Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2022

Ουράνια φανάρια 天灯 : Η αλλοίωση διαστρέβλωση και παραγκωνισμός των Ορθόδοξων Χριστιανικών εθίμων

Δυστυχώς εορτάσαμε τα Χριστούγεννα και στη Σέρρες με Ουράνια φανάρια 天灯 αφήνοντας στην άκρη Χριστιανικά έθιμα τόσων αιώνων.

Η  Αλλοίωση διαστρέβλωση και παραγκωνισμός των Ορθόδοξων Χριστιανικών εθίμων στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια είναι τεράστια. 

Από ξένους εορτασμούς όπως εορτή του έρωτα του Βαλεντίνου ως και Χαλοουίν, πράγματα που σε συνδυασμό με τα ήθη και έθιμα των Ορθόδοξων Χριστιανών φαντάζουν τελείως γελοία.

Τα περισσότερα εισήλθαν στην χώρα μας τον τελευταίο αιώνα και τείνουν να αντικαταστήσουν τα δικα μας έθιμα.

Παλιότερα η απειλή ήταν από την Δύση αλλά πλέον ο κίνδυνος έρχεται και από την ανατολή. Άλλη μια απόδειξη ότι το κεφάλαιο διαμορφώνει εθνότητες.

Όπως πάνε τα πράγματα η αλλοίωση των εθίμων μας οδηγεί σε αλλοίωση της εθνικής μας ταυτότητας. 

Τα τελευταία χρόνια άρχισε σε διάφορε περιοχές της χώρας ένα ξένο έθιμο κερδίζει τον χώρο και καταργεί χριστιανικά έθιμα, αντικαθιστώντας τα στους εορτασμούς των Χριστουγέννων. μιλάμε για τα φανάρια Κονγκμίνγκ "Ουράνια φανάρια" (απλοποιημένα Κινέζικα: 天灯, παραδοσιακά Κινέζικα: 天燈, πινγίν: tiāndēng).

Στην Ασία και οπουδήποτε αλλού στον κόσμο, τα ουράνια φανάρια κατασκευαζόταν παραδοσιακά για αιώνες, ώστε να λάβουν μέρος σε παραστάσεις μακροχρόνιων γιορτών. Η ονομασία «ουράνιο φανάρι» είναι μετάφραση της Κινεζικής ονομασίας αλλά ακόμη μπορούν να χρησιμοποιηθούν και οι ονομασίας ουράνιο κερί ή αερόστατα φωτιάς.”

Κι εδώ γελάμε, τι σχέση έχει το έθιμο με τα φαναράκια όταν μιλάμε για Χριστούγεννα στην Ελλάδα; ΚΑΜΙΑ, απλά ξεφτιλίζουν την Χριστιανική εορτή, όσο εντυπωσιακά και εάν είναι.

Τα ουράνια φανάρια έχουν τις ρίζες τους στην παράδοση της Κίνας και χρονολογούνται από την περίοδο των Εμπόλεμων Βασιλείων, τον 3ο αιώνα π.Χ. Εφευρέτης τους θεωρείται ο στρατηγός Ζούγκε Λιάνγκ, ο οποίος λέγεται ότι όταν είχε περικυκλωθεί από τα εχθρικά στρατεύματα, έβαλε ένα μήνυμα μέσα σε ένα ουράνιο φανάρι για να ζητήσει βοήθεια.

Η αρχική τους χρήση λοιπόν ήταν στους πολέμους για σηματοδότηση και ονομάστηκαν κινέζικα φανάρια ή φανάρια Κονγκμίνγκ (kοngmíng dēng), όπως ήταν και το ψευδώνυμο του στρατηγού.

Στην πορεία άρχισαν να συνδέονται με εορτασμούς, φεστιβάλ και τοπικές παραδόσεις σε διάφορες περιοχές της Ασίας, ενώ το χαρακτηριστικό τους είναι ότι συνοδεύονται από ευχές. Στην Ταϊβάν υπάρχει ετήσιο φεστιβάλ Φαναριών, όπου οι άνθρωποι γράφουν τις ευχές τους πάνω στα φαναράκια πριν τα αφήσουν στον ουρανό.

Ιδιαίτερα δημοφιλή είναι και στην Ταϊλάνδη, όπου τα χρησιμοποιούν σε διάφορους εορτασμούς, αλλά και ως στοιχείο διακόσμησης. Για τους Ταϊλανδούς τα ουράνια φανάρια συμβολίζουν τα προβλήματα και τις ανησυχίες που φεύγουν μακρυά και το «πέταγμά» τους στον ουρανό θεωρείται καλοτυχία.

Στην χώρα μας το πρώτο φανάρι με τη μορφή και τεχνική που γνωρίζουμε σήμερα το πέταξε ο κεραμιστής Νίκος Κουρτζής αξιοποιώντας τις πολύτιμες υποδείξεις του πατέρα του Ηλία Κουρτζή, που ήταν φίλοι με τον Δημήτρη Χριστοφίδη και συμψάλτες στην Αγία Τριάδα. Ο Ηλίας Κουρτζής, που πειραματιζόταν με διάφορα υλικά – εξ ου και το προσωνύμιο  «χημικός» που του προσήψαν οι φίλοι του - χρησιμοποίησε ακάθαρτο πετρέλαιο, που καίγεται βραδύτερα από το οινόπνευμα και παράγει πυκνό καπνό. Αυτό έδωσε στο φανάρι πολύ περισσότερη ώθηση και παρέτεινε τη διάρκεια της πτήσης. Όμως προέκυψε κι ένα άλλο πρόβλημα: Όταν το φανάρι ανέβαινε σε μεγάλο ύψος, τα καυσαέρια που ήταν στο εσωτερικό του, λόγω του ότι η ατμόσφαιρα ψηλά ήταν αραιή, πίεζαν ισχυρά από μέσα τα χάρτινα τοιχώματα του φαναριού και συνήθως τα διερρήγνυαν. Το πρόβλημα το έλυσε ο Χαράλαμπος Πανταζής, ο οποίος τοποθέτησε στις άκρες των ειδικών χαρτιών που αποτελούσαν το φανάρι, σπάγκο, ο οποίος είχε την ιδιότητα να συνδέει ισχυρά τις κόλλες, που πριν τις κολλούσαν μεταξύ τους μόνο με αλευρόκολλα. Έτσι το φανάρι έγινε ασφαλέστερο και σταθερότερο. Κάποτε μάλιστα που υπήρχε άπνοια, σε ένα βράδυ Αναστάσεως, λένε ότι έφτασε ως τα παράλια της Μικράς Ασίας (1952-1953). Επικεφαλής της ομάδας του φαναριού ήταν οι αείμνηστοι Νίκος Κουρτζής, Χριστόφας Παραμυθέλης, Χαράλαμπος Πανταζής και Γρηγόρης Ταμβάκης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου