ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Νεκρὸς καθίζῃ, ὦ Ἰωάννη, θρόνῳ, Ἀλλ᾿ ἐν Θεῷ ζῶν, πᾶσιν Εἰρήνη, λέγεις. Ἄπνουν ἑβδομάτῃ κόμισαν δέμας εἰκάδι χρυσοῦν. Ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος εκοιμήθη από εξάντληση στις 14 Σεπτεμβρίου του 407 μ.Χ. κατά τη διάρκεια της τρίτης του εξορίας από την αυτοκράτειρα Ευδοξία και τάφηκε στα Κόμανα του Πόντου. Το σεπτό λείψανό του περίμενε επί τριάντα έτη, θαμμένο στον τόπο της εξορίας και του μαρτυρίου του. Όταν όμως το 434 μ.Χ. πατριάρχης εξελέγη ο μαθητής του Άγιος Πρόκλος (βλέπε 20 Νοεμβρίου), παρεκάλεσε τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο να ενεργήσει τα δέοντα, ώστε το λείψανο του μεγάλου αυτού πατέρα της Εκκλησίας να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη. Και πράγματι, τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 27 Ιανουαρίου του 438 μ.Χ. έγινε η Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου. Η μεταφορά των ιερών λειψάνων από τα Κόμανα συνοδεύτηκε από μια επιστολή - διαταγή του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β’, υιού του Αρκαδίου και της Ευδοξίας, η οποία έγραφε: «Ἐπιστολὴ τοῦ βασιλέως Θεοδοσίου. Εἰς τὸν οἰκουμενικὸν Πατριάρχην καὶ...

  Ψυχῆς ἰδὼν σῆς κάλλος ἐξῃρημένον, Ὁ ψυχεραστὴς λαμβάνει σε Κλαυδῖνε. Ο Όσιος Κλαυδιανός ήταν μοναχός και κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη.

Ὡς ὥριμός τις σῖτος ἐκ γήρως Πέτρε, Οἶνον ταμείῳ συγκομίζει τῷ τάφῳ. Ο Άγιος Πέτρος ήταν μαθητής του Άββα Λωτ (22 Οκτωβρίου) και έζησε για πολλά χρόνια στην έρημο των Κελιών. Εκοιμήθη ειρηνικά σε βαθιά γεράματα. Παρακάτω παρατίθεται μερικά από τα γνωστά ρητά του Αγίου Πέτρου: 1. Στα Κελιά έλεγαν για τον Άγιο Πέτρο τον Πιονίτη ότι δεν έπινε κρασί. Όταν γέρασε, οι αδελφοί του ετοίμασαν λίγο κρασί αραιωμένο με νερό και του ζήτησαν να το δεχτεί. Αλλά εκείνος είπε: "Για μένα είναι το ίδιο κακό όπως το καρυκευμένο κρασί." Κρίνοντας έτσι ο ίδιος για τον εαυτό του με αυτήν την παρατήρηση για το υγρό αυτό. 2. Ένας αδελφός είπε στον Άγιο Πέτρο, τον μαθητή του Άββα Λωτ: "Όταν είμαι στο κελί μου, η ψυχή μου είναι σε ειρήνη, αλλά αν έρθει ένας αδελφός και μου μιλήσει για εξωτερικά πράγματα, η ψυχή μου ταράζεται." Ο Άγιος Πέτρος του είπε ότι ο Άββας Λωτ συνήθιζε να λέει: "Το κλειδί σου ανοίγει την πόρτα μου." Ο αδελφός του είπε: "Τι σημαίνει αυτό;" Ο γεροντάς ...

Φως ουράνιον σω επέστη λειψάνω, Χριστού υπερτμηθέντι θείας αγάπης. Ο Δημήτριος ήταν γέννημα της Γαλάτας στην Κωνσταντινούπολη και κατοικούσε στην περιοχή του Καρακόι, όπου εργαζόταν ως μπάρμαν σε ταβέρνα του Χατζή-Παναγιώτη. Ήταν μόλις 25 ετών, ωραίος στην εμφάνιση και εγκρατής στη συμπεριφορά του. Για τις αρετές του αυτές μισούσαν πάντοτε οι Λάζοι Μουσουλμάνοι, οι οποίοι συχνάζονταν στην ταβέρνα. Με διάφορους τρόπους προσπάθησαν να τον απομακρύνουν από την πίστη και να τον μεταστρέψουν σε Μουσουλμάνο, αλλά απέτυχαν. Μια μέρα, σύμφωνα με τη συνήθειά τους, πήγαν στην ταβέρνα και παρασύρθηκαν σε βαριά μέθη, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει μια συμπλοκή, στην οποία ένας από αυτούς τραυματίστηκε με μαχαίρι. Βλέποντάς τους, ο ευλογημένος Δημήτριος πήγε με τους φίλους του για να καταλαγιάσουν τη διαμάχη και να διαλύσουν τους φιλονικούντες, σύμφωνα με την εξουσιοδότηση που του είχε δώσει το κράτος, την οποία είχαν όλοι οι ταβερνιάρηδες για να επιλύουν τις διαμάχες στους χώρους τους. Ο Δημήτριος και ...

