Μονάδες Ασφαλείας Υπαίθρου (ΜΑΥ) και Εθνοφρουρά

Μέλη των ΜΑΥ, σε παρέλαση στο Χορτερό, 1947*

Μονάδες Ασφαλείας Υπαίθρου (ΜΑΥ) και Εθνοφρουρά

Μονάδες Ασφαλείας Υπαίθρου 

Οι Μονάδες Ασφαλείας Υπαίθρου (ΜΑΥ) ή Μονάδες Αυτασφαλείας Υπαίθρου ήταν ένοπλες παραστρατιωτικές μονάδες που συγκροτήθηκαν από την Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Τσαλδάρη τον Οκτώβρη του 1946 και προορίζονταν για στατικές αποστολές φύλαξης των χωριών και των αγροτικών εργασιών τους. Την οργάνωση των ΜΑΥ ανέλαβε ο Εθνικός Στρατός που είχε και την ευθύνη για την επιστράτευση των κατάλληλων ατόμων. Αποστολή των ΜΑΥ ήταν η συνδρομή στο έργο της Χωροφυλακής και του Εθνικού Στρατού ώστε να εξασφαλιστεί η ασφάλεια σε τοπικό επίπεδο. 

Η οργάνωση των ΜΑΥ ήταν πρόχειρη, χαρακτηρίζονταν από έλλειψη πειθαρχίας και είχαν μικρή μαχητική αξία. Επίσης δεν υπήρχε μεγάλη προθυμία των κατοίκων των περιοχών που έδρασαν για ένταξη στα ΜΑΥ. Στα ΜΑΥ μαζί με τις Μονάδες Αποσπασμάτων Διώξεων (ΜΑΔ), που ιδρύθηκαν την ίδια περίοδο, υπηρέτησαν συνολικά περίπου 41.000 ένοπλοι. Οι ΜΑΥ και τα ΜΑΔ καταργήθηκαν σταδιακά στο τέλος του 1947, μετά τη συμφωνία της Κυβέρνησης Σοφούλη και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (Νοέμβριος 1947) για τη δημιουργία του σώματος της Εθνοφρουράς.  

Εθνοφρουρά

Η Εθνοφρουρά ήταν ένα ένοπλο παραστρατιωτικό σώμα που δημιουργήθηκε στα τέλη του 1947 για να αντικαταστήσει σταδιακά τις Μονάδες Ασφαλείας Υπαίθρου (ΜΑΥ) και τις Μονάδες Αποσπασμάτων Διώξεων (ΜΑΔ) που είχαν δημιουργηθεί από για να υποστηρίζουν την εποχή του ελληνικού εμφυλίου τις δυνάμεις του Εθνικού Στρατού και της Χωροφυλακής στην ύπαιθρο. Τη χρηματοδότηση της Εθνοφρουράς ανέλαβε η Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, μετά από διαπραγματεύσεις με την Κυβέρνηση Σοφούλη που κατέληξαν σε συμφωνία τον Νοέμβριο του 1947. Ένας από τους βασικούς λόγους που οδήγησαν στη δημιουργία της Εθνοφρουράς ήταν η μη πολιτική και στρατιωτική αξιοπιστία των ΜΑΥ και ΜΑΔ. Τα Τάγματα Εθνοφρουράς που δημιουργήθηκαν στελέχωσαν παλιές κλάσεις του 1934 ως και του 1936. Τον Νοέμβριο του 1947 είχαν δημιουργηθεί 40 Τάγματα Εθνοφρουράς ενώ τον Ιούνιο του 1948 έφτασαν τα 98. Η στρατιωτική σημασία των ταγμάτων ήταν σημαντική στη τελευταία φάση του εμφυλίου, όταν αναλάμβαναν τη διασφάλιση των περιοχών που είχε εκκαθαρίσει ο Εθνικός Στρατός.

*Φωτογραφία

Σιώπης Δημήτριος

Πηγή

Μαργαρίτης Γιώργος, Ιστορία του ελληνικού εμφυλίου πολέμου 1946-1949, Βιβλιόραμα, Αθήνα 2001-2002, τόμος Α’, σελίδες 227-230)