ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Η ιερή εικόνα της Παναγίας της Τρυφερής βρέθηκε το 1521 μ.Χ. στη μονή των Σπηλαίων και μεταφέρθηκε στην πόλη του Πσκώφ από τους ευλαβείς Χριστιανούς Βασίλειο και Θεόδωρο. Τιμάται ιδιαίτερα, αφού θεωρείται προστάτιδα της πόλεως κατά την διάρκεια της πολιορκίας αυτής από τον Πολωνό βασιλέα Στέφανο Μπάθορυ (1533 - 1586 μ.Χ.). Η εικόνα τιμάται, επίσης, και στις 7 Οκτωβρίου, ημέρα της απελευθέρωσης του Πσκώφ από την εισβολή του Ναπολέοντα, το 1812 μ.Χ.

Η παράδοση αποδίδει την ιστόρηση της ιεράς εικόνος της Παναγίας του Βλαδιμήρου στον Ευαγγελιστή Λουκά, της οποίας αντίγραφο του πρωτοτύπου βρισκόταν στο ναό της Ελεούσας Κωνσταντινουπόλεως, που κτίσθηκε από τον αυτοκράτορα Ιωάννη Β' Κομνηνό (1118 - 1143 μ.Χ.). Η εικόνα μεταφέρθηκε από την Κωνσταντινούπολη στο Κίεβο, περί το 1131 μ.Χ., ως γαμήλιο δώρο στο μεγάλο πρίγκιπα Βλαδίμηρο. Η εικόνα είναι μία Βρεφοκρατούσα του τύπου της Ελεούσας. Αρχικά την τιμούσαν στη γυναικεία μονή του Βόσγκοροντ. Το 1155 μ.Χ., στους χρόνους του πρίγκιπα Ανδρέα Μπογκολιούμπσκϊυ, την έφεραν στον καθεδρικό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου της πόλεως του Βλαδιμήρου και το 1395 μ.Χ. η εικόνα μεταφέρθηκε στη Μόσχα. Μπροστά της ανακηρύσσονταν οι Πατριάρχες και στέφονταν οι τσάροι. Τον 15ο αιώνα μ.Χ., μετά από διαμαρτυρίες και απαίτηση των κατοίκων του Βλαδιμίρ, που ζητούσαν την εικόνα τους, ο Άγιος Ανδρέας (Ρούμπλιεφ) αγιογράφησε ένα αντίγραφο, το οποίο τοποθέτησε στο Βλαδιμίρ στη θέση του πρωτοτύπου. Η εικόνα το...

Ο Άγιος Βόρος είναι άγνωστος στους Συναξαριστές. Η μνήμη του αναφέρεται με τον Ισίδωρο και τον Θεόδωρο στο Ιεροσολυμιτικόν Κανονάριον (εκδ. Καλλίστου Αρχιμανδρίτου σελ. 93)

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Χριστόφορος εξελέγη Πατριάρχης Αντιοχείας το 960 μ.Χ., κατά το 14ο έτος του χαλίφη Αλ Μουτί (946 - 974 μ.Χ.), όπως μάς πληροφορεί ο Άραβας χρονογράφος Γιαχ-γιά. Τη νύχτα της Δευτέρας προς την Τρίτη του 967 μ.Χ. φονεύθηκε από τους Άραβες, αφού κατηγορήθηκε ότι συνεννοείται με τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Νικηφόρο Φωκά που εκστράτευσε κατά της Αντιοχείας και το τίμιο λείψανο αυτού ρίχθηκε στον ποταμό Ορόντη. Αναφέρεται δε ότι ο φόνος έγινε στην οικία του ευεργετηθέντος από τον Πατριάρχη Ίμπν-Μάνικ. Μετά οκτώ ημέρες οι Χριστιανοί βρήκαν το λείψανο αυτού και το ενταφίασαν με ευλάβεια σε κάποια νησίδα του ποταμού, κατόπιν δε, μετακόμισαν αυτό στην εκτός της πόλεως μονή του Αγίου Αρσενίου. Ο μελλοντικός Πατριάρχης Χριστόφορος γεννήθηκε στη Βαγδάτη από ορθόδοξους γονείς, οι οποίοι του έδωσαν το όνομα Ίσσα. Ως νέος, η καλαισθησία της γραφής του και η ευφράδεια στα αραβικά τον καθιστούσαν ιδανικό υποψήφιο για μια γραφειοκρατική καριέρα, που συχνά στην ιστορία υπήρξε ο καλύτε...

