ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Eις τον Eφραίμ. Μὴ τὴν κεφαλὴν τοῖς ἀγάλμασι κλίνων, Ἐφραὶμ ἀγάλλῃ, τῇ τομῇ ταύτην κλίνων. Eις τον Bασιλέα. Συρεὶς Βασιλεὺς χερσὶ δεισιδαιμόνων, Χεῖρας διασπᾷ δεισιδαίμονος πλάνης. Eις τον Eυγένιον, Aγαθόδωρον, και Eλπίδιον. τριὰς σύναθλος τοῦ Προφήτου τὸν λόγων, «Εἰς μάστιγας δέδωκα τὸν νῶτον», λέγει. Eις τον Kαπίτωνα. Ἐπῆρε χεῖρας εἰς προσευχὴν Καπίτων Καὶ πρὸς Θεὸν μετῆρεν ἐξάρας πόδας. Eις τον Aιθέριον. Ἐκ τοῦ ποταμοῦ πρὸς Θεὸν χωρεῖς Πάτερ, Τὸν ἐν ποταμῷ σαρκικῶς λελουμένον. Ἑβδομάτῃ πατέρας μόρος ἥρπασεν ἑπτὰ ἀριθμῷ. Επί της βασιλείας του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.) ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Έρμων (300-314 μ.Χ.) απέστειλε στη Σκυθία τον Επίσκοπο Άγιο Εφραίμ και στη Χερσώνα τον Επίσκοπο Άγιο Βασιλέα, με σκοπό την διάδοση του Χριστιανισμού. Ο Άγιος Βασιλέας επειδή κήρυττε τον Χριστό, εκδιώχθηκε από τους ειδωλολάτρες. Όμως και πάλι προσκλήθηκε από τον ηγεμόνα του τόπου και ανέστησε, κατά τον Συναξαριστή, τον υιό του. Από το γενόμενο θαύμα και ο άρχοντας και πλήθος λαού πί...

Οὐράνιον δόμον νῦν ἔχεις πάτερ. Καταλιπὼν γηΐνων καὶ φθαρτῶν μάκαρ. Ἀεὶ τοίνυν πρέσβευε ὑπὲρ τῶν σῶν δούλων. Ἀτρώτοις μεῖναι, ἐκ τῶν παγίδων τοῦ πειρασμοῦ. Ο όσιος πατήρ ημών Λαυρέντιος γεννήθηκε στα Μέγαρα της Αττικής, κατά το πρώτον ήμισυ του 17ου μ.Χ. αιώνα, από γονείς απλοϊκούς τον Δημήτριο και την Κυριακή, ευλαβείς στην ορθόδοξη πίστη και αφοσιωμένους στην Εκκλησία. Το κοσμικό του όνομα ήταν Λάμπρος Κανέλλος. Όταν ενηλικιώθηκε παντρεύτηκε τη Βασίλω και απέκτησε δύο γιους τον Ιωάννη και τον Δημήτριο. Με την οικογένειά του ζούσαν ευσεβή και απλοϊκή ζωή, μέσα στα πολύ δύσκολα εκείνα χρόνια της τουρκοκρατίας. Το επάγγελμά του ήταν αγρότης, γνώριζε όμως και την τέχνη του οικοδόμου. Η ζωή του ήταν απολύτως ενάρετη, με εγκάρδια ορθόδοξη παραδοσιακή ευσέβεια και προσευχή, χαρίσματα τα οποία τον έκαναν φίλο του Θεού και των Αγίων Του. Για τον λόγο αυτό, όταν κάποτε βρισκόταν με άλλους συμπολίτες του σε αγροτική περιοχή για καλλιέργεια των χωραφιών, κάποια νύχτα εμφανίσθηκε σ’ αυτόν σε όραμ...

Γῆθεν μεταστὰς πρὸς Θεὸν Παῦλος Λόγον, Τῆς ἁπλότητος πολλαπλᾶ στέφη λάβοι. Ο Όσιος Παύλος ονομάστηκε «απλός», διότι ήταν αμαθής γεωργός που δεν γνώριζε τίποτα από τις έθιμοτυπίες του κόσμου. Τον στόλιζε όμως άκακο ήθος και ήταν τέλειος αγαθός ισραηλίτης, χωρίς καμμιά πονηριά και δόλο. Μέχρι τα εξήντα του, οι γεωργικές εργασίες ήταν ή κύρια ασχολία του. Αλλά η σύζυγος του ήταν εντελώς διαφορετική. Αυτή έκανε τη δήθεν ευγενή, διότι έζησε κάποτε σαν υπηρέτρια στην πόλη. Κορόιδευε λοιπόν τον Παύλο σαν κουτό και ανόητο, που χάνεται με τους σταυρούς και ξόδευε την ώρα της άνεσης του με προσευχές και ψαλμούς. Μέχρι που έφτασε στο σημείο να προδώσει τη συζυγική της πίστη! Ο Όσιος Παύλος ο «απλός» μαζί με τον Μέγα Αντώνιο Ο Παύλος, όταν βεβαιώθηκε αυτό, γέμισε από πολλή θλίψη και πίκρα. Στέναξε βαθειά, προσευχήθηκε και αποφάσισε να την αφήσει και να φύγει μακριά. Πήγε δε στην έρημο, κοντά στον Μέγα Αντώνιο (βλέπε 17 Ιανουαρίου). Στο νέο αυτό στάδιο της ζωής του ο Παύλος, ανέπτυξε εξαίρετες ασκη...

