεται φervently σε μοναστικές εργασίες, παρακολουθούσε τις εκκλησιαστικές ακολουθίες και τη νύχτα προσευχόταν και κοιμόταν στο έδαφος. Μια φορά, λυπημένος για έναν αλήτη που δεν είχε παπούτσια, ο Άγιος Ειρήναρχος του έδωσε τα δικά του μποτάκια και από τότε άρχισε να πηγαίνει ξυπόλητος μέσα στο χιόνι. Ο ηγούμενος δεν ενέκρινε αυτή τη συμπεριφορά και άρχισε να τον εξευτελίζει, αναγκάζοντάς τον να στέκεται για μία ή και δύο ώρες στο χιόνι απέναντι από το κελί του ή να χτυπά τις καμπάνες για πολλή ώρα. Ο άγιος υπέμεινε τα πάντα με...

Ο Άγιος Kentigern (Κεντιγκέρνος) καταγόταν από την Σκωτία. Περί των παιδικών του χρόνων θρυλούνται πολλά. Λέγεται ότι ήταν εξώγαμο παιδί κάποιας βασιλόπαιδος, την οποία ο προσβεβλημένος πατέρας της την έβαλε σε μία βάρκα που άφησε ακυβέρνητη στο πέλαγος. Η βάρκα εξόκειλε κοντά στη Μονή του Κούλρος. Ο Ηγούμενος Άγιος Σερφ ευσπλαχνίστηκε τη μητέρα και το παιδί και ανέλαβε την προστασία του βρέφους. Ο Άγιος ονομαζόταν και Μungo (Μούνγκο), που σημαίνει «προσφιλής, αγαπητός» ή, κατ’ άλλους, «σκυλάκι, κουτάβι», λόγω του ότι ο Άγιος ακολουθούσε τον προστάτη του Άγιο Σερφ. Ο Άγιος εγκαταστάθηκε στη Γλασκόβη, όπου έγινε και Επίσκοπος. Ο βίος του ήταν πολύ ασκητικός. Η ενδυμασία του ήταν από δέρμα ζώων, διέμενε δε σε σπήλαιο ασκούμενος στην προσευχή. Θεωρείται ότι κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη το έτος 612 μ.Χ. σε ηλικία 85 ετών. Βιογραφία Ο Άγιος πατέρας μας Κεντίγκερν (Kentigern) από τη Γλασκώβη (στα Λατινικά: Cantigernus και στα Ουαλικά: Cyndeyrn Garthwys ή Kyndeyrn) γνωστός επίσης ως Άγιος Μο...

Ο Άγιος Ρεμίγιος γεννήθηκε το έτος 437 μ.Χ. στην πόλη Λαόν της Γαλλίας. Γενόμενος Επίσκοπος της πόλεως των Ρημών της Γαλλίας, πούλησε την μεγάλη του περιουσία, διένειμε τα χρήματα στους φτωχούς και σε άλλες ποικίλες αγαθοεργίες. Αφοσιώθηκε με θείο ζήλο στη μελέτη του θείου λόγου, στην καταπολέμηση των αιρετικών και το ιεραποστολικό έργο. Πρώτιστο μέλημά του ήταν το κήρυγμα της αλήθειας του Ιησού Χριστού στους Εθνικούς. Το μεγάλο κατόρθωμα της επισκοπικής του δράσης ήταν η βάπτιση του βασιλέως των Γάλλων Κλόβιος του Α' κατά την ημέρα των Χριστουγέννων του έτους 496 μ.Χ., των δύο αδελφών αυτού και 3.000 γυναικών και παίδων. Για το τεράστιο ιεραποστολικό του έργο ονομάσθηκε «Απόστολος της Γαλλίας». Ο Άγιος Ρεμίγιος με το πέρασμα του χρόνου έχασε την όρασή του και κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη το έτος 533 μ.Χ. Βιογραφία Ο Ρεμίγιος (γαλλικά: Ρεμί ή Ρεμίος; περί το 437 – 13 Ιανουαρίου 533) ήταν Επίσκοπος Ρεμς και «Απόστολος των Φράγκων». Στις 25 Δεκεμβρίου 496, βάπτισε τον Κλοβίς Α', βασ...

Η Μονή αυτή βρίσκεται κοντά στην Τριγλία δηλαδή στα Μουδανιά της Μικράς Ασίας. Η Βυζαντινή Μονή Βαθέος Ρύακος στην Τρίγλια (Tirilye, Zeytinbağı) της περιοχής της Βιθυνίας στην βορειοδυτική Μικρά Ασία. Η Μονή Βαθέος Ρύακος στην Μικρά Ασία, που εγκαινιάστηκε πριν 1100 χρόνια. Αν προσέξει κανείς το εορτολόγιο, θα δει ότι στις 13 Ιανουαρίου κάθε έτους η Εκκλησία εορτάζει την ανάμνηση των εγκαινίων της Μονής του Προφήτη Ηλία ή Βαθέος Ρύακος στην Τριγλία της Μικράς Ασίας πριν 1100 περίπου χρόνια. Την έκτισε ο όσιος Βασίλειος τον 10 αιώνα και συνέρρεαν εκεί πολλοί νέοι για να ακούσουν από το στόμα του τον λόγο του Θεού, καθώς και παιδεία κατείχε και η πίστη του ήταν θερμή. Και οι περισσότεροι απ’ αυτούς, ακολουθώντας προσευχητική και μυστηριακή ζωή, επάνδρωσαν και τη Μονή του Βαθέως Ρύακος, καθώς και άλλα Μοναστήρια ή αναδείχθηκαν σε υψηλές θέσεις στην κοινωνία. Από τον 8ο αιώνα και μετά άρχισαν στην Τρίγλια να ιδρύονται Μοναστήρια όπως η Μονή του Αγίου Ιωάννου Θεολόγου ή Πελεκητή (709 μ.Χ.),...