Ο Άγιος Νεομάρτυς Κωνσταντίνος γεννήθηκε το 1654 μ.Χ., στο χωριό Μπρινκοβάνι της Ρουμανίας και διετέλεσε πρίγκιπας της Βλαχίας κατά τα έτη 1688 - 1714 μ.Χ. Από την ηλικία του ενός έτους έμεινε ορφανός από πατέρα, ο οποίος φονεύθηκε τον Φεβρουάριο του 1655 μ.Χ. σε μία εξέγερση του λαού εναντίον του τότε ηγεμόνος. Τον ανέθρεψαν η μητέρα του και οι παππούδες του Πάουνα και Κωνσταντίνος Καντακουζηνός, στην πατρική του οικία, στο Βουκουράστι. Σπούδασε την ελληνική και λατινική γλώσσα. Μετά τον θάνατο των δύο αδελφών του έμεινε κληρονόμος όλης της περιουσίας του πατέρα του και νυμφεύθηκε τη Μαρίκα, ανιψιά του Αντωνίου Βόδα από το Ποπέστ. Το 1678 μ.Χ., όταν ο θείος του Σερμπάνος Καντακουζηνός έγινε ηγεμόνας, βοήθησε τον Κωνσταντίνο να φθάσει στα υψηλότερα αξιώματα. Επωφελούμενος στην αρχή της ηγεμονίας του από την ειρήνη στην χώρα, έβαλε τα θεμέλια για την ίδρυση της μονής Χουρέζ, όπου κατασκεύασε την οικογενειακή κατοικία του και το παρεκκλήσιό του. Αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες και πιέσθηκε...

Η Αγία Ελένη ήταν αδελφή του Σέρβου βασιλέως Στεφάνου Γ' Ούρεση (1321 - 1331 μ.Χ.) και είχε μακρινή συγγένεια με τον Όσιο Ιωάσαφ τον Μετεωρίτη (τιμάται 20 Απριλίου). Έζησε οσιακά και τα ιερά λείψανά της φυλάσσονται με ευλάβεια στη μονή Ντεκάνι.

Ο Όσιος και Θεοφόρος Πατήρ μας Άγιος Οσπίτιος, γνωστός και ως Άγιος Σόσπις, και στα γαλλικά Άγιος Hospice, ήταν Γάλλος ερημίτης, ο οποίος κατά την παράδοση υπήρξε μοναχός στην πατρίδα του την Αίγυπτο προς τις αρχές του έκτου αιώνα, πριν εγκατασταθεί στη Γαλλία. Αργότερα τιμήθηκε από τον Τριαδικό Θεό με τα χαρίσματα της προφητείας και των θαυμάτων. Η πηγή για τη ζωή του είναι ο Γρηγόριος ο Τουρίσιος, που τον τοποθετεί στην εποχή του Χιλντεβέρτου (570-595), λίγο πριν από τον δικό του καιρό. Από την Αίγυπτο μετανάστευσε στη Γαλλία και εγκαταβίωσε στα ερείπια ενός παλιού πύργου κοντά στη Villefranche-sur-Mer, μερικά μίλια ανατολικά της Νίκαιας, στην Προβηγκία, στην χερσόνησο του Cap Ferrat. Η χερσόνησος αυτή φέρει ακόμα το όνομά του ως Cap-Saint-Hospice ή Cap-Saint-Sospis. Για να αυξήσει τον ασκητισμό του, έδεσε τον εαυτό του με σιδερένια αλυσίδα, σε μετάνοια για τα πολλά αμαρτήματα που ομολόγησε ότι είχε διαπράξει, και ζούσε μόνο με ψωμί και χουρμάδες. Κατά τη Σαρακοστή, ενίσχυε τις ασκ...