ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Βελῶν Βασιλὶς ταῖς βολαῖς ἐστιγμένη, Ἐκ στιγμάτων ἔλαμψεν, ὡς ἐκ μαργάρων. Η Αγία Κέρκυρα έζησε τον 1ο αιώνα μ.Χ. και ήταν κόρη του Βασιλιά Κερκυλλίνου και πίστεψε στον Χριστό από τα μαρτύρια των Αγίων Αποστόλων Ιάσονος και Σωσιπάτρου. Ομολόγησε τον Χριστό και πούλησε όλα της τα κοσμήματα, και τα χρήματα τα έδωσε στους φτωχούς. Όταν το έμαθε ο πατέρας της και αφού δεν μπόρεσε να μεταστρέψει τη γνώμη της, την παρέδωσε σ' έναν Αιθίοπα για να τη διαφθείρει. Αλλά ο Αιθίοπας πίστεψε στον Χριστό δι' αυτής και θανατώθηκε. Η δε Κέρκυρα βασανίστηκε με πολλούς τρόπους και στο τέλος την κρέμασαν και τη θανάτωσαν με βέλη. Η Αγία Κερκύρα ήταν κόρη του ειδωλολάτρη βασιλιά της Κέρκυρας, Κερκυλλίνου. Ήταν ευγενής και αγαθή, και για αυτό ευδόκησε ο Θεός να γνωρίσει την αληθινή πίστη και, μέσω του Ιερού Βαπτίσματος, να γίνει μέλος της Εκκλησίας. Σε κάποια στιγμή της ζωής της γνώρισε τους Αποστόλους Ιάσονα και Σωσίπατρο, οι οποίοι βρίσκονταν στην Κέρκυρα κηρύττοντας το Ευαγγέλιο. Συνελήφθησαν από...

Ἀρχαγγελικὼς ὁμιλῶν τῇ Παρθένῳ, Τὸ χαιρ᾿ ἀκούεις παρ᾿ αὐτῆς, Ἰωάννη. Πτωχοὺς ἐλεῶν ὁ νέος Ἐλεήμων, Μισθὸν λαμβάνει μὴ κενούμενον πλοῦτον. Εἰκᾶδ᾿ ἐνάτη ὁ νέος Ἐλεήμων, Ἔλαβε πότμον εἰρηναιον Ἰωάννης. «Τῇ 29η τοῦ μηνός Ἀπριλίου μνήμη του εν Ἁγίοις Πατρός ημών Ἰωάννου Μητροπολίτου Θηβῶν καί ἐξάρχου πάσης Βοιωτίας τοῦ Καλοκτένους καί νέου Ἐλεήμονος». Κατά τον Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας «διά να μάθη τις τόν βίον ἀνθρώπου παλαιοτέρας ἐποχής, πρέπει νά γνωρίση την κοινωνικήν καί πολιτικήν κατάστασιν τῶν χρόνων ἐκείνων, να γνωρίζη τόν τρόπον τῆς ζωῆς τῶν τότε ἀνθρώπων, την χώραν, είς τήν ὁποίαν ἐκείνος ἔζησε, καί ἐπί τούτων στηριζόμενος ὡς ἐπί ἀσφάλῶν θεμελίων νά μελετήση καί περιγράψη τόν βίον τοῦ προσώπου». Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για τη ζωή και τη δράση του Αγίου Ιωάννη του Καλοκτένη. Η εποχή στην οποία έζησε ο Άγιος (12ος αιώνας μ.Χ.) χαρακτηρίζεται από σοβαρά ιστορικά γεγονότα και κοινωνικές ανακατατάξεις όχι μόνο στην περιοχή της Βοιωτίας, αλλά και σε ολόκληρη την ...

 Εις τον Ευσέβιον Ἐκ σοῦ τὸ πῦρ ὁποῖον ἐκσμήξει ῥύπον, Ὄβρυζον, Εὐσέβιε, Χριστοῦ χρυσίον. Εις τον Ζήνωναν και Βιτάλιον Μὴ δειλιάσῃς, Βιτάλιε, πρὸς φλόγα, Ἡγήσομαι γάρ, καὶ προεισέλθω Ζήνων. Εις τον Νέων Θεοίς λατρεύειν μη θέλων Eλληνίοις, Kαθείλε καυθείς πίστιν Eλλήνων Nέων. Οι άγιοι αυτοί, ήταν άπ' τους κατοίκους της Κέρκυρας, οι όποιοι πρώτοι ειλκύσθησαν από τα κηρύγματα των Αγίων Ιάσονα και Σωσίπατρου, και έγιναν ένθερμοι συνεργάτες στο αποστολικό τους έργο. Ο άρχοντας Κερκυλλινος τους κατεδίωξε και αφού τους συνέλαβε, τους γύμνωσε και τους μαστίγωσε σκληρά. Επειδή όμως αρνήθηκαν να θυσιάσουν στα είδωλα, τους φυλάκισε και κατόπιν αφού άναψε μεγάλη φωτιά, τους έριξε μέσα και έτσι αξιώθηκαν του αθανάτου μαρτυρικού στεφάνου.