Στις 7 Μαρτίου πανηγυρίζουν τα Δωδεκάνησα την ενσωμάτωσή τους με τη Μητέρα Ελλάδα, μετά από σκλαβιά και αγώνες αρκετών αιώνων. Την ίδια ημέρα, όμως, ορίστηκε από το σεπτό Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, με πρόταση του Σεβ. Μητροπολίτη Καρπάθου και Κάσου κ. Αμβροσίου, να τιμούν τα Δωδεκάνησα όλους τους Δωδεκανησίους Αγίους, Αποστόλους, Οσίους, Μάρτυρες και Νεομάρτυρες. Φιλοτεχνήθηκε μάλιστα η σχετική εικόνα από τον Αγιογράφο Βίκτωρα Στούπκα, η οποία και προσφέρθηκε στην Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, όταν το 1994 μ.Χ. επισκέφθηκε τα Δωδεκάνησα. Με εντολή της Α.Θ.Π. συνέταξε και ειδική ακολουθία ο Υμνογράφος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Πανοσ. Αρχιμ. π. Αθανάσιος Σιμωνοπετρίτης. Λειτουργικά κείμενα Ἀπολυτίκιον Ἦχος α'. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Δωδεκάνησος χαῖρε ὥσπερ μήτηρ καλλίτεκνος, ἔχουσα Σιών ἐν τῇ ἄνω, συγγενεῖς τούς Ἁγίους σου, οὕς Πνεῦμα τό πανάγιον φαιδράς, ἀνέδειξε λαμπάδας τοῦ Χριστοῦ, Ἀποστόλους ἀσκητάς τε τούς θαυμαστούς καί μάρτυρας θεόφρονας. Δόξαζ...

Τῆς Τριμυθοῦντος Ποιμένες καλοὶ δύο, Ἐν τῇ καλῇ σκιρτῶσι τῆς Ἐδὲμ πόᾳ. O Κύπριος Άγιος Νέστωρας τοπικός άγιος που συνεορτάζεται στις 7 Μαρτίου μαζί με τον άγιο Αρκάδιο. Και οι δυο αναφέρονται ως επίσκοποι Τριμιθούντος στο Συναξάριον τῆς Κωνσταντινουπόλεως: Ἀρκαδίου καί Νέστορος ἐπισκόπων Τριμιθοῦντος τῆς Κύπρου (7 Μαρτίου). Στον Λαυρεωτικόν Κώδικα (Ι, 70), οι Αρκάδιος και Νέστωρ (ή Νεστόριος) συνεορτάζονται στις 7 Μαρτίου τόσο από την Ανατολική όσο κι από τη Δυτική Εκκλησία. Στον Κώδικα αναφέρεται ότι ο Νέστωρ κι ο Αρκάδιος, οὗτοι οἱ καλοί καί θεοφόροι ποιμένες τῆς πόλεως Τριμιθοῦντος ἐπίσκοποι ἐν αὐτῇ γεγόνασιν. Καί κατείδωλον εὑρόντες τήν αὐτήν νῆσον Κύπρον καί εἴδωλα σεβομένην καί ἕτερα ξόανα ἄψυχα πλεῖστα, τόν Χριστόν θεόν ἀληθῆ  ἐκήρυττον, θαυματουργοῦντες παράδοξα καί σημεῖα καί τέρατα ἐπιδεικνόμενοι καί πολλούς ἀπό τῶν Ἑλλήνων ἐβάπτιζον... καί ἐν αὐτοῖς τοῖς πόνοις καί ἐξορίαις καί θλίψεσιν ἀνηκέστοις πρός Κύριον ἐξεδήμησαν... Σύμφωνα τέλος με τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη...

Eφραίμ ο ποιμήν νυν σύνεστι ποιμένι, Mικρός μεγάλω· ω μεγάλης αξίας! Ο Άγιος Εφραίμ καταγόταν από την πόλη Αμίδα (πόλη του τουρκικού Κουρδιστάν και λιμάνι στον ποταμό Τίγρη, σήμερα ονομάζεται Διαρβεκίρ). Στην αρχή υπήρξε κόμης της Αντιόχειας επί αυτοκράτορα Ίουστίνου του Θρακός (518 - 527 μ.Χ.). Από λαϊκός, με υπόδειξη του βασιλιά, ανέβηκε στον Πατριαρχικό Θρόνο της Αντιόχειας το 526 μΧ. Ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα σαν Πατριάρχης, προκειμένου να καθαρίσει την επαρχία του από τους Μονοφυσίτες. Όπως δε αναφέρει ο Ιερός Φώτιος (βλέπε 6 Φεβρουαρίου) στη Μυριόβιβλο (σελ. 228 - 229), ο Άγιος Εφραίμ συνέγραψε και πολλά συγγράμματα κατ' αυτών. Επίσης, ο Άγιος Εφραίμ, κάποιον Στυλίτη, φανατικό Μονοφυσίτη, που άσκήτευε στην Ιεράπολη, με θαύμα επανέφερε στην ορθή πίστη. Για 20 χρόνια ποίμανε τον λαό όπως έπρεπε και απεβίωσε ειρηνικά.

