Ελονοσία από τα έντομα του Στρυμόνα, η κάποτε μεγάλη μάστιγα του νομού
Όταν πλημμύριζε ο Στρυμόνας άφηνε πολλά βαλτόνερα, τα οποία πρασίνιζαν, βρωμούσαν και γίνονταν εστίες κουνουπιών. Σμήνη ενοχλητικών εντόμων και μολυσματικών κουνουπιών σαν σύννεφα καταλάμβαναν τον ορίζοντα της σερραϊκής γης και απειλούσαν την ζωή των κατοίκων. Όσοι ζούσαν στα μέρη αυτά μαστίζονταν από την ελονοσία.
Τα παιδιά τους ήταν γεμάτα κόκκινα σπυριά και πρησμένα από τα τσιμπήματα των κουνουπιών, τα πρόσωπά τους χλωμά, κίτρινα σαν λεμόνι από ίκτερο με πρησμένη τη σπλήνα. Οι μεγάλοι ντύνονταν με κάπες ή δέρματα ζώων το καλοκαίρι για να προφυλαχθούν από τα τσιμπήματα. Ενθυμούμαι το 1942, όταν μέναμε μερικά βράδια στα χωράφια του κάμπου κοντά στον Στρυμόνα για να συνεχίσουμε την επόμενη πολύ πρωί την εργασία μας, τα κουνούπια και οι σκνίπες μάς ρουφούσαν το αίμα όλη τη νύχτα.
Σηκωνόμασταν πρησμένοι από τα πολλά τσιμπήματα που μας άφηναν στο σώμα. Επακολουθούσε η καταραμένη ελονοσία με τα δυνατά ρίγη και τους υψηλούς πυρετούς, που μας εξαντλούσαν. Εξαντλημένοι από τις στερήσεις, λόγω και της βουλγαρικής κατοχής, υπέκυπταν πολλοί στο μοιραίο.
Σε χωριό με τρεις χιλιάδες κατοίκους χτυπούσε κάθε μέρα η καμπάνα του νεκροταφείου για τρεις ή τέσσερις νεκρούς νεαρής ηλικίας. Αυτό συνέβαινε μάλιστα και μετά από την αποξήρανση της λίμνης Αχινού. Μπορεί κανείς να φανταστεί τι γινόταν προ της αποξηράνσεως και μάλιστα στην αρχαιότητα.
Όσοι ζούσαν στα βαλτώδη μέρη υπέφεραν από την ελονοσία. Στην ανταλλαγή των πληθυσμών το 1922 οι εγκατασταθέντες στις Σέρρες πρόσφυγες υπόφεραν από την ελονοσία. Έχασαν πολλούς δικούς τους από τη μάστιγα αυτή. Αναγκάστηκαν πολλοί να μετακινηθούν από τα πεδινά μέρη στα ορεινά για να γλιτώσουν από τα κουνούπια *1.
Από έκθεση της Υγειονομικής Υπηρεσίας πληροφορούμαστε ότι το 1929 προσβλήθηκε από ελονοσία το 90% των κατοίκων του κάμπου των Σερρών, το 1932 το 40-50% και μετά από τα αντιπλημμυρικά έργα το 10%.
Από τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας προκύπτει ότι αναλογούσαν 36,8 θάνατοι από ελο
νοσία σε 1000 κατοίκους.
Από τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας προκύπτει ότι αναλογούσαν 36,8 θάνατοι από ελο
Την τελευταία δεκαετία αντιμετωπίστηκε το πρόβλημα των κουνουπιών με το ψέκασμα. Την εποχή της επωάσεως των αυγών των κουνουπιών γίνεται με ελικόπτερα και δυνατά φάρμακα γενικό ράντισμα όλου του νομού. Με την πρωτοβουλία του ιατρού Κωνσταντίνου Σίμογλου ιδρύθηκε αντικουνουπικός οργανισμός στο νομό Σερρών που έχει άριστα αποτελέσματα.
Για τα έξοδα των ραντισμάτων επιβλήθηκε διά νόμου ένα «κουνουπόσημο» στους κατοίκους του νομού. Λόγω της οικονομικής κρίσεως το ψέκασμα παραμελήθηκε.
1. Δήμιτσα, ό.π., σ. 64.
