Άγιος Δημήτριος ο εν Κωνσταντινοπόλει, 27 Ιανουαρίου
Φως ουράνιον σω επέστη λειψάνω,
Χριστού υπερτμηθέντι θείας αγάπης.
Ο Δημήτριος ήταν γέννημα της Γαλάτας στην Κωνσταντινούπολη και κατοικούσε στην περιοχή του Καρακόι, όπου εργαζόταν ως μπάρμαν σε ταβέρνα του Χατζή-Παναγιώτη. Ήταν μόλις 25 ετών, ωραίος στην εμφάνιση και εγκρατής στη συμπεριφορά του. Για τις αρετές του αυτές μισούσαν πάντοτε οι Λάζοι Μουσουλμάνοι, οι οποίοι συχνάζονταν στην ταβέρνα. Με διάφορους τρόπους προσπάθησαν να τον απομακρύνουν από την πίστη και να τον μεταστρέψουν σε Μουσουλμάνο, αλλά απέτυχαν.
Μια μέρα, σύμφωνα με τη συνήθειά τους, πήγαν στην ταβέρνα και παρασύρθηκαν σε βαριά μέθη, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει μια συμπλοκή, στην οποία ένας από αυτούς τραυματίστηκε με μαχαίρι. Βλέποντάς τους, ο ευλογημένος Δημήτριος πήγε με τους φίλους του για να καταλαγιάσουν τη διαμάχη και να διαλύσουν τους φιλονικούντες, σύμφωνα με την εξουσιοδότηση που του είχε δώσει το κράτος, την οποία είχαν όλοι οι ταβερνιάρηδες για να επιλύουν τις διαμάχες στους χώρους τους. Ο Δημήτριος και οι φίλοι του κατάφεραν να ηρεμήσουν την κατάσταση και έστειλαν όλους στα σπίτια τους. Ωστόσο, την επόμενη μέρα οι εχθρικοί πελάτες του, που μισούσαν με πάθος τον Χριστιανό Δημήτριο, πήραν τον τραυματισμένο Τούρκο και τον έφεραν στον δικαστή. Κατηγόρησαν ψευδώς τον Δημήτριο ότι τον μαχαίρωσε. Έτσι, σύμφωνα με το νόμο τους, ο Δημήτριος έπρεπε είτε να γίνει Μουσουλμάνος είτε να πεθάνει. Ο δικαστής έδωσε εντολή να τον φέρουν στο δικαστήριο, όπου του είπε: "Δες το μέγεθος του εγκλήματος που σου καταλογίζεται! Τι έχεις να απαντήσεις στην κατηγορία αυτή;" Χωρίς φόβο, ο νεαρός διηγήθηκε στον δικαστή το γεγονός ακριβώς όπως είχε συμβεί. Ο δικαστής αντέτεινε: "Πρέπει να κάνεις ένα από τα δύο: είτε θα γίνεις Μουσουλμάνος, είτε θα πεθάνεις." Ο μάρτυρας του Χριστού απάντησε γενναία: "Ούτε τον Τούρκο τραυμάτισα, ούτε θα γίνω Μουσουλμάνος. Μακριά από εμένα αυτό! Εγώ γεννήθηκα Χριστιανός και Χριστιανός θα πεθάνω."
Αντιλαμβανόμενος την αμετακίνητη στάση του, ο δικαστής διέταξε να αποκεφαλιστεί ο Δημήτριος. Όταν οι εκτελεστές πήραν τον Άγιο κοντά στον τόπο της εκτέλεσης, ο δικαστής αποφάσισε να εκδώσει άλλη εντολή να επιστραφεί στο δικαστήριο. Όταν ο Μάρτυρας φέρθηκε ξανά μπροστά του, ο δικαστής άρχισε να τον κολακεύει με υποσχέσεις τιμών και χρηματικών ανταμοιβών, αν μόνο δεχόταν να γίνει Μουσουλμάνος και να αρνηθεί τον Χριστό. Ο γενναίος Μάρτυρας όμως δεν επηρεάστηκε από τα λόγια αυτά· αντιθέτως, καταδίκασε έντονα τη θρησκεία τους. Τελικά, ο δικαστής τον παρέδωσε στους κατηγόρους του, οι οποίοι πήραν τον Δημήτριο πίσω στην καφετέρια όπου είχε μαζευτεί πλήθος Τούρκων. Τον κολάκευαν, προσπαθώντας να τον πείσουν να γίνει Μουσουλμάνος. Ωστόσο, ο Δημήτριος παρέμεινε σταθερός και συνέχιζε να αντιστέκεται σε αυτούς και τη θρησκεία τους. Στη συνέχεια, ο δικαστής διέταξε να τον φέρουν ξανά μπροστά του. Οι πιέσεις συνέχισαν: άλλες φορές του πρόσφεραν κολακείες και άλλες φορές του απειλούσαν με τιμωρία αν δεν υιοθετούσε τις πεποιθήματά τους. Παρά τις προσπάθειές τους, δεν κατάφεραν να τον μεταστρέψουν, κι έτσι ο δικαστής καθυστέρησε την απόφασή του μέχρι την τρίτη συνεδρία.
Όταν φέρθηκαν τον Μάρτυρα για την τρίτη εξέταση, ο δικαστής ξανά του πρόσφερε προνόμια και δώρα. Κατόπιν, κατέφυγε σε απειλές, αλλά δεν κατάφερε να αλλάξει τη γνώμη του Δημητρίου. Τελικά, τον καταδίκασε σε αποκεφαλισμό έξω από την ταβέρνα. Έτσι, ο πάντοτε αξιέπαινος και τρις ενδοξότατος άνθρωπος του Χριστού έλαβε το αμαράντινο στεφάνι του μαρτυρίου το έτος 1784. Καθ' όλη τη διάρκεια της νύχτας, φως ουράνιο περιέβαλλε τα μαρτυρικά λείψανά του. Την νύχτα, οι Χριστιανοί πήγαν να πάρουν τα λείψανά του, αλλά οι φύλακες τα άρπαξαν και χρειάστηκε να δωροδοκηθούν με μεγάλο ποσό. Μετά από τρεις μήνες, μια μέρα, οι Λάζοι Μουσουλμάνοι σκότωσαν και τον ευλογημένο ταβερνιάρη Παναγιώτη, όταν έβγαινε από το σπίτι του, λόγω του έντονου μίσους που είχαν για τον Μάρτυρα Δημήτριο. Δια πρεσβειών του Αγίου Δημητρίου, ας αξιωθούμε όλοι να κατακτήσουμε τη βασιλεία των ουρανών. Αμήν.
Σημειώσεις:
*Οι Λάζοι Μουσουλμάνοι κατάγονται από τους "Λάζους", έναν Καυκασιανό λαό, ο οποίος τον τέταρτο αιώνα δημιούργησε βασίλειο συμμαχικό με την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ως αποτέλεσμα, η νοτιοανατολική περιοχή της Μαύρης Θάλασσας έως την Τραπεζούντα έγινε γνωστή ως Λαζική. Εκισλαμίστηκαν από τον Χριστιανισμό τον 16ο αιώνα, ωστόσο παρέμειναν αντίθετοι στους Τούρκους και ήταν γνωστοί για την πειρατεία και τις ληστείες τους.
Από το Νέο Μαρτυρολόγιο.