Οι Άγιοι Αιμιλιανός ο Ρωμαίος, Ιάκωβος και Μαριανός μαρτύρησαν στη Ρώμη το 259 μ.Χ. Από τον Άγιο Νικόλαο Βελιμίροβιτς Ο Αιμιλιανός γεννήθηκε στη Ρώμη και στην νεότητά του διέπραξε πολλές σοβαρές αμαρτίες. Όταν ήρθε εις εαυτόν αργότερα στη ζωή του, απείχε από την αμαρτία και άρχισε να τρέμει ακόμα και με τη σκέψη της Θείας Κρίσεως. Αμέσως εισήλθε σε ένα μοναστήρι και με νηστείες, αγρυπνίες και υπακοή χαλιναγώγησε και αποξήρανε το σώμα του. Ήταν ιδανικό παράδειγμα για τους αδελφούς του σε κάθε αρετή της ασκητικής ζωής. Συχνά τη νύχτα, έφευγε από το μοναστήρι και πήγαινε σε ένα κοντινό σπήλαιο για να προσευχηθεί. Μη γνωρίζοντας πού πήγαινε ο Αιμιλιανός, ο ηγούμενος του μοναστηριού τον ακολούθησε κρυφά ένα βράδυ. Τότε είδε τον Αιμιλιανό να στέκεται στην προσευχή με δέος και με δάκρυα. Ξαφνικά, ένα ουράνιο φως, λαμπρότερο από τον ήλιο, περιέλουσε όλο το βουνό, αλλά ιδιαίτερα το σπήλαιο και τον Αιμιλιανό. Μια φωνή ακούστηκε από τον ουρανό που έλεγε: «Αιμιλιανέ, οι αμαρτίες σου έχουν συγχωρε...

Ο Άγιος Ιωάννης (John Beverley) γεννήθηκε στη Βόρειο Αγγλία και μαθήτευσε στην περίφημη σχολή του Αυγουστίνου Καντουαρίας. Μετά το πέρας των σπουδών του εκάρη μοναχός στη μονή της Αγίας Χίλντας στο Ουΐντμπυ. Εξελέγη Επίσκοπος της πόλεως Έξμαμ και διακρίθηκε για την οσιότητα του βίου του. Μετά από λίγο αναγκάστηκε να παραιτηθεί και να αποσυρθεί στην έρημο, προκειμένου να ειρηνεύσει η τοπική Εκκλησία μετά από απαιτήσεις του Επισκόπου της γειτονικής περιοχής, ο οποίος διεκδικούσε την κανονική δικαιοδοσία της επαρχίας του Αγίου. Ύστερα από λίγο χρόνο ορίσθηκε Αρχιεπίσκοπος Υόρκης, αλλά και πάλι παραιτήθηκε, για να αφιερωθεί στην προσευχή και την άσκηση, τηρώντας με ακρίβεια τα μοναχικά καθήκοντά του. Ο Όσιος Ιωάννης κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 721 μ.Χ. Βιογραφία Ο Ιωάννης του Μπέβερλι (πέθανε στις 7 Μαΐου 721) ήταν Άγγλος επίσκοπος που έδρασε στο βασίλειο της Νορθουμβρίας. Υπήρξε επίσκοπος του Χέξαμ και στη συνέχεια επίσκοπος του Γιορκ, που ήταν η σημαντικότερη θρησκευτική θέση στην περιοχ...

Η ιερά εικόνα της Παναγίας «Η των Αμαρτωλών Εγγύησις» βρισκόταν παλαιότερα στη μονή του Ορντίσκ της επαρχίας Ορλώφ, όπου και έγινε ονομαστή για τα θαύματα που επιτελούσε. Ένα αντίγραφό αυτής της ιεράς εικόνος φυλασσόταν στο ναό του Αγίου Νικολάου Χαμώνβικ της Μόσχας. Η εικόνα κάθε βράδυ ακτινοβολούσε από θεϊκό φως. Είναι χαρακτηριστική η επιγραφή που είχε χαραχθεί στην εικόνα: «Εγώ είμαι η εγγύηση των αμαρτωλών προς τον Υιό». Η Εικόνα της Παναγίας εορτάζει, επίσης, στις 29 Μαΐου.