Σωκράτης Ανθρακόπουλος
Πρόσωπα | Επιλογή ανά θέμα | Τελευταίες αναρτήσεις
Ο Σωκράτης Ανθρακόπουλος (1892 - 13 Δεκεμβρίου 1977), του Ηλία, ήταν Έλληνας δημοσιογράφος και πολιτικός.
Ο Σωκράτης Ανθρακόπουλος γεννήθηκε στα 1892 στη Νίγδη Ικονίου Μ. Ασίας. Περάτωσε σπουδές στο ημιγυμνάσιο των Μεταλλείων Ταύρου του Πόντου καθώς και στο Γαλλικό Κολλέγιο Σαντ Ζόζεφ των Αδάνων.
Με τη σύζυγό του, Καίτη, απέκτησαν παιδιά.
Από τα Σέρρας ξεκίνησε και τη σταδιοδρομία του σαν πολιτικός, μιας και από το 1922 - 24 (μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και την εγκατάλειψη της Ανατ. Θράκης) έλαβε μέρος ενεργό στα πολιτικά πράγματα του τόπου.
Ο Σωκράτης Ανθρακόπουλος ήταν Πρόεδρος της Παμπροσφυγικής Ένωσης Σερρών, που ιδρύθηκε το 1924,
Επίσης ήταν, εκδότης της προσφυγικής εφημερίδας Συννενόησις κι’ αργότερα τον «Αγροτικό Κήρυκα» που πρόβαλαν τα προσφυγικά προβλήματα και διαφώτιζαν ορθά τους αγρότες, σε πανελλήνιο επίπεδο.
Προτού ακόμα πολιτευτεί ενεργά με το βάρος των προσφυγικών οργανώσεων που δρούσαν κάτω από την καθοδήγησή του μαχητικά, κατάφερε, την εποχή της κυβέρνησης του στρατηγού Πάγκαλου, να πετύχει την απαλλοτρίωση 44 μεγάλων και μικρών τσιφλικιών στο Ν. Σερρών, εκτάσεως 480.000 στρεμμάτων για την αποκατάσταση κι’ εγκατάσταση των προσφύγων και γηγενών ακτημόνων. Έτσι, στο Ν. Σερρών αποκαταστάθηκαν 24.000 προσφυγικές αγροτικές» (Στ. Κοταμανίδη, «Ανθρακόπουλος Ηλία Σωκράτης,
Ήταν υποψήφιος βουλευτής Θεσσαλονίκης το 1926 με το Κόμμα Δημοκρατικής Ενώσεως, λαμβάνοντας 142 ψήφους.
Το 1928 με τηνΔημοκρατική Ένωση του Αλέξανδρου Παπαναστασίου (κοινό ψηοδέλτιο Δημοκρατικής
Ένωσης /Αγροτικοεργατικόν Κόμμα και Φιλελευθέρων) και το 1932 με το Αγροτικό Κόμμα.
Κατά τη δεκαετία του '30 ήταν Γενικός Επιθεωρητής Συνεταιρισμών και αγωνίστηκε για να βελτιωθεί η θέση του προσφυγικού ελληνισμού. Ήταν εξαιρετικά ενεργός στην διεκδίκηση των αιτημάτων των προσφύγων και κινητήριος δύναμη πίσω από τα πέντε Παμπροσφυγικά Συνέδρια που έγιναν στον Νομό Σερρών κατά τη δεκαετία του 1920. Βλ. Αψηλίδης, Γ. (2011) «Τα παμπροσφυγικά συνέδρια των Σερρών. Πολιτική και συλλογικότητα των προσφύγων τη δεκαετία του ’20», Μικρασιατική Σπίθα, 95-106.
Πέθανε στην Αθήνα και κηδεύτηκε από το νεκροταφείο της Νέας Φιλαδέλφειας στις 14 Δεκεμβρίου 1977.