Τοιοῦτον εὗρε καὶ Παπυρῖνος τέλος, Οἷον σὺ Παχώμιε, βληθεὶς εἰς ὕδωρ. Οι δύο αυτοί Έλληνες Άγιοι μαρτύρησαν, όταν επνίγησαν από τους διώκτες τους σε ποτάμι. Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για τον βίο των Αγίων. (από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

Ῥάβδοις Ἀθανάσιε σαυτὸν ἐκδίδως, Σπεύδων θανεῖν μέν, ζῆν δὲ πολλῷ κρειττόνως. Ο Άγιος Αθανάσιος μαρτύρησε βασανιζόμενος με ραβδιά. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου.

Κατά το έτος 614 μ.Χ. οι αιμοχαρείς ορδές των Περσών οδηγούμενες από το βασιλέα Χοσρόη εισέβαλαν στην Αγία Γη και προκάλεσαν ανείπωτες καταστροφές ερημώνοντας τα Ιεροσόλυμα και τα περίχωρά τους. Έσφαξαν πλήθη πιστού λαού, γκρέμισαν Ναούς και Μοναστήρια και κατέσφαξαν Ιερείς, Αββάδες και Μοναχούς. Τα ανθούντα τότε Μοναστήρια του Οσίου Θεοδοσίου, του Κοινοβιάρχου, του Οσίου Σάββα, του Χοζεβά, του Οσίου Γερασίμου, του Ιορδανίτου και πλήθος άλλων μετεβλήθησαν σε ερείπια και οι σ’ αυτά ασκούμενοι θεοφιλώς Πατέρες μεταδημότευσαν για τη Βασιλεία των Ουρανών κοσμούμενοι με διπλούς στεφάνους οσιότητος και μαρτυρίου. Όταν τα στίφη των απίστων επέδραμαν σαν λαίλαπα πυρός στο Μοναστηριακό συγκρότητα του Κοινοβιάρχου Οσίου άρχισαν ανελέητη σφαγή των Πατέρων που ήσυχα και αθόρυβα δοξολογούσαν το πάντιμο και μεγαλοπρεπές όνομα του Σωτήρος Χριστού. Κανείς δεν μπορούσε να αντισταθεί στη μανία τους. Έτσι όλοι οι Θεοδοσιάτες Πατέρες έλαβαν στο στεφάνι του μαρτυρίου και σφράγισαν με το αίμα τους την καθαρ...

Η Ιερά εικόνα της Παναγίας της Μεσοπαντητίσσης μετακομίσθηκε στην Κρήτη από την Κωνσταντινούπολη κατά τους χρόνους της εικονομαχίας, για να διασωθεί από την ασεβή μανία των εικονομάχων. Κατά την παράδοση έχει αγιογραφηθεί από τον Ευαγγελιστή Λουκά. Κατά την περίοδο της Ενετικής κυριαρχίας στην Κρήτη, φυλασσόταν στο Ναό του Αγίου Αποστόλου Τίτου στον Χάνδακα (Ηράκλειο). Κάθε δε Τρίτη λιτανευόταν από τους ευλαβείς Χριστιανούς. Όταν ο Χάνδακας (Ηράκλειο) κυριεύθηκε από τους Αγαρηνούς, οι Ενετοί παρέλαβαν την σεβάσμια εικόνα της Παναγίας και τη μετέφεραν στη Βενετία, όπου την εναπέθεσαν στο ναό της Santa Maria della Salute, δηλαδή της Υπεραγίας Θεοτόκου της Υγείας (και όχι των Χαιρετισμών όπως εσφαλμένα έχει μεταφραστεί σε μερικές πηγές). Εκεί φυλάσσεται μέχρι σήμερα. Η αυθεντική εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου της Μεσοπαντητίσσης στον ναό της Santa Maria della Salute Αντίτυπο της ιεράς εικόνας βρίσκεται στον Ιερό Ναό του Αποστόλου Τίτου, στο Ηράκλειο, όπου τελείται και η εορτή της Συνάξεως.

Ο Άγιος Ιλάριος καταγόταν από την Γαλλία και γεννήθηκε κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. στην πόλη Πουατιέ. Οι γονείς του ήσαν ειδωλολάτρες και εκείνος μετεστράφη προς τον Χριστό και έγινε Επίσκοπος της γενέτειράς του. Το έτος 356 μ.Χ. εξορίσθηκε από τον αυτοκράτορα Κωνστάντιο (337 - 361 μ.Χ.) στη Φρυγία για τα ορθόδοξα φρονήματά του. Στην εξορία, όπου έμεινε για τέσσερα συνεχή έτη, έγραψε το «Περί της Τριάδος» έργο του, και το «Περί Συνόδων», το οποίο απηύθηνε προς τους Χριστιανούς της Δύσεως, για να τους πληροφορήσει περί των αγώνων των Ορθοδόξων της Ανατολής κατά του Αρειανισμού. Ο Άγιος έλαβε μέρος στη Σύνοδο της Σελευκείας της Ισαυρίας, το 359 μ.Χ., και μετείχε της επιτροπής των Επισκόπων, οι οποίοι απεστάλησαν από τη Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη, με σκοπό να γνωρίσουν στον αυτοκράτορα τις αποφάσεις της Συνόδου. Ο Άγιος ζήτησε ιδιαίτερη ακρόαση από τον αυτοκράτορα, αλλά δεν έγινε δεκτός και εκδιώχθηκε. Επανήλθε στη Γαλλία, όπου και συνέχισε τους αγώνες του κατά των αιρετικών και τη δράση του...