Ο Όσιος Τίτος πριν γίνει μοναχός ήταν στρατιώτης. Κάποτε, εξαιτίας ενός σοβαρού τραυματισμού, ασθένησε βαριά και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον στρατό και να εγκαταβιώσει στα Σπήλαια της Λαύρας του Κιέβου.  Εκεί, αφού πέρασε την υπόλοιπη ζωή με προσευχές και μετάνoιες κοιμήθηκε με ειρήνη περί τον 11ο αιώνα μ.Χ. Η μνήμη του Οσίου Τίτου επαναλαμβάνετε στις 27 Φεβρουαρίου. Λειτουργικά κείμενα Τροπάριον — Ήχος 8 Δια πλημμύρας δακρύων την έρημον εύφορων εποίησας, / και η επιθυμία σου προς τον Θεόν καρπούς πολλούς ήγειρε. / Δια της ακτίνας των θαυμάτων το παντός κόσμου εξέλαμψας! / Όσιε πατέρα Τίτε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών!

Ο Άγιος Ασότ/Ασώτιος (Ασκιότ) γεννήθηκε και βασίλευσε στη Γεωργία τον 9ο αιώνα μ.Χ. Ο ευσεβής ηγεμόνας ανήγειρε πολλούς ναούς και αρκετές μονές. Φονεύθηκε υπό των Αράβων μέσα στο ναό του κάστρου του Αρτανούγκι της Γεωργίας, τον οποίο είχε κτίσει. Στα Γεωργιανά Συναξάρια αναφέρεται και ως Κουροπαλάτης. Βιογραφία Ο Ασότ/Ασώτιος Α΄ ο Μέγας, γεωργιανά: აშოტ I დიდი Αshot I Didi, (απεβ. το 826/830) ήταν πρίγκιπας της Ιβηρίας (σημερινής Γεωργίας), ο πρώτος του Οίκου των Βαγρατιδών-Ιβηρίας που έλαβε αυτό το αξίωμα περί το 813. Από την έδρα του στο Τάο-Κλαρτζέτι πολέμησε, για να διευρύνει τα εδάφη των Βαγκρατιδών και αναζήτησε τη Βυζαντινή υποτέλεια ενάντια στην Αραβική κατάκτηση, μέχρι που δολοφονήθηκε περί το 826. Ο Ασότ Α΄ είναι γνωστός και ως Ασότ Α΄ ο Κουροπαλάτης, από τον Βυζαντινό τίτλο του κουροπαλάτη που έφερε. Προστάτης του χριστιανικού πολιτισμού και φίλος της εκκλησίας, έχει αγιοποιηθεί από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Γεωργίας.  Ο Ασότ Α΄ ήταν γιος του Ίβηρα ευγενή Aδαρνάση Α΄, πο...

Ο Αρχιεπίσκοπος Πέτρος γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1878, ο πρωτότοκος γιος ενός πρωτοπρεσβύτερου της Μόσχας, του π. Κωνσταντίνου Ζβέρεφ (ο οποίος αργότερα έγινε πνευματικός της Μεγάλης Δούκισσας Ελισάβετ Φιοντόροβνα), και της συζύγου του Άννας. Στη βάπτισή του δόθηκε το όνομα Βασίλειος προς τιμήν του Αγίου Βασιλείου του Ομολογητή (28 Φεβρουαρίου). Από μικρή ηλικία αγαπούσε να "παίζει" λειτουργίες και παρακολουθούσε με ζήλο τις εκκλησιαστικές ακολουθίες μαζί με τον πατέρα του. Κατά την παιδική του ηλικία, είχε μια οπτασία του Σωτήρα. Όπως ο ίδιος περιγράφει: «Ως παιδί ήμουν πολύ παχύς και στρουμπουλός. Οι μεγάλοι αγαπούσαν να με ζουλάνε, και δεν το άντεχα αυτό, τους έσπρωχνα με τα χέρια και τα πόδια. Τότε είδα μια οπτασία. Είχαμε ένα τραπέζι που στεκόταν δίπλα στον τοίχο στο καθιστικό, και εκεί είδα τον Σωτήρα να κάθεται, ντυμένος με μπλε και κόκκινα ρούχα, κρατώντας με στα χέρια Του. Κάτω από το τραπέζι υπήρχε ένας τρομερός σκύλος. Ο Σωτήρας πήρε το χέρι μου και το έτεινε κ...

Μύσας ὁ χρυσοῦς Ἰωάννης τὸ στόμα, Ἀφῆκεν ἡμῖν ἄλλο τὰς βίβλους στόμα. Ἀμφὶ τρίτην δεκάτην σίγησεν χρύσεα χείλη. Ο μεγάλος αυτός πατέρας και διδάσκαλος της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας γεννήθηκε στην Αντιόχεια το 347 μ.Χ.(κατά άλλους το 354 μ.Χ.). Πατέρας του ήταν ο στρατηγός Σεκούνδος και μητέρα του η Ανθούσα. Γρήγορα έμεινε ορφανός από πατέρα, και η μητέρα του - χήρα τότε 20 ετών - τον ανέθρεψε και τον μόρφωσε κατά τον καλύτερο χριστιανικό τρόπο. Ήταν ευφυέστατο μυαλό και σπούδασε πολλές επιστήμες στην Αντιόχεια - κοντά στον τότε διάσημο ρήτορα Λιβάνιο - αλλά και στην Αθήνα, μαζί με τον αγαπημένο του φίλο Μέγα Βασίλειο (βλέπε 1 Ιανουαρίου). Όταν αποπεράτωσε τις σπουδές του, επανήλθε στην Αντιόχεια και αποσύρθηκε στην έρημο για πέντε χρόνια, όπου ασκήτευε προσευχόμενος και μελετώντας τις Άγιες Γραφές. Ασθένησε όμως και επέστρεψε στην Αντιόχεια, οπού χειροτονήθηκε διάκονος - το 381 μ.Χ., σε ηλικία 34 ετών - από τον Αρχιεπίσκοπο Αντιοχείας Μελέτιο. Αργότερα δε από τον διάδοχο του Μελετ...