Όσιος Ελεάζαρος εκ Ρωσίας, 13 Ιανουαρίου
Ο Άγιος Ελεάζαρος από την Ανζέρσκ γεννήθηκε στην πόλη Κοζέλσκ, στην οικογένεια των εμπόρων Σεβεριούκοβ. Με την ευλογία των γονέων του, πήγε στο μοναστήρι των Σολοβκέι, όπου έλαβε την μοναχική κουρά από τον ηγούμενο Άγιο Ειρήναρχο (17 Ιουλίου).
Στο μοναστήρι παρουσίασε ένα εκπληκτικό καλλιτεχνικό ταλέντο: έμαθε ξυλογλυπτική και συμμετείχε στην διακόσμηση του Καθεδρικού Ναού της Μεταμόρφωσης. Με την ευλογία του ηγούμενου, το 1612 πήγε στο νησί Ανζέρσκ, όπου έγινε ερημίτης, αφιερωμένος στη διαρκή προσευχή και μελέτη του Θεού.
Για να εξασφαλίσει την τροφή του στην ερημιά του νησιού, ο Άγιος Ελεάζαρος έπλαθε ξύλινα ποτήρια, τα οποία άφηνε στο λιμάνι. Στα ποτήρια έγραφε ένα μήνυμα που ζητούσε τροφή. Οι ψαράδες άφηναν ψωμί και άλλα εφόδια για τον ασκητή και αντάλλαγμα έπαιρναν μία μεγάλη αλιεία.
Το 1616, ο Άγιος Ελεάζαρος ανυψώθηκε σε σχήμα μοναχού. Μαθητές συγκεντρώθηκαν γύρω από τον Άγιο επιθυμώντας να ζήσουν κοντά του και να ωφεληθούν από τη διδασκαλία του. Οργάνωσε ένα σκήνωμα με αυστηρό κανονισμό μοναχικής ζωής, ακολουθώντας την αρχαία μορφή. Οι μοναχικές κελλιές χτίστηκαν μακριά η μία από την άλλη και οι ερημίτες συγκεντρώνονταν μόνο για τις υπηρεσίες του Σαββάτου και της Κυριακής.
Μεταξύ των μαθητών του Αγίου Ελεαζάρου ήταν ο ιερομόναχος Νικήτας (Νικήτας), ο μελλοντικός Πατριάρχης Νικόνος. Ο τσάρος Μιχαήλ (1613-1645), μαθαίνοντας για την ασκητική ζωή του Αγίου, τον κάλεσε στη Μόσχα. Ο Άγιος Ελεάζαρος προείπε τη γέννηση ενός γιου και σε αντάλλαγμα ο τσάρος του προσέφερε γενναιόδωρη βοήθεια για την ανέγερση ενός πέτρινου ναού στο νησί, αφιερωμένου στην Αγία Τριάδα, καθώς και ενός μοναστηριού.
Ο Άγιος Ελεάζαρος αγαπούσε τα βιβλία. Συνέλεξε τρία βιβλία, «Κήποι Ανθέων», συγκεντρώνοντας οικοδομητικά λόγια και παραδείγματα από διάφορες πηγές. Επίσης, έγραψε ένα σχόλιο στον Κανονισμό για τη μοναχική ζωή στο κελί.
Ο Άγιος Ελεάζαρος πέθανε σε μεγάλη ηλικία, προγνωρίζοντας τον χρόνο του θανάτου του. Δεν είναι γνωστό πόσο χρονών ήταν, αλλά έζησε στο Ανζέρσκ για σαράντα χρόνια και πριν από αυτό πέρασε κάποιο χρόνο στο Σολοβκέι.
Δια πλημμυρίδος δακρύων εποίησας την έρημον καρποφόρον, / και η επιθυμία σου προς τον Θεόν απέφερε καρπούς πλουσίους. / Δια της ακτίνας των θαυμάτων ανέλαμψας το σύμπαν! / Όσιος Πατήρ Ελεάζαρε, πρέσβευε τω Χριστώ τω Θεώ, σώσον τας ψυχάς ημών!
