ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Τῇ ΙΘ’ τοῦ αὐτοῦ Μηνός (Σεπτεμβρίου), ἡ ἀνάμνησις τῆς ἀνακομιδῆς τῶν λειψάνων τοῦ Ὁσίου Ἀμφιλοχίου τοῦ ἐν Πάτμῳ, γενομένην ἐν ἔτει 1980ῳ. Εὐωδίαν πνέοντα ζωῆς τῆς θείας, ἐκ τοῦ τάφου ὤφθησαν τὰ λείψανά σου. Ἀμφιλοχίοιο δεκάτῃ ἐνάτῃ φαάνθησαν ὀστέα γῆθεν. Στις 19 Σεπτεμβρίου τιμούμε την ανακομιδή των λειψάνων του γέροντος Αμφιλοχίου Μακρή της Πάτμου. Στην αγιοκατάταξη του γέροντος, προχώρησε στις 29 Αυγούστου 2018 η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ο Όσιος Αμφιλόχιος Μακρής έλαβε μήνυμα από τον Κύριο για την αναχώρησή του από αυτόν τον κόσμο και ως την τελευταία στιγμή ευλογεί τα τέκνα του και παραγγέλνει την ανάγκη καλλιέργειας της νοεράς προσευχής: «παιδιά μου καλλιεργήσετε τήν εὐχήν». Την 16ην Απριλίου του έτους 1970, κατόπιν ολιγοήμερης ασθένειας αλλά συνεπείᾳ και χρονίων νοσημάτων από τα οποία κατατρυχόταν, αναπαύθηκε εν Κυρίω σε ηλικία 81 ετών. Σύμφωνα με την επιθυμία του, ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο της Ιεράς Μονής του Ευαγγελισμού Μητρός του Ηγαπημένου, της Π...

Ο Άγιος Θεόδωρος ήταν ο όγδοος Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρυ (668–690) και ένας από τους μεγάλους αγίους της Αγγλίας. Είναι γνωστός κυρίως για τη μεταρρύθμιση της αγγλικής Εκκλησίας και για την ίδρυση σχολής στο Καντέρμπουρυ. Γεννήθηκε το 602 στην Ταρσό της Μικράς Ασίας, την πατρίδα του Αποστόλου Παύλου. Στα παιδικά του χρόνια βίωσε τους καταστροφικούς πολέμους ανάμεσα στη Βυζαντινή και την Περσική αυτοκρατορία, που οδήγησαν στην κατάληψη σημαντικών χριστιανικών πόλεων όπως η Αντιόχεια, η Δαμασκός και τα Ιεροσόλυμα το 613–614. Η Ταρσός καταλήφθηκε από τους Πέρσες όταν ο Θεόδωρος ήταν 11 ή 12 ετών. Υπάρχουν στοιχεία ότι ήρθε σε επαφή με τον περσικό πολιτισμό. Πιθανόν να σπούδασε στην Αντιόχεια, που ήταν γνωστή για τη δική της θεολογική σχολή ερμηνείας της Αγίας Γραφής, την οποία ο ίδιος ακολούθησε. Επίσης γνώριζε τον συριακό πολιτισμό, τη γλώσσα και τη λογοτεχνία, και ίσως να ταξίδεψε και στην Έδεσσα. Η αραβική κατάκτηση της Ταρσού το 637 φαίνεται πως τον ανάγκασε να μετακινηθεί δυτικά...

  Ὁ Ἅγιος εὐσεβής Πρίγκιπας Θεόδωρος τοῦ Σμολένσκ καὶ Γιαροσλάβλ, ὁ ἐπονομαζόμενος «ὁ Μέλας» [δηλ. «σκούρος» ἢ «μελαψός»], γεννήθηκε σὲ δύσκολους καιρούς γιὰ τὴ Ρωσία: τὴν Μογγολικὴ ἐπιδρομὴ τῶν ἐτῶν 1237–1239. Στὸ Ἅγιο Βάπτισμα ὀνομάσθηκε πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Στρατηλάτου (8 Φεβρουαρίου), ποὺ ἦταν ἰδιαίτερα τιμημένος ἀπὸ τοὺς Ρώσους ἀρχοντοπολέμους. Ο Άγιος και πιστός πρίγκιπας Θεόδωρος του Σμολένσκ και του Γιαροσλάβλ, γνωστός με το προσωνύμιο «Μαύρος» (δηλαδή «σκούρος» ή «μελαχρινός»), γεννήθηκε σε μια δύσκολη περίοδο για τη Ρωσία: την μογγολική εισβολή του 1237–1239. Στη βάπτισή του πήρε το όνομα του αγίου μεγαλομάρτυρα Θεοδώρου του Στρατηλάτη (8 Φεβρουαρίου), που τιμούνταν ιδιαίτερα από τους Ρώσους ηγεμόνες-πολεμιστές. Ο Θεόδωρος έγινε γνωστός για τα πολεμικά του κατορθώματα. Όταν το 1239, με τις προσευχές της Παναγίας, ο Άγιος μάρτυρας Μερκούριος (24 Νοεμβρίου) έσωσε το Σμολένσκ από τον Μπατού, το μικρό παιδί Θεόδωρος δεν βρισκόταν εκεί, αφού τον είχ...

 Eις τον Tρόφιμον και Δορυμέδοντα. Πνέοντες ἓν Τρόφιμε καὶ Δορυμέδον, Ἓν ἐκ ξίφους δέχεσθε καὶ βίου τέλος. Eις τον Σαββάτιον. Ξεσθεὶς σιδηροῖς Σαββάτιος ὀξέσιν, Εἰς σαββατισμὸν θεῖον ὡς Μάρτυς φθάνει. Ἐννεαδεκάτῃ Τρόφιμον τάμον, ἠδὲ συνάθλους. Και οι τρεις, μαρτύρησαν επί βασιλέως Πρόβου και διοικητού Αντιοχείας Ηλιοδώρου (278 μ.Χ.). Όταν λοιπόν ο Τρόφιμος με το Σαββάτιο βρέθηκαν στην Αντιόχεια και είδαν τα πολυποίκιλα αμαρτωλά όργια που γίνονταν προς τιμήν του Απόλλωνα, δε συγκρατήθηκαν και αποδοκίμασαν δημόσια την αμαρτωλή αυτή παραφροσύνη. Βέβαια, γρήγορα συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στο δικαστήριο. Θαρραλέα δήλωσαν πως είναι χριστιανοί. Τότε ο ηγεμόνας Ηλιόδωρος διέταξε και τους μαστίγωσαν ανελέητα. Τόσο, που οι σάρκες τους κόβονταν κομμάτια. Εκεί ο Σαββάτιος άφησε την τελευταία του πνοή. Ο δε Τρόφιμος οδηγήθηκε σε άλλο σκληρότερο ηγεμόνα, το Διονύσιο Περώννιο. Αυτός, αφού τον έγδαρε με σιδερένια νύχια, μισοπεθαμένο τον έριξε στη φυλακή. Εκεί τον επισκέφθηκε κάποιος, βουλευτής, ...