 Λῃσταί, μαθόντες τὴν Ἐδὲμ λῃστοῦ λάχος, Πίσσῃ λαχεῖν ἔσπευσαν αὐτὴν ἐμφλόγῳ. Οι Άγιοι αυτοί Μάρτυρες, ήταν στον πρότερό τους βίο ληστές. Όταν ήταν φυλακισμένοι στην Κέρκυρα, πίστεψαν στον Χριστό διά των Αγίων Αποστόλων Ιάσονος και Σωσιπάτρου. Κατόπιν μαρτύρησαν μέσα σε βρασμένη πίσσα. Βίοι των Αγίων Ιάσονα και Σωσιπάτρου Από τους δύο αυτούς Αποστόλους, ο Ιάσων καταγόταν από την Ταρσό της Κιλικίας και ήταν ο πρώτος που έπεσε στον δρόμο της ευσέβειας. Ο Σωσίπατρος ήταν από την Αχαΐα, συγκεκριμένα από τη Λιβαδειά, και έλαβε την πίστη του Χριστού μετά τον Ιάσονα. Και οι δύο έγιναν μαθητές του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος τους αναφέρει στην Επιστολή προς Ρωμαίους: «Σας χαιρετά ο Τιμόθεος, ο συνεργάτης μου, και ο Λούκιος, ο Ιάσων και ο Σωσίπατρος, οι συγγενείς μου» (Ρωμ. 16:21). Ο Ιάσων έγινε επίσκοπος της πατρίδας του, δηλαδή της Ταρσού, και ο Σωσίπατρος επίσκοπος της Εκκλησίας του Ικονίου. Αφού ποιμαναν τις Εκκλησίες αυτές, ταξίδεψαν δυτικά και έφθασαν στο νησί της Κέρκυρας, όπου έκτισα...

Άγνωστοι στον Συναξαριστή του Αγίου Νικόδημου. Μνημονεύονται στον Συναξαριστή Delehaye ως εξής: «Άθλησις των αγίων μαρτύρων Κυντιανού και Αττικού» (σελ. 640,6). Άλλες πληροφορίες για τη ζωή τους δεν αναφέρονται.

Ο Άγιος Χριστόδουλος πέθανε τον 1ο αιώνα μ.Χ. Πιθανόν να είναι ο ίδιος μ' αυτόν της 26ης Φεβρουαρίου.

Οι Άγιοι Ιερομάρτυρες Αγάπιος και Σεκουνδίνος γεννήθηκαν στην Ισπανία. Ήταν Επίσκοποι στην περιοχή της Νουμιδίας της Αφρικής. και υπέστησαν μαρτυρικό θάνατο, το έτος 259 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Βαλεριανού (253-259 μ.Χ.),  μαζί με τον αναγνώστη Μαριανό, τον διάκονο Ιάκωβο, τις παρθένες Τέρτουλα και Αντωνία και μία ανώνυμη Μάρτυρα με τα δύο της τέκνα. Ο αυτοκράτορας εξέδωσε δύο διατάγματα: το πρώτο απαγόρευε στους Χριστιανούς κάθε λατρευτική τελετή και συνάθροιση, ενώ το δεύτερο επέβαλλε αυστηρές ποινές στους χριστιανούς που ανήκαν στην αυλή του αυτοκράτορα.  Για κάποιο λόγο οι Άγιοι δεν εορτάζουνε μαζί.  Μαριανός και Ιάκωβος από τη Νουμιδία (†6 Μαΐου 259 στη Λάμβεση) – πρώιμοι χριστιανοί μάρτυρες και άγιοι. Υπηρετούσαν στην Εκκλησία ως αναγνώστης και διάκονος αντίστοιχα. Συνελήφθησαν κατά τους διωγμούς των χριστιανών επί της βασιλείας του αυτοκράτορα Ουαλεριανού. Δικάστηκαν και καταδικάστηκαν από τις ρωμαϊκές αρχές στη Λάμβεση και εκτελέστηκαν δια αποκεφαλισμού στις 6 Μαΐου ...